Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών Υπηρεσίες Έννοια Ιατρικές υπηρεσίες που παρέχονται σε ένα κράτος μέλος και εξοφλούνται από τον ασθενή Υπαγωγή Επιστροφή δαπανών που ζητείται από το ταμείο ασφαλίσεως ασθενείας ενός άλλου κράτους μέλους που προβλέπει κυρίως παρέμβαση σε είδος Έλλειψη επιρροής

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 60 (νυν άρθρο 50 ΕΚ)]

2. Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών Υπηρεσίες Έννοια Ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη που χρηματοτοδείται άμεσα από τα ταμεία ασφαλίσεως ασθενείας βάσει συμβάσεων και προκαθορισμένων τιμολογίων Υπαγωγή

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 60 (νυν άρθρο 50 ΕΚ)]

3. Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών εριορισμοί Εθνική ρύθμιση περί της επιστροφής των ιατρικών δαπανών που έγιναν σε άλλο κράτος μέλος Νοσοκομειακή περίθαλψη Απαίτηση προηγούμενης άδειας του ταμείου ασφαλίσεως ασθενείας Χορήγηση που υπόκειται στις προϋποθέσεις του συνήθους χαρακτήρα και του αναγκαίου της περιθάλψεως αραδεκτό ροϋποθέσεις

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 59 (νυν, κατόπιν τροποποίησεως, άρθρο 49 ΕΚ) και άρθρο 60 (νυν άρθρο 50 ΕΚ)]

Περίληψη

1. Ιατρικές υπηρεσίες που παρέχονται εντός κράτους μέλους και εξοφλούνται από τον ασθενή δεν μπορούν να παύσουν να υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών που διασφαλίζει η Συνθήκη απλώς και μόνον επειδή ζητείται η επιστροφή των επιδίκων δαπανών περιθάλψεως βάσει της νομοθεσίας περί ασφαλίσεως ασθενείας άλλου κράτους μέλους που προβλέπει, στην ουσία, παροχές σε είδος.

( βλ. σκέψη 55 )

2. Το γεγονός ότι η νοσοκομειακή ιατρική αγωγή χρηματοδοτείται ευθέως από το ταμείο ασφαλίσεως ασθενείας βάσει συμβάσεων και προκαθορισμένων τιμών δεν είναι ικανή σε καμία περίπτωση να αποκλείσει τέτοια αγωγή από τον τομέα των υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 60 της Συνθήκης (νυν άρθρο 50 ΕΚ).

ράγματι, αφενός, η εν λόγω διάταξη δεν απαιτεί το τίμημα της υπηρεσίας να καταβάλλεται από τους αποδέκτες της και, αφτέρου, τα ποσά που καταβάλλουν τα ταμεία υγείας στο πλαίσιο συστήματος συνάψεως συμβάσεων μεταξύ αυτών και των φορέων παροχής υπηρεσιών υγείας, έστω και κατ' αποκοπήν, συνιστούν όντως την οικονομική αντιπαροχή της παροχής νοσοκομειακών υπηρεσιών και εμφανίζουν αδιαμφισβήτητα χαρακτήρα αμοιβής εισπραττομένης από το νοσοκομείο που ασκεί οικονομική δραστηριότητα.

( βλ. σκέψεις 56 έως 58 )

3. Τρίτον, τα άρθρα 59 της Συνθήκης ΕΚ (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 49 ΕΚ) και 60 της Συνθήκης ΕΚ (νυν άρθρο 50 ΕΚ) δεν απαγορεύουν νομοθεσία κράτους μέλους η οποία εξαρτά την ανάληψη των εξόδων περιθάλψεως σε νοσοκομειακό ίδρυμα άλλου κράτους μέλους από τη χορήγηση προηγουμένης αδείας από το ταμείο υγείας του ασφαλισμένου και η οποία επιβάλλει για τη χορήγηση της ως άνω αδείας τη διπλή προϋπόθεση, αφενός, η περίθαλψη να μπορεί να θεωρηθεί «συνήθης στους οικείους επαγγελματικούς κύκλους», κριτήριο εφαρμοζόμενο επίσης προκειμένου να προσδιοριστεί αν καλύπτεται η παρεχόμενη στην ημεδαπή νοσοκομειακή περίθαλψη, και, αφετέρου, τούτο να καθίσταται αναγκαίο για την ιατρική περίθαλψη του ασφαλισμένου. Τούτο, πάντως, ισχύει εφόσον,

η σχετική με τον «συνήθη» χαρακτήρα της θεραπευτικής αγωγής προϋπόθεση ερμηνεύεται κατά τρόπον ώστε να μην μπορεί να απορριφθεί ως μη ιατρικώς αναγκαία αίτηση για άδεια όταν η οικεία θεραπευτική αγωγή είναι επαρκώς δοκιμασμένη και αναγνωρισμένη ως έγκυρη από τη διεθνή ιατρική επιστήμη και

η σχετική αίτηση μπορεί να απορριφθεί ως μη ιατρικώς αναγκαία μόνον όταν η ίδια ή εξίσου αποτελεσματική για τον ασθενή θεραπευτική αγωγή μπορεί να του παρασχεθεί έγκαιρα από ίδρυμα συμβεβλημένο με το ταμείο υγείας του.

Υπό τις συνθήκες αυτές, τέτοιες προϋποθέσεις δικαιολογούνται ενόψει της ανάγκης διατηρήσεως επί του εθνικού εδάφους επαρκούς, ισόρροπης και μόνιμης παροχής νοσοκομειακής περιθάλψεως και διασφαλίσεως της οικονομικής σταθερότητας του συστήματος ασφαλίσεως ασθενείας.

( βλ. σκέψεις 97, 105, 108 και διατακτ. )