ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΊΟΥ (τρίτο τμήμα)

της 21ης Νοεμβρίου 2000

Υπόθεση Τ-214/99

Manuel Tomás Carrasco Benítez

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπάλληλοι — Πρόσληψη — Συμμετοχή σε εσωτερικούς διαγωνισμούς — Προκήρυξη διαγωνισμού — Προϋπόθεση αρχαιότητας στην υπηρεσία — Επαγγελματική πείρα του υποψηφίου»

Πλήρες κείμενο οτη γαλλική γλώσσα   II-1169

Αντικείμενο:

Προσφυγή έχουσα ως αντικείμενο αίτηση περί ακυρώσεως των αποφάσεων των εξεταστικών επιτροπών των εσωτερικών διαγωνισμών COM/T/R/ADM/A/98, COM/R/5179/98, COM/R/5182/98, COM/R/5183/98, COM/R/5188/98 και COM/R/5190/98 με τις οποίες αποκλείστηκε ο προσφεύγων από τις εξετάσεις των διαγωνισμών αυτών.

Απόφαση:

Η προσφυγή απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

1. Υπάλληλου – Προσφυγή – Προηγούμενη διοικητική ένσταση – Ταυτότητα αντικείμενου και αιτίας – Ισχυρισμοί και επιχειρήματα που δεν προβάλλονται με την ένσταση – Ζήτημα εξετασθεν λεπτομερώς από την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή με την απόφαση απορρίψεως της ενστάσεως – Παραδεκτό

   (Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

2. Υπάλληλοι – Διαγωνισμοί – Εσωτερικοί διαγωνισμοί – Διαγωνισμός για «μονιμοποίηση» – Προϋποθέσεις συμμετοχής – Δεκαετής προϋπηρεσία υπό την ιδιότητα υπαλλήλου εμπίπτοντος στο καθεστώς του λοιπού προσωπικού – Παραδεκτό

   (Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 27, εδ. 1, και 29 §1)

3. Υπάλληλοι – Διαγωνισμός – Διαγωνισμός βάσει τίτλων και εξετάσεων – Προϋποθέσεις συμμετοχής – Καθορισμός με την προκήρυξη του διαγωνισμού – Εκτίμηση, από την εξεταστική επιτροπή της επαγγελματικής πείρας των υποψηφίων – Δικαστικός έλεγχος – Όρια

   (Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα III, άρθρο 2)

4. Υπάλληλοι – Διαγωνισμός – Διαγωνισμός βάσει τίτλων και εξετάσεων – Προϋποθέσεις συμμετοχής – Δικαιολογητικά έγγραφα – Αίτηση συμπληρωματικών πληροφοριών από την εξεταστική επιτροπή – Απλή ευχέρεια – Υποχρέωση προσκομίσεως όλων των απαιτουμένων δικαιολογητικών – Απουσία

   (Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα III, άρθρο 2, εδ. 2)

5. Υπάλληλοι – Διαγωνισμός – Διαγωνισμός βάσει τίτλων και εξετάσεων – Αποκλεισμός από τις εξετάσεις – Αιτιολογία – Υποχρέωση – Περιεχόμενο

   (Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 25, εδ. 2· παράρτημα III, άρθρο 5)

1.  'Οταν, με απορριπτική της ενστάσεως απόφαση, η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή λαμβάνει λεπτομερώς θέση επί ζητήματος που δεν έχει τεθεί με την ένσταση, η επιχειρηματολογία που αναπτύσσει ο ενδιαφερόμενος επί του ιδίου ζητήματος με την προσφυγή που ασκεί ενώπιον του κοινοτικού δικαστή κατόπιν απορρίψειυς της ενστάσεως του πρέπει να κριθεί παραδεκτή.

   Αν το καθού όργανο προβάλει τις παρατηρήσεις του επί του ζητήματος κατά τη διοικητική διαδικασία, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η σιωπή της ενστάσεως επί του σημείου αυτού παραβιάζει τις αρχές της ασφάλειας δικαίου και του σεβασμού των δικαιωμάτων του καθού, οι οποίες στηρίζουν την αρχή της αντιστοιχίας μεταξύ διοικητικής ενστάσεως και ενδίκου προσφυγής.

