Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Σύνδεση των υπερποντίων χωρών και εδαφών — Μέτρα διασφαλίσεως — Προϋποθέσεις λήψεως — Εξουσία εκτιμήσεως των οργάνων — Δικαστικός έλεγχος — Όρια

(Απόφαση 91/482 του Συμβουλίου, άρθρο 109)

2. Σύνδεση των υπερποντίων χωρών και εδαφών — Μέτρα διασφαλίσεως σχετικά με τις εισαγωγές από υπερπόντιες χώρες και εδάφη — Προϋποθέσεις λήψεως — Δυσχέρειες προκύπτουσες από την εφαρμογή της αποφάσεως 91/482 — Καταστάσεις που απαιτούν την ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου

(Απόφαση 91/482 του Συμβουλίου, άρθρο 109 § 1)

3. Σύνδεση των υπερποντίων χωρών και εδαφών — Μέτρα διασφαλίσεως σχετικά με τις εισαγωγές από υπερπόντιες χώρες και εδάφη προϊόντων του τομέα της ζάχαρης με σώρευση καταγωγής ΕΚ/ΥΧΕ — Προϋποθέσεις λήψεως — Δυσχέρειες που ενέχουν τον κίνδυνο για μεγαλύτερη απώλεια της κατοχύρωσης του εισοδήματος των κοινοτικών παραγωγών — Πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως της Επιτροπής — Δεν υφίσταται

(Κανονισμός 465/2000 της Επιτροπής)

4. Σύνδεση των υπερποντίων χωρών και εδαφών — Μέτρα διασφαλίσεως σχετικά με τις εισαγωγές από υπερπόντιες χώρες και εδάφη — Μέτρα διασφαλίσεως που δεν θέτουν υπό αμφισβήτηση το προτιμησιακό καθεστώς των προϊόντων καταγωγής των χωρών αυτών — Τα μέτρα αυτά έχουν εξαιρετικό χαρακτήρα και είναι προσωρινά

(Απόφαση 91/482 του Συμβουλίου, άρθρο 109 § 1)

5. Σύνδεση των υπερποντίων χωρών και εδαφών — Μέτρα διασφαλίσεως σχετικά με τις εισαγωγές από υπερπόντιες χώρες και εδάφη προϊόντων ζάχαρης με σώρευση καταγωγής ΕΚ/ΥΧΕ — Αρχή της αναλογικότητας — Δικαστικός έλεγχος — Όρια

(Κανονισμός 465/2000 της Επιτροπής)

6. Σύνδεση των υπερποντίων χωρών και εδαφών — Μέτρα διασφαλίσεως σχετικά με τις εισαγωγές από υπερπόντιες χώρες και εδάφη προϊόντων του τομέα της ζάχαρης με σώρευση καταγωγής ΕΚ/ΥΧΕ — Υποχρέωση συστάσεως εγγυήσεως μεγάλου χρηματικού ύψους για την εισαγωγή ζάχαρης με τέτοια σώρευση καταγωγής στην Κοινότητα — Η εγγύηση δεν στερεί τις πραγματικά ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις από τη δυνατότητα εξαγωγής ζάχαρης προς την Κοινότητα

(Κανονισμός 465/2000 της Επιτροπής)

7. Πράξεις των οργάνων — Αιτιολόγηση — Υποχρέωση — Περιεχόμενο — Κανονισμός για την καθιέρωση μέτρων διασφαλίσεως όσον αφορά τις εισαγωγές, από υπερπόντιες χώρες και εδάφη, προϊόντων του τομέα της ζάχαρης µε σώρευση καταγωγής ΕΚ/ΥΧΕ

(Άρθρο 253 ΕΚ· κανονισμός 465/2000 της Επιτροπής)

