Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. Διεθνείς συμφωνίες - Συμφωνία Συνεργασίας ΕΟΚ-Μαρόκου - Κοινωνική ασφάλιση - Ίση μεταχείριση - Σταδιακή κατάργηση επιδόματος συντηρούμενου τέκνου - Επιτρεπτό - ροϋπόθεση

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 48 (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 39 ΕΚ)· Συμφωνία Συνεργασίας ΕΟΚ-Μαρόκου· κανονισμοί 1612/68 και 1408/71 του Συμβουλίου]

2. Κοινωνική ασφάλιση διακινουμένων εργαζομένων - Οικογενειακές παροχές - Συνταξιούχοι - αροχές που οφείλονται από κράτος μέλος σε συνταξιούχο που κατοικεί σε άλλο κράτος μέλος - εριορισμός στα οικογενειακά επιδόματα υπό την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο κα_, σημείο ii, του κανονισμού 1408/71

(Κανονισμός 1408/71 του Συμβουλίου, άρθρα 1, στοιχ. κα_, σημ. ii, 3 § 1, και 77)

3. Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων - Εργαζόμενοι - Ίση μεταχείριση - Κοινωνικά πλεονεκτήματα - Εργαζόμενος ο οποίος έχει παύσει τη δραστηριότητά του στο κράτος μέλος υποδοχής και έχει επιστρέψει στο κράτος μέλος καταγωγής του - Δικαίωμα χρηματοδοτήσεως των σπουδών των τέκνων του υπό τις ίδιες προϋποθέσεις με εκείνες που το κράτος υποδοχής εφαρμόζει στους ημεδαπούς - Δεν υφίσταται τέτοιο δικαίωμα

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 48 (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 39 ΕΚ)· κανονισμός 1612/68 του Συμβουλίου, άρθρο 7 § 2]

4. Διεθνείς συμφωνίες - Συμφωνία Συνεργασίας ΕΟΚ-Μαρόκου - Μαροκινοί εργαζόμενοι απασχολούμενοι εντός κράτους μέλους - Κοινωνική ασφάλιση - Τέκνα Μαροκινού εργαζομένου που δεν κατοικούν στην Κοινότητα - Δικαίωμα επικλήσεως, όσον αφορά τη χρηματοδότηση των σπουδών των τέκνων, της αρχής της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων - Δεν υφίσταται τέτοιο δικαίωμα

(Συμφωνία Συνεργασίας ΕΟΚ-Μαρόκου, άρθρο 41)

Περίληψη

1. Ούτε η Συμφωνία Συνεργασίας μεταξύ της ΕΟΚ και του Μαρόκου ούτε το άρθρο 48 της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 39 ΕΚ) ούτε και οι κανονισμοί 1408/71 και 1612/68 μπορούν να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι απαγορεύουν να προβεί ένα κράτος μέλος στη σταδιακή κατάργηση ενός επιδόματος για τα συντηρούμενα τέκνα ηλικίας 18 έως 27 ετών που σπουδάζουν, όταν η κατάργηση αυτή γίνεται αδιακρίτως ιθαγενείας.

( βλ. σκέψη 30, διατακτ. 1 )

2. Ούτε ο κανόνας περί απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγενείας, ο οποίος διατυπώνεται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού 1408/71, ούτε οποιαδήποτε άλλη διάταξη του ίδιου κανονισμού μπορούν να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι παρέχουν τη δυνατότητα σε συνταξιούχο που κατοικεί εκτός του κράτους μέλους που οφείλει τη σύνταξή του να λάβει, με επιβάρυνση του κράτους αυτού, παροχές συντηρούμενου τέκνου άλλες από οικογενειακά επιδόματα υπό την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο κα_, σημείο ii, του κανονισμού αυτού, όπως χρηματοδότηση των σπουδών. Συγκεκριμένα, το άρθρο 77 του εν λόγω κανονισμού, το οποίο έχει ως σκοπό ειδικά να διευκρινίσει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες ο συνταξιούχος δύναται να ζητήσει παροχές συντηρούμενου τέκνου από το κράτος μέλος βάσει της νομοθεσίας του οποίου καταβάλλεται σ' αυτόν σύνταξη, οριοθετεί ρητώς το πεδίο εφαρμογής του αναφέροντας μόνον τα οικογενειακά επιδόματα.

( βλ. σκέψεις 34-36, διατακτ. 2 )

3. Ο έχων ασκήσει το εξασφαλιζόμενο από το άρθρο 48 της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 39 ΕΚ) δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων υπήκοος κράτους μέλους, ο οποίος έχει παύσει να ασκεί την επαγγελματική του δραστηριότητα στο κράτος μέλος υποδοχής και έχει επιστρέψει στο κράτος μέλος καταγωγής του όπου κατοικούν και τα τέκνα του, δεν μπορεί να επικαλεστεί ούτε το εν λόγω άρθρο 48 της Συνθήκης ούτε το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 1612/68 για να λάβει, με επιβάρυνση του κράτους μέλους στο οποίο εργάστηκε, δικαίωμα χρηματοδοτήσεως των σπουδών των τέκνων του υπό τις ίδιες προϋποθέσεις με εκείνες που το κράτος αυτό εφαρμόζει στους ημεδαπούς.

( βλ. σκέψη 51, διατακτ. 3 )

4. Το άρθρο 41 της Συμφωνίας Συνεργασίας μεταξύ της ΕΟΚ και του Μαρόκου πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, όταν τα συντηρούμενα τέκνα Μαροκινού εργαζομένου δεν κατοικούν στην Κοινότητα, ούτε ο περί ου πρόκειται Μαροκινός εργαζόμενος ούτε τα τέκνα του μπορούν να επικαλεστούν, όσον αφορά τη χρηματοδότηση των σπουδών, την αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγενείας που η διάταξη αυτή διατυπώνει στον τομέα της κοινωνικής ασφαλίσεως.

( βλ. σκέψη 58, διατακτ. 4 )