   (βλ. σκέψεις 37 και 38)

   Παραπομπή: ΠΕΚ, 28 Μαίου 1998, Τ-78/96 και Τ-170/96, W κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1998, σ. Ι-Α-239 και ΙΙ-745, σκέψη 66

2.  Η άσκηση της ευρείας διακριτικής ευχέρειας που ο ΚΥΚ παρέχει στα όργανα σε θέματα οργανώσεως διαγωνισμών πρέπει να συμβιβάζεται με τις επιτακτικές διατάξεις του άρθρου 27, πρώτο εδάφιο, του ΚΥΚ, σύμφωνα με τις οποίες ο στόχος κάθε διαδικασίας προσλήτμεως είναι να εξασφαλίζει στο όργανο τη συνεργασία υπαλλήλων που κατέχουν τα πιο υιμηλά προσόντα ικανότητας, αποδόσεως και ακεραιότητας, καθώς και του άρθρου 29, παράγραφος 1, του ΚΥΚ. Συνεπώς, η επιλογή στην οποία προβαίνει, βάσει της ευρείας διακριτικής ευχέρειας που διαθέτει εν προκειμένω, η ΑΔΑ πρέπει πάντα να γίνεται σύμφωνα με όσα απαιτούν οι προς κάλυτρη θέσεις που πρέπει να πληρωθούν και, γενικότερα, το συμφέρον της υπηρεσίας.

   Η Επιτροπή, απαιτώντας δεκαετή προϋπηρεσία οτις Ευρωπαϊκές Κοινότητες ως προϋπόθεση συμμετοχής σε διαγωνισμό αποσκοπούντα οτην μονιμοποίηση εκτάκτων υπαλλήλων των βαθμών Α 8 και Α 3, άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια κατά τρόπο συνάδοντα με το συμφέρον της υπηρεσίας. Πράγματι, η ύπαρξη αρχαιότητας και, συνεπώς, η ύπαρξη σημαντικής πείρας στα κοινοτικά όργανα αποτελεί βέβαιη ένδειξη για την ύπαρξη των προσόντων που ορίζει το άρθρο 27, πρώτο εδάφιο, του ΚΥΚ. Ενόψει της φύσεως των προς κάλυψη θέσεων, που αντιστοιχούν σε υψηλά καθήκοντα διευθύνσεως, σχεδιασμού και μελέτης, η Επιτροπή παρέμεινε επίσης εντός των ορίων της εύλογης ασκήσεως της διακριτικής της ευχέρειας.

   (βλ. σκέψεις 52 έως 56)

   Παραπομπή: ΠΕΚ, 8 Νοεμβρίου 1990, Τ-56/89, Bataille κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1990, ο. ΙΙ-597, σκέψη 42· ΠΕΚ, 6 Μαρτίου 1997, Τ-40/96 και Τ-55/96, de Kerros και Kohn-Bergé κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1997, σ. Ι-Α-47 και ΙΙ-135, σκέψη 39· ΠΕΚ, 12 Νοεμβρίου 1998, Τ-294/97, Carrasco Benítez κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1998, σ. Ι-Α-601 και ΙΙ-1819, σκέψεις 41 και 43, και παρατιθέμενη νομολογία

3.  Η εξεταστική επιτροπή ενός διαγωνισμού βάσει τίτλων και εξετάσεων έχει την ευθύνη να εκτιμά, κατά περίπτωση, αν τα υποβληθέντα διπλώματα ή η επικαλούμενη από κάθε υποψήφιο επαγγελματική πείρα αντιστοιχούν στο επίπεδο που απαιτεί ο ΚΥΚ και η προκήρυξη διαγωνισμού. Διαθέτει διακριτική ευχέρεια στην εκτίμηση της προηγούμενης επαγγελματικής πείρας των υποψηφίων, τόσο ως προς τη φύση και τη διάρκεια της, όσο και ως προς τη στενότερη ή όχι σχέση που αυτές έχουν με τις απαιτήσεις της πληρωτέας θέσεως.

   Στα πλαίσια του ελέγχου νομιμότητας που ασκεί, το Δικαστήριο πρέπει να περιορίζεται οτην επαλήθευση ότι η άσκηση της ευχέρειας αυτής δεν είναι προδήλως εσφαλμένη.

