Υπόθεση 14/59

Société des Fonderies de Pont-à-Mousson

κατά

Ανωτάτης Αρχής της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα

Περίληψη της αποφάσεως

1. Διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου – Παραδεκτό – Απόφαση – Έννοια

   (Συνθήκη ΕΚΑΧ, άρθρα 14 και 33)

2. Προϊόντα – Χάλυβας – Έννοια του όρου «ακατέργαστος χυτοσίδηρος»

   (Συνθήκη ΕΚΑΧ, Παράρτημα I, κωδικός αριθμός ΟΕΟΣ 4200)

3. Παραγωγή, προϊόν – Έννοια

   (Συνθήκη ΕΚΑΧ, άρθρο 80, Παράρτημα I, παράγραφος 1, της Συνθήκης)

4. Επιχειρήσεις – Χυτήρια χυτοσιδήρου πρώτης τήξεως

   (Συνθήκη ΕΚΑΧ, άρθρο 80, Παράρτημα I, κωδικός αριθμός ΟΕΟΣ 4200)

5. Διακρίσεις – Έννοια – Δυνατότητα και υποχρέωση ίδιας μεταχειρίσεως των ενδιαφερομένων – Επιβαρύνσεις επιβαλλόμενες από την Ανωτάτη Αρχή

   (Συνθήκη ΕΚΑΧ, άρθρο 4)

6. Διακρίσεις – Όμοιες καταστάσεις – Απαλλαγές χορηγούμενες στα πλαίσια χρηματοδοτικού μηχανισμού – Ενσωματωμένα σε μεταλλουργικές επιχειρήσεις και ανεξάρτητα χυτήρια χάλυβα χυτήρια πρώτης τήξεως και χυτήρια χυτοσιδήρου δευτέρας τήξεως – Σημασία των χρησιμοποιουμένων πρώτων υλών και των εγκαταστάσεων παραγωγής

7. Κοινή αγορά – Έννοια του κοινού συμφέροντος – Δυσμενής επίδραση επί των ομαλών συνθηκών ανταγωνισμού

   (Συνθήκη ΕΚΑΧ, άρθρα 3 και 5)

8. Ειδική επιβάρυνση – Έννοια

   (Συνθήκη ΕΚΑΧ, άρθρο 4)

1.  Όταν μια επιχείρηση αμφισβητεί την υποχρέωσή της να καταβάλει ορισμένη χρηματική οφειλή, η δε Ανωτάτη Αρχή, στην οποία η εν λόγω επιχείρηση υποβάλλει αίτηση απαλλαγής, βεβαιώνει επίσημα την ύπαρξη της υποχρεώσεως, η πράξη αυτή συνιστά απόφαση.

2.  Ο όρος «ακατέργαστος χυτοσίδηρος» αναφέρεται στο υλικό που εξέρχεται από την υψικάμινο, ανεξαρτήτως του αν είναι στερεοποιημένο ή όχι.

3.  Η έννοια των όρων «παραγωγή» και «προϊόν» δεν περιορίζεται στην παραγωγή αντικειμένων που προορίζονται για κυκλοφορία στην αγορά.

4.  Τα χυτήρια πρώτης τήξεως είναι επιχειρήσεις κατά την έννοια της Συνθήκης, εφόσον παράγουν ρευστό χυτοσίδηρο (χυτηρίου).

5.  Η ύπαρξη διακρίσεως, που συνίσταται στην άνιση μεταχείριση ομοίων καταστάσεων, προϋποθέτει υποχρέωση και δυνατότητα ίδιας μεταχειρίσεως όλων των ενδιαφερομένων. Κατά συνέπεια, το γεγονός ότι η Ανωτάτη Αρχή επιβάλλει σε μια κοινοτική επιχείρηση επιβάρυνση η οποία δεν πλήττει και επιχειρήσεις που δεν υπόκεινται στη Συνθήκη δεν συνιστά διάκριση.

6.  Δεν υφίσταται διάκριση όταν, στο πλαίσιο ενός χρηματοδοτικού μηχανισμού που συνεπάγεται υποχρεωτική συνεισφορά των επιχειρήσεων οι οποίες καταναλίσκουν παλαιοσίδηρο, η Ανωτάτη Αρχή απαλλάσσει της σχετικής εισφοράς τα ενσωματωμένα σε μεταλλουργικές επιχειρήσεις χυτήρια, προκειμένου να τα προστατεύσει από τον ανταγωνισμό των ανεξαρτήτων χυτηρίων χάλυβα, ενώ συγχρόνως αρνείται να παράσχει στα χυτήρια χυτοσιδήρου πρώτης τήξεως ανάλογη προστασία έναντι των χυτηρίων χυτοσιδήρου δευτέρας τήξεως, δεδομένου ότι οι δύο πρώτες κατηγορίες χυτηρίων διαθέτουν τις ίδιες εγκαταστάσεις και χρησιμοποιούν τις ίδιες πρώτες ύλες, ενώ δεν υφίσταται ανάλογη σχέση όσον αφορά τις δύο τελευταίες κατηγορίες και, συνεπώς, οι δύο καταστάσεις δεν είναι όμοιες.

7.  Επιβάλλοντας στα όργανα της Κοινότητας την υποχρέωση να ασκούν τις αρμοδιότητές τους μόνο προς το «κοινό συμφέρον», το άρθρο 3 της Συνθήκης απαγορεύει στην Ανωτάτη Αρχή να αγνοεί τα ατομικά συμφέροντα των πολιτών και να ενεργεί με αυστηρότητα τόση ώστε να θίγονται τα συμφέροντα αυτά πέραν αυτού που είναι εύλογο να αναμένεται.

   Η εφαρμογή των αρχών αυτών, υπό το πρίσμα του άρθρου 5, ως προς τις συνέπειες που ενδέχεται να έχει μια παρέμβαση της Ανωτάτης Αρχής για την ανταγωνιστική θέση των πολιτών, σημαίνει ότι η Ανωτάτη Αρχή θα υπερέβαινε τα όρια της αρμοδιότητάς της εάν επιδείνωνε τη θέση αυτήν σε βαθμό μεγαλύτερο απ' ό, τι θα κρινόταν αναγκαίο μετά από ενδελεχή στάθμιση των διακυβευομένων συμφερόντων ή, εν πάση περιπτώσει, εάν παρέβλαπτε ουσιωδώς την ανταγωνιστική αυτή θέση. Από την άλλη πλευρά, θα ήταν υπερβολικό να υποστηριχθεί ότι μια τέτοια παρέμβαση της Ανωτάτης Αρχής δεν θα έπρεπε να επιφέρει καμιά μεταβολή στην ανταγωνιστική θέση της οικείας επιχειρήσεως. Βλ. και περίληψη της αποφάσεως, αριθμός 5, στην υπόθεση 15/57.

8.  Επιβάρυνση που καταρχήν επιβάλλεται από την Ανωτάτη Αρχή σε όλες τις επιχειρήσεις της Κοινότητας που καταναλίσκουν παλαιοσίδηρο δεν συνιστά ειδική επιβάρυνση.