Απασχόληση εποχιακών εργαζομένων

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) θέσπισε έναν νόμο (οδηγία) για την κατάρτιση των προϋποθέσεων που αφορούν πολίτες εκτός ΕΕ οι οποίοι επιθυμούν να εργαστούν στα κράτη μέλη της για σύντομες περιόδους ως εποχιακοί εργαζόμενοι, συνήθως σε τομείς όπως η γεωργία και ο τουρισμός. Περιλαμβάνει δικαιώματα που διασφαλίζουν ότι αυτοί οι εργαζόμενοι δεν θα γίνουν αντικείμενα εκμετάλλευσης κατά τη διαμονή τους.

ΠΡΆΞΗ

Οδηγία 2014/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό την εποχιακή εργασία.

ΣΎΝΟΨΗ

Λαμβάνοντας υπόψη τη γήρανση του πληθυσμού και την υπογεννητικότητα της ΕΕ, το πρόγραμμα της Στοκχόλμης αναγνωρίζει ότι ενώ η μετανάστευση εργατικού δυναμικού μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης, χρειάζονται ευέλικτες πολιτικές για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών. Γι' αυτό οι χώρες της ΕΕ συμφώνησαν σε έναν νόμο για την εποχική μετανάστευση.

Πεδίο εφαρμογής

Ο νόμος εφαρμόζεται σε εργαζομένους εκτός ΕΕ, των οποίων η κύρια κατοικία βρίσκεται σε χώρα εκτός της ΕΕ και οι οποίοι μπορούν να εισέλθουν σε μια χώρα της ΕΕ με σκοπό την προσωρινή εργασία.

Τομείς

Κάθε χώρα της ΕΕ πρέπει να συντάξει μια λίστα τομέων οι οποίοι εξαρτώνται από εποχικές συνθήκες (για παράδειγμα, ο καλοκαιρινός τουρισμός και η συγκομιδή ορισμένων καλλιεργειών). Πρέπει να υποβάλουν αυτή τη λίστα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Προϋποθέσεις εισδοχής

Για να γίνουν δεκτοί με σκοπό την απασχόληση στην ΕΕ, οι εργαζόμενοι πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι αιτήσεις αδείας περιλαμβάνουν μια σύμβαση εργασίας ή μια δεσμευτική προσφορά εργασίας που καθορίζει τους όρους αμοιβής, το ωράριο εργασίας και άλλες συνθήκες. Χρειάζονται επίσης αποδεικτικά στοιχεία ύπαρξης κατάλληλου καταλύματος.

Διάρκεια διαμονής

Οι χώρες της ΕΕ πρέπει να καθορίσουν μια μέγιστη διάρκεια διαμονής για εποχιακούς εργαζομένους μεταξύ 5 και 9 μηνών σε μια περίοδο 12 μηνών.

Αφού εισέλθουν στην ΕΕ, οι εργαζόμενοι δικαιούνται να παρατείνουν τη σύμβαση εργασίας τους ή να αλλάξουν εργοδότη, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις εισόδου και δεν υφίστανται λόγοι απόρριψης. Εντός του μέγιστου επιτρεπτού διαστήματος διαμονής, οι χώρες της ΕΕ μπορούν να επιτρέπουν στους εργαζόμενους να παρατείνουν τις συμβάσεις τους με τον ίδιο εργοδότη περισσότερες από μία φορές, όπως και να διατηρούν συμβάσεις με περισσότερους από 1 εργοδότες.

Ίση μεταχείριση

Οι εποχιακοί εργαζόμενοι έχουν το δικαίωμα σε ίση μεταχείριση με τους υπηκόους της χώρας υποδοχής όσον αφορά τους όρους απασχόλησης, όπως το κατώτερο επιτρεπτό όριο ηλικίας για εργασία, τις συνθήκες εργασίας, (π.χ. όροι αμοιβής και απόλυσης, ωράριο εργασίας, άδεια και διακοπές) και τους κανονισμούς υγείας και ασφάλειας. Η εν λόγω ίση μεταχείριση ισχύει επίσης σε κλάδους κοινωνικής ασφάλισης (επιδόματα που σχετίζονται με την ασθένεια, την αναπηρία και το γήρας), στην εκπαίδευση, την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών όσον αφορά την εποχιακή εργασία από γραφεία ευρέσεως εργασίας και άλλες δημόσιες υπηρεσίες, εκτός από τη στέγαση σε εργατική κατοικία.

Ωστόσο, οι χώρες της ΕΕ δεν είναι υποχρεωμένες να εφαρμόζουν την αρχή της ίσης μεταχείρισης όσον αφορά τα επιδόματα ανεργίας και τα οικογενειακά επιδόματα, ενώ μπορούν να περιορίζουν την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης όσον αφορά τα φορολογικά πλεονεκτήματα, την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση.

Κυρώσεις και αποφυγή καταχρήσεων

Οι χώρες της ΕΕ πρέπει να θεσπίσουν μέτρα για την αποφυγή πιθανών καταχρήσεων και κυρώσεων σε περιπτώσεις καταχρήσεων. Πρέπει επίσης να θεσπίσουν μηχανισμούς για την εξέταση καταγγελιών εις βάρος των εργοδοτών.

30.06.2014