31981R1468

*****

I

(Πράξεις για την ισχύ των οποίων απαιτείται δημοσίευση)

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 1468/81 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 19ης Μαΐου 1981

περί της αμοιβαίας συνδρομής μεταξύ των διοικητικών αρχών των Κρατών μελών και της συνεργασίας των αρχών αυτών με την Επιτροπή με σκοπό τη διασφάλιση της ορθής εφαρμογής των τελωνειακών ή γεωργικών ρυθμίσεων

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος και ιδίως τα άρθρα 43 και 235,

τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 729/70 του Συμβουλίου της 21ης Απριλίου 1970 περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής (1), όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3509/80 (2), και ιδίως το άρθρο 8 παράγραφος 3 αυτού,

την πρόταση της Επιτροπής (3),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (4),

Εκτιμώντας:

ότι η καλή λειτουργία της τελωνειακής ενώσεως και της κοινής γεωργικής πολιτικής απαιτεί στενή συνεργασία μεταξύ των διοικητικών αρχών κάθε Κράτους μέλους στις οποίες έχει ανατεθεί η εκτέλεση των διατάξεων που έχουν θεσπιστεί στους δύο αυτούς τομείς· ότι επίσης απαιτεί κατάλληλη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αυτών διοικητικών αρχών και της Επιτροπής, στην οποία έχει ανατεθεί η μέριμνα για την εφαρμογή της συνθήκης και των διατάξεων που έχουν θεσπισθεί δυνάμει αυτής·

ότι, κατά συνέπεια, πρέπει να οριστούν οι κανόνες, σύμφωνα με τους οποίους οι διοικητικές αρχές των Κρατών μελών οφείλουν να παρέχουν μεταξύ τους αμοιβαία συνδρομή και να συνεργάζονται με την Επιτροπή για τη διασφάλιση της ορθής εφαρμογής των τελωνειακών ή γεωργικών ρυθμίσεων, ιδίως με τη λήψη προληπτικών μέτρων και την αναζήτηση των παραβάσεων των ρυθμίσεων αυτών και με τον έλεγχο όλων των ενεργειών που είναι ή εμφανίζονται αντίθετες προς τις ρυθμίσεις αυτές· ότι, παρ' ολα αυτά, οι εν λόγω κανόνες δεν πρέπει να εφαρμόζονται στο μέτρο που επικαλύπτουν τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 283/72 του Συμβουλίου της 7ης Φεβρουαρίου 1972 περί των ανωμαλιών και της ανακτήσεως των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών στο πλαίσιο της χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής ως και της οργανώσεως ενός συστήματος πληροφορήσεως στον τομέα αυτό (5) ή όταν αναφέρονται σε τομείς που εμπίπτουν στις διατάξεις του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 359/79 του Συμβουλίου της 5ης Φεβρουαρίου 1979 περί της αμέσου συνεργασίας των υπηρεσιών που είναι επιφορτισμένες από τα Κράτη μέλη για τον έλεγχο της τηρήσεως των κοινοτικών και εθνικών διατάξεων στον αμπελοοινικό τομέα (6)·

ότι, ελλείψει σχετικής ρυθμίσεως, τα Κράτη μέλη συνήψαν μεταξύ τους, το 1967, σύμβαση για την αμοιβαία συνδρομή μεταξύ των αντιστοίχων τελωνειακών αρχών τους· ότι πρέπει να αποφευχθεί η αισθητή τροποποίηση των διατάξεων πρακτικού χαρακτήρα, που έχουν θεσπισθεί για την εφαρμογή αυτής της συμβάσεως, από τη θέσπιση κοινοτικής ρυθμίσεως που έχει αποβεί αναγκαία στον τομέα αυτό· ότι για το λόγο αυτό, η θέσπιση της εν λόγω κοινοτικής ρυθμίσεως πρέπει στο μέτρο του δυνατού να βασίζεται στις διατάξεις της παραπάνω συμβάσεως, ώστε να καταστεί δυνατή η πλήρης αξιοποίηση των μηχανισμών που έχουν εκπονηθεί για την εφαρμογή της·

