ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 5.2.2019

COM(2019) 70 final

Σύσταση για

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

που εγκρίνει την έναρξη διαπραγματεύσεων με σκοπό τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σχετικά με τη διασυνοριακή πρόσβαση σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία στο πλαίσιο της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.    ΠΛΑΙΣΙΟ

Οι διασυνοριακές ροές δεδομένων αυξάνονται παράλληλα με την αυξανόμενη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, του διαδικτυακού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, των υπηρεσιών άμεσης ανταλλαγής μηνυμάτων και των εφαρμογών για τους σκοπούς της επικοινωνίας, της εργασίας, της συναναστροφής με άλλους ανθρώπους και της απόκτησης πληροφοριών, μεταξύ άλλων και για παράνομους σκοπούς. Ως εκ τούτου, όλο και περισσότερες ποινικές έρευνες βασίζονται σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία τα οποία δεν είναι δημόσια διαθέσιμα. Η διασυνοριακή φύση του διαδικτύου και το γεγονός ότι οι υπηρεσίες μπορούν να παρέχονται από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, μεταξύ άλλων από επιχειρήσεις εκτός Ευρώπης, συνεπάγονται ότι η διευκόλυνση της διασυνοριακής πρόσβασης σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία αποτελεί μείζον ζήτημα που αφορά όλα σχεδόν τα είδη εγκλήματος. Ειδικότερα, οι πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις ανέδειξαν ως θέμα προτεραιότητας την ανάγκη εξεύρεσης τρόπων ώστε οι εισαγγελείς και οι δικαστές των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διασφαλίζουν και να λαμβάνουν ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά.

Επί του παρόντος, σε ποσοστό άνω του 50 % του συνόλου των ποινικών ερευνών απαιτείται πρόσβαση σε διασυνοριακά ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία. Ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία απαιτούνται περίπου στο 85 % των ποινικών ερευνών, και στα δύο τρίτα των ερευνών αυτών προκύπτει ανάγκη λήψης αποδεικτικών στοιχείων από παρόχους διαδικτυακών υπηρεσιών οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι σε άλλη έννομη τάξη. Ο αριθμός των αιτημάτων προς τους κύριους παρόχους διαδικτυακών υπηρεσιών αυξήθηκε κατά 84 % την περίοδο μεταξύ 2013 και 2018. Αυτά τα είδη δεδομένων είναι απαραίτητα σε ποινικές έρευνες για την ταυτοποίηση προσώπου ή για τη λήψη πληροφοριών σχετικά με τις δραστηριότητες προσώπων.

Ο όρος «ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία» αναφέρεται σε διάφορα είδη δεδομένων σε ηλεκτρονική μορφή τα οποία είναι σημαντικά κατά την έρευνα και τη δίωξη ποινικών αδικημάτων και τα οποία συχνά είναι αποθηκευμένα στους διακομιστές παρόχων διαδικτυακών υπηρεσιών. Στα εν λόγω δεδομένα συμπεριλαμβάνονται «δεδομένα περιεχομένου», όπως μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μηνύματα κειμένου, φωτογραφίες και βίντεο, καθώς και «δεδομένα που δεν αφορούν το περιεχόμενο», όπως δεδομένα συνδρομητή ή δεδομένων κίνησης σχετικά με κάποιον διαδικτυακό λογαριασμό.

Η συνεργασία μεταξύ δικαστικών αρχών είναι η παραδοσιακή μέθοδος που εφαρμόζουν οι αρχές ώστε να εργάζονται από κοινού για την αντιμετώπιση όλων των μορφών εγκλήματος. Σήμερα, το βασικό μέσο που χρησιμοποιούν τα κράτη μέλη για να αιτηθούν πρόσβαση σε διασυνοριακά ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία στις περισσότερες άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η ευρωπαϊκή εντολή έρευνας.

Τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να υποβάλλουν αιτήματα αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής σε τρίτες χώρες (και στη Δανία και την Ιρλανδία, οι οποίες έχουν επιλέξει να μην συμμετέχουν στην ευρωπαϊκή εντολή έρευνας). Πολλές διαφορετικές αρχές συμμετέχουν και από τις δύο πλευρές. Οι διαδικασίες σχεδιάστηκαν όταν ακόμη δεν υπήρχε το διαδίκτυο και οι όγκοι αιτημάτων ήταν πολύ μικρότεροι από τους σημερινούς, ενώ επίσης δεν υπήρχε το ζήτημα της αστάθειας των ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων.

Ένας από τους βασικούς αποδέκτες αιτημάτων αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής (ΑΔΣ) από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και από ολόκληρο τον κόσμο) σχετικά με πρόσβαση σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, στις οποίες είναι εγκατεστημένοι οι μεγαλύτεροι πάροχοι υπηρεσιών. Συμφωνία σχετικά με την αμοιβαία δικαστική συνδρομή μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής υπογράφηκε στις 25 Ιουνίου 2003 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Φεβρουαρίου 2010. Η συμφωνία αποτελεί βασικό διατλαντικό μηχανισμό για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής συνεργασίας στον τομέα της ποινικής δικαιοσύνης και της καταπολέμησης του οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας.

Μια πρώτη κοινή επανεξέταση της συμφωνίας πραγματοποιήθηκε το 2016 1 . Το συμπέρασμα που συνάχθηκε ήταν ότι η συμφωνία προσθέτει αξία στη σχέση αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής ΕΕ-ΗΠΑ και ότι εν γένει λειτουργεί αποτελεσματικά. Θα καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες για τη βελτίωση της συνεργασίας αυτής. Παρότι η δικαστική συνεργασία μεταξύ δημόσιων αρχών, συμπεριλαμβανομένων αυτών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, είναι καίριας σημασίας, η μέθοδος αυτή συχνά παρουσιάζει καθυστερήσεις που είναι υπερβολικά μεγάλες, λαμβανομένου υπόψη του ασταθούς χαρακτήρα των ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων, καθώς απαιτούνται κατά μέσο όρο 10 μήνες για την ολοκλήρωσή της, ενώ μπορεί, επίσης, να συνεπάγεται δυσανάλογη δαπάνη πόρων. Επιπλέον, παρότι η εθνική κυριαρχία αποτελεί σημαντική πτυχή της δικαστικής συνεργασίας σε μια συγκεκριμένη έρευνα, όλο και συχνότερα η μοναδική σύνδεση με άλλο κράτος είναι η τοποθεσία των δεδομένων ή του παρόχου υπηρεσιών. Ειδικά όσον αφορά τα ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία, στην κοινή επανεξέταση του 2016 τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να συνεργάζονται απευθείας με παρόχους υπηρεσιών των ΗΠΑ, προκειμένου να διασφαλίζουν και να λαμβάνουν ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία με ταχύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο.

