32002R0170

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 170/2002 της Επιτροπής

της 30ής Ιανουαρίου 2002

για τις λεπτομέρειες εφαρμογής σχετικά με τα καθεστώτα πριμοδοτήσεων στον τομέα του βοείου κρέατος, που προβλέπονται από τους κανονισμούς του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1452/2001, (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1454/2001 για τα ειδικά μέτρα, όσον αφορά ορισμένα γεωργικά προϊόντα, υπέρ των υπερπόντιων γαλλικών διαμερισμάτων (Poseidom), των Αζορών και της Μαδέρας (Poseima) και των Καναρίων Νήσων (Poseican) και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2912/95

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1452/2001 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2001, για τα ειδικά μέτρα, όσον αφορά ορισμένα γεωργικά προϊόντα, υπέρ των υπερπόντιων γαλλικών διαμερισμάτων, και για την τροποποίηση της οδηγίας 72/462/ΕΟΚ καθώς και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 525/77 και (ΕΟΚ) αριθ. 3763/91 (Poseidom)(1), και ιδίως το άρθρο 9 παράγραφος 4,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 του Συμβουλίου,της 28ης Ιουνίου 2001, για τα ειδικά μέτρα, όσον αφορά ορισμένα γεωργικά προϊόντα, υπέρ των Αζορών και της Μαδέρας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1600/92 (Poseima)(2), και ιδίως το άρθρο 13 παράγραφος 6 και το άρθρο 22 παράγραφος 6,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1454/2001 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2001, περί ειδικών μέτρων, όσον αφορά ορισμένα γεωργικά προϊόντα, υπέρ των Καναρίων Νήσων και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1601/92 (Poseican)(3), και ιδίως το άρθρο 5 παράγραφος 6,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1452/2001 προβλέπει ειδικά μέτρα υπέρ της κτηνοτροφίας στα υπερπόντια γαλλικά διαμερίσματα (ΥΓΔ). Συγκεκριμένα, δυνάμει του άρθρου 9 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β) του εν λόγω κανονισμού, καταβάλλεται στους παραγωγούς βοείου κρέατος συμπληρωματική πριμοδότηση στη θηλάζουσα αγελάδα, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999 του Συμβουλίου(4), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2345/2001(5),καθώς και συμπληρωματική πριμοδότηση σφαγής, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 11 του ίδιου κανονισμού. Οι βασικές πριμοδοτήσεις και οι συμπληρωματικές πριμοδοτήσεις χορηγούνται κάθε έτος εντός των αντίστοιχων ορίων των 10000 αρρένων βοοειδών, 35000 θηλαζουσών αγελάδων και 20000 σφαγέντων ζώων. Σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 4 του εν λόγω κανονισμού, πρέπει να θεσπισθούν οι ακόλουθες λεπτομέρειες εφαρμογής. Όσον αφορά την ειδική πριμοδότηση, πρέπει να προβλεφθεί το "πάγωμα" εντός του περιφερειακού ανωτάτου ορίου, που καθορίζεται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, του αριθμού των αρρένων βοοειδών της πρώτης ομάδας ηλικίας, για τα οποία χορηγήθηκε ειδική πριμοδότηση στα ΥΓΔ για το έτος 1994, καθώς και η χορήγηση πριμοδοτήσεων, εντός του ορίου των ενενήντα ζώων ανά ομάδα ηλικίας, ανά ημερολογιακό έτος και ανά εκμετάλλευση. Όσον αφορά την πριμοδότηση στη θηλάζουσα αγελάδα, πρέπει να προβλεφθεί η δημιουργία ειδικού αποθεματικού για τα ΥΓΔ, το μέγεθος του οποίου καθορίζεται συναρτήσει του ανωτάτου ορίου των 35000 θηλαζουσών αγελάδων και του αριθμού των πριμοδοτήσεων που χορηγήθηκαν για το 1994. Όσον αφορά την πριμοδότηση σφαγής, πρέπει να προβλεφθεί το "πάγωμα" εντός του ανωτάτου ορίου, που καθορίζεται στο άρθρο 38 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2342/1999 της Επιτροπής(6), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2088/2001(7), του αριθμού των ζώων για τα οποία χορηγήθηκε η πριμοδότηση σφαγής για το έτος 2000.