ότι η θέσπιση κοινοτικών διατάξεων για την αμοιβαία συνδρομή μεταξύ των διοικητικών αρχών των Κρατών μελών όσο και για τη συνεργασία τους με την Επιτροπή, με σκοπό τη διασφάλιση της ορθής εφαρμογής των τελωνειακών ή γεωργικών ρυθμίσεων δεν θίγει την εφαρμογή της συμβάσεως του 1967 στους τομείς που εμπίπτουν ακόμη στην αποκλειστική αρμοδιότητα των Κρατών μελών· ότι εξάλλου οι εν λόγω κοινοτικές διατάξεις δεν μπορούν να θίγουν την εφαρμογή, στα Κράτη μέλη, των κανόνων σχετικά με την αμοιβαία ποινική δικαστική αγωγή·

ότι οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού αφορούν την εφαρμογή τόσο των κανόνων της κοινής γεωργικής πολιτικής όσο και του Κοινού Δασμολογίου και των άλλων

ρυθμίσεων στον τελωνειακό τομέα· ότι, υπό τη δεύτερη αυτή άποψη, οι ειδικές διατάξεις της συνθήκης δεν παρέχουν στα όργανα της Κοινότητος την εξουσία να θεσπίζουν υποχρεωτικές διατάξεις για την αμοιβαία συνδρομή· ότι, για το λόγο αυτό, θεωρείται αναγκαίο οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού να βασισθούν και στο άρθρο 235,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

1. Ο παρών κανονισμός προσδιορίζει τους όρους σύμφωνα με τους οποίους οι διοικητικές αρχές των Κρατών μελών, στις οποίες έχει ανατεθεί η εκτέλεση των τελωνειακών ή γεωργικών ρυθμίσεων, συνεργάζονται μεταξύ τους καθώς και με την Επιτροπή με σκοπό τη διασφάλιση της τηρήσεως αυτών των ρυθμίσεων.

Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού δεν εφαρμόζονται στο μέτρο που επικαλύπτουν τις διατάξεις των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 283/72 και (ΕΟΚ) αριθ. 359/79.

Άρθρο 2

1. Κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού νοείται ως:

- «τελωνειακή ρύθμιση», το σύνολο των διατάξεων κοινοτικού χαρακτήρα και των διατάξεων που έχουν θεσπισθεί για την εφαρμογή της κοινοτικής ρυθμίσεως που διέπει την εισαγωγή, εξαγωγή, διαμετακόμιση και παραμονή εμπορευμάτων που αποτελούν αντικείμενο συναλλαγών μεταξύ των Κρατών μελών καθώς και μεταξύ αυτών και τρίτων χωρών,

- «γεωργική ρύθμιση», το σύνολο των διατάξεων που έχουν θεσπισθεί στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και των ειδικών ρυθμίσεων που έχουν θεσπισθεί με βάση το άρθρο 235 της συνθήκης, σχετικά με τα εμπορεύματα που προκύπτουν από την μεταποίηση γεωργικών προϊόντων,

- «αιτούσα αρχή», η αρμόδια αρχή Κράτους μέλους που διατυπώνει αίτηση συνδρομής,

- «αρμόδια αρχή», η αρμόδια αρχή Κράτους μέλους προς την οποία απευθύνεται η αίτηση συνδρομής.

2. Κάθε Κράτος μέλος γνωστοποιεί στα άλλα Κράτη μέλη και στην Επιτροπή τον κατάλογο των αρμοδίων αρχών που ορίζονται για να επικοινωνούν στα πλαίσια της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

Στον παρόντα κανονισμό, με την έκφραση «αρμόδιες αρχές» νοούνται οι αρχές που ορίζονται σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο.

Άρθρο 3

Η υποχρέωση για την παροχή συνδρομής που προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό δεν αφορά τη γνωστοποίηση πληροφοριών ή εγγράφων τα οποία οι διοικητικές αρχές του άρθρου 1 παράγραφος 1 έλαβαν στα πλαίσια εξουσιών που ασκούν, κατόπιν παραγγελίας της δικαστικής αρχής.

Παρ' ολα αυτά, όταν πρόκειται για συνδρομή κατόπιν αιτήσεως, μία τέτοια γνωστοποίηση γίνεται σε κάθε περίπτωση που η δικαστική αρχή, της οποίας πρέπει να ζητηθεί η σχετική γνώμη, δίνει τη συναίνεσή της.