Η άμεση συνεργασία με παρόχους υπηρεσιών των ΗΠΑ αναπτύχθηκε ως εναλλακτικός δίαυλος αντί της δικαστικής συνεργασίας. Περιορίζεται σε δεδομένα που δεν αφορούν το περιεχόμενο 2 και διενεργείται σε προαιρετική βάση από την οπτική του δικαίου των ΗΠΑ. Στην πράξη, οι δημόσιες αρχές του οικείου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης έρχονται απευθείας σε επαφή με πάροχο υπηρεσιών στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και του υποβάλλουν αιτήματα παροχής πληροφοριών στις οποίες ο πάροχος έχει πρόσβαση, σύμφωνα με τους εθνικούς κανόνες ποινικής δικονομίας· τα αιτήματα συνήθως αφορούν δεδομένα σχετικά με χρήστη των υπηρεσιών που παρέχει ο εν λόγω πάροχος. Η διαδικασία αυτή αφορά ορισμένους παρόχους υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και, σε πιο περιορισμένο βαθμό, στην Ιρλανδία, οι οποίοι απαντούν απευθείας σε αιτήματα των αρχών επιβολής του νόμου των κρατών μελών σε προαιρετική βάση, εφόσον τα αιτήματα σχετίζονται με δεδομένα που δεν αφορούν το περιεχόμενο.

Το δίκαιο των ΗΠΑ 3 επιτρέπει στους παρόχους υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι στις ΗΠΑ να συνεργάζονται απευθείας με τις ευρωπαϊκές δημόσιες αρχές για τα δεδομένα που δεν αφορούν το περιεχόμενο. Ωστόσο, η συνεργασία αυτή είναι προαιρετική. Ως εκ τούτου, οι πάροχοι έχουν δημιουργήσει τις δικές τους πολιτικές ή αποφασίζουν κατά περίπτωση αν και με ποιον τρόπο θα συνεργαστούν. Πέραν της αύξησης της άμεσης συνεργασίας με παρόχους υπηρεσιών, πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις και υποθέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής επιδίωξαν να διευκρινίσουν το ζήτημα του αν οι αρχές των ΗΠΑ έχουν το δικαίωμα να ζητούν την υποβολή δεδομένων που είναι αποθηκευμένα στο εξωτερικό από πάροχο υπηρεσιών του οποίου η έδρα βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, συμπεριλαμβανομένης ιδίως της υπόθεσης που αφορά τη Microsoft Ιρλανδίας 4 .

Ο όγκος των αιτημάτων άμεσης συνεργασίας σε προαιρετική βάση αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς, καθώς το 2017 υποβλήθηκαν περισσότερα από 124 000 αιτήματα. Παρότι διασφαλίζει ταχύτερη πρόσβαση σε σύγκριση με την αμοιβαία δικαστική συνδρομή, η άμεση συνεργασία σε προαιρετική βάση περιορίζεται στα δεδομένα που δεν αφορούν το περιεχόμενο. Επιπλέον, μπορεί να είναι αναξιόπιστη, ενδέχεται να μη διασφαλίζει την τήρηση των δεουσών δικονομικών εγγυήσεων, είναι δυνατή μόνο με περιορισμένο αριθμό παρόχων υπηρεσιών, οι οποίοι εφαρμόζουν όλοι διαφορετικές πολιτικές, είναι αδιαφανής και στερείται λογοδοσίας. Ο κατακερματισμός που προκύπτει μπορεί να δημιουργήσει ανασφάλεια δικαίου και να εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη νομιμότητα της δίωξης και ανησυχίες σχετικά με την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των δικονομικών εγγυήσεων για τα πρόσωπα τα οποία αφορούν τέτοιου είδους αιτήματα. Επιπλέον, ικανοποιούνται λιγότερα από τα μισά αιτήματα που υποβάλλονται στους παρόχους υπηρεσιών 5 .

Όσον αφορά τη δυνατότητα υποβολής αντίστοιχων αιτημάτων από τις αρχές των ΗΠΑ σε παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε πολλά κράτη μέλη το ισχύον νομικό πλαίσιο για τις τηλεπικοινωνίες απαγορεύει στους εθνικούς παρόχους τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών να απαντούν απευθείας σε αιτήματα αλλοδαπών αρχών, απαγόρευση που ισχύει και για τα δεδομένα που δεν αφορούν το περιεχόμενο. Επιπλέον, δεν υφίσταται νομικό πλαίσιο το οποίο να επιτρέπει την άμεση συνεργασία σε άλλους τομείς του κλάδου των επικοινωνιών. Οι αρχές των ΗΠΑ μπορούν συνήθως να λαμβάνουν τέτοιου είδους δεδομένα από παρόχους υπηρεσιών της ΕΕ μόνο μέσω αιτήματος αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής.

2.    ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεσμεύτηκε τον Απρίλιο του 2015, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού θεματολογίου για την ασφάλεια 6 , να επανεξετάσει τα εμπόδια στις ποινικές έρευνες που αφορούν εγκλήματα στον κυβερνοχώρο, ιδίως όσον αφορά τη διασυνοριακή πρόσβαση σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία. Στις 17 Απριλίου 2018, η Επιτροπή υπέβαλε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο πρόταση κανονισμού σχετικά με την ευρωπαϊκή εντολή υποβολής και την ευρωπαϊκή εντολή διατήρησης ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων σε ποινικές υποθέσεις 7 , καθώς και πρόταση οδηγίας σχετικά με τη θέσπιση εναρμονισμένων κανόνων για τον ορισμό νόμιμων εκπροσώπων με σκοπό τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών («προτάσεις για τα ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία») 8 .

Σκοπός των προτάσεων αυτών είναι η επίσπευση της διαδικασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τη διασφάλιση και τη λήψη ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων απευθείας από παρόχους υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλη έννομη τάξη. Στο πεδίο εφαρμογής των προτάσεων περιλαμβάνονται συγκεκριμένοι τύποι παρόχων υπηρεσιών οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένας πάροχος παρέχει υπηρεσίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση όταν προσφέρει στους χρήστες ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του και όταν έχει ουσιώδη σύνδεση με την Ένωση, για παράδειγμα όταν διαθέτει εγκατάσταση σε κράτος μέλος ή παρέχει υπηρεσίες σε μεγάλο αριθμό χρηστών στο εν λόγω κράτος μέλος. Οι πάροχοι χωρίς παρουσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση υποχρεούνται να ορίσουν νόμιμο εκπρόσωπο κατά του οποίου μπορούν να εκτελούνται οι εντολές υποβολής στοιχείων.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει υπογραμμίσει τη σημασία του ζητήματος αυτού τόσο σε εσωτερικό όσο και σε εξωτερικό επίπεδο. Στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 18ης Οκτωβρίου 2018 αναφέρεται ότι «Θα πρέπει να εξευρεθούν λύσεις για την ταχεία και αποτελεσματική διασυνοριακή πρόσβαση σε ψηφιακά πειστήρια, προκειμένου να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η τρομοκρατία και άλλα σοβαρά και οργανωμένα εγκλήματα, τόσο εντός της ΕΕ όσο και σε διεθνές επίπεδο· οι προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με τα ψηφιακά πειστήρια και την πρόσβαση σε χρηματοοικονομικές πληροφορίες, καθώς και για καλύτερη καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες θα πρέπει να έχουν συμφωνηθεί έως το τέλος της κοινοβουλευτικής περιόδου 9 . Η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να υποβάλει επειγόντως εντολές διαπραγμάτευσης για τις διεθνείς διαπραγματεύσεις σχετικά με τα ψηφιακά πειστήρια».

