Υπόθεση C-70/88

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

κατά

Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Αναγνώριση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του δικαιώματος ασκήσεως προσφυγών ακυρώσεως»

Έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση

Προτάσεις του γενικού εισαγγελέα Walter Van Gerven της 30ής Νοεμβρίου 1989   2052

Απόφαση του Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 1990   2067

Περίληψη της αποφάσεως

1. Ευρωπαϊκές Κοινότητες – Η μεταξύ των θεσμικών οργάνων ισορροπία – Συνέπειες – Σεβασμός της κατανομής των αρμοοιοτήτων – δικαστικός έλεγχος

   (Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 164' Συνθήκη ΕΚΑΕ, άρθρο 136)

2. Προσφυγή ακυρώσεως – ώκαίωμα του Κοινοβουλίου για την άσκηση προσφυγών περιοριζόμενο στην προάσπιση των προνομιών του

   (Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 173 Συνθήκη ΕΚΑΕ, άρθρο 146)

3. Κοινοβούλιο – Προνομίες – Συμμετοχή στη νομοθετική οιαδικαα'ια – Προσβολή μέσω της εκ μέρους του Συμβουλίου επιλογής της νομικής βάσεως μιας πράξεως παραγώγου δικαίου – Είναι παραδεκτή η προσφυγή ακυρώσεως του Κοινοβουλίου

   (Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρα 100 Α και 173 Συνθήκη ΕΚΑΕ, άρθρα 31 και 146)

1.  Θεσπίζοντας ένα σύστημα κατανομής αρμοδιοτήτων μεταξύ των διαφόρων οργάνων της Κοινότητας, με το οποίο ανατίθεται στο καθένα η δική του αποστολή εντός του πλαισίου της θεσμικής διαρθρώσεως της Κοινότητας και της πραγματοποιήσεως του έργου που της έχει ανατεθεί, οι Συνθήκες έχουν καθιερώσει τη μεταξύ των θεσμικών οργάνων ισορροπία. Ο σεβασμός της ισορροπίας αυτής σημαίνει ότι κάθε όργανο ασκεί τις αρμοδιότητες του σεβόμενο τις αρμοδιότητες των άλλων. Αυτό σημαίνει επίσης ότι κάθε τυχόν παράβαση του κανόνα αυτού πρέπει να κολάζεται. Το Δικαστήριο, στο οποίο έχει ανατεθεί από τις Συνθήκες η μέριμνα της τηρήσεως του δικαίου, όπως αυτό ερμηνεύεται και εφαρμόζεται από τα όργανα, πρέπει να μπορεί να διασφαλίζει τη διατήρηση της μεταξύ των οργάνων ισορροπίας, πράγμα που σημαίνει τον δικαστικό έλεγχο του σεβασμού των προνομιών των διαφόρων οργάνων μέσω των ενδεδειγμένων ενδίκων μέσων.

2.  Καίτοι οι Συνθήκες δεν περιλαμβάνουν καμιά διάταξη προβλέπουσα δικαίωμα προσφυγής ακυρώσεως υπέρ του Κοινοβουλίου, το κεφαλαιώδους σημασίας συμφέρον που αποτελεί η διατήρηση και ο σεβασμός της μεταξύ των οργάνων ισορροπίας που αυτές θεσπίζουν, απαγορεύει να μπορεί το Κοινοβούλιο, αντίθετα προς τα λοιπά όργανα, να υφίσταται προσβολή των προνομιών του χωρίς να διαθέτει μια από τις προβλεπόμενες από τις Συνθήκες ένδικες προσφυγές την οποία να μπορεί να ασκεί κατά τρόπο ασφαλή και αποτελεσματικό.

   Κατά συνέπεια, είναι παραδεκτή η εκ μέρους του Κοινοβουλίου άσκηση ενώπιον του Δικαστηρίου προσφυγής ακυρώσεως κατά πράξεων του Συμβουλίου ή της Επιτροπής, υπό την προϋπόθεση ότι η προσφυγή αυτή αποσκοπεί αποκλειστικά στη διαφύλαξη των προνομιών του Κοινοβουλίου και στηρίζεται μόνο σε λόγους αντλούμενους από την προσβολή των τελευταίων. Με την επιφύλαξη αυτή, η προσφυγή ακυρώσεως του Κοινοβουλίου διέπεται από τους κανόνες που προβλέπουν οι Συνθήκες για τις προσφυγές ακυρώσεως των λοιπών οργάνων.

3.  Μεταξύ των προνομιών που έχουν παρασχεθεί στο Κοινοβούλιο περιλαμβάνεται, στις προβλεπόμενες από τις Συνθήκες περιπτώσεις, η συμμετοχή του στη διαδικασία καταρτίσεως των κανονιστικών πράξεων, ειδικότερα δε η συμμετοχή του στην προβλεπόμενη από τη Συνθήκη ΕΟΚ διαδικασία συνεργασίας. Δεδομένου ότι η υποχρεωτική εφαρμογή της διαδικασίας αυτής, η οποία προσφέρει στο Κοινοβούλιο τη δυνατότητα συμμετοχής κατά τρόπο πλέον άμεσο και ενεργό στη νομοθετική διαδικασία απ' ό,τι συμβαίνει στο πλαίσιο της διαδικασίας διαβουλεύσεως, εξαρτάται από τη νομική βάση επί της οποίας πρόκειται να θεμελιωθεί η προς έκδοση πράξη, πρέπει να κηρυχθεί παραδεκτή η προσφυγή του Κοινοβουλίου κατά πράξεως του Συμβουλίου σχετικής με την κατά του τελευταίου αιτίαση περί προσβολής των προνομιών του Κοινοβουλίου λόγω επιλογής νομικής βάσεως για την πράξη αυτή διαφορετικής από αυτήν που επιβάλλει η Συνθήκη.