52014DC0074

1. Εισαγωγή

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο εξέδωσαν το 2006 κανονισμό περί κανόνων σχετικά με την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία στα εξωτερικά χερσαία σύνορα των κρατών μελών («κανονισμός για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία»)[1] ο οποίος επιτρέπει παρεκκλίσεις, όσον αφορά πρόσωπα που ζουν σε παραμεθόριες περιοχές, από τους γενικούς κανόνες που διέπουν τους συνοριακούς ελέγχους οι οποίοι προβλέπονται από τον κώδικα συνόρων Σένγκεν. Ο κανονισμός εξουσιοδοτεί τα κράτη μέλη να συνάπτουν διμερείς συμφωνίες με γειτονικές τρίτες χώρες, υπό την προϋπόθεση ότι οι συμφωνίες αυτές συνάδουν πλήρως με τις παραμέτρους που καθορίζονται στον κανονισμό.

Τον Φεβρουάριο του 2011, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα, στη δεύτερη έκθεσή της σχετικά με την εφαρμογή και τη λειτουργία του καθεστώτος τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας[2] ότι το καθεστώς αυτό διευκολύνει σημαντικά τη ζωή των ανθρώπων που κατοικούν κοντά στα εξωτερικά χερσαία σύνορα, ενώ παράλληλα διασφαλίζει την εσωτερική ασφάλεια του χώρου Σένγκεν.

Η Επιτροπή ανέφερε επίσης στην έκθεση ότι, λόγω της ιδιαίτερης θέσης του Καλίνινγκραντ, προκειμένου να αποφευχθεί η απομόνωσή του από τους άμεσους γείτονες και να διευκολυνθούν οι μετακινήσεις των κατοίκων του, κρίθηκε δικαιολογημένη η τροποποίηση του κανονισμού για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία. Το Καλίνινγκραντ είναι περιφέρεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας με πληθυσμό σχεδόν ενός εκατομμυρίου κατοίκων που, λόγω της διεύρυνσης της ΕΕ το 2004, κατέστη ο μοναδικός θύλακας εντός της ΕΕ που περιβάλλεται από δύο κράτη μέλη. . Η εν λόγω τροποποίηση θα επιτρέψει σε ολόκληρη την περιοχή του Καλίνινγκραντ να θεωρείται επιλέξιμη ως παραμεθόρια περιοχή σε διμερή συμφωνία μεταξύ κράτους μέλους και της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Μολονότι η συμφωνία ΕΕ-Ρωσικής Ομοσπονδίας για την απλούστευση της έκδοσης θεωρήσεων, η οποία ισχύει από το 2007, αποτελεί ήδη σημαντικό βήμα προόδου για την αύξηση των δυνατοτήτων μετακινήσεων, το καθεστώς τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας θα πρέπει να προσφέρει πρόσθετες διευκολύνσεις, ιδίως για τις τακτικές ανάγκες μετακινήσεων εντός της συγκεκριμένης περιοχής. Οι κάτοικοι παραμεθόριων περιοχών δεν χρειάζεται να αποδεικνύουν ότι διαθέτουν επαρκή μέσα διαβίωσης, οι άδειες μπορούν να εκδίδονται δωρεάν, και είναι δυνατό να χρησιμοποιούνται κατ’αποκλειστικότητα ή να δημιουργηθούν χωριστές λωρίδες κυκλοφορίας και/ή ειδικά σημεία διέλευσης των συνόρων για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία. Επίσης, όλοι οι κάτοικοι της περιοχής του Καλίνινγκραντ, συμπεριλαμβανομένων των κατοίκων της πόλης του Καλίνινγκραντ, θα τύχουν αυτών των διευκολύνσεων, σε αντίθεση με ορισμένες από τις διευκολύνσεις που προβλέπει η συμφωνία ΕΕ-Ρωσικής Ομοσπονδίας για την απλούστευση της έκδοσης θεωρήσεων, οι οποίες ισχύουν μόνο για ορισμένες κατηγορίες προσώπων.

Με βάση αυτή την ιδιαίτερη κατάσταση, κατά παρέκκλιση του άρθρου 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1931/2006, θα επιτραπεί σε ολόκληρη τη διοικητική περιφέρεια του Καλίνινγκραντ να θεωρείται παραμεθόρια περιοχή.