Οι προτάσεις της Επιτροπής για τα ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία παρέχουν τη βάση για μια συντονισμένη και συνεκτική προσέγγιση τόσο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε διεθνές επίπεδο, λαμβανομένων δεόντως υπόψη των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της μη πραγματοποίησης διακρίσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των υπηκόων τους. Η Επιτροπή, ενώ επισήμανε ήδη στην εκτίμηση επιπτώσεων που εκπόνησε σχετικά με τις προτάσεις για τα ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία ότι οι προτάσεις αυτές θα ήταν χρήσιμο να συμπληρωθούν με διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες για τη διασυνοριακή πρόσβαση σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία οι οποίες θα περιλαμβάνουν συνοδευτικές εγγυήσεις, αποφάσισε πρώτα να προτείνει εσωτερικούς ενωσιακούς κανόνες σχετικά με τις κατάλληλες ρυθμίσεις και εγγυήσεις για τη διασυνοριακή πρόσβαση σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία, προτού δρομολογήσει διαπραγματεύσεις με τρίτα μέρη.

Στο διεθνές επίπεδο, οι συζητήσεις λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων σχετικά με το δεύτερο πρόσθετο πρωτόκολλο της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο 10 . Το ζήτημα της διασυνοριακής πρόσβασης σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία αποτέλεσε τακτικό ζήτημα συζήτησης στις πρόσφατες υπουργικές συνόδους ΕΕ-ΗΠΑ στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων.

Οι δύο συστάσεις για την έναρξη διαπραγματεύσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και για τη συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις σχετικά με το δεύτερο πρόσθετο πρωτόκολλο της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο εγκρίνονται από την Επιτροπή ταυτόχρονα. Παρότι οι δύο διαδικασίες θα διεξαχθούν με διαφορετικούς ρυθμούς, αφορούν αλληλένδετα ζητήματα και οι δεσμεύσεις που θα αναληφθούν στο πλαίσιο της μίας διαπραγμάτευσης ενδέχεται να έχουν άμεσο αντίκτυπο σε άλλα σκέλη των διαπραγματεύσεων.

Παρότι οι προτάσεις για τα ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία αφορούν συγκεκριμένους τύπους παρόχων υπηρεσιών οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες στην αγορά της ΕΕ, υπάρχει ο κίνδυνος να θεσπιστούν υποχρεώσεις που θα προσκρούουν στη νομοθεσία τρίτων χωρών. Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι συγκρούσεις νόμων, και κατ’ εφαρμογή της αρχής της διεθνούς αβροφροσύνης, οι προτάσεις για τα ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία περιλαμβάνουν προβλέψεις για συγκεκριμένους μηχανισμούς αντιμετώπισης των περιπτώσεων στις οποίες πάροχος υπηρεσιών θα αντιμετωπίζει, στο πλαίσιο αιτήματος για αποδεικτικά στοιχεία, συγκρουόμενες υποχρεώσεις που θα απορρέουν από το δίκαιο τρίτης χώρας. Οι μηχανισμοί αυτοί περιλαμβάνουν μια διαδικασία επανεξέτασης για τη διευκρίνιση της κατάστασης. Μια συμφωνία ΕΕ-ΗΠΑ θα πρέπει να αποσκοπεί στην αποτροπή της εμφάνισης συγκρουόμενων υποχρεώσεων στις σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Διάφοροι μεγάλοι πάροχοι υπηρεσιών που τηρούν σημαντικά αποδεικτικά στοιχεία για ποινικές έρευνες λειτουργούν υπό τη δικαιοδοσία των ΗΠΑ. Ο νόμος για τα αποθηκευμένα δεδομένα επικοινωνιών (Stored Communications Act) του 1986 απαγόρευε τη γνωστοποίηση δεδομένων περιεχομένου, ενώ τα δεδομένα που δεν αφορούν το περιεχόμενο μπορούν να παρέχονται σε προαιρετική βάση. Ο νόμος CLOUD (Clarifying Lawful Overseas Use of Data) των ΗΠΑ, για την αποσαφήνιση της νόμιμης χρήσης δεδομένων στο εξωτερικό, ο οποίος εκδόθηκε από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στις 23 Μαρτίου 2018, διευκρινίζει επίσης, μέσω τροποποίησης του νόμου για τα αποθηκευμένα δεδομένα επικοινωνιών του 1986, ότι οι πάροχοι υπηρεσιών των ΗΠΑ υποχρεούνται να συμμορφώνονται με εντολές αρχών των ΗΠΑ για γνωστοποίηση δεδομένων περιεχομένου και δεδομένων που δεν αφορούν το περιεχόμενο, ανεξάρτητα από τον τόπο αποθήκευσης των δεδομένων αυτών, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο νόμος CLOUD επιτρέπει επίσης τη σύναψη εκτελεστικών συμφωνιών με αλλοδαπές κυβερνήσεις, βάσει των οποίων οι πάροχοι υπηρεσιών των ΗΠΑ θα είναι σε θέση να παρέχουν άμεσα σε αυτές τις αλλοδαπές κυβερνήσεις δεδομένα που αφορούν το περιεχόμενο. Τα δεδομένα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του νόμου CLOUD είναι τα αποθηκευμένα δεδομένα και τα δεδομένα από υποκλοπή ενσύρματων ή ηλεκτρονικών επικοινωνιών, ενώ οι παραβάσεις που καλύπτονται είναι τα «σοβαρά εγκλήματα». Οι εκτελεστικές συμφωνίες με αλλοδαπές κυβερνήσεις υπόκεινται σε ορισμένες προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων ότι η αλλοδαπή χώρα διατηρεί επαρκείς μηχανισμούς προστασίας, συμπεριλαμβανομένων περιορισμών της πρόσβασης σε δεδομένα σχετικά με πολίτες των ΗΠΑ.

Σκοπός της παρούσας πρωτοβουλίας είναι η αντιμετώπιση, μέσω κοινών κανόνων, του ειδικού νομικού ζητήματος της πρόσβασης σε δεδομένα περιεχομένου και δεδομένα που δεν αφορούν το περιεχόμενο τα οποία τηρούνται από παρόχους υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Η παρούσα πρωτοβουλία θα συμπληρώσει, στο πλαίσιο διεθνούς συμφωνίας, τις προτάσεις της ΕΕ για τα ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία, αντιμετωπίζοντας συγκρούσεις νόμων, ιδίως όσον αφορά τα δεδομένα περιεχομένου, και επισπεύδοντας την πρόσβαση σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία. Στην παρούσα σύσταση περιλαμβάνονται οδηγίες διαπραγμάτευσης για την έναρξη των διαπραγματεύσεων για τη σύναψη συμφωνίας της ΕΕ με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής σχετικά με τη διασυνοριακή πρόσβαση σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία. Η σύναψη μιας ολοκληρωμένης συμφωνίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είναι προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης τόσο από την άποψη της προστασίας των ευρωπαϊκών δικαιωμάτων και αξιών, όπως η προστασία της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, όσο και από την άποψη των ευρωπαϊκών συμφερόντων ασφάλειας.

