Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1. ροδικαστικά ερωτήματα - Υποβολή στο Δικαστήριο - Εθνικό δικαστήριο κατά το άρθρο 177 της Συνθήκης (νυν άρθρο 234 ΕΚ) - Έννοια - Överklagandenämnden för Högskolan, αρμόδιο για την εκδίκαση προσφυγών στον τομέα της ανωτάτης εκπαιδεύσεως - εριλαμβάνεται

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 177 (νυν άρθρο 234 ΕΚ)]

2. Κοινωνική πολιτική - Άνδρες και γυναίκες εργαζόμενοι - ρόσβαση στην απασχόληση και συνθήκες εργασίας - Ίση μεταχείριση - αρεκκλίσεις - Μέτρα σκοπούντα στην προώθηση της ισότητας των ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών - Διαδικασία επιλογής προς πλήρωση θέσεως εργασίας στο Δημόσιο - Εθνική κανονιστική ρύθμιση δίδουσα οπωσδήποτε προτεραιότητα στους υποψηφίους του ανεπαρκώς εκπροσωπουμένου φύλου, υπό την προϋπόθεση να μην παραβιάζεται, λόγω της διαφοράς προσόντων, η αντικειμενικότητα κατά την πρόσληψη - Δεν επιτρέπεται - εριορισμός του πεδίου εφαρμογής του μέτρου - Επίπεδο της προς πλήρωση θέσεως - Δεν ασκεί επιρροή

(Άρθρο 141 § 4· οδηγία 76/207 του Συμβουλίου, άρθρο 2 §§ 1 και 4)

3. Κοινωνική πολιτική - Άνδρες και γυναίκες εργαζόμενοι - ρόσβαση στην απασχόληση και συνθήκες εργασίας - Ίση μεταχείριση - αρεκκλίσεις - Μέτρα σκοπούντα στην προώθηση της ισότητας των ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών - Διαδικασία επιλογής προς πλήρωση θέσεως εργασίας στο Δημόσιο - Νομολογιακός κανόνας που δίδει προτεραιότητα στους υποψηφίους του ανεπαρκώς εκπροσωπουμένου φύλου - Επιτρέπεται - ροϋποθέσεις

(Οδηγία 76/207 του Συμβουλίου, άρθρο 2 §§ 1 και 4)

Περίληψη

1. ροκειμένου να εκτιμηθεί αν ένα αιτούν όργανο είναι δικαστήριο υπό την έννοια του άρθρου 177 της Συνθήκης (νυν άρθρου 234 ΕΚ), πρέπει να λαμβάνεται υπόψη μια σειρά στοιχείων, όπως είναι η ίδρυση του οργάνου αυτού με νόμο, η μονιμότητά του, ο δεσμευτικός χαρακτήρας της δικαιοδοσίας του, ο κατ' αντιμωλία χαρακτήρας της ενώπιόν του διαδικασίας, η εκ μέρους του οργάνου αυτού εφαρμογή των κανόνων δικαίου, καθώς και η ανεξαρτησία του. Το Överklagandenämden för Högskolan στη Σουηδία, το οποίο εκδικάζει τις προσφυγές κατά ορισμένων αποφάσεων στον τομέα της ανωτάτης εκπαιδεύσεως, ανταποκρίνεται στα κριτήρια αυτά.

( βλ. σκέψεις 29-30 )

2. Το άρθρο 2, παράγραφοι 1 και 4, της οδηγίας 76/207, περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας, και το άρθρο 141, παράγραφος 4, ΕΚ απαγορεύουν εθνική κανονιστική ρύθμιση κατά την οποία ο υποψήφιος για θέση εργασίας στο Δημόσιο το φύλο του οποίου εκπροσωπείται ανεπαρκώς και ο οποίος διαθέτει επαρκή προσόντα για τη θέση αυτή πρέπει να προτιμάται έναντι του υποψηφίου του ετέρου φύλου ο οποίος θα διοριζόταν υπό διαφορετικές συνθήκες, στην περίπτωση που το μέτρο αυτό είναι αναγκαίο προκειμένου να διορισθεί υποψήφιος του ανεπαρκώς εκπροσωπουμένου φύλου και η διαφορά μεταξύ των προσόντων των υποψηφίων δεν είναι τόσο σημαντική ώστε τούτο να συνεπάγεται παραβίαση της επιταγής της αντικειμενικότητας κατά την πρόσληψη.

