Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Αποζημίωση για τα θύματα εγκληματικών πράξεων σε άλλες χώρες της ΕΕ

 

ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ:

Οδηγία 2004/80/EΚ — για την αποζημίωση των θυμάτων εγκληματικών πράξεων

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ;

  • Θεσπίζει ένα σύστημα συνεργασίας για να βοηθήσει τα θύματα εγκληματικών πράξεων να λάβουν αποζημίωση σε υποθέσεις, ανεξάρτητα από το πού διαπράχθηκε το έγκλημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
  • Το σύστημα λειτουργεί βάσει των εθνικών συστημάτων αποζημίωσης των χωρών της ΕΕ για τα θύματα εκ προθέσεως εγκλημάτων βίας που διαπράττονται στο έδαφός τους.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Η οδηγία έχει δύο βασικά στοιχεία.

  • Απαιτεί από όλες τις χώρες της ΕΕ να διαθέτουν ένα σύστημα αποζημίωσης για τα θύματα εκ προθέσεως εγκλημάτων βίας που διαπράττονται στο έδαφός τους. Η οργάνωση και λειτουργία των συστημάτων αυτών επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια της κάθε χώρας της ΕΕ.
  • Θεσπίζει ένα σύστημα συνεργασίας σε επίπεδο ΕΕ με βάση τα εν λόγω εθνικά συστήματα.

Διασφάλιση επαρκούς αποζημίωσης

Η διασφάλιση επαρκούς αποζημίωσης για τα θύματα μπορεί να είναι δύσκολη επειδή:

  • ο δράστης δεν διαθέτει τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους· ή
  • δεν κατέστη δυνατό να εντοπιστεί ή να ασκηθεί δίωξη κατά του δράστη (η δυνατότητα αποζημίωσης από τον δράστη ορίζεται στην οδηγία 2012/29/ΕΕ για τη θέσπιση ελάχιστων προτύπων σχετικά με τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία θυμάτων της εγκληματικότητας).

Η οδηγία απαιτεί τα θύματα:

  • να αποζημιώνονται ανεξάρτητα από τη χώρα διαμονής τους ή τη χώρα της ΕΕ στην οποία διαπράχθηκε το έγκλημα·
  • να λαμβάνουν εύλογη και προσήκουσα αποζημίωση —το ακριβές ποσό καθορίζεται από τη χώρα της ΕΕ στην οποία διαπράχθηκε το έγκλημα.

Συνεργασία

Όλες οι χώρες της ΕΕ όφειλαν να καταρτίσουν εθνικά προγράμματα που προσφέρουν εύλογη και προσήκουσα αποζημίωση έως την 1η Ιουλίου 2005. Η οδηγία θεσπίζει ένα σύστημα συνεργασίας μεταξύ των εθνικών αρχών για να διευκολυνθεί η πρόσβαση των θυμάτων σε αποζημίωση σε ολόκληρη την ΕΕ:

  • Τα θύματα των εγκληματικών πράξεων που διαπράττονται σε διαφορετική χώρα της ΕΕ από τη χώρα που συνήθως διαμένουν μπορούν να ζητήσουν από μια αρχή της χώρας στην οποία διαμένουν (αρχή συνδρομής) πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο υποβολής της αίτησης για αποζημίωση.
  • Η εν λόγω εθνική αρχή διαβιβάζει έπειτα την αίτηση απευθείας στην εθνική αρχή της χώρας της ΕΕ στην οποία διεπράχθη το έγκλημα (αρχή που λαμβάνει την απόφαση), η οποία είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία της αίτησης και για την καταβολή της αποζημίωσης.
  • Όλη η επικοινωνία πρέπει να πραγματοποιείται στη γλώσσα της χώρας που λαμβάνει την απόφαση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει καταρτίσει έντυπα για τη διαβίβαση των αιτήσεων και των αποφάσεων που αφορούν την αποζημίωση των θυμάτων.
  • Η οδηγία δημιουργεί ένα σύστημα κεντρικών σημείων επαφής σε κάθε χώρα της ΕΕ προκειμένου να διευκολύνει τη συνεργασία σε διασυνοριακές υποθέσεις, των οποίων οι υπεύθυνοι συναντώνται τακτικά. Πρόσθετες πληροφορίες διατίθενται στον δικτυακό τόπο της ευρωπαϊκής πύλης για την ηλεκτρονική δικαιοσύνη.

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Η ΟΔΗΓΙΑ;

Τέθηκε σε ισχύ στις 26 Αυγούστου 2004. Οι χώρες της ΕΕ έπρεπε να την ενσωματώσουν στο εθνικό τους δίκαιο έως την 1η Ιανουαρίου 2006.

ΠΛΑΙΣΙΟ

Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στην ενότητα:

ΚΥΡΙΑ ΠΡΑΞΗ

Οδηγία 2004/80/EΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την αποζημίωση των θυμάτων εγκληματικών πράξεων (ΕΕ L 261 της 6.8.2004, σ. 15-18)

ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

Απόφαση 2006/337/EΚ της Επιτροπής, της 19ης Απριλίου 2006, σχετικά με τη θέσπιση των εντύπων για τη διαβίβαση των αιτήσεων και των αποφάσεων, σύμφωνα με την οδηγία 2004/80/ΕΚ του Συμβουλίου για την αποζημίωση των θυμάτων εγκληματικών πράξεων (ΕΕ L 125 της 12.5.2006, σ. 25-30)

Οδηγία 2012/29/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, για τη θέσπιση ελάχιστων προτύπων σχετικά με τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία θυμάτων της εγκληματικότητας και για την αντικατάσταση της απόφασης-πλαισίου 2001/220/ΔΕΥ του Συμβουλίου (ΕΕ L 315 της 14.11.2012, σ. 57-73)

τελευταία ενημέρωση 08.12.2015

Top