Όσον αφορά τα δεδομένα περιεχομένου, όπως αναλύθηκε ανωτέρω, το δίκαιο των ΗΠΑ (νόμος για τα αποθηκευμένα δεδομένα επικοινωνιών του 1986) στην ισχύουσα μορφή του δεν επιτρέπει στους παρόχους υπηρεσιών των ΗΠΑ να ανταποκρίνονται σε αιτήματα αλλοδαπών αρχών επιβολής του νόμου. Επί του παρόντος, σύμφωνα με το δίκαιο των ΗΠΑ, απαιτείται να αποδειχθεί «πιθανή αιτία» προκειμένου να είναι δυνατή η εκτέλεση αιτήματος αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής από τρίτη χώρα. Οι πάροχοι υπηρεσιών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορούν σήμερα να ανταποκρίνονται σε απευθείας αιτήματα από αρχές τρίτων χωρών. Μια συμφωνία ΕΕ-ΗΠΑ θα συμπλήρωνε τη στόχευση και την αποτελεσματικότητα των προτάσεων για τα ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία, ιδιαίτερα όσον αφορά τα δεδομένα περιεχομένου που τηρούνται από Αμερικανούς παρόχους υπηρεσιών στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Θα καθιστούσε δυνατή την άμεση συνεργασία με πάροχο υπηρεσιών, δημιουργώντας ένα αποτελεσματικότερο νομικό πλαίσιο για τις δικαστικές αρχές, δεδομένου ότι επί του παρόντος οι επαγγελματίες του κλάδου στην ΕΕ αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη λήψη δεδομένων περιεχομένου μέσω αιτημάτων αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής.

Όσον αφορά τα δεδομένα που δεν αφορούν το περιεχόμενο, λόγω του αυξανόμενου αριθμού των αιτημάτων αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής που απευθύνονται στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, οι αρχές των ΗΠΑ ενθαρρύνουν τις αρχές επιβολής του νόμου και τις δικαστικές αρχές της ΕΕ να ζητούν δεδομένα που δεν αφορούν το περιεχόμενο απευθείας από τους παρόχους υπηρεσιών των ΗΠΑ, και το δίκαιο των ΗΠΑ επιτρέπει στους παρόχους υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι στις ΗΠΑ να ανταποκρίνονται σε τέτοιου είδους αιτήματα, χωρίς ωστόσο να τους υποχρεώνει. Μια συμφωνία ΕΕ-ΗΠΑ θα εξασφάλιζε περισσότερη ασφάλεια, θα παρείχε σαφείς δικονομικές εγγυήσεις και θα μείωνε τον κατακερματισμό που αντιμετωπίζουν οι αρχές της ΕΕ για να αποκτήσουν πρόσβαση σε δεδομένα που δεν αφορούν το περιεχόμενο και τα οποία τηρούνται από παρόχους υπηρεσιών των ΗΠΑ. Επιπλέον, θα επέτρεπε την αμοιβαία πρόσβαση των αρχών των ΗΠΑ σε δεδομένα που τηρούνται από παρόχους υπηρεσιών της ΕΕ.

Η σύσταση για έκδοση απόφασης του Συμβουλίου αφορά την έναρξη διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής με σκοπό να επιτευχθεί η σύναψη διατλαντικής συμφωνίας σχετικά με τη διασυνοριακή πρόσβαση σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία απευθείας από παρόχους υπηρεσιών προς χρήση σε ποινικές διαδικασίες. Επιδιώκει την προσαρμογή των μηχανισμών συνεργασίας στην ψηφιακή εποχή, δίνοντας στις δικαστικές αρχές και στις αρχές επιβολής του νόμου τα εργαλεία που χρειάζονται για να αντεπεξέλθουν στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούν σήμερα οι εγκληματίες και να καταπολεμήσουν τις σύγχρονες μορφές εγκληματικότητας.

Μια συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών θα προσέφερε πολλά πρακτικά οφέλη:

·θα εξασφάλιζε αμοιβαία πρόσβαση των δικαστικών αρχών σε δεδομένα περιεχομένου·

·θα αντιμετώπιζε το ζήτημα της πρόσβασης σε δεδομένα που δεν αφορούν το περιεχόμενο βάσει εντολών από δικαστικές αρχές, θα διασφάλιζε την αμοιβαία πρόσβαση από τις αρχές της ΕΕ και των ΗΠΑ, και θα επανεξέταζε τις προϋποθέσεις και τις εγγυήσεις για την άμεση συνεργασία με παρόχους υπηρεσιών·

·θα συνέβαλλε στην προαγωγή της έγκαιρης πρόσβασης των δικαστικών αρχών σε δεδομένα·

·θα αντιμετώπιζε τον κίνδυνο της σύγκρουσης νόμων·

·θα μείωνε τον κίνδυνο κατακερματισμού των κανόνων και των διαδικασιών, και θα εναρμόνιζε τα δικαιώματα και τις εγγυήσεις μέσω μιας ενιαίας διαπραγματευτικής εντολής για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες, διασφαλίζοντας τη μη πραγματοποίηση διακρίσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των υπηκόων τους·

·θα διευκρίνιζε τον δεσμευτικό χαρακτήρα και την επιβολή των εντολών σε παρόχους υπηρεσιών, ενώ, παράλληλα, θα παρέθετε αναλυτικά τις υποχρεώσεις των δικαστικών αρχών.

Η σύναψη μιας τέτοιας συμφωνίας θα πρέπει να τελεί υπό την αίρεση της θέσπισης ισχυρών μηχανισμών προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Οι παρούσες οδηγίες διαπραγμάτευσης αποσκοπούν στη βελτίωση της ασφάλειας δικαίου για τις αρχές, τους παρόχους υπηρεσιών και τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, διασφαλίζοντας την αναλογικότητα, την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία τόσο των δικαστικών αρχών όσο και των παρόχων υπηρεσιών.

3.    ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Το ισχύον νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελείται από ενωσιακές πράξεις για τη συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις, όπως η οδηγία 2014/41/ΕΕ περί της ευρωπαϊκής εντολής έρευνας σε ποινικές υποθέσεις 11 (οδηγία ΕΕΕ), η σύμβαση για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών υποθέσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης 12 , ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/1727 σχετικά με τη Eurojust 13 , ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/794 για την Ευρωπόλ 14 , η απόφαση πλαίσιο 2002/465/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με τις κοινές ομάδες έρευνας 15 και ο προταθείς κανονισμός σχετικά με την πρόληψη της διάδοσης τρομοκρατικού περιεχομένου στο διαδίκτυο 16 .

