Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Προδικαστικά ερωτήματα — Εκτίμηση του κύρους — Διαπίστωση του ανισχύρου κοινοτικών διατάξεων αναλόγων προς διατάξεις που έχουν ήδη κηρυχθεί ανίσχυρες από το Δικαστήριο — Αναρμοδιότητα των εθνικών δικαστηρίων — Υποχρέωση προδικαστικής παραπομπής

(Άρθρα 230 ΕΚ, 234, εδ. 3, ΕΚ και 241 ΕΚ)

2. Γεωργία — Κοινή οργάνωση των αγορών — Ζάχαρη — Συναλλαγές με τις τρίτες χώρες — Πρόσθετοι εισαγωγικοί δασμοί — Καθορισμός βάσει της τιμής εισαγωγής cif — Υποχρέωση του εισαγωγέα να υποβάλει σχετική αίτηση — Καθορισμός βάσει της αντιπροσωπευτικής τιμής — Ανίσχυρο

(Κανονισμός 1423/95 της Επιτροπής, άρθρα 1 § 2, και 4 §§ 1 και 2)

Περίληψη

1. Το άρθρο 234, τρίτο εδάφιο, ΕΚ επιβάλλει στα εθνικά δικαστήρια των οποίων οι αποφάσεις δεν υπόκεινται σε ένδικα μέσα του εσωτερικού δικαίου να υποβάλλουν στο Δικαστήριο ερώτημα ως προς το κύρος διατάξεων ενός κανονισμού ακόμα και όταν το Δικαστήριο έχει ήδη κηρύξει ανίσχυρες τις αντίστοιχες διατάξεις ανάλογου κανονισμού. Πράγματι, τα εθνικά δικαστήρια δεν είναι αρμόδια να διαπιστώνουν τα ίδια την ακυρότητα των πράξεων των κοινοτικών οργάνων.

Μολονότι παρεκκλίσεις από τον κανόνα σύμφωνα με τον οποίο τα εθνικά δικαστήρια δεν είναι αρμόδια να διαπιστώνουν τα ίδια την ακυρότητα των κοινοτικών πράξεων είναι δυνατές υπό ορισμένες προϋποθέσεις στην περίπτωση διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων, η ερμηνεία που δόθηκε με την απόφαση Cilfit κ.λπ. όσον αφορά τα ζητήματα ερμηνείας δεν μπορεί να επεκταθεί και στα ζητήματα που αφορούν το κύρος κοινοτικών πράξεων.

Η λύση αυτή επιβάλλεται, πρώτον, από την ανάγκη εξασφαλίσεως της ομοιόμορφης εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου. Αυτή η ανάγκη είναι ιδιαίτερα επιτακτική όταν αμφισβητείται το κύρος κοινοτικής πράξεως. Οι διαφορές μεταξύ των δικαστηρίων των κρατών μελών όσον αφορά το κύρος των κοινοτικών πράξεων θα ήταν ικανές να διακυβεύσουν την ίδια την ενότητα της κοινοτικής έννομης τάξεως και να θίξουν τη θεμελιώδη αρχή της ασφάλειας δικαίου.

Επιβάλλεται, δεύτερον, από την ανάγκη συνοχής του συστήματος δικαστικής προστασίας το οποίο θεσπίζει η Συνθήκη. Πράγματι, η προδικαστική παραπομπή προς εκτίμηση του κύρους πράξεως συνιστά, όπως και η προσφυγή ακυρώσεως, τρόπο ελέγχου της νομιμότητας των πράξεων των κοινοτικών οργάνων. Με τα άρθρα 230 ΕΚ και 241 ΕΚ, αφενός, και με το άρθρο 234 ΕΚ, αφετέρου, η Συνθήκη καθιερώνει πλήρες σύστημα ενδίκων μέσων και διαδικασιών το οποίο αποσκοπεί στην εξασφάλιση του ελέγχου της νομιμότητας των πράξεων των οργάνων, ελέγχου τον οποίο αναθέτει στον κοινοτικό δικαστή.

(βλ. σκέψεις 17-19, 21-22, 25, διατακτ. 1)

2. Το άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 1423/95, για καθορισμό των λεπτομερειών εφαρμογής για την εισαγωγή προϊόντων του τομέα της ζάχαρης άλλων από τις μελάσες, είναι ανίσχυρο καθόσον ορίζει ότι ο πρόσθετος δασμός στον οποίο αναφέρεται καθορίζεται καταρχήν βάσει της αντιπροσωπευτικής τιμής την οποία προβλέπει το άρθρο 1, παράγραφος 2, του κανονισμού αυτού και ότι ο δασμός αυτός καθορίζεται βάσει της τιμής εισαγωγής cif της σχετικής αποστολής μόνον αν το ζητήσει ο εισαγωγέας.

(βλ. σκέψη 32, διατακτ. 2)