Ευρωπαϊκή εντολή προστασίας — υποστήριξη των θυµάτων αξιόποινων πράξεων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο

ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ:

Οδηγία 2011/99/ΕΕ — Ευρωπαϊκή εντολή προστασίας

ΣΥΝΟΨΗ

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΟΔΗΓΙΑ;

• Επιτρέπει στα θύματα βίας, ιδίως ενδοοικογενειακής βίας και παρενοχλητικής παρακολούθησης, να συνεχίσουν να προστατεύονται από τους δράστες κατά τη μετάβασή τους σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).
• Θεσπίζει κανόνες που επιτρέπουν σε δικαστή ή ισοδύναμη αρχή μίας χώρας της ΕΕ να εκδώσει ευρωπαϊκή εντολή προστασίας όταν το προστατευόμενο πρόσωπο μεταβαίνει σε άλλη χώρα της ΕΕ.
• Λειτουργεί σε συνδυασμό με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 606/2013, ο οποίος θεσπίζει μια απλή διαδικασία πιστοποίησης, έτσι ώστε μια εντολή που εκδίδεται σε μία χώρα της ΕΕ να μπορεί γρήγορα και εύκολα να αναγνωριστεί σε μια άλλη.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Για να εκδοθεί ευρωπαϊκή εντολή προστασίας, θα πρέπει να ισχύει υφιστάμενο εθνικό μέτρο προστασίας στην εν λόγω χώρα της ΕΕ, το οποίο επιβάλλει μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες απαγορεύσεις ή περιορισμούς στο πρόσωπο που προκαλεί κίνδυνο στο προστατευόμενο πρόσωπο:

• απαγόρευση εισόδου σε ορισμένους χώρους ή καθορισμένες περιοχές όπου διαμένει ή τις οποίες επισκέπτεται το προστατευόμενο πρόσωπο·
• απαγόρευση ή περιορισμό των επαφών με το προστατευόμενο πρόσωπο υπό οποιαδήποτε μορφή, περιλαμβανομένου του τηλεφώνου, του ηλεκτρονικού ή απλού ταχυδρομείου, του φαξ ή κάθε άλλου μέσου· ή
• απαγόρευση ή περιορισμό της προσέγγισης του προστατευόμενου προσώπου εγγύτερα από μια καθορισμένη απόσταση.

Έκδοση εντολής

Υπάρχουν αρκετές προϋποθέσεις, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

• το προστατευόμενο πρόσωπο αποφασίζει να ζήσει ή να διαμείνει ή ήδη ζει ή διαμένει σε άλλη χώρα της ΕΕ·
• τα ίδια τα προστατευόμενα πρόσωπα ζητούν την έκδοση απόφασης·
• το πρόσωπο που προκαλεί κίνδυνο έχει το δικαίωμα ακρόασης και το δικαίωμα αμφισβήτησης του μέτρου προστασίας, εφόσον τα δικαιώματα αυτά δεν του είχαν δοθεί πριν από την έγκριση του αρχικού μέτρου προστασίας.

Η έκδοση εντολής μπορεί να ζητηθεί είτε στη χώρα της ΕΕ όπου το προστατευόμενο πρόσωπο ζει ή διαμένει (χώρα εκτέλεσης) είτε στη χώρα όπου θα εκδοθεί η εντολή (χώρα έκδοσης).

Μη αναγνώριση εντολής

Η χώρα εκτέλεσης μπορεί να αρνηθεί να αναγνωρίσει μια εντολή για διάφορους λόγους όπως:

• η εντολή δεν είναι πλήρης ή δεν ολοκληρώθηκε εντός της προθεσμίας που έχει ορίσει η χώρα εκτέλεσης·
• το μέτρο προστασίας αφορά πράξη η οποία δεν συνιστά αξιόποινη πράξη σύμφωνα με τη χώρα εκτέλεσης·
• το μέτρο προστασίας δεν επιβάλλει μία ή περισσότερες από τις απαγορεύσεις ή τους περιορισμούς που αναφέρονται παραπάνω.

Εάν η χώρα εκτέλεσης αρνείται να αναγνωρίσει την εντολή, τότε οφείλει:

• να ενημερώσει το προστατευόμενο πρόσωπο και τη χώρα έκδοσης για τη μη αναγνώριση της εντολής και να αναφέρει αιτιολόγηση για αυτό·
• να ενημερώσει το προστατευόμενο πρόσωπο ότι μπορεί να ζητήσει την έκδοση μέτρου προστασίας δυνάμει της εθνικής του νομοθεσίας·
• να ενημερώσει το προστατευόμενο πρόσωπο για τυχόν λόγους προσφυγής κατά της απόφασης δυνάμει της εθνικής του νομοθεσίας.

Επιβολή εντολής

Η χώρα εκτέλεσης είναι υπεύθυνη για τη λήψη και την επιβολή μέτρων για την εκτέλεση της εντολής. Σε περίπτωση παραβίασης της εντολής, μπορεί:

• να επιβάλλει ποινικές κυρώσεις και οποιοδήποτε άλλο μέτρο αν η παραβίαση συνιστά πράξη αξιόποινη στην εν λόγω χώρα·
• να λαμβάνει αποφάσεις μη ποινικού χαρακτήρα που έχουν σχέση με την παραβίαση·
• να λαμβάνει κάθε επείγον και προσωρινό μέτρο ώστε να τερματιστεί η παραβίαση πριν από οποιαδήποτε μεταγενέστερη απόφαση της χώρας έκδοσης.

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Η ΟΔΗΓΙΑ;

Τέθηκε σε ισχύ στις 10 Ιανουαρίου 2012. Οι χώρες της ΕΕ έπρεπε να την ενσωματώσουν στην εθνική νομοθεσία τους μέχρι τις 11 Ιανουαρίου 2015.

ΠΛΑΙΣΙΟ

Ανατρέξτε στον δικτυακό τόπο Δικαιοσύνη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην ενότητα «Θύματα».

ΠΡΑΞΗ

Οδηγία 2011/99/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, περί της ευρωπαϊκής εντολής προστασίας (ΕΕ L 338 της 21.12.2011, σ. 2-18)

ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 606/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουνίου 2013, για την αμοιβαία αναγνώριση μέτρων προστασίας σε αστικές υποθέσεις (ΕΕ L 181 της 29.6.2013, σ. 4-12)

τελευταία ενημέρωση 25.01.2016