Υπόθεση 70/63

Umberto Colloti

κατά

Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Περίληψη της αποφάσεως

1. Υπάλληλοι ΕΚΑΧ – Υπαγωγή (Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως του 1962) – Αξιολόγηση της θέσεως – Γλωσσικός τομέας – Διαφορά κλιμακίου – Κριτήρια για την κατάταξη

   (Κανονισμός του Προσωπικού της ΕΚΑΧ του 1956, άρθρο 2, β· Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων της ΕΚΑΧ, Παράρτημα Χ, στοιχείο 4, β)

2. Υπάλληλοι ΕΚΑΧ – Υπαγωγή (Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως του 1962) – Μεταφορά αρχαιότητας

   (Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων της ΕΚΑΧ, άρθρα 93 και 94)

3. Υπάλληλοι ΕΚΑΧ – Υπαγωγή (Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως του 1962) – Μείωση αποδοχών – Αντισταθμιστικό επίδομα – Προϋποθέσεις χορηγήσεως

   (Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων της ΕΚΑΧ, άρθρο 95)

4. Υπάλληλοι ΕΚΑΧ – Υπαγωγή (Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως του 1962) – Βαθμός που είχε αποκτηθεί ρητά υπό τον παλαιό Κανονισμό Υπηρεσιακής Καταστάσεως – Υποχρεωτικό σημείο αφετηρίας της μεταφοράς

5. Υπάλληλοι – Αξιολόγηση της θέσεως – Έννοια . – Κριτήρια κατατάξεως στον νέο βαθμό

6. Υπάλληλοι – Αξιολόγηση της θέσεως – Ανεφάρμοστο των κανόνων της προαγωγής

   (Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων της ΕΚΑΧ, άρθρο 45)

1.  Οι βαθμοί του γλωσσικού τομέα της ΕΚΑΧ διαφέρουν κατά ένα κλιμάκιο προς τα άνω παρόλον ότι αντιστοιχούν στους βαθμούς που προβλέπονταν από το άρθρο 2, α, του Κανονισμού Προσωπικού της ΕΚΑΧ του 1956. Το Παράρτημα Χ, στοιχείο 4, β, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων της ΕΚΑΧ του 1962, χορηγώντας ένα κλιμάκιο «επί πλέον» στους υπαλλήλους του γλωσσικού τομέα, αποσκοπεί προφανώς στο να διατηρηθεί το προνόμιο αυτών των υπαλλήλων επί της διαφοράς κλιμακίου, το οποίο προβλεπόταν από τον Κανονισμό Προσωπικού του 1956. Από τη διάταξη αυτή και ιδίως από τις λέξεις «(…) κατατάσσεται στο βαθμό που αντιστοιχεί προς τη θέση του και στο αμέσως ανώτερο κλιμάκιο στο βαθμό αυτό(…)» προκύπτει ότι το ανώτερο κλιμάκιο πρέπει να χορηγηθεί στον βαθμό στον οποίο κατετάγη.

2.  Η μεταφορά της αρχαιότητας, υπό την έννοια του άρθρου 94 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων της ΕΚΑΧ εφαρμόζεται στους υπαχθέντες υπαλλήλους. Συνεπώς ο υπολογισμός της θέσεως αυτών των υπαλλήλων πρέπει να πραγματοποιηθεί χρησιμοποιώντας την αξία των κλιμακίων του βαθμού στον οποίο υπάχθηκαν.

3.  Το αντισταθμιστικό επίδομα που προβλέπεται από το άρθρο 95 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων της ΕΚΑΧ δεν μπορεί να χορηγηθεί παρά μόνο αν υπάρχει διαφορά μεταξύ των προηγούμενων αποδοχών και εκείνων που προκύπτουν από την εφαρμογή του νέου κανονισμού. Επομένως, μόνο μετά την τελευταία υπαγωγή στον Κανονισμό Υπηρεσιακής Καταστάσεως είναι δυνατό να γίνει αντιληπτό αν οι αποδοχές των υπαλλήλων υπέστησαν μείωση κατόπιν της εφαρμογής του νέου κανονισμού.

4.  Σε περίπτωση υπαγωγής των υπαλλήλων της ΕΚΑΧ στο καθεστώς του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως του 1962, ο βαθμός που είχε αποκτηθεί ρητώς υπό τον παλαιό κανονισμό πρέπει να χρησιμεύσει ως σημείο αφετηρίας για την υπαγωγή, ενώ αυτοί οι υπάλληλοι, επιπλέον, δεν μπορούν να καταταγούν σιωπηρώς σε άλλο βαθμό.

5.  Η αξιολόγηση της θέσεως και ο καθορισμός του κλιμακίου γίνονται αντιστοίχως βάσει εντελώς διαφορετικών κριτηρίων ο σκοπός του κλιμακίου είναι ουσιαστικά να ληφθεί υπόψη η αρχαιότητα του υπαλλήλου και συνιστά, επομένως, στοιχείο σχετικό με την ατομική του κατάσταση, ενώ η αξιολόγηση της θέσεως αναφέρεται στην αξία που αποδίδεται γενικά και αφηρημένα σε συγκεκριμένη «θέση-τύπο». Συνεπώς η λογική επιτάσσει να σωρεύονται σε περίπτωση αξιολογήσεως της θέσεως τα πλεονεκτήματα που προκύπτουν για τον ενδιαφερόμενο και από τις δύο αυτές καταστάσεις και όχι να συγχωνεύονται, έστω και μερικώς. Επομένως, ο υπάλληλος αυτός πρέπει να καταταγεί στον νέο του βαθμό στο ίδιο κλιμάκιο που είχε στον παλαιό βαθμό.

6.  Η αξιολόγηση της θέσεως δεν πρέπει να διέπεται από τους περί προαγωγής κανόνες.