(2) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 προβλέπει ειδικά μέτρα υπέρ της κτηνοτροφίας στις Αζόρες και στη Μαδέρα. Συγκεκριμένα, όσον αφορά τη Μαδέρα, δυνάμει του άρθρου 13 παράγραφοι 2 και 3 του εν λόγω κανονισμού, χορηγείται στους παραγωγούς βοείου κρέατος συμπληρωματική πριμοδότηση σφαγής, που προβλέπεται στο άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, ανά σφαγέν ζώο, του οποίου η πάχυνση πραγματοποιείται επιτόπου εντός του ορίου των 2500 σφαγέντων ζώων και συμπληρωματική πριμοδότηση διατήρησης αγέλης θηλαζουσών αγελάδων, που προβλέπεται στο άρθρο 6 του ίδιου κανονισμού. Όλες οι βασικές πριμοδοτήσεις καθώς και η συμπληρωματική πριμοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 13 παράγραφος 3, χορηγούνται κάθε έτος εντός των αντίστοιχων ορίων των 2000 αρρένων βοοειδών, 1000 θηλαζουσών αγελάδων και 6000 σφαγέντων ζώων. Σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 6 του κανονισμού, πρέπει να θεσπισθούν οι ακόλουθες λεπτομέρειες εφαρμογής. Όσον αφορά την ειδική πριμοδότηση, πρέπει να προβλεφθεί το "πάγωμα" εντός του περιφερειακού ανωτάτου ορίου, που καθορίζεται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, του αριθμού των αρρένων βοοειδών της πρώτης ομάδας ηλικίας, για τα οποία χορηγήθηκε ειδική πριμοδότηση στη Μαδέρα για το έτος 2000, καθώς και η χορήγηση πριμοδοτήσεων, εντός του ορίου των ενενήντα ζώων ανά ομάδα ηλικίας, ανά ημερολογιακό έτος και ανά εκμετάλλευση. Όσον αφορά την πριμοδότηση στη θηλάζουσα αγελάδα, πρέπει να προβλεφθεί η δημιουργία ειδικού αποθεματικού για τη Μαδέρα, το μέγεθος του οποίου καθορίζεται συναρτήσει του ανωτάτου ορίου των 1000 θηλαζουσών αγελάδων και του αριθμού των πριμοδοτήσεων που χορηγήθηκαν για το έτος 2000. Όσον αφορά την πριμοδότηση σφαγής, πρέπει να προβλεφθεί το "πάγωμα" εντός του ανωτάτου ορίου, που καθορίζεται στο άρθρο 38 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2342/1999, του αριθμού των ζώων για τα οποία χορηγήθηκε η πριμοδότηση σφαγής για το έτος 2000.

(3) Όσον αφορά τις Αζόρες, δυνάμει του άρθρου 22 παράγραφοι 2 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1453/2001, καταβάλλεται στους παραγωγούς ανά σφαγέν ζώο συμπληρωματική πριμοδότηση σφαγής, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, και καταβάλλεται στους παραγωγούς βοείου κρέατος συμπληρωματική πριμοδότηση για τη διατήρηση της αγέλης θηλαζουσών αγελάδων, που προβλέπεται στο άρθρο 6 του ιδίου κανονισμού. Οι βασικές πριμοδοτήσεις και οι συμπληρωματικές πριμοδοτήσεις χορηγούνται κάθε έτος εντός των αντίστοιχων ορίων των 40000 αρρένων βοοειδών και των 33000 σφαγέντων ζώων. Σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 6 του κανονισμού, πρέπει να θεσπισθούν οι ακόλουθες λεπτομέρειες εφαρμογής. Όσον αφορά την ειδική πριμοδότηση, πρέπει να προβλεφθεί το "πάγωμα" εντός του περιφερειακού ανωτάτου ορίου, που καθορίζεται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, του αριθμού των αρρένων βοοειδών της πρώτης ομάδας ηλικίας για τα οποία χορηγήθηκε η ειδική πριμοδότηση στις Αζόρες για το έτος 2000. Όσον αφορά την πριμοδότηση σφαγής, πρέπει να προβλεφθεί το "πάγωμα" εντός του εθνικού ανωτάτου ορίου, που ορίζεται στο άρθρο 38 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2342/1999, του αριθμού των ζώων για τα οποία χορηγήθηκε πριμοδότηση σφαγής για το έτος 2000.