ΤΙΤΛΟΣ Ι

Αίτηση συνδρομής

Άρθρο 4

1. Μετά από αίτηση της αιτούσας αρχής, η αρμόδια αρχή γνωστοποιεί όλες τις πληροφορίες που θα της επιτρέψουν να διασφαλίσει την τήρηση των προβλεπομένων διατάξεων, στα πλαίσια των τελωνειακών ή γεωργικών ρυθμίσεων και ιδίως των σχετικών μέ:

- την εφαρμογή δασμών και φορολογικών επιβαρύνσεων ισοδυνάμου αποτελέσματος καθώς και των γεωργικών εισφορών και άλλων επιβαρύνσεων στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής ή ειδικών καθεστώτων, τα οποία βάσει του άρθρου 235 της συνθήκης, εφαρμόζονται σε ορισμένα εμπορεύματα που προκύπτουν από τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων,

- τις πράξεις που υπάγονται στο σύστημα χρηματοδοτήσεως από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεως.

2. Για την απόκτηση των αιτουμένων πληροφοριών, η αρμόδια αρχή ή η διοικητική αρχή προς την οποία η τελευταία παρέπεμψε το θέμα, προβαίνει στις κατάλληλες ενέργειες κατά τον ίδιο τρόπο, ως εάν ενεργούσε για λογαριασμό της ή μετά από αίτηση άλλης αρχής της χώρας της.

Άρθρο 5

Μετά από αίτηση της αιτούσας αρχής, η αρμόδια αρχή της χορηγεί κάθε βεβαίωση καθώς και κάθε έγγραφο ή επικυρωμένο αντίγραφο εγγράφου, το οποίο έχει στην κατοχή της ή αποκτά σύμφωνα με τους όρους του άρθρου 4 παράγραφος 2, σχετικά με πράξεις επί των οποίων εφαρμόζονται οι τελωνειακές ή γεωργικές ρυθμίσεις.

Άρθρο 6

1. Μετά από αίτηση της αιτούσας αρχής, η αρμόδια αρχή, τηρώντας τους κανόνες που ισχύουν στο Κράτος μέλος, όπου έχει την έδρα της, κοινοποιεί ή δίνει εντολή για την κοινοποίηση στον παραλήπτη όλων των πράξεων ή αποφάσεων που έχουν εκδοθεί από τις διοικητικές αρχές και αφορούν την εφαρμογή των τελωνειακών ή γεωργικών ρυθμίσεων. 2. Οι αιτήσεις για κοινοποίηση, στις οποίες αναφέρεται το θέμα της προς κοινοποίηση πράξεως ή αποφάσεως, συνοδεύονται από μετάφραση στην ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες του Κράτους μέλους, όπου έχει την έδρα της η αρμόδια αρχή, με την επιφύλαξη του δικαιώματος της τελευταίας να αρνηθεί την κοινοποίηση μιας τέτοιας μεταφράσεως.

Άρθρο 7

Μετά από αίτηση της αιτούσας αρχής, η αρμόδια αρχή ασκεί ή δίνει εντολή για άσκηση, στο μέτρο του δυνατού, ειδικής εποπτείας εντός των ορίων αρμοδιότητας των υπηρεσιών της, όσον αφορά:

α) τα πρόσωπα για τα οποία υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες ότι παραβαίνουν τελωνειακές ή γεωργικές ρυθμίσεις και ειδικότερα τις μετακινήσεις τους·

β) τους χώρους εναποθηκεύσεως εμπορευμάτων υπό συνθήκες που δικαιολογούν βάσιμα την υπόνοια ότι έχουν δημιουργηθεί με σκοπό τη διευκόλυνση πράξεων αντιθέτων με τις τελωνειακές ή γεωργικές ρυθμίσεις·

γ) τις διακινήσεις εμπορευμάτων που δικαιολογούν την υπόνοια ότι γίνονται στα πλαίσια πράξεων αντιθέτων προς τις τελωνειακές ή γεωργικές ρυθμίσεις·

δ) τα μεταφορικά μέσα για τα οποία υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες ότι χρησιμοποιούνται για τη διενέργεια πράξεων αντιθέτων προς τις τελωνειακές ή γεωργικές ρυθμίσεις.