Μια συγκεκριμένη παραμεθόρια περιοχή στην πολωνική πλευρά συμπεριλήφθηκε επίσης στην επιλέξιμη παραμεθόρια περιοχή, προκειμένου να διευκολυνθεί και να ενισχυθεί η συνεργασία μεταξύ της περιφέρειας του Καλίνινγκραντ, αφενός, και των σημαντικότερων κέντρων της βόρειας Πολωνίας, αφετέρου.

Αυτή η κατ’ εξαίρεση επέκταση της παραμεθόριας ζώνης στην περιοχή του Καλίνινγκραντ δεν επηρεάζει τον γενικό ορισμό της επιλέξιμης παραμεθόριας περιοχής (δηλ. ζώνη 30/50 χλμ) ή τυχόν άλλους κανόνες και προϋποθέσεις που καθορίζονται στον κανονισμό για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία και τούτο με γνώμονα την ασφάλεια ολόκληρου του χώρου Σένγκεν.

Ο κανονισμός 1342/2011/ΕΕ του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011[3]3 για την τροποποίηση του κανονισμού 1931/2006/ΕΚ τέθηκε σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2012. Η διμερής συμφωνία μεταξύ Πολωνίας και Ρωσικής Ομοσπονδίας τέθηκε σε ισχύ στις 27 Ιουλίου 2012.

Μετά την έκδοση του παρόντος κανονισμού, το Συμβούλιο και η Επιτροπή εξέδωσαν κοινή δήλωση, η οποία ορίζει τα εξής (απόσπασμα):

«(...) Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στα μέτρα ασφαλείας που αφορούν την πρακτική εφαρμογή του τροποποιημένου κανονισμού στην επικράτεια της Δημοκρατίας της Πολωνίας. Οι αρμόδιες πολωνικές αρχές θα διασφαλίζουν την εφαρμογή των εγγυήσεων ασφαλείας, σύμφωνα με τους κανόνες που περιλαμβάνονται στον κανονισμό. Η Επιτροπή θα υποβάλλει κάθε δύο έτη, και για πρώτη φορά ένα έτος μετά την έναρξη της ισχύος του κανονισμού, έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή και τη λειτουργία της παρούσας τροποποίησης και σχετικά με τη διμερή συμφωνία που θα συναφθεί σύμφωνα με αυτήν, προκειμένου ιδίως να εκτιμήσει τις επιπτώσεις τους στον τομέα της ασφάλειας και της μετανάστευσης (...).»

2.           Λειτουργία του καθεστώτος τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας στην πράξη

Η παρούσα έκθεση καταρτίστηκε με βάση τις πληροφορίες που υπέβαλε η Πολωνία και τα αποτελέσματα της επίσκεψης της κοινής αντιπροσωπείας ΕΕ-Ρωσίας στα συνοριακά σημεία διέλευσης Μamonovo II (Ρωσική Ομοσπονδία) και Grzechotki (Πολωνία), τον Ιούλιο του 2013.

Σύμφωνα με τις πολωνικές αρχές, η υλοποίηση της συμφωνίας με τη Ρωσική Ομοσπονδία σχετικά με την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία, ένα έτος μετά την έναρξη ισχύος της, ήταν πολύ θετική και δεν έχουν σημειωθεί σοβαρές παραβάσεις.

Σημαντική ενημερωτική εκστρατεία προηγήθηκε της έναρξης ισχύος του νέου καθεστώτος. Κατά τη διάρκεια αυτής της εκστρατείας, οι κάτοικοι της περιφέρειας ενημερώθηκαν σχετικά με την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία, ιδίως μέσω των ενώσεων μεταφορέων, ταξιδιωτικών γραφείων και διοργανωτών ταξιδίων. Επίσης, κυκλοφόρησε ενημερωτικό φυλλάδιο στην πολωνική και ρωσική γλώσσα και απεστάλη ηλεκτρονικώς σε όλους τους φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, οι τομείς των οποίων καλύπτονται από τη συμφωνία για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία. Ετοιμάστηκαν πινακίδες σήμανσης με τις σημαντικότερες πληροφορίες για το καθεστώς τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας και τοποθετήθηκαν σε κατάλληλους χώρους, όπως στα οδικά σημεία διέλευσης των συνόρων και κατά μήκος των εθνικών και περιφερειακών οδών.

