|
14.2.2009
|
EL
|
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
|
L 44/62
|
ΟΔΗΓΊΑ 2009/10/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ
της 13ης Φεβρουαρίου 2009
για την τροποποίηση της οδηγίας 2008/84/ΕΚ σχετικά με τη θέσπιση ειδικών κριτηρίων καθαρότητας για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών
(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,
Έχοντας υπόψη:
τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,
την οδηγία 89/107/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα πρόσθετα που μπορούν να χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα τα οποία προορίζονται για ανθρώπινη διατροφή (1), και ιδίως το άρθρο 3 παράγραφος 3 στοιχείο α) της οδηγίας,
Ύστερα από διαβούλευση με την Επιστημονική Επιτροπή Τροφίμων (ΕΕΤ) και την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (ΕΑΑΤ),
Εκτιμώντας τα ακόλουθα:
|
(1)
|
Η οδηγία 2008/84/ΕΚ της Επιτροπής, της 27ης Αυγούστου 2008, σχετικά με τη θέσπιση ειδικών κριτηρίων καθαρότητας για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών υλών (2), ορίζει τα κριτήρια καθαρότητας για ορισμένα πρόσθετα τροφίμων που αναφέρονται στην οδηγία 95/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 1995, για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των γλυκαντικών (3).
|
|
(2)
|
Στη γνώμη που εξέδωσε στις 20 Οκτωβρίου 2006 η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (εφεξής «ΕΑΑΤ») (4), κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η νισίνη που παράγεται μέσω τροποποιημένης διαδικασίας παραγωγής κατά την οποία χρησιμοποιείται μέσο με βάση τη ζάχαρη, είναι ισοδύναμη ως προς την προστασία της υγείας με αυτήν που παράγεται μέσω της αρχικής διαδικασίας κατά την οποία χρησιμοποιείται μέσο με βάση το γάλα. Βάσει της γνωμοδότησης αυτής, πρέπει να τροποποιηθούν οι υφιστάμενες προδιαγραφές για τη νισίνη (E 234), έτσι ώστε να προσαρμοσθούν ο ορισμός και τα κριτήρια καθαρότητας που ορίζονται για το εν λόγω πρόσθετο.
|
|
(3)
|
Η φορμαλδεΰδη χρησιμοποιείται ως συντηρητικό κατά την παρασκευή αλγινικού οξέος, αλγινικών αλάτων και εστέρων αλγινικού οξέος. Έχει αναφερθεί ότι είναι δυνατόν να υπάρχει παραμένουσα φορμαλδεΰδη, έως 50 mg/kg, στα τελικά πρόσθετα-πηκτωματοποιητές. Κατόπιν σχετικού αιτήματος της Επιτροπής, η ΕΑΑΤ αξιολόγησε την ασφάλεια κατά τη χρήση της φορμαλδεΰδης ως συντηρητικού κατά την παραγωγή και προετοιμασία προσθέτων τροφίμων (5). Στη γνώμη που εξέδωσε στις 30 Νοεμβρίου 2006, η ΕΑΑΤ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εκτιμώμενη έκθεση στα πρόσθετα-πηκτωματοποιητές που εμπεριέχουν παραμένουσα φορμαλδεΰδη σε επίπεδο 50 mg/kg προσθέτου δεν προκαλεί ανησυχία όσον αφορά την ασφάλεια. Ως εκ τούτου, τα υφιστάμενα κριτήρια καθαρότητας για το E 400 αλγινικό οξύ, το E 401 αλγινικό νάτριο, το Ε 402 αλγινικό κάλιο, το E 403 αλγινικό αμμώνιο, το E 404 αλγινικό ασβέστιο και τo E 405 αλγινική προπανοδιόλη-1,2 πρέπει να τροποποιηθούν κατά τρόπο ώστε το ανώτατο επίπεδο φορμαλδεΰδης να καθοριστεί στα 50 mg/kg.
|
|
(4)
|
Η φορμαλδεΰδη δεν χρησιμοποιείται επί του παρόντος στην επεξεργασία θαλάσσιων φυκών για την παρασκευή καραγενάνης (E 407) και επεξεργασμένων φυκών Eucheuma (E 407α). Ωστόσο, είναι δυνατόν να υπάρχει σε φυσική μορφή στα θαλάσσια φύκη και, κατά συνέπεια, να υπάρχει ως πρόσμειξη στο τελικό προϊόν. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να οριστεί ένα ανώτατο επίπεδο τυχαίας παρουσίας της ανωτέρω ουσίας στα εν λόγω πρόσθετα τροφίμων.
|
|
(5)
|
Η χρήση του κόμμι γκουάρ ως προσθέτου τροφίμων επιτρέπεται δυνάμει της οδηγίας 95/2/ΕΚ. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιείται ως πυκνωτικό μέσο, γαλακτωματοποιητής και σταθεροποιητής. Η Επιτροπή έλαβε αίτηση για χρήση μερικώς αποπολυμερισμένου κόμμι γκουάρ ως προσθέτου τροφίμων, παραγόμενου από φυσικό κόμμι γκουάρ μέσω μιας από τις τρεις διαδικασίες παρασκευής οι οποίες συνίστανται στη θερμική επεξεργασία, την όξινη υδρόλυση και την αλκαλική οξείδωση. Η ΕΑΑΤ αξιολόγησε την ασφάλεια της χρήσης του εν λόγω προσθέτου και, στη γνωμοδότηση της 4ης Ιουλίου 2007 (6), εκτίμησε ότι το μερικώς αποπολυμερισμένο κόμμι γκουάρ έχει αποδειχθεί ότι είναι εν πολλοίς όμοιο προς το φυσικό κόμμι γκουάρ όσον αφορά τη σύνθεση του τελικού προϊόντος. Κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι η χρήση του μερικώς αποπολυμερισμένου κόμμι γκουάρ ως πυκνωτικού μέσου, γαλακτωματοποιητή και σταθεροποιητή δεν προκαλεί ανησυχία όσον αφορά την ασφάλεια. Ωστόσο, στην ίδια γνωμοδότηση η ΕΑΑΤ συνέστησε την προσαρμογή των προδιαγραφών για το E 412 κόμμι γκουάρ, έτσι ώστε να λαμβάνεται υπόψη το αυξημένο επίπεδο αλάτων και η πιθανή παρουσία ανεπιθύμητων υποπροϊόντων που ενδέχεται να προκύπτουν από τη διαδικασία παραγωγής. Βάσει των συστάσεων που εξέδωσε η ΕΑΑΤ, οι προδιαγραφές για το κόμμι γκουάρ πρέπει να τροποποιηθούν.