Άρθρο 8

Μετά από αίτηση της αιτούσας αρχής, η αρμόδια αρχή της γνωστοποιεί ιδίως υπό μορφή εκθέσεων και άλλων εγγράφων ή επικυρωμένων αντιγράφων ή αποσπασμάτων τους, όλες τις πληροφορίες που διαθέτει ή αποκτά σύμφωνα με τους όρους του άρθρου 4 παράγραφος 2, σχετικά με πράξεις που έχουν διαπιστωθεί ή προμελετηθεί και οι οποίες είναι ή θεωρούνται από την αρμόδια αρχή ότι είναι αντίθετες προς τις τελωνειακές ή γεωργικές ρυθμίσεις.

Εν τούτοις, η κοινοποίηση πρωτότυπων εγγράφων και η παράδοση αντικειμένων γίνονται μόνο εφ' οσον οι ισχύουσες διατάξεις στο Κράτος μέλος, όπου η αρμόδια αρχή έχει την έδρα της, δεν αντίκεινται.

Άρθρο 9

1. Μετά από αίτηση της αιτούσας αρχής, η αρμόδια αρχή προβαίνει ή δίνει εντολή για τη διεξαγωγή των καταλλήλων ερευνών σχετικά με πράξεις, που είναι ή θεωρούνται από την αιτούσα αρχή ότι είναι αντίθετες προς τις τελωνειακές ή γεωργικές ρυθμίσεις.

Για τη διεξαγωγή των ερευνών αυτών, η αρμόδια αρχή ή η διοικητική αρχή προς την οποία η τελευταία παρέπεμψε το θέμα, προβαίνει στις κατάλληλες ενέργειες κατά τον ίδιο τρόπο ως εάν ενεργούσε για λογαριασμό της ή μετά από αίτηση άλλης αρχής της χώρας στην οποία ανήκει.

Η αρμόδια αρχή γνωστοποιεί τα αποτελέσματα των ερευνών αυτών στην αιτούσα αρχή.

2. Μετά από συμφωνία της αιτούσας αρχής, και της αρμόδιας αρχής, μπορούν να παρευρίσκονται στις έρευνες που προβλέπονται από την παράγραφο 1 υπάλληλοι οριζόμενοι από την αιτούσα αρχή.

Άρθρο 10

Μετά από συμφωνία μεταξύ της αιτούσας αρχής και της αρμόδιας αρχής και σύμφωνα με διαδικασία που ορίζει η τελευταία, υπάλληλοι ειδικά εξουσιοδοτημένοι από την αιτούσα αρχή μπορούν στα γραφεία στα οποία οι διοικητικές αρχές του Κράτους μέλους, όπου η αρμόδια αρχή έχει την έδρα της και ασκούν τις δραστηριότητές τους, να συλλέγουν πληροφορίες, οι οποίες είναι αναγκαίες στην αιτούσα αρχή, σχετικά με την εφαρμογή των τελωνειακών ή γεωργικών ρυθμίσεων και οι οποίες προέρχονται από την τεκμηρίωση, την οποία μπορούν να χρησιμοποιούν οι υπάλληλοι των εν λόγω γραφείων. Οι υπάλληλοι αυτοί εξουσιοδοτούνται να λαμβάνουν αντίγραφα της τεκμηριώσεως αυτής.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ

Αυτεπάγγελτη συνδρομή

Άρθρο 11

Σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που καθορίζουν στα άρθρα 12 και 13, οι αρμόδιες αρχές κάθε Κράτους μέλους παρέχουν τη συνδρομή τους στις αρμόδιες αρχές των άλλων Κρατών μελών χωρίς προηγούμενη αίτηση αυτών των τελευταίων.