ράγματι, αφενός, μια τέτοια μέθοδος δεν δικαιολογείται δυνάμει του άρθρου 2, παράγραφος 4, της οδηγίας, δεδομένου ότι η επιλογή ενός υποψηφίου μεταξύ αυτών που έχουν επαρκή προσόντα στηρίζεται, εν τέλει, μόνο στο αν το φύλο του υποψηφίου εκπροσωπείται ανεπαρκώς, τούτο δε ακόμη και αν τα προσόντα του υποψηφίου που επιλέγεται κατά τον τρόπο αυτόν είναι κατώτερα των προσόντων ενός υποψηφίου του ετέρου φύλου. Αφετέρου, μολονότι το άρθρο 141, παράγραφος 4, ΕΚ επιτρέπει στα κράτη μέλη να διατηρούν ή να θεσπίζουν μέτρα προβλέποντα ειδικά πλεονεκτήματα τα οποία έχουν ως σκοπό να προλαμβάνουν ή να αντισταθμίζουν τα μειονεκτήματα στην επαγγελματική σταδιοδρομία, προκειμένου να διασφαλίζεται πλήρης ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών στον επαγγελματικό βίο, η εν λόγω διάταξη δεν επιτρέπει ωστόσο μέθοδο επιλογής η οποία αποδεικνύεται, εν πάση περιπτώσει, δυσανάλογη σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό.

Επιπλέον, ο περιορισμός του πεδίου εφαρμογής ενός μέτρου θετικής διακρίσεως όπως το επίμαχο δεν μπορεί να μεταβάλει τον απόλυτο και δυνανάλογο χαρακτήρα του και, επομένως, οι προπαρατεθείσες διατάξεις απαγορεύουν μια τέτοια εθνική κανονιστική ρύθμιση και σε περίπτωση που αυτή έχει αποκλειστικώς εφαρμογή είτε στις διαδικασίες πληρώσεως ενός εκ των προτέρων περιορισμένου αριθμού θέσεων είτε στις θέσεις που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο ειδικού προγράμματος ενός συγκεκριμένου ανωτάτου εκπαιδευτικού ιδρύματος το οποίο επιτρέπει την εφαρμογή μέτρων θετικής διακρίσεως.

Εξάλλου, το κοινοτικό δίκαιο ουδόλως εξαρτά την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ ανδρών και γυναικών όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση από το επίπεδο των προς πλήρωση θέσεων. Συνεπώς, η εκτίμηση του αν οι εθνικοί κανόνες που θεσπίζουν θετική διάκριση κατά την πρόσληψη στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα συμβιβάζονται με το κοινοτικό δίκαιο δεν εξαρτάται από το επίπεδο της προς πλήρωση θέσεως.

( βλ. σκέψεις 53, 55-56, 58-59, 64-65, διατακτ. 1-2, 4 )

3. Το άρθρο 2, παράγραφοι 1 και 4, της οδηγίας 76/207, περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας δεν απαγορεύει εθνικό νομολογιακό κανόνα κατά τον οποίο ο υποψήφιος για θέση εργασίας στο Δημόσιο το φύλο του οποίου εκπροσωπείται ανεπαρκώς μπορεί να προτιμηθεί έναντι υποψηφίου του ετέρου φύλου, υπό την προϋπόθεση ότι οι υποψήφιοι είναι ισάξιοι ή σχεδόν ισάξιοι από πλευράς προσόντων, οσάκις οι υποψηφιότητες υποβάλλονται σε αντικειμενική αξιολόγηση λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτέρων καταστάσεων προσωπικού χαρακτήρα όλων των υποψηφίων.

( βλ. σκέψη 62, διατακτ. 3 )