Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1 . Προδικαστικά ερωτήματα — Υποβολή στό Δικαστήριο — Υποχρέωση παραπομπής — Διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων — Δέν υφίσταται υποχρέωση παραπομπής — Προϋποθέσεις — Δυνατότης νά κινηθεί διαδικασία επί τής ουσίας

( Συνθήκη ΕΟΚ , άρθρο 177 , τρίτη παράγραφος )

2 . Ελεύθερη κυκλοφορία τών προσώπων — Εργαζόμενοι — Κοινοτική κανονιστική ρύθμιση — Καταστάσεις πού δέν συνδέονται μέ τό κοινοτικό δίκαιο — Μή εφαρμογή — Δικαίωμα εισόδου καί παραμονής — Εργαζόμενος απασχολούμενος στό κράτος μέλος τής ιθαγενείας του , ο οποίος δέν ήσκησε ποτέ τό δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας — Άρνηση κράτους μέλους νά επιτρέψει τήν είσοδο ή τήν παραμονή ενός μέλους τής οικογενείας , υπηκόου τρίτης χώρας — Επιτρεπτή

( Κανονισμός 1612/68 τού Συμβουλίου , άρθρο 10 )

Περίληψη

1 . Τό άρθρο 177 , τρίτη παράγραφος , τής συνθήκης πρέπει νά ερμηνευθεί υπό τήν έννοια οτι τό δικαστήριο κράτους μέλους , οι αποφάσεις τού οποίου δέν υπόκεινται σέ ένδικα μέσα τού εσωτερικού δικαίου , δέν υποχρεούται νά παραπέμψει στό Δικαστήριο ενα ζήτημα ερμηνείας κατά τήν έννοια τής πρώτης παραγράφου τού άρθρου αυτού , οταν τό ζήτημα ανακύπτει στό πλαίσιο διαδικασίας προσωρινών μέτρων , η δέ μέλλουσα νά εκδοθεί απόφαση δέν δεσμεύει τό δικαστήριο πού θά επιληφθεί μεταγενεστέρως τής υποθέσεως επί τής ουσίας , υπό τήν προϋπόθεση οτι κάθε διάδικος δικαιούται νά κινήσει ή νά αξιώσει τήν κίνηση , έστω καί ενώπιον δικαστηρίων διαφορετικής δικαιοδοσίας , μιάς διαδικασίας επί τής ουσίας , κατά τήν οποία κάθε ζήτημα κοινοτικού δικαίου πού επελύθη προσωρινώς κατά τήν συνοπτική διαδικασία δύναται νά επανεξετασθεί καί νά παραπεμφθεί στό Δικαστήριο δυνάμει τού άρθρου 177 .

2 . Οι σχετικές μέ τήν ελεύθερη κυκλο- φορία τών εργαζομένων διατάξεις τής συνθήκης καί η κανονιστική ρύθμιση πού εθεσπίσθη γιά τήν εκτέλεσή τους δέν εφαρμόζονται σέ καταστάσεις πού δέν έχουν κανένα συνδετικό στοιχείο μέ οιαδήποτε από τίς καταστάσεις πού προβλέπει τό κοινοτικό δίκαιο .

Κατά συνέπεια , τό κοινοτικό δίκαιο δέν απαγορεύει σέ κράτος μέλος νά μή επιτρέψει τήν είσοδο ή τήν παραμονή στό έδαφός του ενός μέλους τής οικογενείας — κατά τήν έννοια τού άρθρου 10 τού κανονισμού 1612/68 — εργαζομένου , απασχολουμένου στό έδαφος τού κράτους αυτού , ο οποίος δέν ήσκησε ποτέ τό δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας στό εσωτερικό τής Κοινότητος , οταν ο εργαζόμενος αυτός έχει τήν ιθαγένεια τού εν λόγω κράτους , τό δέ μέλος τής οικογενείας του τήν ιθαγένεια τρίτης χώρας .