Ευθύνη των πλοιοκτητών σε περίπτωση ατυχήματος

Οι επιβάτες που εμπλέκονται σε ναυτικό ατύχημα πρέπει να λαμβάνουν κατάλληλου ύψους αποζημίωση για οποιαδήποτε υφιστάμενη απώλεια ή ζημία. Προκειμένου να εξασφαλιστεί αυτό, οι πλοιοκτήτες πρέπει να έχουν προβλέψει κατάλληλες ασφαλιστικές ρυθμίσεις.

ΠΡΑΞΗ

Κανονισμός (EΚ) αριθ. 392/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την ευθύνη των μεταφορέων που εκτελούν θαλάσσιες μεταφορές επιβατών, σε περίπτωση ατυχήματος

ΣΥΝΟΨΗ

Οι επιβάτες που εμπλέκονται σε ναυτικό ατύχημα πρέπει να λαμβάνουν κατάλληλου ύψους αποζημίωση για οποιαδήποτε υφιστάμενη απώλεια ή ζημία. Προκειμένου να εξασφαλιστεί αυτό, οι πλοιοκτήτες πρέπει να έχουν προβλέψει κατάλληλες ασφαλιστικές ρυθμίσεις.

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ;

Ο κανονισμός θεσπίζει εναρμονισμένους κανόνες σχετικά με την ευθύνη και την ασφάλιση των ναυτιλιακών εταιρειών που εκτελούν θαλάσσιες μεταφορές επιβατών. Ενσωματώνει στο ευρωπαϊκό δίκαιο τις διατάξεις της Σύμβασης των Αθηνών του 1974 σχετικά με τη θαλάσσια μεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους και τις κατευθυντήριες γραμμές τού Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

• Η νομοθεσία ισχύει για όλα τα πλοία που φέρουν τη σημαία χώρας της ΕΕ, που ταξιδεύουν από ή προς ευρωπαϊκό λιμένα ή στο πλαίσιο ευρωπαϊκής σύμβασης μεταφοράς (δηλ. σύμβασης μεταξύ του μεταφορέα και των επιβατών στην οποία ορίζονται δικαιώματα, υποχρεώσεις και ευθύνες).
• Η νομοθεσία επί του παρόντος εφαρμόζεται σε διεθνείς και εσωτερικές θαλάσσιες μεταφορές, όμως δεν ισχύει για εσωτερικές μεταφορές στις οποίες το πλοίο βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 5 μιλίων από την ακτή.
• Η ευθύνη των διαχειριστών καλύπτει τους επιβάτες, τις αποσκευές και τα οχήματά τους, καθώς και τον εξοπλισμό κινητικότητας για άτομα με μειωμένη κινητικότητα.
• Για κάθε τραυματισμό ή ζημία που προκαλείται εξαιτίας ναυτικού συμβάντος (δηλ. ναυαγίου, ανατροπής, σύγκρουσης ή προσάραξης του πλοίου, έκρηξης ή πυρκαγιάς στο πλοίο ή άλλου ελαττώματος του πλοίου), τα θύματα δεν φέρουν το βάρος της απόδειξης πταίσματος που αφορά τον μεταφορέα προκειμένου να αποζημιωθούν.
• Οι διαχειριστές πλοίων έχουν υποχρέωση πληρωμής προκαταβολής για την κάλυψη των άμεσων οικονομικών αναγκών των επιβατών σε περίπτωση θανάτου ή σωματικής βλάβης αυτών κατά τη διάρκεια ναυτικού συμβάντος. Η εν λόγω προκαταβολή δεν συνιστά αναγνώριση ευθύνης εκ μέρους της ναυτιλιακής εταιρείας.
• Η ελάχιστη πληρωμή προκαταβολής για τον θάνατο επιβάτη ανέρχεται στα 21 000 ευρώ.
• Οι ναυτιλιακές εταιρείες πρέπει να παρέχουν στους επιβάτες κατανοητές πληροφορίες σχετικά με τα δικαιώματά τους.
• Οι εν λόγω πληροφορίες πρέπει να παρέχονται σε όλα τα σημεία πώλησης, περιλαμβανομένης της πώλησης διά τηλεφώνου και μέσω του διαδικτύου, και να παρέχονται πριν ή, το αργότερο, κατά την αναχώρηση.
• Το αργότερο 3 έτη από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού (31 Δεκεμβρίου 2012) η Επιτροπή πρέπει να συντάξει έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του.
• Οι κυβερνήσεις της ΕΕ μπορούν να αναβάλουν την εφαρμογή της νομοθεσίας για πλοία που εμπλέκονται σε καθαρά εσωτερικές θαλάσσιες μεταφορές και καλύπτονται από τον κανονισμό. Για πλοία που ταξιδεύουν σε απόσταση μικρότερη των 20 μιλίων από την ακτή η προθεσμία είναι έως τις 31 Δεκεμβρίου 2018 το αργότερο. Για όλα τα άλλα η προθεσμία λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2016.

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ;

Από τις 29 Μαΐου 2009.

Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στον ιστότοπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα δικαιώματα των επιβατών.

τελευταία ενημέρωση 30.09.2015