Υπόθεση 17/67

Εταιρία Max Neumann

κατά

Hauptzollamt Hof an der Saale

αίτηση του Bundesfinanzhof για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως

Περίληψη της αποφάσεως

1. Κράτη μέλη – Κυριαρχική εξουσία – Περιορισμός υπέρ των οργάνων της Κοινότητας – Αφορά και την κυριαρχική εξουσία επιβολής φόρων

2. Γεωργία – Κοινή οργάνωση των αγορών – Εισφορά – Έννοια

3. Γεωργία – Κοινή οργάνωση των αγορών – Εισφορά – Θεμιτή – Δεν θίγεται από τη φύση της εισφοράς το κύρος της κανονιστικής ρυθμίσεως

4. Γεωργία – Κρέας από πουλερικά – Κοινή οργάνωση των αγορών – Τιμή ανασχέσεως – Χαμηλότερη η τιμή «ελεύθερο στα σύνορα» – Εισφορά – Αύξηση από το εισάγον κράτος μέλος – Θεμιτή

   (Κανονισμός του Συμβουλίου 22, άρθρο 6, παράγραφοι 3 και 4)

5. Γεωργία – Κρέας από πουλερικά – Κοινή οργάνωση των αγορών – Εισαγωγές από τρίτες χώρες – Τιμή ανασχέσεως – Χαμηλότερη η τιμή «ελεύθερο στα σύνορα» – Εισφορά – Αύξηση – Απαράδεκτο να λαμβάνεται υπόψη η μεμονωμένη τιμή προσφοράς

   (Κανονισμός του Συμβουλίου 22, άρθρο 6, παράγραφος 3, κανονισμοί της Επιτροπής 109/62, 135/62)

6. Όργανα της ΕΟΚ – Κοινές διατάξεις – Κανονισμοί – Έναρξη ισχύος – Ημερομηνία – Αρμοδιότητα των οργάνων για καθορισμό – Δικαστικός έλεγχος

   (Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 191)

1.  Τα κράτη μέλη, απονέμοντας τις εξουσίες στα όργανα της Κοινότητας, περιόρισαν αντιστοίχως τα κυριαρχικά τους δικαιώματα. Συμβιβάζεται με την οικονομία της Συνθήκης το ότι ο δημοσιονομικός τομέας δεν εκφεύγει, ως εκ της φύσεως του, από τους περιορισμούς αυτούς.

2.  Η εισφορά στον τομέα της γεωργίας που βασίζεται στο κοινοτικό και όχι στο εσωτερικό δίκαιο συνιστά ρυθμιστική εισφορά του εξωτερικού εμπορίου, η οποία συνδέεται με την κοινή πολιτική τιμών, ανεξάρτητα από τυχόν ομοιότητες που μπορεί να εμφανίζει είτε με φόρο είτε με δασμό.

3.  Η Συνθήκη περί ιδρύσεως της ΕΟΚ απένειμε στα όργανα της Κοινότητας αυτής το δικαίωμα, με στόχο την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών, να θεσπίζουν συστήματα εισφορών έχοντα άμεση ισχύ στα κράτη μέλη' κατά συνέπεια, το κύρος της κανονιστικής ρυθμίσεως δεν επηρεάζεται από τον δασμολογικό ή φορολογικό χαρακτήρα της εισφοράς που επιβάλλεται.

4.  Κατά το άρθρο 6, παράγραφοι 3 και 4, του κανονισμού 22 οι γενικές λεπτομέρειες καθορισμού των συμπληρωματικών της εισφοράς ποσών ορίζονται από την Επιτροπή ή, ενδεχομένως, το Συμβούλιο ' οι ίδιες αυτές διατάξεις παρέχουν στο κράτος εισαγωγής την εξουσία να καθορίζει το συμπληρωματικό της εισφοράς ποσό, αυτός όμως ο καθορισμός εμπίπτει στην αρμοδιότητα του άρθρου 17, όταν έχει αποφασισθεί να ληφθεί σχετικά κάποιο κοινό μέτρο.

5.  Ενόψει των κανονισμών 22/62 και 109/62 της επιτροπής δεν επηρεάζεται το κύρος του κανονισμού 135/62 από το γεγονός ότι, προς καθορισμόν της συμπληρωματικής εισφοράς, δεν ελήφθη υπόψη η ατομική τιμή προσφοράς ορισμένης εισαγωγής.

6.  Η ελευθερία, που παρέχεται στους συντάκτες ενός κανονισμού ως προς τον καθορισμό της ημερομηνίας ενάρξεως της ισχύος του, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι εκφεύγει παντελώς του δικαστικού ελέγχου, ιδίως όσον αφορά ενδεχόμενη αναδρομική ισχύ.