Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 61997CJ0167

    Περίληψη της αποφάσεως

    Λέξεις κλειδιά
    Περίληψη

    Λέξεις κλειδιά

    1 Κοινωνική πολιτική - Άνδρες εργαζόμενοι και γυναίκες εργαζόμενοι - Ισότητα αμοιβών - Αμοιβή - Έννοια - Αποζημίωση για καταχρηστική απόλυση - Περιλαμβάνεται

    (Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 119)

    2 Κοινωνική πολιτική - Άνδρες εργαζόμενοι και γυναίκες εργαζόμενοι - Ισότητα αμοιβών - Άρθρο 119 της Συνθήκης - Ίση μεταχείριση όσον αφορά την πρόσβαση στην απασχόληση και τις συνθήκες εργασίες - Οδηγία 76/207 - Αντίστοιχα πεδία εφαρμογής

    (Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 119· οδηγία 76/207 του Συμβουλίου)

    3 Κοινωνική πολιτική - Άνδρες εργαζόμενοι και γυναίκες εργαζόμενοι - Ισότητα αμοιβών - Εθνικό μέτρο συνεπαγόμενο έμμεση διάκριση - Εκτίμηση από το εθνικό δικαστήριο - Κριτήρια - Απόδειξη αντικειμενικής αιτιολογίας που απόκειται στο κράτος μέλος

    (Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 119)

    Περίληψη

    1 Η χορηγηθείσα δυνάμει δικαστικής αποφάσεως αποζημίωση σε περίπτωση προσβολής του δικαιώματος του εργαζομένου να μην τύχει καταχρηστικής απολύσεως συνιστά αμοιβή υπό την έννοια του άρθρου 119 της Συνθήκης. Η αποζημίωση αυτή αποσκοπεί, ιδίως, να παρασχεθεί στον εργαζόμενο αυτό που έπρεπε να είχε λάβει αν ο εργοδότης δεν είχε διακόψει παρανόμως τη σχέση εργασίας.

    Συνεπώς, η αποζημίωση για καταχρηστική απόλυση καταβάλλεται στον εργαζόμενο λόγω της εργασίας που είχε και που θα εξακολουθούσε να έχει σε περίπτωση μη καταχρηστικής απολύσεως. Η αποζημίωση αυτή εμπίπτει, επομένως, στην έννοια της αμοιβής του άρθρου 119 της Συνθήκης.

    2 Οι προϋποθέσεις που καθορίζουν αν, σε περίπτωση καταχρηστικής απολύσεως, ένας εργαζόμενος δικαιούται αποζημιώσεως διέπονται από το άρθρο 119 της Συνθήκης. Αντιθέτως, οι προϋποθέσεις που προσδιορίζουν αν, σε περίπτωση καταχρηστικής απολύσεως, ένας εργαζόμενος δικαιούται να επανενταχθεί ή να επαναπροσληφθεί διέπονται από την οδηγία 76/207, περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας.

    3 Για να κριθεί αν ένα μέτρο, θεσπισθέν από κράτος μέλος, σύμφωνα με το οποίο η προστασία κατά των καταχρηστικών απολύσεων εφαρμόζεται μόνο στους μισθωτούς που εργάστηκαν για μία ελαχίστη περίοδο δύο ετών, επηρεάζει τόσο διαφορετικά τους άνδρες και τις γυναίκες ώστε να ισοδυναμεί με έμμεση δυσμενή διάκριση υπό την έννοια του άρθρου 119 της Συνθήκης, το εθνικό δικαστήριο, στο οποίο απόκειται να καθορίζει, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις συναφείς νομικές και πραγματικές περιστάσεις, τον χρόνο εν αναφορά προς τον οποίο πρέπει να κριθεί η νομιμότητα ενός τέτοιου κανόνα, πρέπει να εξετάσει αν τα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι ένα αισθητά χαμηλότερο ποσοστό εργαζομένων γυναικών απ' ό,τι εργαζομένων ανδρών είναι σε θέση να πληροί την επιβαλλομένη από το εν λόγω μέτρο προϋπόθεση. Αν αυτό συμβαίνει, υφίσταται έμμεση δυσμενής διάκριση βασιζομένη στο φύλλο, εκτός αν το εν λόγω μέτρο δικαιολογείται από παράγοντες αντικειμενικούς και ξένους προς οποιαδήποτε διάκριση βασιζομένη στο φύλλο.

    Συναφώς, στο κράτος μέλος απόκειται, υπό την ιδιότητά του του δημιουργού του κανόνα που τεκμαίρεται ότι εισάγει διακρίσεις, να αποδείξει ότι ο εν λόγω κανόνας ανταποκρίνεται σε θεμιτό στόχο της κοινωνικής πολιτικής του, ότι ο εν λόγω στόχος είναι ξένος προς οποιαδήποτε διάκριση βασιζομένη στο φύλλο και ότι αυτό μπορούσε ευλόγως να εκτιμήσει ότι τα επιλεγέντα μέσα ήσαν πρόσφορα για την υλοποίηση του στόχου αυτού. Οι απλές γενικεύσεις που αφορούν την καταλληλότητα ορισμένου μέτρου για την προώθηση των προσλήψεων δεν αρκούν για να αποδειχθεί ότι ο στόχος του επίδικου κανόνα είναι ξένος προς οποιαδήποτε διάκριση βασιζομένη στο φύλλο ούτε για να παράσχουν στοιχεία επιτρέποντα να συναχθεί ότι το εν λόγω μέτρο μπορεί να συμβάλλει στην υλοποίηση του σκοπού αυτού.

    Top