|
|
(6)
|
Είναι απαραίτητο να εκδοθούν προδιαγραφές για το E 504(i) ανθρακικό μαγνήσιο που εγκρίθηκε ως πρόσθετο τροφίμων για χρήση στα τρόφιμα δυνάμει της οδηγίας 95/2/ΕΚ.
|
|
(7)
|
Βάσει των δεδομένων που παρασχέθηκαν από την European Lime Αssociation, φαίνεται ότι η παρασκευή προϊόντων ασβέστου από τις διαθέσιμες πρώτες ύλες δεν επιτρέπει την τήρηση, για τα προϊόντα αυτά, των υφιστάμενων κριτηρίων καθαρότητας που έχουν θεσπιστεί για το E 526 υδροξείδιο του ασβεστίου και το E 529 οξείδιο του ασβεστίου, όσον αφορά το επίπεδο των αλάτων μαγνησίου και αλκαλίων. Λαμβανομένου υπόψη ότι τα άλατα μαγνησίου δεν προκαλούν ανησυχία όσον αφορά την ασφάλεια και ότι οι προδιαγραφές που ορίζονται στον Codex Alimentarius, ο οποίος συντάχθηκε από τη μικτή επιτροπή εμπειρογνωμόνων FAO/ΠΟΥ για τα πρόσθετα τροφίμων (εφεξής JECFA), είναι σκόπιμο να προσαρμοσθούν τα επίπεδα των αλάτων μαγνησίου και αλκαλίων για το E 526 υδροξείδιο του ασβεστίου και το E 529 οξείδιο του ασβεστίου στις κατώτατες δυνατές τιμές, οι οποίες παραμένουν χαμηλότερες ή ίσες των επιπέδων που έχουν οριστεί από την JECFA.
|
|
(8)
|
Επιπροσθέτως, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι προδιαγραφές που ορίζονται στον Codex Alimentarius που συνέταξε η JECFA όσον αφορά το επίπεδο μολύβδου για το E 526 υδροξείδιο του ασβεστίου και το E 529 οξείδιο του ασβεστίου. Ωστόσο, λόγω της μεγάλης φυσικής παρουσίας μολύβδου στις πρώτες ύλες (ανθρακικό ασβέστιο) που λαμβάνονται σε ορισμένα κράτη μέλη και από τις οποίες προέρχονται τα εν λόγω πρόσθετα, φαίνεται ότι είναι δύσκολο να ευθυγραμμιστεί το επίπεδο μολύβδου που εμπεριέχεται σε αυτά τα πρόσθετα τροφίμων με το ανώτατο όριο μολύβδου που έχει ορίσει η JECFA. Για το λόγο αυτό, το σημερινό επίπεδο μολύβδου θα πρέπει να μειωθεί στο χαμηλότερο δυνατό όριο.
|
|
(9)
|
To E 901 κηρός μελισσών έχει εγκριθεί ως πρόσθετο τροφίμων δυνάμει της οδηγίας 95/2/ΕΚ. Στη γνώμη που εξέδωσε στις 27 Νοεμβρίου 2007 (7) η ΕΑΑΤ επιβεβαίωσε την ασφάλεια της χρήσης του εν λόγω προσθέτου τροφίμων. Παρ’ όλα αυτά, αναφέρεται επίσης ότι η παρουσία μολύβδου πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο. Λαμβανομένων υπόψη των αναθεωρημένων προδιαγραφών για τον κηρό μελισσών όπως ορίζονται στον Codex Alimentarius που κατήρτισε η JECFA, είναι σκόπιμο να τροποποιηθούν τα υφιστάμενα κριτήρια καθαρότητας για το E 901 κηρός μελισσών, έτσι ώστε να μειωθεί το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο μολύβδου.
|
|
(10)
|
Εξευγενισμένοι κηροί που προέρχονται από πρώτη ύλη συνθετικούς υδρογονάνθρακες (συνθετικοί κηροί) και από πρώτη ύλη υδρογονάνθρακες πετρελαίου αξιολογήθηκαν από κοινού από την Επιστημονική Επιτροπή Τροφίμων (εφεξής «ΕΕΤ») (8) και στις 22 Σεπτεμβρίου 1995 εκδόθηκε γνώμη σχετικά με τους ορυκτούς και τους συνθετικούς υδρογονάνθρακες. Η ΕΕΤ θεώρησε ότι έχουν παρασχεθεί επαρκή δεδομένα για να καθοριστεί γενική (για το σύνολο της ομάδας) αποδεκτή ημερήσια δόση (ΑΗΔ) που καλύπτει και τους δύο τύπους κηρών, δηλαδή τους κηρούς που παράγονται από υδρογονάνθρακες πετρελαίου και από συνθετικούς υδρογονάνθρακες. Όταν καθορίστηκαν τα κριτήρια καθαρότητας για το E 905 μικροκρυσταλλικό κερί, οι κηροί από συνθετικούς υδρογονάνθρακες παραλείφθηκαν και δεν συμπεριλήφθηκαν στις προδιαγραφές. Η Επιτροπή θεωρεί, ως εκ τούτου, απαραίτητο να τροποποιηθούν τα κριτήρια καθαρότητας για το E 905 μικροκρυσταλλικό κερί, έτσι ώστε να καλυφθούν οι κηροί που παράγονται με πρώτες ύλες συνθετικούς υδρογονάνθρακες.