Θεσπίστηκαν ορισμένα μέτρα που διασφαλίζουν την ορθή χρήση των δικαιωμάτων που προβλέπονται από τη συμφωνία για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία (ΤΔΚ). Τέτοια είναι η περίπτωση μιας ειδικής «ενότητας ΤΔΚ» που συνδέεται άμεσα με τη βάση δεδομένων ΤΔΚ στην υπηρεσία αλλοδαπών, που είναι η κεντρική πολωνική αρχή αρμόδια για τα θέματα αυτά. Το σύστημα αυτό επιτρέπει στους συνοριοφύλακες να ελέγχουν τα σημεία διέλευσης των συνόρων και τη διάρκεια παραμονής των κατόχων αδειών ΤΔΚ και να καταγράφουν περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις της συμφωνίας ή τυχόν αποφάσεις ή μέτρα που έχουν ληφθεί σε σχέση με αυτήν.

Οι κινήσεις διέλευσης των συνόρων στο πλαίσιο του καθεστώτος ΤΔΚ καταγράφονται συστηματικά τόσο από την Πολωνία, με εξαίρεση τις κινήσεις των πολιτών της, όσο και από τη Ρωσία στα οικεία συστήματα εισόδου/εξόδου.

2.1.        Μέτρα διευκόλυνσης που χρησιμοποιούν τα κράτη μέλη

2.1.1.     Αριθμός εκδοθεισών αδειών

Μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2013, το πολωνικό γενικό προξενείο στο Καλίνινγκραντ είχε λάβει 29 000 αιτήσεις και είχε εκδώσει σχεδόν 19 000 άδειες διέλευσης των συνόρων στο πλαίσιο της συμφωνίας ΤΔΚ. Στη διάρκεια του 2013, διαπιστώθηκε σημαντική αύξηση των εν λόγω αριθμητικών στοιχείων, με τις στατιστικές να δείχνουν ότι, από τον χρόνο έναρξης ισχύος της σύμβασης και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου, είχαν παραληφθεί περισσότερες από 160 000 αιτήσεις και είχαν εκδοθεί περισσότερες από 140 000 άδειες.

Οι κύριοι λόγοι που αναφέρονται στις αιτήσεις άδειας είναι η επιθυμία χρήσης  υπηρεσιών στον τομέα της κατανάλωσης, ο τουρισμός και η επίσκεψη φίλων και συγγενών.

Αμφότερα τα μέρη προσφεύγουν αποτελεσματικά σε εξωτερική ανάθεση για την επεξεργασία των περισσότερων αιτήσεων άδειας ΤΔΚ.

Ένας εξωτερικός φορέας που επελέγη μέσω διαγωνισμού έχει δημιουργήσει κέντρα αιτήσεων στο Καλίνινγκραντ, το Chernyakhovsk και το Sovetsk. Τα εν λόγω κέντρα αιτήσεων λαμβάνουν περίπου το 90 % των αιτήσεων, ενώ το υπόλοιπο το λαμβάνει απευθείας το προξενείο. Η Ρωσία έχει συστήσει κέντρα αιτήσεων στο Olsztyn και το Gdansk· τα κέντρα αυτά λαμβάνουν τα δύο τρίτα όλων των αιτήσεων αδειών ΤΔΚ στην Πολωνία. Η περίοδος αναμονής για την υποβολή αιτήσεων είναι περίπου δύο εβδομάδες.

Έως τα τέλη Ιανουαρίου του 2013, το ρωσικό γενικό προξενείο στο Gdansk είχε λάβει 15 500 αιτήσεις και είχε εκδώσει 14 500 άδειες σε πολωνούς πολίτες. Ο συνολικός αριθμός των αδειών που εξέδωσαν οι ρωσικές αρχές ανήλθε σε 22 589 ως τον Αύγουστο του 2013.

