Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. ροδικαστικά ερωτήματα - Υποβολή στο Δικαστήριο - Συμφωνία της αποφάσεως περί παραπομπής με τους κανόνες του εθνικού δικαίου περί οργανώσεως των δικαστηρίων και της δικονομίας - Έλεγχος που δεν απόκειται στο Δικαστήριο

(Άρθρο 234 ΕΚ)

2. ροδικαστικά ερωτήματα - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου - _Ορια

(Άρθρο 234 ΕΚ)

3. ροδικαστικά ερωτήματα - αραδεκτό - Ερωτήματα υποβληθέντα χωρίς επαρκείς διευκρινίσεις όσον αφορά το πραγματικό και κανονιστικό πλαίσιο

(Άρθρο 234 ΕΚ· Οργανισμός του Δικαστηρίου ΕΚ, άρθρο 20)

4. ροδικαστικά ερωτήματα - Υποβολή στο Δικαστήριο - Εκτίμηση του εθνικού δικαστηρίου

(Άρθρο 234 ΕΚ)

Περίληψη

1. Στο πλαίσιο της εφαρμογής του άρθρου 234 ΕΚ δεν απόκειται στο Δικαστήριο, ενόψει της κατανομής των λειτουργιών μεταξύ αυτού και του εθνικού δικαστηρίου που του υποβάλλει προδικαστικό ερώτημα, να εξετάσει αν η απόφαση με την οποία του υποβλήθηκε το ερώτημα ελήφθη σύμφωνα με τους κανόνες του εθνικού δικαίου περί οργανώσεως των δικαστηρίων και της δικονομίας.

( βλ. σκέψη 10 )

2. Το Δικαστήριο δεν είναι μεν αρμόδιο, στο πλαίσιο της εφαρμογής του άρθρου 234 ΕΚ, να αποφανθεί επί του συμβατού εθνικής διατάξεως με το κοινοτικό δίκαιο, μπορεί ωστόσο να συναγάγει από τα ερωτήματα που διατυπώνει το εθνικό δικαστήριο, και λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα που αυτό εκθέτει, εκείνα τα στοιχεία που αναφέρονται στην ερμηνεία του κοινοτικού δικαίου, για να δώσει στο εν λόγω δικαστήριο τη δυνατότητα να επιλύσει το νομικό ζήτημα που το απασχολεί.

( βλ. σκέψεις 11-12 )

3. Η ανάγκη μιας ερμηνείας του κοινοτικού δικαίου, η οποία να είναι χρήσιμη για το εθνικό δικαστήριο, απαιτεί όπως το τελευταίο προσδιορίσει το πραγματικό και νομοθετικό πλαίσιο εντός του οποίου εντάσσονται τα ερωτήματα που έχει υποβάλει ή, τουλάχιστον, εξηγήσει τα υποτιθέμενα πραγματικά περιστατικά επί των οποίων στηρίζονται τα ερωτήματα αυτά. Οι απαιτήσεις αυτές ισχύουν ιδίως όσον αφορά τον τομέα του ανταγωνισμού ο οποίος χαρακτηρίζεται από περίπλοκες πραγματικές και νομικές καταστάσεις.

Συναφώς, τα πληροφοριακά στοιχεία που παρέχονται με τις αποφάσεις περί παραπομπής δεν χρησιμεύουν μόνο στο να καθιστούν δυνατό στο Δικαστήριο να δίδει χρήσιμες απαντήσεις, αλλά και στο να παρέχουν τη δυνατότητα στις κυβερνήσεις των κρατών μελών και στους λοιπούς ενδιαφερομένους διαδίκους να υποβάλλουν παρατηρήσεις σύμφωνα με το άρθρο 20 του Οργανισμού του Δικαστηρίου. Δεδομένου, ότι σύμφωνα με τη διάταξη αυτή μόνον οι αποφάσεις περί παραπομπής κοινοποιούνται στους ενδιαφερομένους διαδίκους, το γεγονός ότι το εθνικό δικαστήριο παρέπεμψε στις παρατηρήσεις των διαδίκων της κύριας δίκης, οι οποίες εξάλλου μπορούν να περιέχουν διιστάμενες εκδοχές της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιόν του, δεν μπορεί να διαφυλάξει την εν λόγω δυνατότητα. Επιπλέον είναι απαραίτητο ο εθνικός δικαστής να παρέχει ορισμένες τουλάχιστον εξηγήσεις για τους λόγους που τον οδήγησαν στην επιλογή των κοινοτικών διατάξεων των οποίων ζητεί την ερμηνεία και για τη σχέση που θεωρεί ότι υφίσταται μεταξύ των διατάξεων αυτών και της εθνικής νομοθεσίας που εφαρμόζεται στην επίδικη διαφορά.

Συνεπώς είναι προδήλως απαράδεκτο, καθόσον δεν περιέχει επαρκή στοιχεία ώστε να πληρούνται οι απαιτήσεις αυτές, το ερώτημα εθνικού δικαστηρίου που δεν εξηγεί ρητώς τη σχέση που υφίσταται μεταξύ εκάστης των διατάξεων των οποίων ζητεί την ερμηνεία και της πραγματικής καταστάσεως ή της εφαρμοστέας εθνικής νομοθεσίας.

( βλ. σκέψεις 14-19, 25-26 )

4. Το άρθρο 234 ΕΚ θεσπίζει διαδικασία άμεσης συνεργασίας μεταξύ του Δικαστηρίου και των εθνικών δικαστηρίων, κατά την οποία οι ενδιαφερόμενοι διάδικοι καλούνται απλώς να υποβάλουν παρατηρήσεις εντός του νομικού πλαισίου που χάραξε το αιτούν δικαστήριο. Εντός των ορίων που θέτει το άρθρο 234 ΕΚ, εναπόκειται επομένως αποκλειστικά στα εθνικά δικαστήρια να αποφασίζουν επί της αρχής και του αντικειμένου της ενδεχομένης παραπομπής στο Δικαστήριο.

( βλ. σκέψεις 21-22 )