|
|
(11)
|
Το E 230 (διφαινύλιο) και το E 233 (θειαβενδαζόλιο) δεν επιτρέπονται πλέον ως πρόσθετα τροφίμων στη νομοθεσία της ΕΕ. Αυτές οι ουσίες καταργήθηκαν με την οδηγία 2003/114/ΕΚ και την οδηγία 98/72/ΕΚ αντιστοίχως. Συνεπώς, πρέπει να διορθωθεί ανάλογα το παράρτημα I της οδηγίας 2008/84/ΕΚ και να ανακληθούν οι προδιαγραφές για το E 230 και το E 233.
|
|
(12)
|
Είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι προδιαγραφές και οι αναλυτικές τεχνικές για τα πρόσθετα που καθορίζονται στον Codex Alimentarius που συντάχθηκε από την JECFA. Συγκεκριμένα, τα ειδικά κριτήρια καθαρότητας πρέπει να προσαρμοστούν, κατά περίπτωση, ώστε να αντικατοπτρίζουν τα όρια των διαφόρων βαρέων μετάλλων.
|
|
(13)
|
Κατά συνέπεια, η οδηγία 2008/84/ΕΚ πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.
|
|
(14)
|
Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων,
|
ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:
Άρθρο 1
Το παράρτημα της οδηγίας 2008/84/ΕΚ τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα της παρούσας οδηγίας.
Άρθρο 2
1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία το αργότερο έως τις 13 Φεβρουαρίου 2010. Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.
Όταν τα κράτη μέλη θεσπίσουν τις εν λόγω διατάξεις, αυτές θα πρέπει να περιέχουν παραπομπή στην παρούσα οδηγία ή θα πρέπει να συνοδεύονται από τέτοια παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την αναφορά αυτή καθορίζονται από τα κράτη μέλη.
2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.
Άρθρο 3
Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άρθρο 4
Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.
Βρυξέλλες, 13 Φεβρουαρίου 2009.
Για την Επιτροπή
Ανδρούλλα ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ
Μέλος της Επιτροπής
(1) ΕΕ L 40 της 11.2.1989, σ. 27.
(2) ΕΕ L 253 της 20.9.2008, σ. 1.
(3) ΕΕ L 61 της 18.3.1995, σ. 1.
(4) http://www.efsa.europa.eu/en/science/afc/afc_opinions/ej314b_nisin.html
(5) «Opinion of the Scientific Panel on Food Additives, Flavourings, Processing Aids and Materials in Contact with Food (AFC) on a request from the Commission related to use of formaldehyde as a preservative during the manufacture and preparation of food additives»· ερώτηση αριθ. ΕΑΑΤ-Q-2005-032.
http://www.efsa.europa.eu/EFSA/efsa_locale-1178620753812_1178620766610.htm
(6) «Opinion of the Scientific Panel on Food Additives, Flavourings, Processing Aids and Materials in Contact with Food on a request from the Commission related to an application on the use of partially depolymerised guar gum as a food additive»· ερώτηση αριθ. ΕΑΑΤ-Q-2006-122.
http://www.efsa.europa.eu/EFSA/efsa_locale-1178620753812_1178638739757.htm
(7) «Beeswax (E 901) as a glazing agent and as carrier for flavours»· επιστημονική γνώμη της ομάδας για τις πρόσθετες ύλες των τροφίμων, τα αρτύματα, τα βοηθητικά μέσα επεξεργασίας και τα υλικά που έρχονται σε επαφή με τα τρόφιμα (AFC)· ερώτηση αριθ. ΕΑΑΤ-Q-2006-021.
http://www.efsa.europa.eu/EFSA/efsa_locale-1178620753812_1178672652158.htm
(8) http://ec.europa.eu/food/fs/sc/scf/reports/scf_reports_37.pdf
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Το παράρτημα της οδηγίας 2008/84/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:
|
1.
|
Το κείμενο σχετικά με το E 234 νισίνη αντικαθίσταται από το ακόλουθο:
«Ε 234 ΝΙΣΙΝΗ
|
Ορισμός
|
Η νισίνη συνίσταται από πολλά συγγενή πολυπεπτίδια, τα οποία παράγονται κατά τη ζύμωση μέσου γάλακτος ή ζάχαρης από ορισμένα άγρια στελέχη Lactococcus lactis subsp. lactis
|
|
Αριθ. Einecs
|
215-807-5
|
|
Χημικός τύπος
|
C143H230N42O37S7
|
|
Μοριακό βάρος
|
3 354,12
|
|
Δοκιμασία
|
Περιεκτικότητα του συμπυκνώματος νισίνης τουλάχιστον 900 μονάδες ανά mg σε μείγμα πρωτεϊνών γάλακτος ή στερεών υπολειμμάτων χωρίς λίπος που έχουν υποστεί ζύμωση και με ελάχιστη περιεκτικότητα σε χλωριούχο νάτριο 50 %
|
|
Περιγραφή
|
Λευκή σκόνη
|
|
Καθαρότητα
|
|
Απώλεια κατά την ξήρανση
|
3 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 102 °C-103 °C μέχρι σταθερού βάρους
|
|
Αρσενικό
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
1mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Υδράργυρος
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο»
|
|
|
2.