Στις 17 Απριλίου 2018, η Επιτροπή υπέβαλε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο πρόταση κανονισμού σχετικά με την ευρωπαϊκή εντολή υποβολής και την ευρωπαϊκή εντολή διατήρησης ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων σε ποινικές υποθέσεις 17 , καθώς και πρόταση οδηγίας σχετικά με τη θέσπιση εναρμονισμένων κανόνων για τον ορισμό νόμιμων εκπροσώπων με σκοπό τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών 18 . Στο εξωτερικό επίπεδο, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συνάψει διάφορες διμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες, όπως η συμφωνία σχετικά με την αμοιβαία δικαστική συνδρομή («ΑΔΣ») μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής 19 . Στόχος της συμφωνίας του παρόντος είναι να συμπληρώσει αυτές τις ρυθμίσεις.

Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που καλύπτονται από την παρούσα σύσταση για απόφαση του Συμβουλίου προστατεύονται και μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία μόνο σύμφωνα με τον Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων (ΓΚΠΔ) 20 και, για τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την οδηγία για την προστασία των δεδομένων από τις αστυνομικές αρχές και τις αρχές της ποινικής δικαιοσύνης (οδηγία για την προστασία των δεδομένων από τις αρχές επιβολής του νόμου) 21 . Η συμφωνία αναμένεται να συμπληρώσει τη συμφωνία ΕΕ-ΗΠΑ για την προστασία των δεδομένων και της ιδιωτικής ζωής, γνωστή και ως «συμφωνία-πλαίσιο», η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Φεβρουαρίου 2017, και τον νόμο των ΗΠΑ περί δικαστικής προσφυγής (Judicial Redress Act — JRA), επεκτείνοντας στους πολίτες της ΕΕ τα οφέλη του νόμου των ΗΠΑ για την προστασία της ιδιωτικής ζωής (Privacy Act), που εκδόθηκε από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στις 24 Φεβρουαρίου 2016.

Τα δεδομένα ηλεκτρονικών επικοινωνιών που καλύπτονται από την παρούσα σύσταση για απόφαση του Συμβουλίου προστατεύονται και μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία μόνο σύμφωνα με την οδηγία 2002/58/ΕΚ (οδηγία για την προστασία ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες) 22 .

Η συμφωνία θα πρέπει να σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα, τις ελευθερίες και τις γενικές αρχές του δικαίου της ΕΕ, όπως κατοχυρώνονται στις Συνθήκες και στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα δικονομικά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων του δικαιώματος πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου, του τεκμηρίου της αθωότητας και των δικαιωμάτων της υπεράσπισης, των αρχών της νομιμότητας και της αναλογικότητας αξιοποίνων πράξεων και ποινών, καθώς και κάθε άλλη υποχρέωση που υπέχουν οι αρχές επιβολής του νόμου ή οι δικαστικές αρχές στο πλαίσιο αυτό. Όσον αφορά τις απαραίτητες εγγυήσεις προστασίας δεδομένων για τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που θα διαβιβάζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στις αρχές επιβολής του νόμου των ΗΠΑ, οι εφαρμοστέες διατάξεις της συμφωνίας ΕΕ-ΗΠΑ για την προστασία των δεδομένων και της ιδιωτικής ζωής θα συμπληρωθούν από πρόσθετες εγγυήσεις ώστε να ληφθεί υπόψη το επίπεδο ευαισθησίας των σχετικών κατηγοριών δεδομένων και οι ιδιαίτερες απαιτήσεις της διαβίβασης ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων απευθείας από παρόχους υπηρεσιών.

Η συμφωνία δεν θα πρέπει επίσης να θίγει άλλες υφιστάμενες διεθνείς συμφωνίες σχετικά με τη δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις μεταξύ αρχών, όπως τη συμφωνία ΕΕ-ΗΠΑ για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή. Η συμφωνία θα πρέπει, στις διμερείς σχέσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να υπερισχύει κάθε άλλης συμφωνίας ή ρύθμισης που θα έχει συναφθεί στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για το δεύτερο πρόσθετο πρωτόκολλο της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο.

Το Συμβούλιο εγκρίνει την έναρξη διαπραγματεύσεων, εκδίδει οδηγίες διαπραγμάτευσης, επιτρέπει την υπογραφή και συνάπτει τη συμφωνία, όπως προβλέπεται στο άρθρο 218 παράγραφοι 3 και 4 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θεμελιώδη δικαιώματα

·δικαιώματα του προσώπου στου οποίου τα δεδομένα παρέχεται πρόσβαση, μεταξύ των οποίων: το δικαίωμα προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα· το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, της κατοικίας και των επικοινωνιών· το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης και της ελευθερίας του συνέρχεσθαι· το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου, το τεκμήριο της αθωότητας και τα δικαιώματα της υπεράσπισης, οι αρχές της νομιμότητας και της αναλογικότητας αξιόποινων πράξεων και ποινών·

·δικαιώματα του παρόχου υπηρεσιών: το δικαίωμα επιχειρηματικής ελευθερίας· το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής·

·το δικαίωμα των προσώπων στην ελευθερία και την ασφάλεια.

Στις διατάξεις για τη διαχείριση της συμφωνίας των σημείων 18-23 των οδηγιών διαπραγμάτευσης, η Επιτροπή προτείνει τη συμπερίληψη στη συμφωνία πρόβλεψης για την περιοδική από κοινού επανεξέταση της εφαρμογής της, καθώς και ρήτρας σχετικά με τη διάρκειά της. Προτείνεται επίσης η συμπερίληψη στη συμφωνία διάταξης που να προβλέπει ότι τα μέρη διαβουλεύονται μεταξύ τους προκειμένου να διευκολύνουν την επίλυση οποιασδήποτε διαφοράς σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της συμφωνίας. Αμφότερα τα μέρη θα πρέπει να συλλέγουν στατιστικά στοιχεία προς διευκόλυνση της διαδικασίας επανεξέτασης. Επιπλέον, στις οδηγίες διαπραγμάτευσης προτείνεται η συμπερίληψη στη μελλοντική συμφωνία ρήτρας αναστολής και καταγγελίας σε περίπτωση αδυναμίας επίλυσης της διαφοράς μέσω της διαδικασίας διαβούλευσης.

Σύσταση για

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

που εγκρίνει την έναρξη διαπραγματεύσεων με σκοπό τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σχετικά με τη διασυνοριακή πρόσβαση σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία στο πλαίσιο της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 218 παράγραφοι 3 και 4,

Έχοντας υπόψη τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

(1)    Στις 17 Απριλίου 2018, η Επιτροπή υπέβαλε νομοθετικές προτάσεις για κανονισμό σχετικά με την ευρωπαϊκή εντολή υποβολής και την ευρωπαϊκή εντολή διατήρησης ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων σε ποινικές υποθέσεις, καθώς και για οδηγία σχετικά με τη θέσπιση εναρμονισμένων κανόνων για τον ορισμό νόμιμων εκπροσώπων με σκοπό τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών («προτάσεις για τα ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία») 23 . Το Συμβούλιο κατέληξε σε γενική προσέγγιση όσον αφορά την πρόταση της Επιτροπής για τον κανονισμό στο Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στις 7 Δεκεμβρίου 2018 24 .

(2)    Θα πρέπει να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με σκοπό τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σχετικά με τη διασυνοριακή πρόσβαση των δικαστικών αρχών, στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία που τηρούνται από πάροχο υπηρεσιών.