Οι πολωνικές άδειες τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας εκδίδονται σε σχήμα ID1 και προς το παρόν δεν περιέχουν ολοκληρωμένο κύκλωμα επαφής (contact chip). Η Επιτροπή αξιολογεί επί του παρόντος τη συμμόρφωση όλων των υφιστάμενων συμφωνιών ΤΔΚ με τις απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002[4] για την καθιέρωση αδειών διαμονής ενιαίου τύπου για τους υπηκόους τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης βιομετρικών δεδομένων. Σύμφωνα με τον νέο πολωνικό νόμο περί αλλοδαπών, της 12ης Δεκεμβρίου 2013, τα βιομετρικά στοιχεία θα αρχίσουν να εισάγονται στις άδειες ΤΔΚ την 1η Μαΐου 2014.

2.2.        Χρήση της διμερούς συμφωνίας από τους κατοίκους παραμεθόριων περιοχών

Από τη στιγμή που τα μέρη άρχισαν να εκδίδουν άδειες ΤΔΚ, έχει σημειωθεί σταθερή αύξηση του αριθμού των προσώπων που διασχίζουν τα σύνορα βάσει των αδειών αυτών. Το 2012, ο συνολικός όγκος της κυκλοφορίας προσώπων εντεύθεν των πολωνικών συνόρων από την περιφέρεια του Καλίνινγκραντ (Kaliningrad oblast) έφθασε στο επίπεδο που είχε πριν από την προσχώρηση της Πολωνίας στον χώρο Σένγκεν, γεγονός που θεωρείται επίσης αποτέλεσμα της εφαρμογής της συμφωνίας ΤΔΚ.

2.2.1.     Αριθμός διελεύσεων

Από τον Ιούλιο του 2012 έως τον Ιανουάριο του 2013, περισσότεροι του 1,2 εκατομμυρίου μη πολωνοί υπήκοοι διέσχισαν τα πολωνορωσικά σύνορα προς την Πολωνία εκ των οποίων 43 653 πρόσωπα (περίπου το 3,6%) βάσει αδειών ΤΔΚ. Τον Δεκέμβριο του 2012, ο αριθμός των προσώπων αυτών αυξήθηκε σχεδόν κατά 100 % έναντι του προηγούμενου μήνα. Τον Ιανουάριο του 2013, οι μη πολωνοί υπήκοοι που διέσχισαν τα σύνορα των αδειών ΤΔΚ ανήλθαν περίπου στο 8 % του συνολικού αριθμού μη Πολωνών που ταξίδεψαν στην περιοχή. Οι αριθμοί αυτοί αυξήθηκαν εκθετικά στη διάρκεια του 2013, οπότε, έως τον Οκτώβριο, εισήλθαν στην Πολωνία  περισσότεροι από 400 000 μη πολωνοί υπήκοοι βάσει αδειών ΤΔΚ, δηλαδή ποσοστό 31 % της συνολικής κυκλοφορίας προς την Πολωνία στα χερσαία σύνορα με τη Ρωσία. Από τον Νοέμβριο του 2012 έως τα τέλη Ιανουαρίου του 2013, σημειώθηκαν άνω των 150 000 διελεύσεις από πολωνούς πολίτες βάσει αδειών ΤΔΚ , δηλαδή ποσοστό 31,2 % περίπου της συνολικής κυκλοφορίας πολωνών πολιτών. Ο αριθμός των διελεύσεων είχε ήδη υπερβεί τις 350 000 μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου 2013.

