Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Εξωσυμβατική ευθύνη — Προϋποθέσεις — Κατάφωρη παράβαση ενός κανόνα δικαίου που αποσκοπεί στην απονομή δικαιωμάτων στους ιδιώτες — Κοινοτικό όργανο το οποίο δεν διαθέτει κανένα περιθώριο εκτιμήσεως — Αρκεί απλή παραβίαση του κοινοτικού δικαίου

(Άρθρο 288, εδ. 2, ΕΚ)

2. Κοινοτικό δίκαιο — Αρχές — Προστασία της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης — Προϋποθέσεις

Περίληψη

1. Σε θέματα ευθύνης της Κοινότητας για ζημίες προξενηθείσες σε ιδιώτες, η προσαπτόμενη στο κοινοτικό όργανο συμπεριφορά πρέπει να συνιστά κατάφωρη παράβαση ενός κανόνα δικαίου που αποσκοπεί στην απονομή δικαιωμάτων στους ιδιώτες. Το αποφασιστικό κριτήριο για να θεωρηθεί ότι υφίσταται κατάφωρη παραβίαση του κοινοτικού δικαίου είναι το αν συντρέχει, εκ μέρους του οικείου κοινοτικού οργάνου, πρόδηλη και σοβαρή υπέρβαση των ορίων που επιβάλλονται στη διακριτική του ευχέρεια. Όταν το κοινοτικό αυτό όργανο δεν διαθέτει παρά αισθητά μειωμένο ή και ανύπαρκτο περιθώριο εκτιμήσεως, η απλή παράβαση του κοινοτικού δικαίου μπορεί να αρκεί προς απόδειξη της υπάρξεως κατάφωρης παραβάσεως.

(βλ. σκέψη 87)

2. Το δικαίωμα επικλήσεως της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, η οποία αποτελεί μία από τις θεμελιώδεις αρχές της Κοινότητας, αναγνωρίζεται σε κάθε ιδιώτη που βρίσκεται σε κατάσταση από την οποία προκύπτει ότι η κοινοτική διοίκηση, με το να του παράσχει συγκεκριμένες διαβεβαιώσεις, του δημιούργησε βάσιμες προσδοκίες. Τέτοιες διαβεβαιώσεις αποτελούνται από, ασχέτως της μορφής υπό την οποία γνωστοποιήθηκαν, ακριβή, απαλλαγμένα αιρέσεων και συγκλίνοντα πληροφοριακά στοιχεία που προέρχονται από έγκριτες και αξιόπιστες πηγές. Αντιθέτως, ουδείς δύναται να επικαλεστεί παραβίαση της αρχής αυτής όταν δεν υφίστανται συγκεκριμένες διαβεβαιώσεις που του δόθηκαν από τη διοίκηση.

Επομένως, ένας επιχειρηματίας δεν μπορεί να επικαλεστεί την αρχή αυτή στηριζόμενος σε προφορικές διαβεβαιώσεις, τις οποίες η Επιτροπή αρνείται ότι έδωσε και των οποίων το υποστατό δεν αποδεικνύεται από κανένα στοιχείο της δικογραφίας.

Ούτε μπορεί ο επιχειρηματίας να επικαλεστεί την αρχή αυτή στην περίπτωση που, ελλείψει τελικής συμφωνίας για τη σύναψη συμβάσεως με την Επιτροπή, η τελευταία τού ζήτησε να προσκομίσει διάφορα σχέδια συμβάσεως, εφόσον αυτό αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των συνήθων συμβατικών διαπραγματεύσεων, η δε Επιτροπή δεν ώθησε τον εν λόγω επιχειρηματία να υπερβεί τα όρια των εγγενών προς την οικονομική του δραστηριότητα κινδύνων.

(βλ. σκέψεις 89, 92, 100)