(4) Δυνάμει του άρθρου 22 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 καθιερώνεται ενίσχυση για τη διάθεση σε άλλη περιφέρεια της Κοινότητας νέων αρρένων βοοειδών που έχουν γεννηθεί στις Αζόρες. Πρέπει να θεσπιστούν οι λεπτομέρειες εφαρμογής.

(5) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1454/2001 προβλέπει ειδικά μέτρα υπέρ της κτηνοτροφίας στις Καναρίους Νήσους. Συγκεκριμένα, δυνάμει του άρθρου 5 παράγραφοι 2 και 3 του εν λόγω κανονισμού, καταβάλλεται στους παραγωγούς ανά σφαγέν ζώο συμπληρωματική πριμοδότηση, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, και καταβάλλεται στους παραγωγούς βοείου κρέατος συμπληρωματική πριμοδότηση για τη διατήρηση της αγέλης θηλαζουσών αγελάδων, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 6 του ίδιου κανονισμού. Οι βασικές πριμοδοτήσεις και οι συμπληρωματικές πριμοδοτήσεις χορηγούνται κάθε έτος εντός των αντίστοιχων ορίων των 10000 αρρένων βοοειδών, 5000 θηλαζουσών αγελάδων και 15000 σφαγέντων ζώων. Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 6 του κανονισμού, πρέπει να θεσπισθούν οι ακόλουθες λεπτομέρειες εφαρμογής. Όσον αφορά την ειδική πριμοδότηση, πρέπει να προβλεφθεί το "πάγωμα" εντός του περιφερειακού ανωτάτου ορίου, που καθορίζεται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, του αριθμού των αρρένων βοοειδών της πρώτης ομάδας ηλικίας, για τα οποία χορηγήθηκε η ειδική πριμοδότηση στις Καναρίους Νήσους για το έτος 2000. Όσον αφορά την πριμοδότηση στη θηλάζουσα αγελάδα, πρέπει να προβλεφθεί η δημιουργία ειδικού αποθεματικού για τις Καναρίους Νήσους, το μέγεθος του οποίου καθορίζεται συναρτήσει του ανωτάτου ορίου των 5000 θηλαζουσών αγελάδων και του αριθμού των πριμοδοτήσεων που χορηγήθηκαν για το έτος 2000. Όσον αφορά την πριμοδότηση σφαγής, πρέπει να προβλεφθεί το "πάγωμα" εντός του εθνικού ανωτάτου ορίου, που ορίζεται στο άρθρο 38 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2342/1999, του αριθμού των ζώων για τα οποία χορηγήθηκε η πριμοδότηση σφαγής για το έτος 2000.

(6) Τα οικεία κράτη μέλη κοινοποίησαν στην Επιτροπή τον αριθμό των ζώων για τα οποία χορηγήθηκε η ειδική πριμοδότηση το 1994 στα ΥΓΔ (1669), το 2000 στη Μαδέρα (886), στις Αζόρες (27744) και στις Καναρίους Νήσους (2133), τον αριθμό των πριμοδοτήσεων στη θηλάζουσα αγελάδα που χορηγήθηκαν το 1994 στα ΥΓΔ (21149), το 2000 στη Μαδέρα (0) και στις Καναρίους Νήσους (1279), καθώς και τον αριθμό των ζώων για τα οποία χορηγήθηκε η πριμοδότηση σφαγής για το έτος 2000 στα ΥΓΔ (3727), στη Μαδέρα (1678), στις Αζόρες (10318) και στις Καναρίους Νήσους (1696).