2.2.2.     Περιπτώσεις κατάχρησης και ανακλήσεις αδειών

Ούτε η Ρωσία ούτε η Πολωνία έχουν μέχρι στιγμής αναφέρει σοβαρές παραβάσεις των κανόνων παραμονής ΤΔΚ στις παραμεθόριες περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων υπέρβασης της επιτρεπόμενης διάρκειας παραμονής ή πολιτών που υπήρξαν δράστες ή θύματα αξιόποινων πράξεων. Η Πολωνία έχει αναφέρει συνολικά μόνο 25 περιπτώσεις[5] άρνησης εισόδου.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν  παρασχεθεί μέχρι στιγμής, από την έναρξη ισχύος της συμφωνίας έχουν προκύψει μόνο 14 περιπτώσεις. Εννέα περιπτώσεις αφορούσαν ρώσους πολίτες που εντοπίστηκαν εκτός της παραμεθόριας περιοχής και οι άλλες πέντε αφορούσαν πρόσωπα που παρέμειναν μετά την περίοδο της άδειας. Οι άδειες αυτών των αλλοδαπών υπηκόων ανακλήθηκαν, τους επιβλήθηκαν πρόστιμα, τους δόθηκε εντολή να εγκαταλείψουν το έδαφος της Πολωνίας και τους απαγορεύθηκε η είσοδος για περίοδο έξι μηνών. Πριν από την έναρξη ισχύος της συμφωνίας ΤΔΚ, κοντά στα σημεία διέλευσης των συνόρων (στη ρωσική πλευρά) σημειώνονταν περιστατικά με άτομα που περίμεναν να εισέλθουν· τα περιστατικά αυτά έχουν πλέον εκλείψει.

Η Επιτροπή δεν έχει λάβει καμία έκθεση από τα κράτη μέλη ή καταγγελία από άλλους ενδιαφερόμενους σχετικά με πιθανές καταχρήσεις του συστήματος.

Από τα διαθέσιμα στοιχεία συνάγεται ότι χάρη στη συμφωνία ΤΔΚ μεταξύ Πολωνίας και Ρωσίας μειώθηκε ο αριθμός των παράνομων διελεύσεων των συνόρων ή οι απόπειρες παράνομης διέλευσης των πολωνορωσικών συνόρων.

2.3. Ροές επιβατών στα σύνορα

Δεν υπάρχουν ειδικές λωρίδες που να προορίζονται αποκλειστικά για τους δικαιούχους ΤΔΚ στα πολωνικά σημεία διέλευσης των συνόρων κατά μήκος των συνόρων με τη Ρωσία.

Σύμφωνα με την Πολωνία, οι ουρές αναμονής στα σημεία διέλευσης των συνόρων είναι προσωρινές και οφείλονται στον σημαντικό αριθμό προσώπων που διασχίζουν τα σύνορα συγκεκριμένες ώρες της ημέρας ή της εβδομάδας. Παρά την κατά 80 % αύξηση του αριθμού των οχημάτων που πέρασαν από τελωνειακό έλεγχο κατά το τρέχον έτος, δεν παρατηρούνται ουρές αναμονής στο 95 % των περιπτώσεων αλλαγής βάρδιας και, κατά μέσο όρο, ο συνοριακός έλεγχος δεν απαιτεί συνολικά διάστημα μεγαλύτερο της μιας ώρας. Σε ώρες αιχμής οι έλεγχοι μπορεί να διαρκέσουν περίπου δύο ώρες. Η γενική τάση είναι να αυξάνεται η διασυνοριακή κυκλοφορία και να μειώνεται παράλληλα ο μέσος χρόνος διενέργειας ελέγχων στα συνοριακά σημεία διέλευσης.

Η Πολωνία διοργάνωσε σεμινάρια σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που δημιουργεί ο κανονισμός ΤΔΚ για τα ενδιαφερόμενα θεσμικά όργανα, οργανισμούς και υπηρεσίες. Το σεμινάριο έλαβε τη μορφή μαθημάτων κατάρτισης για αστυνομικούς από όλες τις επαρχίες της περιοχής, υπαλλήλους της επιθεώρησης οδικών μεταφορών της περιφέρειας Warmińsko-Mazurskie και αστυνομικούς του οργανισμού σιδηροδρόμων. Το πολωνικό γενικό προξενείο του Καλίνινγκραντ διοργάνωσε μαθήματα κατάρτισης για την VFS GLOBAL, την εταιρεία στην οποία είχε ανατεθεί η σύμβαση για παραλαβή των αιτήσεων και έκδοση των αδειών ΤΔΚ.

Η συμφωνία ΤΔΚ με τη Ρωσική Ομοσπονδία αποτελεί επίσης βασικό στοιχείο της εκπαίδευσης που παρέχεται στο προσωπικό της προξενικής αρχής από το πολωνικό Υπουργείο Εξωτερικών.

