Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ

 

ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:

Κανονισμός (ΕΕ) 2021/953 σχετικά με το ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ;

Θεσπίζει το Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), που είναι ένα εναρμονισμένο πλαίσιο για ένα αποδεικτικό εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού της ελέγχου ή ανάρρωσης από αυτή. Το πιστοποιητικό έχει σχεδιαστεί ώστε:

• να είναι ασφαλές και διαλειτουργικό*·
• να βοηθά τους κατόχους να ασκούν τα δικαιώματά τους όσον αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία κατά τη διάρκεια της πανδημίας της νόσου COVID-19·
• να αποτελεί έναν συντονισμένο τρόπο διευκόλυνσης των ταξιδιών, όπου τα κράτη μέλη της ΕΕ θα έπρεπε να εφαρμόζουν περιορισμούς για να περιορίσουν τη διασπορά της νόσου COVID-19.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Το πλαίσιο καλύπτει τον τρόπο έκδοσης, αποδοχής και επαλήθευσης των παρακάτω πιστοποιητικών.

• Πιστοποιητικό εμβολιασμού. Επιβεβαιώνει ότι το άτομο έχει κάνει εμβόλιο κατά της νόσου COVID-19 και περιέχει πληροφορίες σχετικά με το εμβόλιο, τον αριθμό των δόσεων που χορηγήθηκαν και την ημερομηνία εμβολιασμού. Τα πιστοποιητικά εμβολιασμού εκδίδονται από το κράτος μέλος στο οποίο χορηγήθηκε το εμβόλιο.
• Πιστοποιητικό διαγνωστικού ελέγχου. Επιβεβαιώνει ότι το άτομο είχε κάνει μοριακό διαγνωστικό έλεγχο ενίσχυσης νουκλεϊκών οξέων (διαγνωστικό έλεγχο NAAT*) ή διαγνωστικό έλεγχο αντιγόνων* που περιλαμβάνεται στον κοινό κατάλογο διαγνωστικών ελέγχων αντιγόνων της ΕΕ για τον έλεγχο της λοίμωξης από τον ιό ο οποίος προκαλεί τη νόσο COVID-19 (τον SARS-CoV-2), και αναγράφει, μεταξύ άλλων, πληροφορίες για τον διαγνωστικό έλεγχο, την ημερομηνία και την ώρα του διαγνωστικού ελέγχου και το αποτέλεσμα. Τα πιστοποιητικά διαγνωστικού ελέγχου εκδίδονται από το κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιήθηκε ο διαγνωστικός έλεγχος.
• Πιστοποιητικό ανάρρωσης. Πιστοποιητικό το οποίο βεβαιώνει ότι το άτομο έχει αναρρώσει από λοίμωξη SARS-CoV-2, έπειτα από θετικό αποτέλεσμα διαγνωστικού ελέγχου NAAT ή διαγνωστικού ελέγχου αντιγόνων ο οποίος περιλαμβάνεται στον κοινό κατάλογο διαγνωστικών ελέγχων αντιγόνων της ΕΕ για την COVID-19, και αναγράφει, μεταξύ άλλων, την ημερομηνία του θετικού αποτελέσματος διαγνωστικού ελέγχου. Τα πιστοποιητικά ανάρρωσης εκδίδονται από το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται το πρόσωπο που έχει αναρρώσει.

Τα κράτη μέλη εκδίδουν ξεχωριστά πιστοποιητικά για κάθε δόση εμβολιασμού, για κάθε αποτέλεσμα διαγνωστικού ελέγχου ή ανάρρωση, με τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

• διαθέτει ψηφιακή ή έντυπη μορφή·
• διαθέτει κωδικό ταχείας απόκρισης (κωδικό QR) για επαλήθευση και προστασία από πλαστογράφηση·
• είναι δωρεάν·
• είναι στην επίσημη/ες γλώσσα/ες του κράτους μέλους και στα αγγλικά·
• έχει ισχύ σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Τα πιστοποιητικά περιλαμβάνουν περιορισμένο όγκο απαραίτητων πληροφοριών, που δεν μπορούν να διατηρηθούν από τους ελεγκτές. Για σκοπούς επαλήθευσης, γίνεται έλεγχος μόνο της ισχύος και της γνησιότητας του πιστοποιητικού, επαληθεύοντας την ψηφιακή υπογραφή της αρχής που το εξέδωσε που είναι αποθηκευμένη στον κωδικό QR.

Η επαλήθευση των υπογραφών των πιστοποιητικών μπορεί να γίνει σε όλη την ΕΕ.