(7) Τα επιμέρους ανώτατα όρια που περιλαμβάνονται στο περιφερειακό ανώτατο όριο της Γαλλίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας όσον αφορά την ειδική πριμοδότηση, που βασίζονται στον αριθμό των πριμοδοτήσεων που χορηγήθηκαν βάσει ενός έτους αναφοράς στους παραγωγούς των ΥΓΔ, των Αζορών και της Μαδέρας και των Καναρίων Νήσων, προορίζονται αποκλειστικά για αυτούς. Τα επιμέρους ανώτατα όρια που περιλαμβάνονται στο εθνικό ανώτατο όριο των εν λόγω κρατών μελών όσον αφορά την πριμοδότηση στη θηλάζουσα αγελάδα, που βασίζονται στον αριθμό των πριμοδοτήσεων που χορηγήθηκαν βάσει ενός έτους αναφοράς στους παραγωγούς των ΥΓΔ, των Αζορών και της Μαδέρας και των Καναρίων Νήσων, προορίζονται αποκλειστικά για αυτούς. Το υπόλοιπο του αριθμού των επιλέξιμων ζώων μέχρι των συγκεκριμένων ορίων της ειδικής πριμοδότησης και της πριμοδότησης στη θηλάζουσα αγελάδα για τις περιφέρειες που καθορίζονται ανωτέρω, που εισήχθησαν από τους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 1452/2001, (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1454/2001, προστίθεται σε αυτά των παραρτημάτων Ι και II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1455/2001(8).

(8) Τα επιμέρους ανώτατα όρια που περιλαμβάνονται στο εθνικό ανώτατο όριο της Γαλλίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας όσον αφορά την πριμοδότηση σφαγής, που βασίζονται στον αριθμό των πριμοδοτήσεων που χορηγήθηκαν βάσει ενός έτους αναφοράς στους παραγωγούς των ΥΓΔ, των Αζορών και της Μαδέρας και των Καναρίων Νήσων, προορίζονται αποκλειστικά για αυτούς. Το υπόλοιπο του αριθμού των επιλέξιμων ζώων μέχρι των συγκεκριμένων ορίων της πριμοδότησης σφαγής για τις περιφέρειες αυτές, που εισήχθη από τους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 1452/2001, (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1454/2001, προστίθεται σε αυτά του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2342/1999.

(9) Για λόγους νομικής σαφήνειας κρίνεται σκόπιμο να καταργηθεί ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2912/95 της Επιτροπής(9).

(10) Για να επιτραπεί η άμεση εφαρμογή των διατάξεων των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1452/2001, (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1454/2001, είναι αναγκαίο ο παρών κανονισμός να αρχίσει να ισχύει το συντομότερο δυνατόν.

(11) Για να διασφαλιστεί η συνοχή με την έναρξη της περιόδου εφαρμογής του καθεστώτος των πριμοδοτήσεων που θεσπίζεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1254/1999 όσον αφορά το έτος 2002, είναι αναγκαίο ο παρών κανονισμός να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2002.

(12) Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης βοείου κρέατος,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

1. Το όριο των ενενήντα ζώων ανά ομάδα ηλικίας, ανά ημερολογιακό έτος και ανά εκμετάλλευση σχετικά με την ειδική πριμοδότηση, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, εφαρμόζεται στα ΥΓΔ, στη Μαδέρα και στις Καναρίους Νήσους.

2. Τα επιμέρους ανώτατα όρια που θεσπίζονται για τις εξόχως απομακρυσμένες περιφέρειες εντός των περιφερειακών ανωτάτων ορίων, που ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, για την ειδική πριμοδότηση και περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι του εν λόγω κανονισμού, καθορίζονται ως εξής:

>ΘΕΣΗ ΠΙΝΑΚΑ>

3. Όσον αφορά την πριμοδότηση στη θηλάζουσα αγελάδα, οι αρχές των οικείων κρατών μελών προβλέπουν τις αναγκαίες διατάξεις ώστε να εξασφαλίσουν, στο μέτρο που είναι αναγκαίο, τα δικαιώματα των παραγωγών στους οποίους χορηγήθηκε πριμοδότηση κατ' εφαρμογή του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999. Οι εν λόγω αρχές ενημερώνουν το συντομότερο δυνατόν την Επιτροπή για τα μέτρα που έχουν ληφθεί. Το σύνολο των χορηγηθέντων πριμοδοτήσεων ενσωματώνεται σε ένα ειδικό επιμέρους ανώτατο όριο που θεσπίζεται εντός των εθνικών ανώτατων ορίων που καθορίζονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, το οποίο προορίζεται αποκλειστικά για τους παραγωγούς των ΥΓΔ, της Μαδέρας και των Καναρίων Νήσων.

Οι αρμόδιες αρχές των οικείων κρατών μελών δύνανται να θεσπίζουν τις ειδικές διατάξεις χορήγησης ή ανακατανομής των δικαιωμάτων πριμοδότησης. Υποβάλουν τους όρους αυτούς προς εξέταση στην Επιτροπή πριν να τους θέσουν σε εφαρμογή.

