Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1 Προσφυγή λόγω παραβάσεως - Διαδικασία πριν από την άσκηση της προσφυγής - Αντικείμενο - Προσδιορισμός του αντικειμένου της διαφοράς με την αιτιολογημένη γνώμη

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 169 (νυν άρθρο 226 ΕΚ)]

2 Προσφυγή λόγω παραβάσεως - Απόδειξη της παραβάσεως - Το βάρος αποδείξεως φέρει η Επιτροπή - Ανεπαρκής ή μη προσήκουσα μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο μιας οδηγίας - Υποχρέωση αποδείξεως των πραγματικών αποτελεσμάτων της εθνικής νομοθεσίας περί μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο - Δεν υφίσταται

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 169 (νυν άρθρο 226 ΕΚ)]

3 Περιβάλλον - Εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων στο περιβάλλον - Οδηγία 85/337 - Υποβολή σε αξιολόγηση των σχεδίων που ανήκουν στις κατηγορίες που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ - Εξουσία εκτιμήσεως των κρατών μελών - Όρια - Μη συνεκτίμηση της φύσεως, της τοποθεσίας και του σωρευτικού αποτελέσματος των σχεδίων - Παράβαση

(Οδηγία 85/337 του Συμβουλίου, άρθρα 2 § 1 και 4 § 2)

4 Προσφυγή λόγω παραβάσεως - Εξέταση του βασίμου από το Δικαστήριο - Κατάσταση που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη - Κατάσταση υφιστάμενη κατά τη λήξη της ταχθείσας με την αιτιολογημένη γνώμη προθεσμίας

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 169 (νυν άρθρο 226 ΕΚ)]

Περίληψη

1 Στο πλαίσιο της προσφυγής λόγω παραβάσεως, ο σκοπός της προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασίας έγκειται στο να παρασχεθεί στο οικείο κράτος μέλος η δυνατότητα, αφενός, να συμμορφωθεί προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το κοινοτικό δίκαιο και, αφετέρου, να προβάλει λυσιτελώς τους αμυντικούς του ισχυρισμούς κατά των αιτιάσεων που διατυπώνει η Επιτροπή.

Το αντικείμενο της προσφυγής που ασκείται κατ' εφαρμογή του άρθρου 169 της Συνθήκης (νυν άρθρο 226 ΕΚ) οριοθετείται από την προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασία, την οποία προβλέπει η διάταξη αυτή. Συνεπώς, το δικόγραφο της προσφυγής δεν μπορεί να στηρίζεται σε αιτιάσεις άλλες πλην εκείνων που διατυπώθηκαν στην αιτιολογημένη γνώμη.

2 Στο πλαίσιο προσφυγής λόγω παραβάσεως δεν είναι αναγκαίο, για να αποδειχθεί ότι η μεταφορά μιας οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο είναι ανεπαρκής ή μη προσήκουσα, να αποδεικνύονται τα πραγματικά αποτελέσματα της εθνικής νομοθεσίας περί μεταφοράς. Επομένως, τίποτε δεν εμποδίζει την Επιτροπή να αποδεικνύει τον εν λόγω ελαττωματικό ή ανεπαρκή χαρακτήρα χωρίς να αναμένει την παραγωγή επιζήμιων αποτελεσμάτων από την εφαρμογή του νόμου περί μεταφοράς.

3 Το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 85/337, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, ορίζει, αφενός, ότι τα σχέδια που ανήκουν στις κατηγορίες που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ της οδηγίας υπόκεινται σε αξιολόγηση όταν τα κράτη μέλη θεωρούν ότι τα χαρακτηριστικά τους το απαιτούν και, αφετέρου, ότι τα κράτη μέλη μπορούν, προς τούτο, να εξειδικεύσουν τα είδη σχεδίων που υπόκεινται σε αξιολόγηση ή να καθορίσουν κριτήρια και/ή κατώτατα όρια για να μπορεί να προσδιοριστεί ποια από τα εν λόγω σχέδια πρέπει να καταστούν το αντικείμενο αξιολογήσεως. Το περιθώριο εκτιμήσεως αυτό οριοθετείται από την υποχρέωση που προβλέπεται στο άρθρο 2, παράγραφος 1, και η οποία επιβάλλει στα κράτη μέλη να υποβάλλουν σε εκτίμηση των επιπτώσεων τα σχέδια τα οποία, ιδίως λόγω της φύσεως, του μεγέθους ή της θέσεώς τους, μπορούν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Έτσι, ένα κράτος μέλος που καθορίζει τα κριτήρια και/ή τα κατώτατα όρια λαμβάνονται υπόψη μόνον τις διαστάσεις των σχεδίων, χωρίς να συνεκτιμά επίσης τη φύση τους και τη θέση τους, υπερβαίνει το περιθώριο εκτιμήσεως που διαθέτει βάσει των άρθρων 2, παράγραφος 1, και 4, παράγραφος 2, της οδηγίας. Αυτό ισχύει ομοίως οσάκις ένα κράτος μέλος καθορίζει τα κριτήρια και/ή τα κατώτατα όρια σε τέτοιο επίπεδο ώστε, στην πράξη, το σύνολο των σχεδίων ορισμένου είδους εξαιρείται εκ προοιμίου από την υποχρέωση εκτιμήσεως των επιπτώσεων, εκτός εάν το σύνολο των εξαιρουμένων σχεδίων μπορεί να θεωρηθεί, βάσει συνολικής εκτιμήσεως, ότι δεν είναι ικανό να έχει σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Τούτο ισχύει στην περίπτωση κράτους μέλους που περιορίζεται στον καθορισμό ενός κριτηρίου σχετικού με τη διάσταση των σχεδίων και δεν εξασφαλίζει περαιτέρω ότι ο σκοπός της ρυθμίσεως δεν θα καταστρατηγηθεί με κατάτμηση των σχεδίων. Συγκεκριμένα, το ότι δεν λαμβάνεται υπόψη το σωρευτικό αποτέλεσμα των σχεδίων έχει ως πρακτική συνέπεια ότι το σύνολο των σχεδίων ορισμένου είδους μπορεί να εξαιρείται από την υποχρέωση εκτιμήσεως ενώ, θεωρούμενα συνολικά, μπορούν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον υπό την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 1, της οδηγίας.

4 Στο πλαίσιο προσφυγής λόγω παραβάσεως κράτους μέλους, με την οποία αμφισβητείται το συμβατό προς το κοινοτικό δίκαιο εθνικής νομοθεσίας, τυχόν τροποποιήσεις της νομοθεσίας αυτής είναι αδιάφορες για την κρίση επί του αντικειμένου της προσφυγής, εφόσον δεν τέθηκαν σε εφαρμογή πριν από τη λήξη της ταχθείσας με την αιτιολογημένη γνώμη προθεσμίας.