Λέξεις κλειδιά
Περίληψη

Λέξεις κλειδιά

1 . Προδικαστικά ερωτήματα — Αρμοδιότης τού εθνικού δικαστού — Εκτίμηση τής αναγκαιότητος τών ερωτημάτων — Αποκλειστική εφαρμογή τού κοινοτικού δικαίου

( Συνθήκη ΕΟΚ άρθρο 177 )

2 . Προδικαστικά ερωτήματα — Αρμοδιότης τού Δικαστηρίου — Όρια — Ερωτήματα πού υποβάλλονται στό πλαίσιο διαδικασιών πού ειναι προκατασκευασμένες από τούς διαδίκους — Έρευνα από τό Δικαστήριο τής δικής του αρμοδιότητος

( Συνθήκη ΕΟΚ άρθρο 177 )

3 . Κράτη μέλη — Εφαρμογή τού κοινοτικού δικαίου από ενα εθνικό δικαιοδοτικό όργανο — Διαφορά περί τού άν η νομοθεσία ενός άλλου Κράτους μέλους συμβιβάζεται μέ τό κοινοτικό δίκαιο — Δυνατότης προσεπικλήσεως τού εν λόγω Κράτους μέλους — Κρίση βάσει τού δικαίου τού κράτους στό οποίο ανήκει ο δικάζων δικαστής καί τού διεθνούς δικαίου

4 . Προδικαστικά ερωτήματα — Αρμοδιότης τού Δικαστηρίου — Ερώτημα πού έχει σκοπό νά παράσχει στόν εθνικό δικαστή τήν δυνατότητα νά εκτιμήσει άν η νομοθεσία ενός άλλου Κράτους μέλους συμβιβάζεται μέ τό κοινοτικό δίκαιο — Ιδιότης τών διαδίκων στήν εθνική δίκη — Ειδική μέριμνα τού Δικαστηρίου

( Συνθήκη ΕΟΚ άρθρο 177 )

5 . Προδικαστικά ερωτήματα — Αρμοδιότης τού Δικαστηρίου — Προϋποθέσεις ασκήσεως — Φύση καί σκοπός τών διαφορών αμφισβητουμένης δικαιοδοσίας πού αναφύονται ενώπιον τών εθνικών δικαστηρίων — Έλλειψη σημασίας

( Συνθήκη ΕΟΚ άρθρο 177 )

Περίληψη

1 . Σύμφωνα μέ τήν οικονομία τού άρθρου 188 τής συνθήκης ΕΟΚ , στόν εθνικό δικαστή εναπόκειται λόγω τού οτι έχει επιληφθεί τής ουσίας τής διαφοράς καί οφείλει νά αναλάβει τήν ευθύνη τής υπό έκδοση αποφάσεως — νά εκτιμήσει σέ σχέση μέ τά πραγματικά περιστατικά τής υποθέσεως άν , προκειμένου νά αποφανθεί , χρειάζεται η επίλυση ενός προδικαστικού ερωτήματος . Κατά τήν άσκηση αυτής τής εξουσίας εκτιμήσεως , ο εθνικός δικαστής , σέ συνεργασία μέ τό Δικαστήριο , εκπληρώνει ενα καθήκον πού τού έχει ανατεθεί γιά τήν διασφάλιση τής τηρήσεως τού δικαίου κατά τήν εφαρμογή καί τήν ερμηνεία τής συνθήκης . Επομένως , τά προβλήματα πού δημιουργεί η άσκηση τής εξουσίας του εκτιμήσεως καί οι σχέσεις πού διατηρεί μέ τό Δικαστήριο , στό πλαίσιο τού άρθρου 177 , υπάγονται αποκλειστικά στούς κανόνες τού κοινοτικού δικαίου .