   (βλ. σκέψεις 69 έως 71)

   Παραπομπή: ΠΕΚ, 13 Δεκεμβρίου 1990, Τ-115/89, González Holguera κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1990, σ. ΙΙ-831, σκέψη 54· ΠΕΚ, 7 Φεβρουαρίου 1991, Τ-2/90, Ferreira de Freitas κατά Επιτροπής, Συλλογή 1991, α. ΙΙ-103, σκέψη 56· ΠΕΚ, 28 Νοεμβρίου 1991, Τ-158/89, Van Hecken κατά KOE, Συλλογή 1991, σ. ΙΙ-1341, σκέψη 23, και παρατιθέμενη νομολογία· ΠΕΚ, 6 Νοεμβρίου 1997, Τ-101/96, Wolf κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ. Υπ., σ. Ι-Α-351 και ΙΙ-949, σκέψεις 64 και 68· ΠΕΚ, 11 Φεβρουαρίου 1999, Τ-244/97, Mertens κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ. Υπ. 1999, σ. Ι-Α-23 και ΙΙ-91, σκέψη 44

4.  Η μοναδική υποχρέωση της εξεταστικής επιτροπής τον διαγωνισμού είναι να λαμβάνει υπόψη της τα δικαιολογητικά που υποβάλλουν οι υποψήφιοι για να εκτιμήσει την επαγγελματική τους πείρα σε σχέση με τις απαιτήσεις που θέτει η προκήρυξη του διαγωνισμού. Ουδόλως υποχρεούται να καλέσει υποψήφιο να υποβάλει συμπληρωματικά δικαιολογητικά ή να ερευνήσει η ίδια για να επαληθεύσει αν ο υποψήφιος πληροί το σύνολο των προϋποθέσεων που θέτει η προκήρυξη του διαγωνισμού.

   Συναφώς, το άρθρο 2, δεύτερο εδάφιο, του παραρτήματος III του ΚΥΚ παρέχει απλώς στην εξεταστική επιτροπή την ευχέρεια να ζητήσει από τους υποψηφίους συμπληρωματικές πληροφορίες, όταν υπάρχει αμφιβολία ως προς το περιεχόμενο προσκομισθέντος εγγράφου, και δεν τίθεται θέμα μεταβολής σε υποχρέωση αυτού που ο κοινοτικός νομοθέτης θέλησε ως απλή ευχέρεια για την εξεταστική επιτροπή του διαγωνισμού.

   (βλ. σκέψεις 77 και 78)

   Παραπομπή: ΔΕΚ, 31 Μαρτίου 1992, C-255/90 Ρ, Burban κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1992, σ. Ι-2253, σκέψεις 16 και 20· ΠΕΚ, 21 Μαίου 1992, Τ-54/91, Almeida Antunes κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1992, σ. ΙΙ-1739, σκέψη 40· ΠΕΚ, 16 Σεπτεμβρίου 1998, Τ-215/97, Jouhki κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ. Υπ. 1998, σ. Ι-Α-503 και ΙΙ-1513, σκέψη 58

5.  Η υποχρέωση αιτιολογήσεως μιας βλαπτικής αποφάσεως αποσκοπεί, αφενός, να παρασχεσει στον ενδιαφερόμενο τις απαραίτητες ενδείξεις ως προς το βάσιμο ή όχι της αποφάσεως και, αφετέρου, να καταστήσει εφικτό τον δικαστικό έλεγχο. Τέτοια υποχρέωση πρέπει να επιτρέπει στον ενδιαφερόμενο να γνωρίζει, μεταξύ άλλων, τους λόγους για τη λήψη αποφάσεως που τον αφορά, ώστε να μπορεί να ασκήσει τα απαραίτητα ένδικα μέσα για την προστασία των δικαιωμάτων και συμφερόντων του. Σε περίπτωση που η εξεταστική επιτροπή του διαγωνισμού αποκλείσει υποψήφιο από διαγωνισμό, εναπόκειται στην εξεταστική επιτροπή να υποδείξει επακριβώς τις προϋποθέσεις της προκηρύξεως του διαγωνισμού που δεν πληρούνται από τον υποψήφιο.

   (βλ. σκέψεις 172 και 173)

   Παραπομπή: ΔΒΠ, 21 Ιουνίου 1984, 69/83, Lux κατά Ελεγκτικού Συμβουλίου, Συλλογή 1984, α 2447, σκέψη 36· προαναφερθείσα απόφαση Burban κατά Κοινοβουλίου, σκέψη 43· προαναφερθείσα απόφαση González Holguera κατά Κοινοβουλίου, σκέψεις 42 και 43 και παρατιθέμενη νομολογία· προαναφερθείσα απόφαση Almeida Antunes κατά Κοινοβουλίου, σκέψη 32