3. Υπολογισμός της διάρκεια παραμονής στην παραμεθόρια περιοχή

Σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση C-254/11 (Shomodi), το άρθρο 5 του κανονισμού ΤΔΚ σημαίνει ότι ο κάτοχος της άδειας τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας έχει το δικαίωμα, σε κάθε είσοδο, να παραμείνει στην παραμεθόρια περιοχή επί αδιάλειπτο χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες. Επιπλέον, το εν λόγω πρόσωπο έχει εκ νέου δικαίωμα στην ίδια τρίμηνη περίοδο παραμονής κάθε φορά που διακόπτεται η παραμονή του. Το άρθρο 4 της πολωνορωσικής συμφωνίας ΤΔΚ επιτρέπει στο πρόσωπο να παραμείνει στην παραμεθόρια περιοχή του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για 30 το πολύ ημέρες κάθε φορά, «αλλά όχι πάνω από 90 ημέρες συνολικά κάθε εξάμηνο από την ημερομηνία της πρώτης διέλευσης των συνόρων. Είναι, συνεπώς, πιο περιοριστικό έναντι των κατόχων αδειών ΤΔΚ από όσο  επιτρέπει ο κανονισμός.

Διεξάγονται διαβουλεύσεις μεταξύ της Επιτροπής και της Πολωνίας για να διασφαλιστεί ότι η συμφωνία εφαρμόζεται σύμφωνα με την απόφαση.

4.           Συμπέρασμα

Λόγω του σύντομου χρονικού διαστήματος που έχει παρέλθει από την έναρξη ισχύος της, κάθε αξιολόγηση σχετικά με την εφαρμογή και τη λειτουργία της συμφωνίας μπορεί να περιοριστεί μόνο σε αυτό το σημείο.

Ελλείψει καταγγελιών κατάχρησης, και με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες, προκύπτει ότι το καθεστώς ΤΔΚ στην ειδική περίπτωση του Καλίνινγκραντ λειτουργεί ικανοποιητικά, συμβάλλοντας στην αύξηση των διελεύσεων των συνόρων από τα πρόσωπα που διαμένουν στην παραμεθόρια περιοχή.

Σύμφωνα με τις περιφερειακές και τοπικές αρχές της Πολωνίας, η εφαρμογή της συμφωνίας έχει οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των ατόμων που έρχονται στην Πολωνία για ψώνια, για τουρισμό, ή για  ιατρικές υπηρεσίες και περίθαλψη, ενώ παράλληλα είχε θετικές επιπτώσεις στην οικονομία των περιοχών αυτών.

Τη θετική αυτή αξιολόγηση της λειτουργίας της συμφωνίας συμμερίζονται και τα δύο μέρη, όπως επιβεβαιώθηκε στη διυπουργική πολωνορωσική διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Gdansk στις 29 Νοεμβρίου 2012 και όπως ανέφεραν τα μέλη της κοινής αποστολής του Ιουλίου 2013.

Η Επιτροπή θα συνεχίσει να παρακολουθεί στενά την εφαρμογή και λειτουργία της συμφωνίας. Για τον σκοπό αυτό, επιδιώκει τη συνεργασία των κρατών μελών και υπενθυμίζει την ανάγκη να αναφέρεται αμέσως κάθε κατάχρηση.

Εν τω μεταξύ, η Επιτροπή ενθαρρύνει την Πολωνία και τη Ρωσική Ομοσπονδία να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για μείωση του χρόνου αναμονής στα σύνορα, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την πλήρη τήρηση όλων των διασφαλίσεων του συστήματος.

[1]           Κανονισμός αριθ. 1931/2006, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, ΕΕ L 405 της 30.12.2006, σ. 1.

[2]           COM(2011)47 τελικό.

3           ΕΕ L 347 της 30.12.2011, σ.41.

[4]           ΕΕ L 157 της 15.6.2002, σ. 1.

[5]           7 περιπτώσεις: χωρίς άδεια ή με παραποιημένη άδεια ΤΔΚ.

             8 περιπτώσεις: καταχώριση στο SIS για άρνηση εισόδου.

             10 περιπτώσεις: υπέρβαση της μέγιστης διάρκειας παραμονής.