4. Το ειδικό αποθεματικό δικαιωμάτων πριμοδότησης στη θηλάζουσα αγελάδα που αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 4 στοιχείο β) δεύτερη περίπτωση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1452/2001 περιλαμβάνει 35000 δικαιώματα πριμοδότησης.

5. Το ειδικό αποθεματικό δικαιωμάτων πριμοδότησης στη θηλάζουσα αγελάδα που αναφέρεται στο άρθρο 13 παράγραφος 6 στοιχείο β) δεύτερη περίπτωση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 περιλαμβάνει 1000 δικαιώματα πριμοδότησης.

6. Το ειδικό αποθεματικό δικαιωμάτων πριμοδότησης στη θηλάζουσα αγελάδα που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 στοιχείο β) δεύτερη περίπτωση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1454/2001 περιλαμβάνει 5000 δικαιώματα πριμοδότησης.

7. Τα επιμέρους ανώτατα όρια που θεσπίζονται για τις εξόχως απομακρυσμένες περιφέρειες εντός των εθνικών ανωτάτων ορίων που ορίζονται στο άρθρο 11 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999 για την πριμοδότηση σφαγής και περιλαμβάνονται στο παράρτημα III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2342/1999, καθορίζονται ως εξής:

>ΘΕΣΗ ΠΙΝΑΚΑ>

8. Οι βασικές πριμοδοτήσεις καθώς και οι συμπληρωματικές πριμοδοτήσεις στη θηλάζουσα αγελάδα, αφενός, και οι συμπληρωματικές πριμοδοτήσεις σφαγής, αφετέρου, αποτελούν αντικείμενο μιας μόνο αίτησης εκ μέρους του παραγωγού, στο πλαίσιο των διατάξεων που θεσπίζονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1254/1999.

9. Κάθε αίτηση για την ενίσχυση που αναφέρεται στο άρθρο 22 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 υποβάλλεται από τον παραγωγό που προέβη στην εκτροφή κατά την περίοδο που απαιτείται πριν από την αποστολή. Περιλαμβάνει ιδίως:

- τον αριθμό ταυτοποίησης του ζώου,

- δήλωση αποστολής που αναφέρει τον προορισμό του ζώου.

10. Οι αρχές των οικείων κρατών μελών δύνανται να θεσπίζουν, εφόσον είναι αναγκαίο, συμπληρωματικές διατάξεις για τη χορήγηση συμπληρωματικών ενισχύσεων που αναφέρονται στο παρόν άρθρο και πληροφορούν σχετικά την Επιτροπή χωρίς καθυστέρηση.

Εξάλλου, οι εν λόγω αρχές κοινοποιούν κάθε έτος στην Επιτροπή, το αργότερο μέχρι τις 31 Ιουλίου και για το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, τον αριθμό των ζώων για τα οποία έχουν ζητηθεί και χορηγηθεί οι βασικές πριμοδοτήσεις, καθώς και οι συμπληρωματικές πριμοδοτήσεις στη θηλάζουσα αγελάδα και οι συμπληρωματικές πριμοδοτήσεις σφαγής. Κοινοποιούν επίσης πριν από την εν λόγω ημερομηνία τον αριθμό των ζώων για τα οποία ζητήθηκε και χορηγήθηκε η ενίσχυση που αναφέρεται στο άρθρο 22 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1453/2001.

Άρθρο 2

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2912/95 καταργείται.

Άρθρο 3

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει από την ημέρα της δημοσίευσης του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2002.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 30 Ιανουαρίου 2002.

Για την Επιτροπή

Franz Fischler

Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ L 198 της 21.7.2001, σ. 11.

(2) ΕΕ L 198 της 21.7.2001, σ. 26.

(3) ΕΕ L 198 της 21.7.2001, σ. 45.

(4) ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 21.

(5) ΕΕ L 315 της 1.12.2001, σ. 29.

(6) ΕΕ L 281 της 4.11.1999, σ. 30.

(7) ΕΕ L 282 της 26.10.2001, σ. 39.

(8) ΕΕ L 198 της 21.7.2001, σ. 58.

(9) ΕΕ L 305 της 19.12.1995, σ. 17.