(3)    Η συμφωνία θα πρέπει να περιλαμβάνει τις αναγκαίες εγγυήσεις για τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών και να τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, καθώς και της κατοικίας και των επικοινωνιών, που αναγνωρίζεται στο άρθρο 7 του Χάρτη, το δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, που αναγνωρίζεται στο άρθρο 8 του Χάρτη, το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου, που αναγνωρίζεται στο άρθρο 47 του Χάρτη, το τεκμήριο αθωότητας και τα δικαιώματα της υπεράσπισης, που αναγνωρίζονται στο άρθρο 48 του Χάρτη, και τις αρχές της νομιμότητας και της αναλογικότητας αξιοποίνων πράξεων και ποινών, που αναγνωρίζονται στο άρθρο 49 του Χάρτη. Η συμφωνία θα πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με τα εν λόγω δικαιώματα και αρχές,

(4)    Σύμφωνα με το άρθρο 42 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 25 , ζητήθηκε η γνώμη του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων, ο οποίος γνωμοδότησε στις … 26 .

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να διαπραγματευθεί, εξ ονόματος της Ένωσης, συμφωνία μεταξύ της Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σχετικά με τη διασυνοριακή πρόσβαση των δικαστικών αρχών, στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία που τηρούνται από πάροχο υπηρεσιών.

Άρθρο 2

Οι οδηγίες διαπραγμάτευσης παρατίθενται στο παράρτημα.

Άρθρο 3

Οι διαπραγματεύσεις διεξάγονται σε διαβούλευση με ειδική επιτροπή που ορίζεται από το Συμβούλιο.

Άρθρο 4

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στην Επιτροπή.

Βρυξέλλες,

(1)    Review of the 2010 EU-U.S. Mutual Assistance Agreement (Επανεξέταση της συμφωνίας αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής ΕΕ-ΗΠΑ του 2010), 7 Απριλίου 2016, 7403/16.

(2)    Δεδομένα περιεχομένου μπορούν να ληφθούν μόνο σε προαιρετική βάση, σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης στις οποίες συντρέχει κίνδυνος θανάτου ή σοβαρής σωματικής βλάβης προσώπου.

(3)    Άρθρο 2701 παράγραφος a) σημείο 2) του νόμου του 1986 περί ηλεκτρονικών επικοινωνιών και προστασίας της ιδιωτικής ζωής (Electronic Communications and Privacy Act 1986 — ECPA) 41.

(4)    Η εν λόγω υπόθεση συζητήθηκε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών στις 27 Φεβρουαρίου 2018. Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την υπόθεση στις 17 Απριλίου 2018, αφότου ενημερώθηκε από τους διαδίκους ότι το σχέδιο νόμου για τον CLOUD είχε υπογραφεί και τεθεί σε ισχύ, με αποτέλεσμα να είναι δυνατή η έκδοση εντάλματος για τη λήψη των ζητούμενων από τη Microsoft πληροφοριών.

(5)    Εκτίμηση επιπτώσεων της Επιτροπής που συνοδεύει τη δέσμη μέτρων για τα ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία, 17 Απριλίου 2018 [SWD(2018) 118 final].

(6)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο: Το ευρωπαϊκό θεματολόγιο για την ασφάλεια, 28 Απριλίου 2015 [COM(2015) 185 final].

(7)    Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ευρωπαϊκή εντολή υποβολής και την ευρωπαϊκή εντολή διατήρησης ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων σε ποινικές υποθέσεις, 17 Απριλίου 2018 [COM(2018) 225 final].

(8)    Πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση εναρμονισμένων κανόνων για τον ορισμό νόμιμων εκπροσώπων με σκοπό τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, 17 Απριλίου 2018 [COM(2018) 226 final].

(9)    Ενώ οι διαπραγματεύσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο είναι σε εξέλιξη, το Συμβούλιο κατέληξε σε γενική προσέγγιση όσον αφορά την πρόταση της Επιτροπής για τον κανονισμό, στο Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στις 7 Δεκεμβρίου 2018.

(10)    Σύμβαση της Βουδαπέστης του Συμβουλίου της Ευρώπης για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο (CETS αριθ. 185), 23 Νοεμβρίου 2001, http://conventions.coe.int  

(11)     Οδηγία 2014/41/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Απριλίου 2014, περί της ευρωπαϊκής εντολής έρευνας σε ποινικές υποθέσεις (ΕΕ L 130 της 1.5.2014, σ. 1).

(12)     Πράξη του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, για την κατάρτιση, σύμφωνα με το άρθρο 34 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, της σύμβασης για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών υποθέσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(13)    Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1727 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Νοεμβρίου 2018, σχετικά με τον οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη συνεργασία στον τομέα της ποινικής δικαιοσύνης (Eurojust) και την αντικατάσταση και την κατάργηση της απόφασης 2002/187/ΔΕΥ του Συμβουλίου.

(14)     Κανονισμός (ΕΕ) 2016/794 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, για τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (Ευρωπόλ) και την αντικατάσταση και κατάργηση των αποφάσεων του Συμβουλίου 2009/371/ΔΕΥ, 2009/934/ΔΕΥ, 2009/935/ΔΕΥ, 2009/936/ΔΕΥ και 2009/968/ΔΕΥ.

(15)     Απόφαση πλαίσιο 2002/465/ΔΕΥ του Συμβουλίου , της 13ης Ιουνίου 2002, σχετικά με τις κοινές ομάδες έρευνας.

(16)    Πρόταση κανονισμού σχετικά με την πρόληψη της διάδοσης τρομοκρατικού περιεχομένου στο διαδίκτυο, 12 Σεπτεμβρίου 2018 [COM(2018) 640 final].

(17)    Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ευρωπαϊκή εντολή υποβολής και την ευρωπαϊκή εντολή διατήρησης ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων σε ποινικές υποθέσεις, 17 Απριλίου 2018 [COM(2018) 225 final].

(18)    Πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση εναρμονισμένων κανόνων για τον ορισμό νόμιμων εκπροσώπων με σκοπό τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, 17 Απριλίου 2018 [COM(2018) 226 final].

(19)     Απόφαση 2009/820/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου , της 23ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της συμφωνίας σχετικά με την έκδοση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της συμφωνίας σχετικά με την αμοιβαία δικαστική συνδρομή μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

(20)     Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

(21)     Οδηγία (ΕΕ) 2016/680 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από αρμόδιες αρχές για τους σκοπούς της πρόληψης, διερεύνησης, ανίχνευσης ή δίωξης ποινικών αδικημάτων ή της εκτέλεσης ποινικών κυρώσεων και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της απόφασης-πλαίσιο 2008/977/ΔΕΥ του Συμβουλίου.

(22)    Οδηγία 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την προστασία ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες) (ΕΕ L 201 της 31.7.2002, σ. 37), όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2009/136/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, για τροποποίηση της οδηγίας 2002/22/ΕΚ για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, της οδηγίας 2002/58/ΕΚ σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 για τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών που είναι αρμόδιες για την επιβολή της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών.