Άρθρο 12

Όταν οι αρμόδιες αρχές κάθε Κράτους μέλους κρίνουν αναγκαίο, για την τήρηση των τελωνειακών ή γεωργικών ρυθμίσεων:

α) ασκούν ή δίνουν εντολή για την άσκηση, στο μέτρο του δυνατού, της ειδικής εποπτείας του άρθρου 7,

β) γνωστοποιούν στις αρμόδιες αρχές των άλλων ενδιαφερομένων Κρατών μελών, ιδίως υπό μορφή εκθέσεων και άλλων εγγράφων ή επικυρωμένων αντιγράφων ή αποσπασμάτων τους, όλες τις πληροφορίες που διαθέτουν σχετικά με πράξεις που είναι ή που θεωρούν ότι είναι αντίθετες προς τις τελωνειακές ή γεωργικές ρυθμίσεις. Άρθρο 13

Οι αρμόδιες αρχές κάθε Κράτους μέλους γνωστοποιούν αμελλητί στις αρμόδιες αρχές των άλλων ενδιαφερομένων Κρατών μελών όλες τις χρήσιμες πληροφορίες, σχετικά με πράξεις που είναι ή που θεωρούν ότι είναι αντίθετες προς τις τελωνειακές ή γεωργικές ρυθμίσεις και ιδίως τις σχετικές με τα εμπορεύματα που αποτελούν αντικείμενο των πράξεων αυτών, καθώς και με τα νέα μέσα ή μεθόδους που χρησιμοποιούνται για τη διενέργειά τους.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

Τελικές διατάξεις

Άρθρο 14

1. Οι αρμόδιες αρχές των Κρατών μελών γνωστοποιούν στην Επιτροπή, μόλις περιέλθουν στη γνώση της:

α) όλες τις πληροφορίες που θεωρούν χρήσιμες σχετικά μέ:

- τα εμπορεύματα που αποτέλεσαν ή για τα οποία υπάρχει υπόνοια ότι αποτελούν αντικείμενο πράξεων αντιθέτων προς τις τελωνειακές ή γεωργικές ρυθμίσεις,

- τις μεθόδους και τρόπους που χρησιμοποιήθηκαν ή για τους οποίους υπάρχει υπόνοια ότι χρησιμοποιήθηκαν για την παράβαση των τελωνειακών ή γεωργικών ρυθμίσεων·

β) όλες τις πληροφορίες σχετικά με ανεπάρκειες ή κενά των τελωνειακών ή γεωργικών ρυθμίσεων, των οποίων η εφαρμογή επέτρεψε να διαπιστωθούν ή να θεωρηθούν πιθανές.

2. Η Επιτροπή γνωστοποιεί στις αρμόδιες αρχές των Κρατών μελών, μόλις περιέλθουν στη γνώση της, όλες τις πληροφορίες που είναι δυνατό να τους επιτρέψουν τη διασφάλιση της τηρήσεως των τελωνειακών ή γεωργικών ρυθμίσεων.

Άρθρο 15

Η Επιτροπή διοργανώνει συνεδριάσεις με τους αντιπροσώπους των Κρατών μελών με σκοπό:

- την εξέταση, σε γενικό πλαίσιο, της λειτουργίας της αμοιβαίας συνδρομής που προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό,

- τον καθορισμό στην πράξη των τρόπων διαβιβάσεως των πληροφοριών που προβλέπεται από το άρθρο 14,

- την εξέταση των πληροφοριών που γνωστοποιούνται στην Επιτροπή κατ' εφαρμογή του άρθρου 14 για τη συναγωγή σχετικών συμπερασμάτων καί, αν παρίσταται ανάγκη, την εισήγηση των αναγκαίων μέτρων, ιδίως με τροποποίηση των υφισταμένων κοινοτικών διατάξεων ή θέσπιση συμπληρωματικών διατάξεων.

Άρθρο 16

Για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού τα Κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα:

α) για τη διασφάλιση, στο εσωτερικό τους, ενός ορθού συντονισμού μεταξύ των διοικητικών αρχών του άρθρου 1 παράγραφος 1·

β) για την καθιέρωση, στα πλαίσια των αμοιβαίων σχέσεών τους και στο βαθμό που αυτό είναι αναγκαίο, μιας άμεσης συνεργασίας μεταξύ των αρχών που εξουσιοδοτούν ειδικά προς το σκοπό αυτό·

γ) για τον από κοινού καθορισμό, στον αναγκαίο βαθμό, των καταλλήλων μεθόδων για τη διασφάλιση της καλής λειτουργίας της αμοιβαίας συνδρομής που προβλέπει ο παρών κανονισμός.