Όταν ένα κράτος μέλος κάνει δεκτό το αποδεικτικό εμβολιασμού, διαγνωστικού ελέγχου ή ανάρρωσης για άρση ορισμένων περιορισμών της ελεύθερης κυκλοφορίας, υποχρεούται να αποδέχεται τα πιστοποιητικά της ΕΕ που εκδίδονται από άλλα κράτη μέλη υπό τις ίδιες προϋποθέσεις.

Για τους σκοπούς των μετακινήσεων εντός της ΕΕ, τα πιστοποιητικά εμβολιασμού τα οποία έχουν χορηγηθεί μετά την ολοκλήρωση του αρχικού κύκλου εμβολιασμού παραμένουν σε ισχύ για 270 ημέρες. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποδέχονται πιστοποιητικά μόνο εφόσον δεν έχουν περάσει περισσότερες από 270 ημέρες από την τελευταία δόση. Η εν λόγω περίοδος αποδοχής περιορίζεται σε άτομα ηλικίας 18 ετών και άνω. Πιστοποιητικά τα οποία εκδόθηκαν για αναμνηστικές δόσεις δεν έχουν μέγιστη περίοδο ισχύος. Η ισχύς των πιστοποιητικών ανάρρωσης λήγει το αργότερο 180 ημέρες μετά από θετικό αποτέλεσμα σε διαγνωστικό έλεγχο. Τα πιστοποιητικά διαγνωστικού ελέγχου δεν αναγράφουν ημερομηνία λήξης της ισχύος.

Η τροποποιητική εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/483 της Επιτροπής ενισχύει το πλαίσιο εμπιστοσύνης, υποστηρίζοντας τη διμερή ανταλλαγή καταλόγων ακύρωσης πιστοποιητικών μεταξύ των κρατών μελών στην περίπτωση πιστοποιητικών που εκδόθηκαν εσφαλμένως, κατόπιν απάτης ή μετά την αναστολή της χρήσης παρτίδας εμβολίων κατά της νόσου COVID-19 που διαπιστώθηκε ότι ήταν ελαττωματική.

Η κατοχή του πιστοποιητικού δεν πρέπει:

• να αποτελεί προϋπόθεση για την άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας·
• να οδηγεί σε διακρίσεις λόγω της κατοχής συγκεκριμένης κατηγορίας πιστοποιητικού.

Οι φορείς εκμετάλλευσης διασυνοριακών υπηρεσιών επιβατικών μεταφορών τους οποίους το εθνικό δίκαιο υποχρεώνει να εφαρμόζουν ορισμένα μέτρα δημόσιας υγείας κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19 μπορούν να επαληθεύουν αλλά όχι να διατηρούν τις πληροφορίες που περιλαμβάνονται στα πιστοποιητικά. Θα πρέπει επίσης να ενσωματώσουν το σύστημα πιστοποίησης στη λειτουργία των υποδομών σε αερολιμένες, λιμένες, σιδηροδρομικούς σταθμούς και σταθμούς λεωφορείων.

Μια ξεχωριστή σύσταση η οποία εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης καλύπτει το ζήτημα της χαλάρωσης των περιορισμών ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της ΕΕ. Η βασική αρχή είναι, όλοι όσοι ασκούν το δικαίωμά τους για ελεύθερη κυκλοφορία και οι οποίοι διαθέτουν Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ σε ισχύ δεν θα πρέπει να υπόκεινται σε περισσότερους περιορισμούς, όπως περαιτέρω διαγνωστικούς ελέγχους, εκτός από εξαιρετικές καταστάσεις. Ωστόσο, δεδομένου ότι η σύσταση δεν είναι δεσμευτική, κάθε κράτος μέλος έχει σε κάποιο βαθμό διακριτική ευχέρεια ως προς τον τρόπο εφαρμογή της. Ως εκ τούτου, ενώ κάθε κράτος μέλος οφείλει να αποδέχεται το πιστοποιητικό ως έγκυρο αποδεικτικό, υπάρχουν κάποιες διαφορές στις συνέπειες για τους κατόχους.

H εγχώρια χρήση των ψηφιακών πιστοποιητικών COVID-19, για παράδειγμα για τη ρύθμιση της πρόσβασης σε εκδηλώσεις, εστιατόρια, αθλητικές εγκαταστάσεις, δημόσια συγκοινωνία ή στον χώρο εργασίας, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για το Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ. Τα κράτη μέλη έχουν πράγματι τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν το Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ για εγχώριους σκοπούς, όμως οφείλουν να προβλέπουν νομική βάση στο εθνικό δίκαιο η οποία πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις για την προστασία των δεδομένων, μεταξύ άλλων προϋποθέσεων.