Περίληψη

1. Τα κοινοτικά όργανα διαθέτουν ευρεία διακριτική ευχέρεια ως προς την εφαρμογή του άρθρου 109 της αποφάσεως 91/482, σχετικά με τη σύνδεση των υπερποντίων χωρών και εδαφών, που τους παρέχει την εξουσία να λαμβάνουν ή να επιτρέπουν μέτρα διασφαλίσεως όταν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Υπό τις συνθήκες αυτές, εναπόκειται στον κοινοτικό δικαστή να περιοριστεί στον έλεγχο του αν η άσκηση της ευχέρειας αυτής πάσχει πρόδηλη πλάνη ή κατάχρηση εξουσίας ή, ακόμη, του αν τα κοινοτικά όργανα υπερέβησαν προφανώς τα όρια της διακριτικής τους ευχέρειας. Ο περιορισμός του ελέγχου του κοινοτικού δικαστή επιβάλλεται ιδιαιτέρως όταν τα κοινοτικά όργανα υποχρεούνται να συμβιβάσουν διιστάμενα συμφέροντα και, συνεπώς, να προβούν, κατά τη λήψη των πολιτικής φύσεως αποφάσεων που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές τους, σε επιλογή μεταξύ διαφόρων εναλλακτικών λύσεων.

(βλ. σκέψεις 53-55)

2. Στην πρώτη περίπτωση περί της οποίας γίνεται λόγος στο άρθρο 109, παράγραφος 1, της αποφάσεως 91/482, σχετικά με τη σύνδεση των υπερποντίων χωρών και εδαφών (ΥΧΕ), που αφορά τη λήψη μέτρων διασφαλίσεως αν η εφαρμογή της αποφάσεως αυτής προκαλεί σοβαρές διαταραχές σε τομέα οικονομικής δραστηριότητας της Κοινότητας ή ενός ή περισσότερων κρατών μελών ή θέτει σε κίνδυνο την εξωτερική οικονομική τους σταθερότητα, πρέπει να αποδεικνύεται η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου, διότι τα μέτρα διασφαλίσεως πρέπει να έχουν ως αντικείμενο την εξομάλυνση ή άμβλυνση των δυσχερειών που ανέκυψαν στον υπό εξέταση τομέα. Αντιθέτως, όσον αφορά τη δεύτερη περίπτωση, περί της οποίας γίνεται λόγος στην ως άνω παράγραφο, κατά την οποία η Επιτροπή μπορεί να λάβει μέτρα διασφαλίσεως αν δημιουργούνται δυσκολίες οι οποίες ενδέχεται να προκαλέσουν επιδείνωση τομέα δραστηριοτήτων της Κοινότητας ή περιφέρειας αυτής, δεν απαιτείται οι δυσχέρειες που δικαιολογούν τη θέσπιση μέτρων διασφαλίσεως να προκύπτουν από την εφαρμογή της αποφάσεως ΥΧΕ.

(βλ. σκέψη 56)

3. H Επιτροπή δεν υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη επικαλούμενη ως δικαιολογία για τη θέσπιση του κανονισμού 465/2000, για την καθιέρωση μέτρων διασφάλισης όσον αφορά τις εισαγωγές, από τις υπερπόντιες χώρες και εδάφη, προϊόντων του τομέα της ζάχαρης µε σώρευση καταγωγής ΕΚ/ΥΧΕ, ότι οι επίμαχες εισαγωγές ενείχαν τον κίνδυνο για μεγαλύτερη απώλεια της κατοχύρωσης του εισοδήματος των κοινοτικών παραγωγών ζάχαρης.