Άρθρο 17

1. Ο παρών κανονισμός δεν επιβάλλει στις διοικητικές αρχές των Κρατών μελών την παροχή συνδρομής στην περίπτωση που η συνδρομή αυτή ενδέχεται να προσβάλει τη δημόσια τάξη ή άλλα βασικά συμφέροντα του Κράτους μέλους, όπου οι αρχές αυτές έχουν την έδρα τους.

2. Κάθε άρνηση συνδρομής πρέπει να είναι αιτιολογημένη.

Άρθρο 18

Η διαβίβαση εγγράφων που προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό μπορεί να αντικατασταθεί από την παροχή πληροφοριών που προέρχονται, σε οποιαδήποτε μορφή και για τους ίδιους σκοπούς, από τα μέσα της πληροφορικής.

Άρθρο 19

1. Οι πληροφορίες που κοινοποιούνται με οποιαδήποτε μορφή σε εφαρμογή του παρόντος κανονισμού έχουν εμπιστευτικό χαρακτήρα. Καλύπτονται από το επαγγελματικό απόρρητο και από προστασία που παρέχουν οι εθνικοί νόμοι του Κράτους μέλους το οποίο τις έλαβε, όπως για πληροφορίες της ίδιας φύσης καθώς και από τις αντίστοιχες διατάξεις που εφαρμόζονται στα κοινοτικά όργανα.

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο δεν μπορούν ιδίως να διαβιβαστούν σε πρόσωπα διάφορα εκείνων που στα Κράτη μέλη ή στα κοινοτικά όργανα, πρέπει σύμφωνα με τα καθήκοντά τους να τις γνωρίζουν. Ούτε μπορούν να χρησιμοποιηθούν για σκοπούς διάφορους από εκείνους που προβλέπει ο παρών κανονισμός, εκτός αν η αρχή που τις παρέσχε έδωσε ρητή συγκατάθεση και εφ' οσον οι ισχύουσες διατάξεις στο Κράτος μέλος όπου η αρχή που τις έλαβε έχει την έδρα της, δεν είναι αντίθετες προς μία τέτοια κοινοποίηση ή χρήση.

2. Η παράγραφος 1 δεν αντιτίθεται στη χρήση των πληροφοριών που ελήφθησαν σ' εφαρμογή του παρόντος κανονισμού στο πλαίσιο δικαστικών αγωγών ή διώξεων που στη συνέχεια ανελήφθησαν λόγω της μη τηρήσεως των τελωνειακών ή γεωργικών ρυθμίσεων. Η αρμόδια αρχή του Κράτους μέλους που παρέσχε τις εν λόγω πληροφορίες ενημερώνεται αμελλητί σχετικά με κάθε τέτοια χρήση.

Άρθρο 20

Τα Κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή τις διμερείς συμφωνίες αμοιβαίας συνδρομής μεταξύ των τελωνειακών διοικήσεων που συνήψαν με τρίτες χώρες.

Άρθρο 21

Τα Κράτη μέλη παραιτούνται από κάθε απαίτηση επιστροφής των εξόδων που προέκυψαν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού εκτός, κατά περίπτωση, όσον αφορά τις αμοιβές εμπειρογνωμόνων.

Άρθρο 22

Ο παρών κανονισμός δεν επηρεάζει την εφαρμογή στα Κράτη μέλη των κανόνων, σχετικά με την ποινική δικαστική αγωγή.

Άρθρο 23

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την 1η Ιουλίου 1981.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε Κράτος μέλος.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις 9 Μαΐου 1981.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

D. F. van der MEI

(1) ΕΕ αριθ. L 94 της 28. 4. 1970, σ. 13.

(2) ΕΕ αριθ. L 367 της 31. 12. 1980, σ. 87.

(3) ΕΕ αριθ. C 100 της 22. 11. 1973, σ. 30.

(4) ΕΕ αριθ. C 2 της 9. 1. 1974, σ. 22.

(5) ΕΕ αριθ. L 36 της 10. 2. 1972, σ. 1.

(6) ΕΕ αριθ. L 54 της 5. 3. 1979, σ. 136.