(23)    Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ευρωπαϊκή εντολή υποβολής και την ευρωπαϊκή εντολή διατήρησης ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων σε ποινικές υποθέσεις, 17 Απριλίου 2018 [COM(2018) 225 final]. Πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση εναρμονισμένων κανόνων για τον ορισμό νόμιμων εκπροσώπων με σκοπό τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, 17 Απριλίου 2018 [COM(2018) 226 final].

(24)    Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ευρωπαϊκή εντολή υποβολής και την ευρωπαϊκή εντολή διατήρησης ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων σε ποινικές υποθέσεις, γενική προσέγγιση του Συμβουλίου, ST 15292 2018 INIT, 12 Δεκεμβρίου 2018.

(25)    Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ (ΕΕ L 295 της 21.11.2018, σ. 39),

(26)    ΕΕ C της , σ. .

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 5.2.2019

COM(2019) 70 final

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

της

σύστασης για ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

που εγκρίνει την έναρξη διαπραγματεύσεων με σκοπό τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σχετικά με τη διασυνοριακή πρόσβαση σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία στο πλαίσιο της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

1.ΣΤΟΧΟΙ

Σκοπός της Επιτροπής κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να είναι η επίτευξη των ειδικών στόχων που παρατίθενται αναλυτικά στη συνέχεια, καθώς και η παράλληλη διασφάλιση ότι το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων συνάδει με τους εσωτερικούς κανόνες της Ένωσης για τα ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένης της εξέλιξής τους στο πλαίσιο της νομοθετικής διαδικασίας και της τελικής μορφής υπό την οποία θα θεσπιστούν από τους συννομοθέτες της Ένωσης. Οι εσωτερικοί αυτοί κανόνες θα αποτελέσουν τη βάση αναφοράς για τη διαπραγματευτική θέση της Ένωσης.

1.Καθορισμός κοινών κανόνων και αντιμετώπιση των συγκρούσεων νόμων για εντολές για τη λήψη ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων υπό τη μορφή δεδομένων περιεχομένου και δεδομένων που δεν αφορούν το περιεχόμενο, οι οποίες θα εκδίδονται από δικαστική αρχή του ενός συμβαλλόμενου μέρους και θα απευθύνονται σε πάροχο υπηρεσιών ο οποίος διέπεται από το δίκαιο του άλλου συμβαλλόμενου μέρους. Με τον τρόπο αυτόν αναμένεται να μειωθεί ο κίνδυνος κατακερματισμού των πρακτικών και των νομικών κανόνων και να ενισχυθεί η ασφάλεια δικαίου μεταξύ της Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής κατά τη λήψη ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων σε ποινικές διαδικασίες.

2.Παροχή της δυνατότητας, σε αμοιβαία βάση, απευθείας διαβίβασης ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων από πάροχο υπηρεσιών σε αιτούσα αρχή, όπως αναφέρεται στο σημείο 1.

3.Διασφάλιση του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων, ελευθεριών και γενικών αρχών του δίκαιου της ΕΕ, όπως κατοχυρώνονται στις Συνθήκες και στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων της αρχής της αναλογικότητας, των δικονομικών δικαιωμάτων, του τεκμηρίου της αθωότητας και των δικαιωμάτων υπεράσπισης των προσώπων που υπόκεινται σε ποινική διαδικασία, καθώς και της προστασίας της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και των δεδομένων επικοινωνιών κατά την επεξεργασία τέτοιων δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των διαβιβάσεων σε αρχές επιβολής του νόμου τρίτων χωρών, και κάθε άλλης υποχρέωσης που υπέχουν οι αρχές επιβολής του νόμου και οι δικαστικές αρχές στο πλαίσιο αυτό.

Για την επίτευξη των στόχων που παρατίθενται στο μέρος 1, η συμφωνία θα πρέπει να πραγματεύεται ιδίως τα ακόλουθα στοιχεία:

2.ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ

4.Η συμφωνία θα πρέπει να εφαρμόζεται στις ποινικές διαδικασίες που περιλαμβάνουν τόσο προδικαστικό στάδιο όσο και στάδιο δίκης.

5.Η συμφωνία θα πρέπει να δημιουργεί αμοιβαία δικαιώματα και αμοιβαίες υποχρεώσεις για τα μέρη.

6.Η συμφωνία θα πρέπει να παραθέτει τους ορισμούς και τα είδη των δεδομένων που θα καλύπτονται, συμπεριλαμβανομένων τόσο των δεδομένων περιεχομένου όσο και των δεδομένων που δεν αφορούν το περιεχόμενο.

7.Η συμφωνία θα πρέπει να προσδιορίζει το ακριβές πεδίο εφαρμογής της όσον αφορά τα καλυπτόμενα ποινικά αδικήματα και τα κατώτατα όρια.

8.Η συμφωνία θα πρέπει να καθορίζει τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται προκειμένου δικαστική αρχή να μπορεί να εκδώσει εντολή, καθώς και τους τρόπους επίδοσης των εντολών.

9.Η συμφωνία θα πρέπει να περιλαμβάνει ρήτρα που να παρέχει στα υποκείμενα των δεδομένων τη δυνατότητα άσκησης αποτελεσματικών μέσων δικαστικής έννομης προστασίας κατά τη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας. Η συμφωνία θα πρέπει επίσης να καθορίζει τις περιστάσεις υπό τις οποίες ο πάροχος υπηρεσιών θα έχει το δικαίωμα να προβάλει αντιρρήσεις σε σχέση με εντολή.

10.Η συμφωνία θα πρέπει να προσδιορίζει την προθεσμία για την υποβολή των δεδομένων που καλύπτονται από την εντολή.

11.Η συμφωνία δεν θα πρέπει να θίγει άλλες υφιστάμενες διεθνείς συμφωνίες σχετικά με τη δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις μεταξύ αρχών, όπως τη συμφωνία ΕΕ-ΗΠΑ για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή.

12.Η συμφωνία θα πρέπει, στις διμερείς σχέσεις μεταξύ της Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, να υπερισχύει της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο και κάθε άλλης συμφωνίας ή ρύθμισης που θα έχει συναφθεί στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για το δεύτερο πρόσθετο πρωτόκολλο της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο, στον βαθμό που οι διατάξεις της εν λόγω άλλης συμφωνίας ή ρύθμισης θα καλύπτουν ζητήματα τα οποία διέπονται από τη συμφωνία του παρόντος.

3.ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ

13.Η συμφωνία θα πρέπει να ακολουθεί την αρχή της αμοιβαιότητας όσον αφορά τις κατηγορίες των προσώπων για τα δεδομένα των οποίων δεν θα επιτρέπεται η υποβολή αιτήματος βάσει της συμφωνίας. Η συμφωνία δεν θα πρέπει να εισάγει διακρίσεις μεταξύ προσώπων από διαφορετικά κράτη μέλη της Ένωσης.

14.Η συμφωνία θα πρέπει να καθιστά εφαρμοστέα, διά παραπομπής, τη συμφωνία ΕΕ-ΗΠΑ για την προστασία των δεδομένων και της ιδιωτικής ζωής, γνωστή και ως «συμφωνία-πλαίσιο», η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Φεβρουαρίου 2017.

