Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1 Προσφυγή κατά παραλείψεως - Άρση της παραλείψεως μετά την άσκηση της προσφυγής - Η προσφυγή καθίσταται άνευ αντικειμένου - Κατάργηση της δίκης

(Συνθήκη ΕΚ, άρθρα 175 και 176)

2 Προσφυγή κατά παραλείψεως - Όχληση του κοινοτικού οργάνου - Λήψη θέσεως υπό την έννοια του άρθρου 175, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης - Έννοια

(Συνθήκη ΕΚ, άρθρα 173 και 175, εδ. 2)

3 Εξωσυμβατική ευθύνη - Προϋποθέσεις - Παρανομία - Ζημία - Αιτιώδης συνάφεια - Παράνομη συμπεριφορά συνιστάμενη σε παράλειψη εκδόσεως κανονιστικής πράξεως - Κατάφωρη παραβίαση κανόνα δικαίου που προστατεύει τους ιδιώτες

(Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 215, εδ. 2)

4 Γεωργία - Ενιαίες νομοθετικές διατάξεις - Ανώτατα όρια καταλοίπων κτηνιατρικών φαρμάκων στα τρόφιμα ζωικής προέλευσης - Διαδικασία καθορισμού - Κανονισμός 2377/90 - Υποχρεώσεις της Επιτροπής - Έκταση

(Κανονισμός 2377/90 του Συμβουλίου, άρθρο 6 § § 2 και 3 και άρθρο 8 § 3, στοιχ. ββ)

Περίληψη

1 Το προβλεπόμενο με το άρθρο 175 της Συνθήκης ένδικο βοήθημα θεμελιώνεται στην ιδέα ότι η παράνομη αδράνεια του Ευρωπαϋκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου ή της Επιτροπής νομιμοποιεί τα άλλα όργανα και τα κράτη μέλη καθώς και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τους ιδιώτες να προσφύγουν στο Δικαστήριο ή στο Πρωτοδικείο και να του ζητήσουν να αποφανθεί ότι η παράλειψη ενέργειας είναι αντίθετη προς τη Συνθήκη, κατά το μέτρο που το συγκεκριμένο όργανο δεν επανόρθωσε την παράλειψη αυτή. Κατά το άρθρο 176 της Συνθήκης, η διαπίστωση αυτή έχει ως αποτέλεσμα ότι το καθού όργανο οφείλει να λάβει τα μέτρα που συνεπάγεται η εκτέλεση της αποφάσεως του Δικαστηρίου ή του Πρωτοδικείου, υπό την επιφύλαξη των αγωγών λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης που θα μπορούσαν να ασκηθούν βάσει της διαπιστώσεως αυτής.

Όταν η πράξη, της οποίας η παράλειψη εκδόσεως αποτελεί το αντικείμενο της διαφοράς, εκδόθηκε μετά τη λήξη της δίμηνης προθεσμίας που ακολουθεί την πρόσκληση προς ενέργεια, αλλά πριν από την έκδοση της δικαστικής αποφάσεως, η εκ μέρους του Δικαστηρίου ή του Πρωτοδικείου αναγνώριση του παρανόμου χαρακτήρα της αρχικής παραλείψεως δεν μπορεί πλέον να έχει τις προβλεπόμενες στο άρθρο 176 συνέπειες. Συνεπώς, σ' αυτή την περίπτωση, όπως ακριβώς και σ' εκείνη κατά την οποία το καθού θεσμικό όργανο ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση προς ενέργεια εντός της προθεσμίας των δύο μηνών, το αντικείμενο της προσφυγής έχει παύσει να υφίσταται, οπότε παρέλκει η έκδοση αποφάσεως.

2 Μια πράξη που δεν μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή ακυρώσεως μπορεί να αποτελεί λήψη θέσεως που τερματίζει την παράλειψη του κοινοτικού οργάνου, αν συνιστά αναγκαία προπαρασκευαστική πράξη της διαδικασίας που θα καταλήξει καταρχήν σε νομική πράξη κατά της οποίας μπορεί να ασκηθεί προσφυγή ακυρώσεως.

3 Η θεμελίωση της εξωσυμβατικής ευθύνης της Κοινότητας εξαρτάται από τη συνδρομή ενός συνόλου προϋποθέσεων που αφορούν τον παράνομο χαρακτήρα της συμπεριφοράς που προσάπτεται στο κοινοτικό όργανο, το υποστατό της ζημίας και την ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της παράνομης συμπεριφοράς και της ζημίας, ενώ επιπλέον πρέπει να αποδεικνύεται, εφόσον η συμπεριφορά συνίσταται σε παράλειψη εκδόσεως κανονιστικής πράξεως, ότι έχει παραβιαστεί κατάφωρα υπέρτερος κανόνας δικαίου που προστατεύει τους ιδιώτες.

4 Ο κανονισμός 2377/90 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση κοινοτικής διαδικασίας για τον καθορισμό ανώτατων ορίων καταλοίπων κτηνιατρικών φαρμάκων στα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, προβλέπει την κατάρτιση διαφόρων παραρτημάτων για την υπαγωγή των φαρμακολογικώς δραστικών ουσιών που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν σε κτηνιατρικά φάρμακα χορηγούμενα σε ζώα παραγωγής τροφίμων. Προς τούτο, η Επιτροπή, κατά τα άρθρα 6, παράγραφοι 2 και 3, και 8, παράγραφος 3, στοιχείο ββ, του ανωτέρω κανονισμού, υποβάλλει τις σχετικές αιτήσεις στην επιτροπή κτηνιατρικών φαρμάκων, εκπονεί σχέδιο των μέτρων που πρέπει να ληφθούν και, αν τα προτεινόμενα μέτρα δεν είναι σύμφωνα προς τη γνώμη της επιτροπής, υποβάλλει αμέσως στο Συμβούλιο πρόταση για τα μέτρα που πρέπει να θεσπιστούν.

Συναφώς η Επιτροπή δεν παραβιάζει ούτε την αρχή της ασφάλειας δικαίου ούτε την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, όταν, καλούμενη να αποφανθεί επί υποθέσεως που είναι ιδιαίτερα περίπλοκη και λεπτή από επιστημονική και πολιτική άποψη, προβαίνει επί ορισμένο διάστημα σε επανεξέτασή της και, αντί να υποβάλει αμέσως πρόταση στο Συμβούλιο, ζητεί την έκδοση συμπληρωματικής γνώμης από την επιτροπή κτηνιατρικών φαρμάκων. Πρώτον, πρέπει να αναγνωριστεί ότι η Επιτροπή, παρά το ότι ο κανονισμός 2377/90 σιωπά επ' αυτού, έχει το δικαίωμα να ζητεί την έκδοση συμπληρωματικής γνώμης και, δεύτερον, δεδομένου ότι δεν υφίσταται παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, αν δεν έχουν δοθεί συγκεκριμένες εγγυήσεις από τη διοίκηση, δεν μπορεί να συναχθεί από την προαναφερθείσα ρύθμιση ότι η προθεσμία εντός της οποίας υποχρεούται να ενεργήσει η Επιτροπή μπορεί να προβλεφθεί πλήρως και ότι έχουν δοθεί στους διοικούμενους συγκεκριμένες εγγυήσεις ως προς την προθεσμία αυτή.