|
Το κείμενο σχετικά με το E 400 αλγινικό οξύ αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Ε 400 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΟΞΥ
|
Ορισμός
|
Γραμμική γλυκουρονογλυκάνη, αποτελούμενη κυρίως από ομάδες D-μαννουρονικού οξέος ως δεσμούς β-(1-4) και L-γουλουρονικού οξέος με δεσμούς α-(1-4), σε μορφή δακτυλίου πυρανόζης. Κολλοειδώς διαλυτός σε νερό υδατάνθρακας, λαμβανόμενος από διάφορα φυσικά είδη φαιοφυκών (Phaeophyceae) με αραιά διαλύματα αλκαλίων
|
|
Αριθ. Einecs
|
232-680-1
|
|
Χημικός τύπος
|
(C6H8O6)n
|
|
Μοριακό βάρος
|
10 000-600 000 (typical average)
|
|
Δοκιμασία
|
Το ξηρό αλγινικό οξύ παρέχει τουλάχιστον 20 % και όχι άνω του 23 % διοξειδίου του άνθρακα (CO2), που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό οξύ (C6H8O6)n τουλάχιστον 91 % και όχι άνω του 104,5 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 200)
|
|
Περιγραφή
|
Το αλγινικό οξύ απαντά σε νηματοειδή, κοκκοειδή, κοκκώδη και κονιοποιημένη μορφή. Έχει χρώμα λευκό έως καφεκίτρινο και είναι σχεδόν άοσμο
|
|
Προσδιορισμός
|
|
|
Αδιάλυτο σε νερό και οργανικούς διαλύτες, δυσδιάλυτο σε διαλύματα ανθρακικού νατρίου, υδροξειδίου του νατρίου και φωσφορικού νατρίου
|
|
B.
|
Σταθμική ανάλυση με χλωριούχο ασβέστιο
|
|
Σε διάλυμα του δείγματος συγκεντρώσεως 0,5 % σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 1 Μ, προστίθεται ποσότητα διαλύματος χλωριούχου ασβεστίου συγκεντρώσεως 2,5 % ίση με το ένα πέμπτο του όγκου του. Σχηματίζεται ογκώδες ζελατινώδες ίζημα. Με τη δοκιμή αυτή διακρίνεται το αλγινικό οξύ από το κόμμι ακακίας, την καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, το καρβοξυμεθυλ-άμυλο, την καραγενάνη, τη ζελατίνη, το κόμμι γκάτι, το κόμμι καράγια, το κόμμι χαρουπιών, τη μεθυλοκυτταρίνη και το τραγακάνθινο κόμμι
|
|
Γ.
|
Σταθμική ανάλυση με θειικό αμμώνιο
|
|
Σε διάλυμα του δείγματος συγκεντρώσεως 0,5 % σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 1 Μ, προστίθεται ποσότητα κορεσμένου διαλύματος θειικού αμμωνίου ίση με το μισό του όγκου του. Δεν σχηματίζεται ίζημα. Με τη δοκιμή αυτή διακρίνεται το αλγινικό οξύ από το άγαρ-άγαρ, την καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, την καραγενάνη, τις αποεστεροποιημένες πηκτινικές ύλες, τη ζελατίνη, το κόμμι χαρουπιών, τη μεθυλοκυτταρίνη και το άμυλο
|
|
|
Αναταράσσεται 0,01 g δείγματος με 0,15 ml υδροξειδίου του νατρίου 0,1 Ν, μέχρι να διαλυθεί όσο το δυνατόν πληρέστερα, και κατόπιν προστίθεται 1 ml διαλύματος όξινου θειικού σιδήρου (III). Μετά από 5 λεπτά, το διάλυμα χρωματίζεται κόκκινο του κερασιού και τελικά βαθύ ιώδες
|
|
Καθαρότητα
|
|
pH εναιωρήματος συγκεντρώσεως 3 %
|
2,0 έως 3,5
|
|
Απώλεια κατά την ξήρανση
|
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
|
|
Θειική τέφρα
|
8 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας
|
|
Ύλες αδιάλυτες σε υδροξείδιο του νατρίου (διάλυμα 1 Μ)
|
2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας
|
|
Φορμαλδεΰδη
|
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρσενικό
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Υδράργυρος
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Κάδμιο
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών
|
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες
|
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
E. coli
|
Απουσία σε 5 g
|
|
Σαλμονέλλες
|
Απουσία σε 10 g»
|
|
|
3.
|
Το κείμενο σχετικά με το E 401 αλγινικό νάτριο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Ε 401 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
|
Ορισμός
|
|
Χημική ονομασία
|
Άλας του αλγινικού οξέος με νάτριο
|
|
Χημικός τύπος
|
(C6H7NaO6)n
|
|
Μοριακό βάρος
|
10 000 – 600 000 (συνήθης μέσος όρος)
|
|
Δοκιμασία
|
Το ξηρό αλγινικό νάτριο παρέχει τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό νάτριο τουλάχιστον 90,8 % και όχι άνω του 106,0 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 222)
|
|
Περιγραφή
|
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου
|
|
Ταυτοποίηση
|
|
Θετικές δοκιμές νατρίου και αλγινικού οξέος
|
|
|
Καθαρότητα
|
|
Απώλεια κατά την ξήρανση
|
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
|
|
Ύλες αδιάλυτες σε νερό
|
2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας
|
|
Φορμαλδεΰδη
|
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρσενικό
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Υδράργυρος
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Κάδμιο
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών
|
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες
|
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
E. coli
|
Απουσία σε 5 g
|
|
Σαλμονέλλες
|
Απουσία σε 10 g»
|
|
|
4.
|
Το κείμενο σχετικά με το E 402 αλγινικό κάλιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Ε 402 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
|
Ορισμός
|
|
Χημική ονομασία
|
Άλας του αλγινικού οξέος με κάλιο
|
|
Χημικός τύπος
|
(C6H7KO6)n
|
|
Μοριακό βάρος
|
10 000 – 600 000 (συνήθης μέσος όρος)
|
|
Δοκιμασία
|
Το ξηρό αλγινικό κάλιο παρέχει τουλάχιστον 16,5 % και όχι άνω του 19,5 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό κάλιο τουλάχιστον 89,2 % και όχι άνω του 105,5 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 238)
|
|
Περιγραφή
|
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου
|
|
Ταυτοποίηση
|
|
Θετικές δοκιμές καλίου και αλγινικού οξέος
|
|
|
Καθαρότητα
|
|
Απώλεια κατά την ξήρανση
|
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
|
|
Ύλες αδιάλυτες σε νερό
|
2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας
|
|
Φορμαλδεΰδη
|
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρσενικό
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Υδράργυρος
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Κάδμιο
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών
|
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες
|
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
E. coli
|
Απουσία σε 5 g
|
|
Σαλμονέλλες
|
Απουσία σε 10 g»
|
|
|
5.
