ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΊΟΥ (τέταρτο τμήμα)

της 19ης Φεβρουαρίου 1998

Υπόθεση Τ-169/96

Jean-Pierre Pierard

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Εκπροσώπηση των υπαλλήλων της Επιτροπής στα διοικητικά και καταστατικά όργανα — Προσωπικό τοποθετημένο εκτός Ευρωπαϊκής Ενώσεως — Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως»

Πλήρες κείμενο στη γαλλική γλώσσα   II-205

Αντικείμενο:

Προσφυγή έχουσα ως αντικείμενο την ακύρωση της αποφάσεως της κεντρικής επιτροπής του προσωπικού της Επιτροπής να απορρίψει τις προτάσεις του J.-N. Chambellant σχετικά με τον ορισμό μελών των καταστατικών και διοικητικών οργάνων και, εφόσον χρειάζεται, της ρητής απορριπτικής αποφάσεως που έλαβε η Επιτροπή σε απάντηση της διοικητικής ενστάσεως του προσφεύγοντος.

Αποτέλεσμα:

Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως.

Επιτομή της αποφάσεως

Ο προσφεύγων είναι ένας από τους τρεις εκπροσώπους του προσωπικού της Επιτροπής που είναι τοποθετημένο εκτός Ευρωπαϊκής Ενώσεως (ΠΕΕΕ), οι οποίοι εξελέγησαν στην κεντρική επιτροπή προσωπικού (ΚΕΠ) κατά τις εκλογές που διεξήχθησαν στις υπηρεσίες της Επιτροπής το 1994.

Η νεοεκλεγείσα ΚΕΠ συνεδρίασε τότε για να ορίσει τα μέλη των καταστατικών και διοικητικών οργάνων. Προς τούτο, ο J.-N. Chambellant, ένας άλλος εκπρόσωπος του ΠΕΕΕ, απηύθυνε στις 11 Απριλίου 1995, εξ ονόματος του ΠΕΕΕ, σημείωμα στον πρόεδρο της ΚΕΠ με το οποίο του γνωστοποίησε την πρόθεση «της ομάδας των εκλεγμένων σε περιφέρειες» να προτείνουν στην ΚΕΠ τον ορισμό πολλών εκπροσώπων τους στις διάφορες επιτροπές και στα διάφορα όργανα της Επιτροπής.

Με σημείωμα της 11ης Οκτωβρίου 1995 το οποίο απηύθυνε στον J.-N. Chambellant, ο πρόεδρος της ΚΕΠ Rijnoudt απέρριψε την αίτηση αυτή με την εξής αιτιολογία: «[Η] εφαρμογή στην πράξη [της προτάσεως που διατυπώθηκε με το σημείωμα της 11ης Απριλίου 1995] προσκρούει κατ' ευθείαν στο γεγονός ότι η πλειοψηφία θεωρεί ότι η εκπροσώπηση του προσωπικού εκτός Ενώσεως δεν αποτελεί εκπροσώπηση προερχόμενη από “τοπική” επιτροπή. Παρ' όλον ότι το σημείωμα της 11ης Απριλίου ορθώς χαρακτηρίστηκε ως αίτηση των 24 εκλεγμένων σε περιφέρειες, επί της αιτήσεως αυτής δεν μπορεί να ληφθεί ευνοϊκή απόφαση ιδίως για τον λόγο ότι η Επιτροπή δεν έχει λάβει ακόμη, παρά τα τόσα έτη, απόφαση σχετικά με την οριστική μορφή της καταστατικής εκπροσωπήσεως του προσωπικού εκτός Ενώσεως. Συνεπώς, δεν μπορώ παρά να επαναλάβω το συμπέρασμα μου που περιέχεται στα πρακτικά της συνεδριάσεως της 14ης και 15ης Ιουνίου 1995: “Το σημείωμα του J.-N. Chambellant (11 Απριλίου 1995), όπως έχει τώρα, δεν μπορεί να τύχει θετικής απαντήσεως, λαμβανομένου υπόψη ιδίως του γεγονότος ότι το προσωπικό εκτός Ενώσεως δεν έχει συγκροτήσει τοπική επιτροπή”.»

Στις 20 Δεκεμβρίου 1995, ο προσφεύγων υπέβαλε διοικητική ένσταση, βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως, «κατά της αποφάσεως της ΚΕΠτης 11ης Οκτωβρίου 1995 να μη δώσει ευνοϊκή συνέχεια στην αίτηση του Jean-Noël Chambellant».

Επί του ζητήματος αν έχει εκλείψει το αντικείμενο της διαφοράς

Η Επιτροπή ανέφερε ότι, στις 22 Οκτωβρίου 1997, τροποποίησε τη ρύθμιση περί συνθέσεως και λειτουργίας της επιτροπής προσωπικού (ρύθμιση). Έτσι, καθιέρωσε οριστικό καθεστώς για την εκπροσώπηση του ΠΕΕΕ, το οποίο, κατ' αυτήν, στερεί την παρούσα προσφυγή του αντικειμένου της. Η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι η καθιέρωση οριστικού καθεστώτος για την εκπροσώπηση αποτελεί τη λογική συνέχεια ενός καθεστώτος που δεν ήταν παρά προσωρινό και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ομολογία ενδεχομένης ελλείψεως νομιμότητας του μεταβατικού καθεστώτος (σκέψη 21).

Ο προσφεύγων και η καθής συμφωνούν ότι οι τροποποιήσεις τις οποίες η Επιτροπή επέφερε στη ρύθμιση στέρησαν την παρούσα διαφορά του αντικειμένου της και ότι, υπό τις συνθήκες αυτές, παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως (σκέψη 23).

Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι, επί της ουσίας, εξέλιπε πλήρως το αντικείμενο της διαφοράς, παρέλκει πλέον να εξεταστεί και το ζήτημα κατά πόσον η προσφυγή είναι παραδεκτή (σκέψη 25).

Παραπομπή: ΠΕΚ, 12 Μαρτίου 1992, Τ-73/91, Gavilán κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1992, ο. II-1555, σκέψη 30

Διατακτικό:

Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.