Πράγματι, καταρχάς, είναι προφανές ότι η επιδείνωση ή η απειλή επιδεινώσεως της καταστάσεως μια κοινής οργανώσεως αγοράς μπορεί να καταστήσει αναγκαία τη μείωση των ποσοστώσεων παραγωγής και να επηρεάσει, με τον τρόπο αυτό, άμεσα το εισόδημα των κοινοτικών παραγωγών. Στη συνέχεια, οι επιστροφές κατά την εξαγωγή χρηματοδοτούνται κατά ένα μεγάλο μέρος από τους κοινοτικούς παραγωγούς μέσω εισφορών στην παραγωγή τις οποίες καθορίζει κάθε έτος η Επιτροπή. Όμως, η Επιτροπή δικαίως θεώρησε ότι υπήρχε κίνδυνος οι επίμαχες εισαγωγές να οδηγήσουν σε αύξηση του όγκου των επιδοτούμενων εξαγωγών και, κατά συνέπεια, σε αύξηση της βαρύνουσας τους κοινοτικούς παραγωγούς εισφοράς στην παραγωγή. Τέλος, και αν ακόμα υποτεθεί ότι ορισμένοι παραγωγοί αποκόμισαν σημαντικά κέρδη από την πώληση ζάχαρης Γ στους επιχειρηματίες των ΥΧΕ σε τιμές πολύ υψηλότερες από την τιμή της διεθνούς αγοράς, ο ισχυρισμός αυτός δεν είναι ικανός να κλονίσει την εκτίμηση της Επιτροπής κατά την οποία οι επίμαχες εισαγωγές ενείχαν τον κίνδυνο διαταράξεως του τομέα της ζάχαρης που μπορούσε να οδηγήσει, ειδικότερα, σε αύξηση του ποσού των εξαγωγικών επιδοτήσεων ή σε μείωση των ποσοστώσεων παραγωγής.

(βλ. σκέψεις 77-81)

4. Το άρθρο 109 της αποφάσεως 91/482, σχετικά με τη σύνδεση των υπερποντίων χωρών και εδαφών (ΥΧΕ), προβλέπει ειδικά τη δυνατότητα της Επιτροπής να λαμβάνει μέτρα διασφαλίσεως όταν συντρέχουν οι περιστάσεις που αυτό παραθέτει. Το γεγονός ότι η Επιτροπή έλαβε ένα τέτοιο μέτρο έναντι ορισμένων προϊόντων καταγωγής YXE δεν είναι ικανό να θέσει υπό αμφισβήτηση το προτιμησιακό καθεστώς που έχουν, δυνάμει του άρθρου 101, παράγραφος 1, της εν λόγω αποφάσεως, τα προϊόντα καταγωγής των χωρών αυτών, δεδομένου ότι ένα μέτρο διασφαλίσεως είναι εκ της φύσεώς του εξαιρετικού χαρακτήρα και προσωρινό.

(βλ. σκέψη 97)

5. Όσον αφορά τον δικαστικό έλεγχο της τηρήσεως της αρχής της αναλογικότητας, λαμβανομένης υπόψη της ευρείας εξουσίας εκτιμήσεως που διαθέτει η Επιτροπή στον τομέα των μέτρων διασφαλίσεως, η νομιμότητα ενός τέτοιου μέτρου που θεσπίστηκε στον εν λόγω τομέα μπορεί να θιγεί μόνον αν το μέτρο αυτό είναι προδήλως ακατάλληλο σε σχέση με τον σκοπό τον οποίο επιδιώκει το αρμόδιο κοινοτικό όργανο.

Όσον αφορά τον κανονισμό 465/2000, για την καθιέρωση μέτρων διασφάλισης όσον αφορά τις εισαγωγές, από τις υπερπόντιες χώρες και εδάφη, προϊόντων του τομέα της ζάχαρης µε σώρευση καταγωγής ΕΚ/ΥΧΕ, δεν εναπόκειται στο Δικαστήριο να εξακριβώσει αν οι διατάξεις που θέσπισε η Επιτροπή αποτελούσαν το μοναδικό ή το καλύτερο μέτρο που μπορούσε να ληφθεί, αλλά να ελέγξει αν αυτό ήταν προδήλως ακατάλληλο. Όμως, επ’ αυτού, η προσφεύγουσα δεν απέδειξε ότι ο περιορισμός σε 3 340 τόνους της ποσότητας ζάχαρης με σώρευση καταγωγής ΕΚ/ΥΧΕ που μπορούσε να εισαχθεί στην Κοινότητα, κατά το διάστημα που κάλυπτε ο κανονισμός αυτός, με απαλλαγή από δασμούς, ήταν προδήλως ακατάλληλος προς επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού.