|
Το κείμενο σχετικά με το E 403 αλγινικό αμμώνιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Ε 403 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ
|
Ορισμός
|
|
Χημική ονομασία
|
Αμμωνιακό άλας του αλγινικού οξέος με νάτριο
|
|
Χημικός τύπος
|
(C6H11NO6)n
|
|
Μοριακό βάρος
|
10 000 – 600 000 (συνήθης μέσος όρος)
|
|
Δοκιμασία
|
Το ξηρό αλγινικό αμμώνιο παρέχει τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό αμμώνιο τουλάχιστον 88,7 % και όχι άνω του 103,6 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 217)
|
|
Περιγραφή
|
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου
|
|
Ταυτοποίηση
|
|
Θετικές δοκιμές αμμωνίου και αλγινικού οξέος
|
|
|
Καθαρότητα
|
|
Απώλεια κατά την ξήρανση
|
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
|
|
Θειική τέφρα
|
7 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας
|
|
Ύλες αδιάλυτες σε νερό
|
2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας
|
|
Φορμαλδεΰδη
|
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρσενικό
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Υδράργυρος
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Κάδμιο
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών
|
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες
|
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
E. coli
|
Απουσία σε 5 g
|
|
Σαλμονέλλες
|
Απουσία σε 10 g»
|
|
|
6.
|
Το κείμενο σχετικά με το E 404 αλγινικό ασβέστιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Ε 404 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
|
Συνώνυμα
|
Άλας ασβεστίου του αλγινινού οξέος
|
|
Ορισμός
|
|
Χημική ονομασία
|
Άλας του αλγινικού οξέος με ασβέστιο
|
|
Χημικός τύπος
|
(C6H7Ca1/2O6)n
|
|
Μοριακό βάρος
|
10 000 – 600 000 (συνήθης μέσος όρος)
|
|
Δοκιμασία
|
Το ξηρό αλγινικό αμμώνιο παρέχει τουλάχιστον 18 % και όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε αλγινικό ασβέστιο τουλάχιστον 89,6 % και όχι άνω του 104,5 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 219)
|
|
Περιγραφή
|
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου
|
|
Ταυτοποίηση
|
|
Θετικές δοκιμές ασβεστίου και αλγινικού οξέος
|
|
|
Καθαρότητα
|
|
Απώλεια κατά την ξήρανση
|
15,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
|
|
Φορμαλδεΰδη
|
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρσενικό
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Υδράργυρος
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Κάδμιο
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών
|
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες
|
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
E. coli
|
Απουσία σε 5 g
|
|
Σαλμονέλλες
|
Απουσία σε 10 g»
|
|
|
7.
|
Το κείμενο σχετικά με το E 405 αλγινική προπαναδιόλη-1,2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Ε 405 ΑΛΓΙΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΝΟΔΙΟΛΗ-1,2
|
Συνώνυμα
|
Αλγινικό υδροξυπροπύλιο
Εστέρας του αλγινικού οξέος με προπανοδιόλη-1,2
Αλγινική προπυλενογλυκόλη
|
|
Ορισμός
|
|
Χημική ονομασία
|
Εστέρας του αλγινικού οξέος με προπανοδιόλη-1,2· η σύνθεσή του ποικίλλει ανάλογα με το βαθμό εστεροποίησης και με την εκατοστιαία αναλογία των ελεύθερων και των εξουδετερωμένων καρβοξυλίων στο μόριο
|
|
Χημικός τύπος
|
(C9H14O7)n (εστεροποιημένο)
|
|
Μοριακό βάρος
|
10 000 – 600 000 (συνήθης μέσος όρος)
|
|
Δοκιμασία
|
Το ξηρό προϊόν παρέχει τουλάχιστον 16 % και όχι άνω του 20 % διοξείδιο του άνθρακα (CO2)
|
|
Περιγραφή
|
Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρινου
|
|
Ταυτοποίηση
|
|
Θετικές δοκιμές προπανοδιόλης-1,2 και αλγινικού οξέος μετά από υδρόλυση
|
|
|
Καθαρότητα
|
|
Απώλεια κατά την ξήρανση
|
20 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
|
|
Συνολική περιεκτικότητα σε προπανοδιόλη-1,2
|
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 45 %
|
|
Περιεκτικότητα σε ελεύθερη προπανοδιόλη-1,2
|
15 % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Ύλες αδιάλυτες σε νερό
|
2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας
|
|
Φορμαλδεΰδη
|
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρσενικό
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Υδράργυρος
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Κάδμιο
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών
|
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες
|
500 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
E. coli
|
Απουσία σε 5 g
|
|
Σαλμονέλλες
|
Απουσία σε 10 g»
|
|
|
8.
