This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 61999CO0352
Περίληψη της διατάξεως
Περίληψη της διατάξεως
1. Αναίρεση - Λόγοι - Λόγος που προβάλλεται για πρώτη φορά στο πλαίσιο της αναιρέσεως - Απαράδεκτο
(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρα 42 § 2, και 118)
2. ροσφυγή ακυρώσεως - Φυσικά ή νομικά πρόσωπα - ράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά - Διάταξη που καθορίζει το ποσό της επιστροφής για την αντιστάθμιση των εξόδων αποθεματοποιήσεως ζάχαρης για μια περίοδο εμπορίας - ροσφυγή Ιταλών ζαχαροπαραγωγών - Απαράδεκτο
[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 173, εδ. 4 (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 230, εδ. 4, ΕΚ)· κανονισμός 1534/95 του Συμβουλίου, άρθρο 1, στοιχ. στ_)]
1. Λόγος που προβάλλεται για πρώτη φορά στο πλαίσιο της αναιρέσεως ενώπιον του Δικαστηρίου απορρίπτεται ως απαράδεκτος. Συγκεκριμένα, αν επιτρεπόταν στον διάδικο να προβάλει για πρώτη φορά ενώπιον του Δικαστηρίου ισχυρισμό που δεν είχε προβάλει ενώπιον του ρωτοδικείου, τούτο θα σήμαινε ότι ο διάδικος αυτός θα είχε τη δυνατότητα να υποβάλει στην κρίση του Δικαστηρίου, του οποίου η αρμοδιότητα επί αιτήσεων αναιρέσεως είναι περιορισμένη, διαφορά με ευρύτερο περιεχόμενο απ' ό,τι η διαφορά που εκδίκασε το ρωτοδικείο. Όταν έχει ασκηθεί αναίρεση, η αρμοδιότητα του Δικαστηρίου περιορίζεται στον έλεγχο της νομικής λύσεως που δόθηκε ενόψει των ισχυρισμών που προβλήθηκαν και εξετάστηκαν ενώπιον του ρωτοδικείου.
( βλ. σκέψεις 52-53 )
2. Η δυνατότητα ακριβούς, κατά το μάλλον ή ήττον, προσδιορισμού του αριθμού ή ακόμη και της ταυτότητας των υποκειμένων δικαίου επί των οποίων έχει εφαρμογή ένα μέτρο, δεν συνεπάγεται ότι το εν λόγω μέτρο τα αφορά ατομικά, εφόσον η εφαρμογή αυτή γίνεται στο πλαίσιο αντικειμενικής νομικής ή πραγματικής καταστάσεως που καθορίζεται από την επίδικη πράξη.
Ούτως, το άρθρο 1, στοιχείο στ_, του κανονισμού 1534/95, που καθορίζει την παράγωγη τιμή παρεμβάσεως για τη λευκή ζάχαρη για όλες τις ζώνες της Ιταλίας για την περίοδο εμπορίας 1995/96, δεν αφορά ατομικά τους Ιταλούς ζαχαροπαραγωγούς που κατέχουν ποσοστώσεις παραγωγής. Συγκεκριμένα, το Συμβούλιο καθορίζει τις τιμές παρεμβάσεως για τη λευκή ζάχαρη όχι βάσει των ατομικών πληροφοριακών στοιχείων των σχετικών με κάθε μία από τις ιταλικές επιχειρήσεις που κατέχουν ποσοστώσεις παραγωγής ζάχαρης ή λαμβάνοντας υπόψη την ειδική τους κατάσταση, αλλά βάσει των συνολικών στοιχείων για την παραγωγή ζάχαρης στην Ιταλία, αφενός. Αφετέρου, ο χαρακτηρισμός μιας δεδομένης ζώνης ως ελλειμματικής ή μη, για τις οποίες καθορίζονται αντιστοίχως μια παράγωγη τιμή παρεμβάσεως και μια τιμή παρεμβάσεως, προκύπτει τελικά από τη σύγκριση της προβλεπομένης παραγωγής και της προβλεπομένης καταναλώσεως κατά την οικεία περίοδο εμπορίας. Κατά συνέπεια, τα στοιχεία που υπέβαλαν οι διάφοροι Ιταλοί ζαχαροπαραγωγοί δεν αποτελούν παρά ένα μόνο μέρος των συνολικών δεδομένων που διαθέτει το Συμβούλιο και η παράγωγη τιμή παρεμβάσεως για τη λευκή ζάχαρη καθορίζεται γενικώς και αφηρημένως και όχι συναρτήσει ή ενόψει της ατομικής καταστάσεως του κάθε παραγωγού.
( βλ. σκέψεις 59, 62-63, 65 )