(βλ. σκέψεις 103-106)

6. Στο πλαίσιο του κανονισμού 465/2000, για την καθιέρωση μέτρων διασφάλισης όσον αφορά τις εισαγωγές, από τις υπερπόντιες χώρες και εδάφη, προϊόντων του τομέα της ζάχαρης µε σώρευση καταγωγής ΕΚ/ΥΧΕ, ο σκοπός τον οποίο επεδίωκε η Επιτροπή, απαιτώντας σύσταση εγγυήσεως μεγάλου χρηματικού ύψους για την εισαγωγή τής εν λόγω ζάχαρης, ήταν η αποτροπή κερδοσκοπικών ενεργειών. Η εν λόγω σύσταση εγγυήσεως δεν στερεί τις πραγματικά ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις από τη δυνατότητα εξαγωγής ζάχαρης προς την Κοινότητα. Συγκεκριμένα, μολονότι το ποσό της εγγυήσεως πρέπει βέβαια να καταβληθεί προκειμένου να χορηγηθούν πιστοποιητικά εισαγωγής, το εν λόγω ποσό επιστρέφεται στην επιχείρηση εφόσον πραγματοποιηθεί η εισαγωγή.

(βλ. σκέψεις 108-109)

7. Η επιβαλλόμενη από το άρθρο 253 ΕΚ αιτιολογία πρέπει να είναι προσαρμοσμένη προς τη φύση της οικείας πράξεως· από την αιτιολογία αυτή πρέπει να προκύπτει κατά τρόπο σαφή και μη διφορούμενο η συλλογιστική του οργάνου που εκδίδει την πράξη, προκειμένου να παρέχεται η δυνατότητα στους ενδιαφερομένους να γνωρίζουν τους λόγους που υπαγόρευσαν το ληφθέν μέτρο και στον κοινοτικό δικαστή να ασκεί τον έλεγχό του. Η αιτιολογία δεν απαιτείται να διασαφηνίζει όλα τα ουσιώδη πραγματικά και νομικά στοιχεία, καθόσον το ζήτημα αν η αιτιολογία μιας πράξεως ικανοποιεί τις απαιτήσεις του άρθρου αυτού πρέπει να εκτιμάται όχι μόνο βάσει της διατυπώσεώς της αλλά και βάσει του πλαισίου στο οποίο εντάσσεται, καθώς και του συνόλου των κανόνων δικαίου που διέπουν το σχετικό θέμα.

Πληροί τις προϋποθέσεις αυτές ο κανονισμός 465/2000, για την καθιέρωση μέτρων διασφάλισης όσον αφορά τις εισαγωγές, από τις υπερπόντιες χώρες και εδάφη, προϊόντων του τομέα της ζάχαρης µε σώρευση καταγωγής ΕΚ/ΥΧΕ. Πράγματι, στο προοίμιο του κανονισμού αυτού η Επιτροπή εξέθεσε τις δυσχέρειες που είχαν προκύψει στην κοινοτική αγορά ζάχαρης, τους λόγους για τους οποίους οι δυσχέρειες αυτές μπορούσαν να οδηγήσουν σε επιδείνωση της λειτουργίας της κοινής οργανώσεως αγοράς και τις επιζήμιες για τους κοινοτικούς επιχειρηματίες συνέπειες, ιδίως λόγω του σοβαρού κινδύνου μειώσεως των κοινοτικών ποσοστώσεων παραγωγής, καθώς και τους λόγους που το οδήγησαν στον καθορισμό της επίμαχης ποσοστώσεως.

(βλ. σκέψεις 124-125)