|
Το κείμενο σχετικά με το E 407 καραγενάνη αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«E 407 ΚΑΡΑΓΕΝΑΝΗ
|
Συνώνυμα
|
Το προϊόν του εμπορίου κυκλοφορεί με διάφορα ονόματα όπως:
Γελόζη ιρλανδικού βρύου
Ευχευμάνη (από το είδος Eucheuma)
Ιριδοφυκάνη (από το είδος Iridaea)
Υπνεάνη (από το είδος Hypnea)
Φουρκελλαράνη ή δανικό άγαρ-άγαρ (από την Furcellaria fastigiata)
Καραγενάνη (από τα είδη Chondrus και Gigartina)
|
|
Ορισμός
|
Η καραγενάνη λαμβάνεται με εκχύλιση με νερό από φυσικά στελέχη θαλασσίων φυκών των οικογενειών Gigartinaceae, Solieriaceae, Hypneaeceae και Furcellariaceae της τάξης Rhodophyceae (ερυθροφύκη). Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθίζησης εκτός από μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2. Η καραγενάνη αποτελείται κυρίως από τα άλατα με κάλιο, νάτριο, μαγνήσιο και ασβέστιο των θειικών εστέρων πολυσακχαριτών, που κατά την υδρόλυση παρέχουν γαλακτόζη και το 3,6-ανυδριτικό παράγωγο της γαλακτόζης. Η καραγενάνη δεν πρέπει να έχει υποστεί υδρόλυση ή άλλη χημική διάσπαση. Είναι δυνατό να υπάρχουν κατ’ ανώτατο όριο 5 mg/kg φορμαλδεΰδης ως τυχαίας πρόσμειξης
|
|
Αριθ. Einecs
|
232-524-2
|
|
Περιγραφή
|
Υποκίτρινη προς άχρωμη, πρακτικά άοσμη αδρομερής έως λεπτή σκόνη
|
|
Ταυτοποίηση
|
|
Θετικές δοκιμές γαλακτόζης, ανυδριτικών παραγώγων της γαλακτόζης και θειικών ιόντων
|
|
|
Καθαρότητα
|
|
Περιεκτικότητα σε μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2
|
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό
|
|
Ιξώδες διαλύματος 1,5 % στους 75 °C
|
Toυλάχιστον 5 mPa.s
|
|
Απώλεια κατά την ξήρανση
|
12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, τέσσερις ώρες)
|
|
Θειικό άλας
|
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 % επί ξηράς ουσίας (ως SO4)
|
|
Τέφρα
|
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 %, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 °C
|
|
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα
|
1 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ 10 %)
|
|
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα
|
2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτες σε θειικό οξύ 1 % v/v)
|
|
Καραγενάνη χαμηλού μοριακού βάρους
(κλάσμα με μοριακό βάρος κάτω των 50 kDa)
|
5 % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρσενικό
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Υδράργυρος
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Κάδμιο
|
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών
|
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες
|
300 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
E. coli
|
Απουσία σε 5 g
|
|
Σαλμονέλλες
|
Απουσία σε 10 g»
|
|
|
9.
|
Το κείμενο σχετικά με το E 407α τροποποιημένα φύκη Eucheuma αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Ε 407α ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΦΥΚΗ EUCHEUMA
|
Συνώνυμα
|
PES (από τα αρχικά των λέξεων Processed Eucheuma seaweed/τροποποιημένα φύκη Εύχευμα)
|
|
Ορισμός
|
Τα μεταποιημένα φύκη του γένους Εύχευμα λαμβάνονται από κατεργασία φυσικών στελεχών θαλασσίων φυκών των ειδών Eucheuma cottonii και Eucheuma spinosum της τάξης Rhodophyceae (ερυθροφύκη) με υδατικά διαλύματα αλκαλίων (ΚΟΗ) για την απομάκρυνση των ξένων προσμείξεων, ακολουθούμενη από έκπλυση με καθαρό νερό και ξήρανση, οπότε προκύπτει το τελικό προϊόν. Επιτρέπεται ο περαιτέρω καθαρισμός με έκπλυση με μεθανόλη, αιθανόλη ή προπανοδιόλη-2 και ξήρανση. Το προϊόν αποτελείται κυρίως από τα άλατα με κάλιο των θειικών εστέρων πολυσακχαριτών, που με υδρόλυση παρέχουν γαλακτόζη και το 3,6-ανυδριτικό παράγωγο της γαλακτόζης. Περιέχει επίσης σε μικρές ποσότητες άλατα με νάτριο, ασβέστιο και μαγνήσιο των θειικών εστέρων πολυσακχαριτών καθώς και κυτταρίνη φυκών σε αναλογία έως 15 %. Η καραγενάνη τροποποιημένων φυκών του γένους Εύχευμα δεν πρέπει να έχει υποστεί υδρόλυση ή άλλη χημική διάσπαση. Είναι δυνατό να υπάρχουν κατ’ ανώτατο όριο 5 mg/kg φορμαλδεΰδης ως τυχαίας πρόσμειξης
|
|
Περιγραφή
|
Καστανόχρυση έως υποκίτρινη, πρακτικά άοσμη αδρομερής έως λεπτή σκόνη
|
|
Ταυτοποίηση
|
|
A.
|
Θετικές δοκιμές γαλακτόζης, ανυδριτικών παραγώγων της γαλακτόζης και θειικών ιόντων
|
|
|
|
|
Με νερό σχηματίζει θολά παχύρρευστα εναιωρήματα. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
|
|
Καθαρότητα
|
|
Περιεκτικότητα σε μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2
|
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό
|
|
Ιξώδες διαλύματος συγκεντρώσεως 1,5 % στους 75 °C
|
Τoυλάχιστον 5 mPa.s
|
|
Απώλεια κατά την ξήρανση
|
12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
|
|
Θειικό άλας
|
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 % επί ξηράς ουσίας (ως SO4)
|
|
Τέφρα
|
Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 %, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 550 °C
|
|
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα
|
1 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ 10 %)
|
|
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα
|
Τουλάχιστον 8 % και όχι άνω του 15 % επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτες σε θειικό οξύ 1 % v/v)
|
|
Καραγενάνη χαμηλού μοριακού βάρους
(κλάσμα με μοριακό βάρος κάτω των 50 kDa)
|
5 % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρσενικό
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Υδράργυρος
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Κάδμιο
|
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών
|
5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες
|
300 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
|
|
E. coli
|
Απουσία σε 5 g
|
|
Σαλμονέλλες
|
Απουσία σε 10 g»
|
|
|
10.
