Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Προσέγγιση των νομοθεσιών - Μέσα ατομικής προστασίας - Οδηγία 89/686 - Εθνική ρύθμιση επιβάλλουσα όσον αφορά τα μέσα ατομικής προστασίας πυροσβεστών, παρ' όλο που αυτά είναι σύμφωνα προς την οδηγία, πρόσθετες απαιτήσεις - Δεν επιτρέπεται

(Οδηγία 89/686 του Συμβουλίου, άρθρα 1 και 4, και παράρτημα Ι, σημείο 1)

2. Κοινοτικό δίκαιο - Έννοιες - Ερμηνεία - Παραπομπή στο εθνικό δίκαιο - Δεν επιτρέπεται

3. Προσέγγιση των νομοθεσιών - Μέσα ατομικής προστασίας - Οδηγία 89/686 - Μέτρα εναρμονίσεως των μέσων που προορίζονται για την προστασία των πυροσβεστών κατά την άσκηση των συνήθων καθηκόντων τους - Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας - Παραβίαση της αρχής της επικουρικότητας - Δεν υφίσταται

(Οδηγία 89/686 του Συμβουλίου)

Περίληψη

1. Παραβαίνει τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 1 και 4 της οδηγίας 89/686 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα μέσα ατομικής προστασίας το κράτος μέλος που επιβάλλει, όσον αφορά τα μέσα ατομικής προστασίας των πυροσβεστών, πρόσθετες απαιτήσεις, ενώ αυτά είναι σύμφωνα προς τις επιταγές της εν λόγω οδηγίας και φέρουν τη σήμανση ΕΚ.

Πράγματι από το άρθρο 1, παράγραφος 4, της εν λόγω οδηγίας απορρέει ότι τα μέσα ατομικής προστασίας που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν από τα πυροσβεστικά σώματα εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της μόνο εφόσον μπορεί να θεωρηθεί ότι έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί ειδικώς για τις δυνάμεις τηρήσεως της τάξεως κατά την έννοια του παραρτήματος Ι, σημείο 1, της οδηγίας. Όθεν, δεδομένου ότι οι αποστολές των πυροσβεστικών σωμάτων συνίστανται, κανονικώς, σε πράξεις διασώσεως προσώπων και αγαθών σε περίπτωση πυρκαγιών, οδικών ατυχημάτων, εκρήξεων, πλημμυρών ή άλλων καταστροφών, το έργο αυτό διαφέρει από το έργο των δυνάμεων των οποίων κύρια αποστολή είναι η διατήρηση της δημοσίας τάξεως. Αντιθέτως, σε περίπτωση που τα πυροσβεστικά σώματα θα καλούνταν, υπό συγκεκριμένες περιστάσεις, να συνδράμουν στη διατήρηση της δημοσίας τάξεως και ήσαν εφοδιασμένα για τον σκοπό αυτό με μέσα ατομικής προστασίας σχεδιασθέντα και κατασκευασθέντα ειδικώς για την εκπλήρωση του έργου αυτού, τα τελευταία θα καλύπτονταν από την προβλεπόμενη στο παράρτημα Ι, σημείο 1, της οδηγίας εξαίρεση.

Μολονότι δεν αντίκειται προς την οδηγία το ότι ένα κράτος μέλος απαιτεί τα πυροσβεστικά σώματα να είναι εξοπλισμένα με εργαλεία διασώσεως που όλα τους να πληρούν τις ίδιες προδιαγραφές κατασκευής και ασφάλειας, με σκοπό τη διασφάλιση του συμβατού τους, για την επίτευξη του στόχου της διασφαλίσεως της ελεύθερης κυκλοφορίας των μέσων ατομικής προστασίας μεταξύ των κρατών μελών, η οδηγία αυτή πρέπει να εμποδίζει τα εν λόγω κράτη μέλη να απαγορεύουν, να περιορίζουν ή να παρακωλύουν τη διάθεση στην αγορά των εν λόγω εξοπλισμών που πληρούν τις διατάξεις και φέρουν τη σήμανση ΕΚ.

( βλ. σκέψεις 30-31, 36, 39, 43, 50 και διατακτ. )

2. Η κοινοτική έννομη τάξη δεν επιθυμεί, κατ' αρχήν, οι έννοιές της να ορίζονται βάσει μιας ή περισσοτέρων εθνικών εννόμων τάξεων, εφόσον τούτο δεν προβλέπεται ρητώς.

( βλ. σκέψη 33 )

3. Η οδηγία 89/686/ΕΟΚ, για τη προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα μέσα ατομικής προστασίας, δεν παραβιάζει, εναρμονίζοντας τις εθνικές διατάξεις σχετικά με τους εν λόγω εξοπλισμούς που αποσκοπούν στην προστασία των πυροσβεστών κατά την άσκηση των συνήθων καθηκόντων τους, ούτε την αρχή της επικουρικότητας ούτε αυτήν της αναλογικότητας.

Πράγματι, όσον αφορά την αρχή της επικουρικότητας, δεδομένου ότι οι εν λόγω εθνικές διατάξεις διαφέρουν αισθητώς από κράτος μέλος σε κράτος μέλος, είναι δυνατόν να συνιστούν, όπως διαπιστώνεται στην πέμπτη αιτιολογική σκέψη της οδηγίας, εμπόδιο στις εμπορικές συναλλαγές έχον άμεσο αντίκτυπο στη δημιουργία και στη λειτουργία της κοινής αγοράς. Η εναρμόνιση αυτών των δι_σταμένων διατάξεων πρέπει, λόγω των διαστάσεων και των συνεπειών τους, να αναληφθεί μόνο από τον κοινοτικό νομοθέτη.

Όσο για την αρχή της αναλογικότητας, η υπαγωγή των μέσων ατομικής προστασίας που αποσκοπούν στην προστασία των πυροσβεστών στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας μπορεί να διασφαλίζει την ελεύθερη κυκλοφορία των εν λόγω μέσων μεταξύ των κρατών μελών χωρίς να υπερβαίνει το αναγκαίο και την επίτευξη του σκοπού αυτού μέτρο. Τούτο δεν αποτελεί σφετερισμό της αρμοδιότητας που έχουν αυτά τα κράτη να καθορίζουν τις αποστολές και τις εξουσίες των πυροσβεστικών σωμάτων καθώς και να διασφαλίζουν την ατομική προστασία τους. Ούτε, εξάλλου, κάτι τέτοιο συνιστά σφετερισμό όσον αφορά την οργάνωση των ενόπλων δυνάμεων και την τήρηση της τάξεως.

( βλ. σκέψεις 46-48 )