2 . Τό άρθρο 177 δέν αναθέτει στό Δικαστήριο τήν αποστολή νά διατυπώνει συμβουλευτικές γνώμες επί γενικών ή υποθετικών ζητημάτων αλλά νά συμβάλει στήν απονομή τής δικαιοσύνης εντός τών Κρατών μελών . Δέν ειναι επομένως αρμόδιο νά απαντά σέ ερωτήματα περί ερμηνείας πού τού υποβάλλονται στό πλαίσιο διαδικασίας πού ειναι προκατασκευασμένη από τούς διαδίκους μέ σκοπό νά αγάγουν τό Δικαστήριο στό νά λάβει θέση επί ωρισμένων προβλημάτων κοινοτικού δικαίου , τά οποία δέν ανταποκρίνονται σέ αντικειμενική ανάγκη πού συνδέεται μέ τήν επίλυση διαφοράς . Άν σέ μιά τέτοια περίπτωση τό Δικαστήριο κρίνει εαυτό αναρμόδιο , αυτό σέ καμμία περίπτωση δέν πρόκειται νά θίξει τά προνόμια τού εθνικού δικαστού , ενώ αντιθέτως επιτρέπει νά αποφευχθεί η χρησιμοποίηση τής διαδικασίας τού άρθρου 177 γιά σκοπούς διαφορετικούς από εκείνους πού έχει η συνθήκη . Επί πλέον , άν καί τό Δικαστήριο οφείλει νά επαφίεται κατά τό δυνατόν στήν κρίση τού εθνικού δικαστού ως πρός τό άν τά ερωτήματα πού ο εν λόγω δικαστής τού απευθύνει ειναι αναγκαία , πρέπει επίσης νά ειναι σέ θέση νά προβαίνει σέ οιανδήποτε εκτίμηση πού συνδέεται μέ τήν εκπλήρωση τής δικής του αποστολής , ιδίως γιά νά εξετάσει , οπως υποχρεούται κάθε δικαστήριο , τήν αρμοδιότητά του .

3 . Ελλείψει σχετικών διατάξεων τού κοινοτικού δικαίου , η δυνατότης προσεπικλήσεως ενώπιον εθνικού δικαστηρίου , ενός Κράτους μέλους διαφορετικού από εκείνο στό οποίο ανήκει ο δικάζων δικαστής , καί τού οποίου η νομοθεσία αμφισβητείται άν συμβιβάζεται μέ τό κοινοτικό δίκαιο , εξαρτάται από τό δίκαιο τού κράτους στό οποίο ανήκει ο δικάζων δικαστής καί από τίς αρχές τού διεθνούς δικαίου .

4 . Σέ περίπτωση προδικαστικών ερωτημάτων πού έχουν ως σκοπό νά παράσχουν στόν εθνικό δικαστή τήν δυνατότητα νά εκτιμήσει άν νομοθετικές ή κανονιστικές πράξεις ενός άλλου Κράτους μέλους συμβιβάζονται μέ τό κοινοτικό δίκαιο , ο βαθμός δικαστικής προστασίας δέν πρέπει νά ειναι διαφορετικός ανάλογα μέ τό άν τά ερωτήματα αυτά ανεφύησαν σέ δίκη μεταξύ ιδιωτών ή σέ δίκη στήν οποία διάδικος ειναι τό κράτος , η νομοθεσία τού οποίου τελεί υπό αμφισβήτηση . Στήν πρώτη ομως περίπτωση , τό Δικαστήριο οφείλει νά λαμβάνει ειδική μέριμνα ωστε νά μή χρησιμοποιηθεί η διαδικασία τού άρ θρου 177 γιά σκοπούς μή ηθελημένους από τήν συνθήκη .

5 . Οι προϋποθέσεις υπό τίς οποίες τό Δικαστήριο επιτελεί τήν αποστολή του στό πλαίσιο τού άρθρου 177 τής συνθήκης ΕΟΚ , ειναι ανεξάρτητες από τήν φύση καί τό σκοπό τών διαφορών αμφισβητουμένης δικαιοδοσίας πού αναφύονται ενώπιον τών εθνικών δικαστηρίων . Τό άρθρο 177 αναφέρεται στήν «απόφαση» πού πρέπει νά εκδώσει ο εθνικός δικαστής χωρίς νά προβλέπεται ειδική ρύθμιση ανάλογα μέ τήν ενδεχομένως αναγνωριστική φύση αυτής .