|
Το κείμενο που αφορά το E 412 κόμμι γκουάρ αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Ε 412 ΚΟΜΜΙ ΓΚΟΥΑΡ
|
Συνώνυμα
|
Κόμμι κυάμοψης
Άλευρο γκουάρ
|
|
Ορισμός
|
Το κόμμι γκουάρ είναι το αλεσμένο ενδόσπερμα των σπερμάτων φυσικών στελεχών του γκουάρ, κοινή ονομασία του φυτού Cyamopsis tetragonolobus (L.) Taub. (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από έναν μακρομοριακό, κολλοειδώς διαλυτό σε νερό πολυσακχαρίτη, αποτελούμενο από ομάδες γαλακτοπυρανόζης και μαννοπυρανόζης συνδεδεμένες με γλυκοζιτικούς δεσμούς, που περιγράφεται χημικώς ως γαλακτομαννάνη. Το κόμμι μπορεί να είναι μερικώς υδρολυμένο με θερμική επεξεργασία, επεξεργασία με ήπιο οξύ ή αλκαλική οξείδωση για προσαρμογή του ιξώδους.
|
|
Αριθ. Einecs
|
232-536-0
|
|
Μοριακό βάρος
|
Συνίσταται κυρίως από έναν μακρομοριακό, κολλοειδώς διαλυτό σε νερό πολυσακχαρίτη (50 000 – 8 000 000)
|
|
Δοκιμασία
|
Περιεκτικότητα σε γαλακτομαννάνη τουλάχιστον 75 %
|
|
Περιγραφή
|
Λευκή προς λευκο-υποκίτρινη, σχεδόν άοσμη σκόνη
|
|
Ταυτοποίηση
|
|
A.
|
Θετικές δοκιμές γαλακτόζης και μαννόζης
|
|
|
|
|
Διαλυτό σε κρύο νερό
|
|
Καθαρότητα
|
|
Απώλεια κατά την ξήρανση
|
15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες)
|
|
Τέφρα
|
5,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 °C
|
|
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα
|
7 % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Πρωτεΐνες (N × 6,25)
|
10 % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Άμυλο
|
Μη ανιχνεύσιμο με την ακόλουθη μέθοδο: σε διάλυμα του δείγματος σε αναλογία 1:10 προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου (δεν πρέπει να εμφανιστεί μπλε χρώμα)
|
|
Οργανικά υπεροξείδια
|
0,7 meq ενεργού οξυγόνου/kg δείγματος κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Φουρφουράλη
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρσενικό
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Υδράργυρος
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Κάδμιο
|
Το ανώτερο 1 mg/kg»
|
|
|
11.
|
Μετά την καταχώριση E 503(ii), προστίθεται το ακόλουθο κείμενο σχετικά με το E 504(i):
«E 504(i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
|
Συνώνυμα
|
Υδρομαγνησίτης
|
|
Ορισμός
|
Το ανθρακικό μαγνήσιο είναι βασικό ένυδρο ή μονοϋδρικό ανθρακικό μαγνήσιο ή συνδυασμός των δύο
|
|
Χημική ονομασία
|
Ανθρακικό μαγνήσιο
|
|
Χημικός τύπος
|
MgCO3.nH2O
|
|
Αριθ. Einecs
|
208-915-9
|
|
Δοκιμασία
|
Τουλάχιστον 24 % και όχι άνω του 26,4 % σε Mg
|
|
Περιγραφή
|
Άοσμη, ελαφριά, λευκή εύθρυπτη μάζα ή πολύ ελαφριά λευκή σκόνη
|
|
Ταυτοποίηση
|
|
|
Πρακτικά αδιάλυτο στο νερό ή στην αιθανόλη
|
|
B.
|
Θετικές δοκιμές μαγνησίου και ανθρακικού άλατος
|
|
|
|
Καθαρότητα
|
|
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα
|
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Υδατοδιαλυτές ύλες
|
1 % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Ασβέστιο
|
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρσενικό
|
4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Υδράργυρος
|
Το ανώτερο 1 mg/kg»
|
|
|
12.
|
Το κείμενο σχετικά με το E 526 υδροξείδιο του ασβεστίου αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«E 526 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ
|
Συνώνυμα
|
Σβησμένη άσβεστος
|
|
Ορισμός
|
|
Χημική ονομασία
|
Υδροξείδιο του ασβεστίου
|
|
Αριθ. Einecs
|
215-137-3
|
|
Χημικός τύπος
|
Ca(OH)2
|
|
Μοριακό βάρος
|
74,09
|
|
Δοκιμασία
|
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 92 %
|
|
Περιγραφή
|
Λευκή σκόνη
|
|
Ταυτοποίηση
|
|
A.
|
Θετικές δοκιμές για άλκαλι και για ασβέστιο
|
|
|
|
|
Ελαφρώς διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη. Διαλυτό σε γλυκερίνη
|
|
Καθαρότητα
|
|
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα
|
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων
|
2,7 % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Βάριο
|
300 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Φθοριούχα
|
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρσενικό
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
6 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο»
|
|
|
13.
|
Το κείμενο σχετικά με το E 529 οξείδιο του ασβεστίου αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«E 529 ΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ
|
Συνώνυμα
|
Άσβεστος
|
|
Ορισμός
|
|
|
Χημική ονομασία
|
Οξείδιο του ασβεστίου
|
|
Αριθ. Einecs
|
215-138-9
|
|
Χημικός τύπος
|
CaO
|
|
Μοριακό βάρος
|
56,08
|
|
Δοκιμασία
|
Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % στο πυρωθέν προϊόν
|
|
Περιγραφή
|
Άοσμες, σκληρές, λευκές ή γκριζόλευκες μάζες κόκκων ή λευκή έως γκριζωπή σκόνη
|
|
Ταυτοποίηση
|
|
A.