Ισοδυναμία των πιστοποιητικών COVID-19 με τρίτες χώρες

Όταν μια τρίτη χώρα εκδίδει πιστοποιητικά τα οποία συμμορφώνονται με τα αναγκαία τεχνικά πρότυπα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει εκτελεστικές αποφάσεις («αποφάσεις περί ισοδυναμίας») οι οποίες να ορίζουν ότι τα πιστοποιητικά COVID-19 τα οποία εκδίδονται από την εν λόγω χώρα είναι ισοδύναμα με τα Ψηφιακά Πιστοποιητικά COVID της ΕΕ.

Ως αποτέλεσμα η οικεία τρίτη χώρα είναι συνδεδεμένη με το σύστημα του ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ. Τα πιστοποιητικά που εκδίδονται από την εν λόγω χώρα πρέπει έπειτα να γίνονται απευθείας αποδεκτά υπό τις ίδιες προϋποθέσεις με τα πιστοποιητικά της ΕΕ.

Μέχρι τώρα η Επιτροπή έχει εγκρίνει τέτοιου είδους αποφάσεις σχετικά με τις παρακάτω τρίτες χώρες:

• Ελβετία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1126]
• Κράτος της Πόλης του Βατικανού [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1272]
• Σαν Μαρίνο [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1273]
• Ουκρανία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1380]
• Βόρεια Μακεδονία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1381]
• Τουρκία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1382]
• Ανδόρα [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1476]
• Αλβανία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1477]
• Φερόες Νήσοι [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1478]
• Μονακό [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1479]
• Παναμάς [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1480]
• Μαρόκο [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1481]
• Ισραήλ [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1482]
• Αρμενία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1894]
• Ηνωμένο Βασίλειο [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1895]
• Νέα Ζηλανδία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1993] και όσον αφορά της νήσους Κουκ, Νιούε και Τοκελάου [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/1949]
• Μολδαβία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1994]
• Γεωργία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1995]
• Σερβία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1996]
• Τόγκο [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/2056]
• Σιγκαπούρη [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/2057]
• Ελ Σαλβαδόρ [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/2113]
• Λίβανος [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/2187]
• Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/2188]
• Πράσινο Ακρωτήρι [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/2189]
• Τυνησία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/2296]
• Μαυροβούνιο [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/2297]
• Ουρουγουάη [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/2298]
• Ταϊλάνδη [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/2299]
• Ταϊβάν [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/2300]
• Μπενίν [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/206]
• Ιορδανία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/207]
• Κολομβία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/533]
• Μαλαισία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/534]
• Σεϊχέλες [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/724]
• Βιετνάμ [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/725]
• Ινδονησία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/726]
• Νότια Κορέα [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/1096]
• Μαδαγασκάρη [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/1097]
• Κοσσυφοπέδιο* [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/1098]
• Μπαχρέιν [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/1099]
• Ισημερινός [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/1100]
• Φιλιππίνες [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/1338]
• Ομάν [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/1339]
• Περού [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/1340]
• Βραζιλία [εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/1948]

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ;

Αρχικά είχε οριστεί να ισχύει για 12 μήνες, από την 1η Ιουλίου 2021 έως τις 30 Ιουνίου 2022. Ωστόσο, στις 29 Ιουνίου 2022, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενέκριναν παράταση του κανονισμού έως τις 30 Ιουνίου 2023.

Δεδομένου ότι ο αντίκτυπος μιας πιθανής αύξησης των λοιμώξεων δεν μπορεί να προβλεφθεί, επί του παρόντος ενώ εξαρτάται και από το αν θα εμφανιστούν ή όχι νέες παραλλαγές, η παράταση θα επιτρέψει στους ανθρώπους να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το πιστοποιητικό τους για να ταξιδεύουν σε όλη την ΕΕ εάν μια αύξηση στις μολύνσεις το καταστήσει απαραίτητο για τα κράτη μέλη να επαναφέρουν προσωρινά τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2022 και το πρώτο εξάμηνο του 2023.

Ωστόσο, η εν λόγω παράταση δεν θα έπρεπε να εκληφθεί ως απαίτηση προς τα κράτη μέλη της ΕΕ, ιδίως εκείνων που αίρουν τα εγχώρια μέτρα δημόσιας υγείας, να διατηρήσουν ή να επιβάλουν περιορισμούς ελεύθερης κυκλοφορίας.

ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/954 αφορά το Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ και τους υπηκόους τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στην ΕΕ.

Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στα εξής:

• Ενωσιακό Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID (Ευρωπαϊκή Επιτροπή)
• Το ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ, εμβολιασμοί και ταξιδιωτικοί περιορισμοί (Ευρωπαϊκή Επιτροπή)
• Αντιμετώπιση του κορονοϊού (Ευρωπαϊκή Επιτροπή)
• Re-open EU (Ευρωπαϊκή Ένωση).

ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΟΙ

ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Κανονισμός (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2021, σχετικά με πλαίσιο για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού της ελέγχου και ανάρρωσης από αυτή (Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ) με σκοπό να διευκολυνθεί η ελεύθερη κυκλοφορία κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19 (ΕΕ L 211 της 15.6.2021, σ. 1-22).

Οι διαδοχικές τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 έχουν ενσωματωθεί στο αρχικό κείμενο. Αυτή η ενοποιημένη απόδοση αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης.

ΣΥΝΑΦΗ ΚΕΙΜΕΝΑ

Κανονισμός (ΕΕ) 2022/1035 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2021/954 σχετικά με πλαίσιο για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού της ελέγχου και ανάρρωσης από αυτή (Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ) όσον αφορά υπηκόους τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στις επικράτειες κρατών μελών κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19 (ΕΕ L 173 της 30.6.2022, σ. 46-49).

Κανονισμός (ΕΕ) 2022/1034 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (EE) 2021/953 σχετικά με πλαίσιο για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού της ελέγχου και ανάρρωσης από αυτή (Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ) με σκοπό να διευκολυνθεί η ελεύθερη κυκλοφορία κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19 (ΕΕ L 173 της 30.6.2022, σ. 37-45).

Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2022/503 της Επιτροπής, της 29ης Μαρτίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την εξαίρεση των ανηλίκων από την περίοδο αποδοχής των πιστοποιητικών εμβολιασμού που εκδίδονται με τον μορφότυπο του ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ (ΕΕ L 102 της 30.3.2022, σ. 8-10).

Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/483 της Επιτροπής, της 21ης Μαρτίου 2022, για την τροποποίηση της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2021/1073 σχετικά με τον καθορισμό τεχνικών προδιαγραφών και κανόνων για την εφαρμογή του πλαισίου εμπιστοσύνης για το Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 98 της 25.3.2022, σ. 84-104).

Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2022/256 της Επιτροπής, της 22ας Φεβρουαρίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την έκδοση πιστοποιητικών ανάρρωσης βάσει ταχέων διαγνωστικών ελέγχων αντιγόνων (ΕΕ L 42 της 23.2.2022, σ. 4-8).

Σύσταση (ΕΕ) 2022/107 του Συμβουλίου, της 25ης Ιανουαρίου 2022, σχετικά με την εφαρμογή συντονισμένης προσέγγισης για τη διευκόλυνση της ασφαλούς ελεύθερης κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, και την αντικατάσταση της σύστασης (ΕΕ) 2020/1475 (ΕΕ L 18 της 27.1.2022, σ. 110-123).

Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2021/2288 της Επιτροπής, της 21ης Δεκεμβρίου 2021, για την τροποποίηση του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την περίοδο αποδοχής των πιστοποιητικών εμβολιασμού που εκδίδονται με τον μορφότυπο του Ψηφιακού Πιστοποιητικού COVID της ΕΕ τα οποία αναφέρουν την ολοκλήρωση της αρχικής σειράς εμβολιασμού (ΕΕ L 458 της 22.12.2021, σ. 459-462).

Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1073 της Επιτροπής, της 28ης Ιουνίου 2021, σχετικά με τον καθορισμό τεχνικών προδιαγραφών και κανόνων για την εφαρμογή του πλαισίου εμπιστοσύνης για το Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 230 της 30.6.2021, σ. 32-53).

Βλέπε την ενοποιημένη απόδοση.

Κανονισμός (ΕΕ) 2021/954 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2021, σχετικά με πλαίσιο για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού της ελέγχου και ανάρρωσης από αυτή (Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID της ΕΕ) όσον αφορά υπηκόους τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στις επικράτειες κρατών μελών κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19 (ΕΕ L 211 της 15.6.2021, σ. 24-28).

Βλέπε την ενοποιημένη απόδοση.

Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων) (ΕΕ L 119 της 4.5.2016, σ. 1-88).

Βλέπε την ενοποιημένη απόδοση.

Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 910/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 2014, σχετικά με την ηλεκτρονική ταυτοποίηση και τις υπηρεσίες εμπιστοσύνης για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές στην εσωτερική αγορά και την κατάργηση της οδηγίας 1999/93/ΕΚ (ΕΕ L 257 της 28.8.2014, σ. 73-114).

Οδηγία 2011/24/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2011, περί εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης (ΕΕ L 88 της 4.4.2011, σ. 45-65).

Βλέπε την ενοποιημένη απόδοση.

Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (ΕΕ L 158 της 30.4.2004, σ. 77-123). Αναδημοσιευμένο κείμενο σε διορθωτικό (ΕΕ L 229 της 29/6/2004, σ. 35-48).

Βλέπε την ενοποιημένη απόδοση.

τελευταία ενημέρωση 07.11.2022