15.Η συμφωνία θα πρέπει να συμπληρώνει τη συμφωνία-πλαίσιο με πρόσθετες εγγυήσεις οι οποίες να λαμβάνουν υπόψη το επίπεδο ευαισθησίας των σχετικών κατηγοριών δεδομένων και τις ιδιαίτερες απαιτήσεις της διαβίβασης ηλεκτρονικών αποδεικτικών στοιχείων απευθείας από παρόχους υπηρεσιών και όχι μεταξύ αρχών.

16.Οι πρόσθετες εγγυήσεις για την προστασία της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων, οι οποίες θα πρέπει να επανεξεταστούν υπό το πρίσμα του πεδίου εφαρμογής της συμφωνίας, θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να περιλαμβάνουν:

α)Προσδιορισμό των σκοπών για τους οποίους είναι δυνατόν να ζητηθούν και να διαβιβαστούν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και δεδομένα ηλεκτρονικών επικοινωνιών.

β)Την απαίτηση η εντολή να περιορίζεται σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και δεδομένα ηλεκτρονικών επικοινωνιών τα οποία είναι αναγκαία και αναλογικά σε σχέση με τους σκοπούς για τους οποίους παρέχεται πρόσβαση σε αυτά.

γ)Την απαίτηση η κοινοποίηση δεδομένων σε άλλες αρχές των ΗΠΑ οι οποίες δεν δεσμεύονται από τη συμφωνία-πλαίσιο και η χρήση των δεδομένων από τις εν λόγω αρχές να προϋποθέτει την ενημέρωση και την προηγούμενη έγκριση της αρμόδιας δικαστικής αρχής που ορίζεται στο κράτος μέλος της Ένωσης στο οποίο είναι εγκατεστημένος ή εκπροσωπείται ο πάροχος υπηρεσιών, και την απαίτηση οι εν λόγω κοινοποίηση και χρήση να επιτρέπονται μόνο αν διασφαλίζεται ότι η αποδέκτρια αρχή προστατεύει αποτελεσματικά τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και τα δεδομένα ηλεκτρονικών επικοινωνιών σύμφωνα με τις διατάξεις της συμφωνίας. Κατά την εξέταση της αίτησης για τη χορήγηση της εν λόγω προηγούμενης έγκρισης, η αρμόδια δικαστική αρχή θα πρέπει να λαμβάνει δεόντως υπόψη όλους τους σχετικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων της σοβαρότητας του αδικήματος και του σκοπού για τον οποίο διαβιβάστηκαν αρχικά τα δεδομένα.

δ)Την απαίτηση περαιτέρω διαβιβάσεις σε άλλες τρίτες χώρες να μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο προς αρχές επιβολής του νόμου που είναι αρμόδιες για την πρόληψη, τη διερεύνηση, την ανίχνευση ή τη δίωξη ποινικών αδικημάτων, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας, και να προϋποθέτουν την ενημέρωση και την προηγούμενη έγκριση της αρμόδιας δικαστικής αρχής που ορίζεται από το κράτος μέλος της Ένωσης στο οποίο είναι εγκατεστημένος ή εκπροσωπείται ο πάροχος υπηρεσιών. Κατά την εξέταση της αίτησης για τη χορήγηση της εν λόγω προηγούμενης έγκρισης, η αρμόδια δικαστική αρχή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τους παράγοντες που παρατίθενται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 της συμφωνίας-πλαισίου.

ε)Η συμφωνία μπορεί να αναφέρεται στις εξαιρετικές περιστάσεις και τις εγγυήσεις που θα απαιτούνται προκειμένου να είναι δυνατή η περαιτέρω διαβίβαση χωρίς προηγούμενη έγκριση, σε περίπτωση σοβαρής και επικείμενης απειλής για τη δημόσια ασφάλεια κράτους μέλους ή τρίτης χώρας.

στ)Την κοινοποίηση των συμβάντων ασφάλειας των πληροφοριών στην αρμόδια αρχή που ορίζεται από το κράτος μέλος της Ένωσης στο οποίο είναι εγκατεστημένος ή εκπροσωπείται ο πάροχος υπηρεσιών υπό τους όρους του άρθρου 10 παράγραφος 2 της συμφωνίας-πλαισίου.

17.Οι πρόσθετες εγγυήσεις για την προστασία των δικονομικών δικαιωμάτων, οι οποίες θα πρέπει να επανεξεταστούν υπό το πρίσμα του πεδίου εφαρμογής της συμφωνίας, θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να περιλαμβάνουν:

α)Κατάλληλες εγγυήσεις που να διασφαλίζουν ότι δεν θα είναι δυνατή η υποβολή αιτήματος για δεδομένα με σκοπό τη χρήση τους σε ποινική διαδικασία που ενδέχεται να οδηγήσει σε θανατική ποινή.

β)Κατάλληλους όρους για τη διασφάλιση της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας των εντολών για πρόσβαση σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία, ιδίως με τις αναγκαίες διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών δεδομένων.

γ)Δικονομικές εγγυήσεις για τα φυσικά πρόσωπα τα οποία θα αφορά εντολή υποβολής δεδομένων στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας.

δ)Ειδικές εγγυήσεις για τα δεδομένα που προστατεύονται από προνόμια και ασυλίες.

ε)Εγγυήσεις τήρησης της εμπιστευτικότητας για τις αρχές και τους παρόχους υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων απαιτήσεων τήρησης του απορρήτου.

4.ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ

18.Στη συμφωνία θα πρέπει να ορίζεται ότι τα μέρη θα επανεξετάζουν περιοδικά από κοινού την εφαρμογή της συμφωνίας και θα αναζητούν τρόπους εξασφάλισης της πλέον αποτελεσματικής χρήσης της. Για τον σκοπό αυτόν, αμφότερα τα μέρη θα πρέπει να συλλέγουν στατιστικά στοιχεία προς διευκόλυνση της διαδικασίας.

19.Η συμφωνία θα πρέπει να περιλαμβάνει διάταξη σχετικά με τη διάρκειά της. Το αν η συμφωνία θα πρέπει να είναι αορίστου ή ορισμένου χρόνου θα αξιολογηθεί με βάση τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να συμπεριληφθεί διάταξη που να επιβάλλει την επανεξέταση της συμφωνίας σε εύθετο χρόνο.

20.Η συμφωνία θα πρέπει να ορίζει ότι τα μέρη θα πρέπει να διαβουλεύονται μεταξύ τους προκειμένου να διευκολύνουν την επίλυση οποιασδήποτε διαφοράς σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της συμφωνίας.

21.Η συμφωνία θα πρέπει να προβλέπει τη δυνατότητα αναστολής της εφαρμογής και καταγγελίας της συμφωνίας από οποιοδήποτε από τα μέρη στην περίπτωση που δεν καταστεί δυνατόν να επιλυθεί η διαφορά στο πλαίσιο της προαναφερόμενης διαδικασίας διαβούλευσης.

22.Η συμφωνία θα πρέπει να περιλαμβάνει διάταξη σχετικά με την εδαφική εφαρμογή της.

23.Το κείμενο της συμφωνίας θα είναι εξίσου αυθεντικό σε όλες τις επίσημες γλώσσες της Ένωσης.