|
Θετική δοκιμή για αλκάλια και για ασβέστιο
|
|
|
|
B.
|
Κατά τη διαβροχή του δείγματος με νερό παράγεται θερμότητα
|
|
|
|
|
Ελαφρώς διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη. Διαλυτό σε γλυκερίνη
|
|
Καθαρότητα
|
|
Απώλεια κατά την πύρωση
|
10 % κατ’ ανώτατο όριο (περίπου 800 °C μέχρι σταθερού βάρους)
|
|
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα
|
1 % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Βάριο
|
300 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων
|
3,6 % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Φθοριούχα
|
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρσενικό
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
7 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο»
|
|
|
14.
|
Το κείμενο σχετικά με το E 901 κηρός μελισσών αντικαθίσταται από το ακόλουθο:
«E 901 ΚΗΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΩΝ
|
Συνώνυμα
|
Λευκός κηρός, κίτρινος κηρός
|
|
Ορισμός
|
Ο κίτρινος κηρός μελισσών είναι κηρός που λαμβάνεται με τήξη των τοιχωμάτων κηρηθρών κατασκευασμένων από μέλισσες του είδους Αpis mellifera L., με ζεστό νερό και απομάκρυνση των ξένων υλών
Ο λευκός κηρός λαμβάνεται με λεύκανση του κίτρινου κηρού
|
|
Αριθ. Einecs
|
232-383-7 (κηρός μελισσών)
|
|
Περιγραφή
|
Κιτρινωπά προς λευκά (λευκή μορφή) ή κιτρινωπά προς γκριζοκάστανα (κίτρινη μορφή) κομμάτια ή πλάκες με λεπτόκοκκη και μη κρυσταλλική δομή, που έχουν ευχάριστη οσμή μελιού
|
|
Ταυτοποίηση
|
|
A.
|
Πεδίο τιμών σημείου τήξης
|
|
Μεταξύ 62 °C και 65 °C
|
|
|
Περίπου 0,96
|
|
|
Αδιάλυτος στο νερό
Μετρίως διαλυτός σε αιθανόλη
Πολύ διαλυτός σε χλωροφόρμιο και αιθέρα
|
|
Καθαρότητα
|
|
Βαθμός οξύτητας
|
Τουλάχιστον 17 και όχι μεγαλύτερη από 24
|
|
Αριθμός σαπωνοποιήσεως
|
87-104
|
|
Αριθμός υπεροξειδίων
|
5 κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Γλυκερίνη και άλλες πολυόλες
|
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γλυκερίνη)
|
|
Κηριζίνη, παραφίνες και ορισμένοι άλλοι κηροί
|
Να μην υπάρχουν
|
|
Λίπη, ιαπωνικός κηρός, κολοφώνιο και σάπωνες
|
Να μην υπάρχουν
|
|
Αρσενικό
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Υδράργυρος
|
1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο»
|
|
|
15.
|
Το κείμενο σχετικά με το E 905 μικροκρυσταλλικό κερί αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Ε 905 ΜΙΚΡΟΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΟ ΚΕΡΙ
|
Συνώνυμα
|
Κερί πετρελαίου, κερί υδρογονάνθρακα, κερί Fischer-Tropsch, συνθετικό κερί, συνθετική παραφίνη
|
|
Ορισμός
|
Εξευγενισμένα μείγματα στερεών, κεκορεσμένων υδρογονανθράκων, που λαμβάνονται από το πετρέλαιο ή συνθετικές πρώτες ύλες
|
|
Περιγραφή
|
Λευκό έως κεχριμπαρόχρωμο, άοσμο κερί
|
|
Ταυτοποίηση
|
|
|
Αδιάλυτο στο νερό, ελάχιστα διαλυτό στην αιθανόλη
|
|
|
nD
100 1,434-1,448
Εναλλακτικά: nD
120 1,426-1,440
|
|
Καθαρότητα
|
|
Μοριακό βάρος
|
Κατά μέσο όρο τουλάχιστον 500
|
|
Ιξώδες
|
Τουλάχιστον 1,1 × 10-5 m2 s-1 στους 100 °C
Εναλλακτικά: Τουλάχιστον 0,8 × 10-5 m2 s-1 στους 120 °C, εάν είναι στερεό στους 100 °C
|
|
Υπόλειμμα καύσης
|
0,1 κ.β. % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αριθμός ατόμων άνθρακα στο σημείο απόσταξης 5 %
|
5 % των μορίων κατ’ ανώτατο όριο με αριθμό ατόμων άνθρακα μικρότερο των 25
|
|
Χρώμα
|
Δοκιμή θετική
|
|
Θείο
|
0,4 κ.β. % κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρσενικό
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Μόλυβδος
|
3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
|
|
Αρωματικές πολυκυκλικές ενώσεις
|
Οι αρωματικοί πολυκυκλικοί υδρογονάνθρακες, που λαμβάνονται με εκχύλιση με διμεθυλοσουλφοξείδιο, πρέπει να ανταποκρίνονται στα ακόλουθα όρια απορρόφησης της υπεριώδους ακτινοβολίας:
|
Nm
|
Μέγιστη απορρόφηση ανά cm βήματος
|
|
280-289
|
0,15
|
|
290-299
|
0,12
|
|
300-359
|
0,08
|
|
360-400
|
0,02
|
Εναλλακτικά, εάν είναι στέρεο στους 100 °C
Μέθοδος PAC για 21 CFR & 175.250
Απορρόφηση στα 290 nm σε δεκαϋδροναφθαλένιο στους 88 °C: 0,01 κατ’ ανώτατο όριο»
|
|
|
16.
|
Το κείμενο που αφορά το E 230 και E 233 διαγράφεται.
|
No longer in force, Date of end of validity: 30/11/2012; καταργήθηκε από 32012R0231