Δημοσίευση αίτησης καταχώρισης ονομασίας σύμφωνα με το άρθρο 50 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων

(2023/C 290/08)

Η παρούσα δημοσίευση παρέχει το δικαίωμα ένστασης κατά της αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), εντός τριών μηνών από την ημερομηνία της παρούσας δημοσίευσης.

ΕΝΙΑΙΟ ΕΓΓΡΑΦΟ

«Meso crne slavonske svinje»

Αριθ. ΕΕ: PDO-HR-02818 — 26.11.2021

ΠΟΠ (x) ΠΓΕ ( )

1.   Ονομασία/-Ες [ΠΟΠ ή ΠΓΕ]

Meso crne slavonske svinje

2.   Κράτος μέλος ή τρίτη χώρα

Δημοκρατία της Κροατίας

3.   Περιγραφή του γεωργικού προϊόντος ή του τρόφιμου

3.1.   Τύπος προϊόντος

Κλάση 1.1. Νωπά κρέατα (και βρώσιμα παραπροϊόντα σφαγίων)

3.2.   Περιγραφή του προϊόντος που φέρει την προβλεπόμενη στο σημείο 1 ονομασία

Το «Meso crne slavonske svinje» είναι νωπό κρέας που προέρχεται από τη σφαγή αρσενικών και θηλυκών χοίρων της κατηγορίας χοιριδίων και χοίρων προς πάχυνση που προέρχονται από θηλυκούς χοίρους και αγριόχοιρους της φυλής του μαύρου σλαβονικού χοίρου (Fajferica), κατάλληλης ηλικίας και τελικού σωματικού βάρους, που διατηρούνται σε ειδικές συνθήκες στέγασης (σύστημα εκτακτικής και ημιεντατικής κτηνοτροφίας) και τελούν υπό κατάλληλο σύστημα σίτισης.

Το «Meso crne slavonske svinje» λαμβάνεται από χοιρίδια που σφάζονται σε ηλικία 120-150 ημερών με βάρος ζώντος ζώου 20-30 kg και από χοίρους προς πάχυνση που σφάζονται σε ηλικία 450-730 ημερών με βάρος ζώντος ζώου 100-170 kg. Τα σφαγμένα σφάγια των χοιριδίων ζυγίζουν 12-22 kg, ενώ τα σφαγμένα σφάγια των χοίρων προς πάχυνση ζυγίζουν 55-120 kg. Τα σφαγμένα σφάγια (από την ηβική σύμφυση έως τον πρώτο αυχενικό σπόνδυλο, τον άτλαντα) έχουν μήκος 60-80 cm για τα χοιρίδια και 90-115 cm για τους χοίρους προς πάχυνση. Η περιεκτικότητα των σφαγμένων σφαγίων σε άπαχο κρέας κυμαίνεται από 55 % έως 60 % για τα χοιρίδια και από 35 % έως 45 % για τους χοίρους προς πάχυνση. Ανάλογα με την ηλικία και τον τρόπο εκτροφής των ζώων, το ποσοστό του ενδομυϊκού λίπους υπερβαίνει το 5 %, γεγονός που προσδίδει στο κρέας τη «διάστικτη» όψη του.

Ο λιπώδης ιστός του «Meso crne slavonske svinje» είναι λευκός.

Η χημική σύνθεση του «Meso crne slavonske svinje» σε κάθε φάση παραγωγής πρέπει να πληροί τις απαιτήσεις που καθορίζονται στον ακόλουθο πίνακα:

Συστατικό	Χοιρίδια	Χοίροι προς πάχυνση βάρους έως 120 kg	Χοίροι προς πάχυνση βάρους από 120 kg έως 180 kg
Λίπος (%)	> 2,0	> 4,0	> 5,0
Πρωτεΐνες (%)	> 21,0	> 23,0	> 23,0
Τέφρα (%)	< 1,5	< 1,5	< 1,5
Νερό (%)	< 75,0	< 75,0	< 75,0

Το «Meso crne slavonske svinje» διατίθεται στην αγορά ως διατηρημένο με απλή ψύξη (νωπό) ή κατεψυγμένο κρέας σε ολόκληρα σφάγια, ημιμόρια σφαγίων, μέρη ημιμορίων σφαγίων με κόκαλο [τεταρτημόρια σφαγίων, εκλεκτά τεμάχια (πόδι, ώμος, κοιλιά, πλάτη, θωρακο-οσφυϊκή χώρα)] και ως κρέας χωρίς κόκαλα (με το κομμάτι ή σε φέτες, χύδην ή συσκευασμένο). Το «Meso crne slavonske svinje» καταναλώνεται ψημένο.

3.3.   Ζωοτροφές (μόνο για προϊόντα ζωικής προέλευσης) και πρώτες ύλες (μόνο για μεταποιημένα προϊόντα)

Κατά τη διάρκεια της περιόδου γαλουχίας, τα χοιρίδια λαμβάνουν συμπλήρωμα έτοιμου μείγματος ζωοτροφών (20 % ακατέργαστη πρωτεΐνη). Μετά τον απογαλακτισμό και κατά την εκτροφή στο ύπαιθρο, τρέφονται με μείγμα σιτηρών (αραβόσιτος, κριθάρι, σιτάρι, τριτικάλι) και ψυχανθών (σόγια, μπιζέλια, λούπινα, φασόλια) με συμπληρωματική προσθήκη αδρών ζωοτροφών (νωπή πράσινη μηδική, μείγμα τριφυλλιού/χόρτου, κολοκύθες, τσουκνίδες, άχυρο μηδικής). Η ακατέργαστη πρωτεΐνη πρέπει να αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 16 % του σιτηρεσίου των χοιριδίων κατά την εκτροφή. Η χρήση γενετικώς τροποποιημένων ζωοτροφών δεν επιτρέπεται στη διατροφή των χοιριδίων. Τα χοιρίδια σιτίζονται με γεύματα και επιτρέπεται η χρήση συμπληρωμάτων βιταμινών και μεταλλικών στοιχείων. Στα χοιρίδια πρέπει να παρέχεται ανά πάσα στιγμή επαρκής ποσότητα πόσιμου νερού.

Κατά την εκτροφή τους στο ύπαιθρο, οι χοίροι προς πάχυνση τρέφονται με μείγμα σιτηρών (αραβόσιτος, κριθάρι, σιτάρι, τριτικάλι, βρώμη,) και ψυχανθών (σόγια, μπιζέλια, λούπινα, φασόλια) με προσθήκη αδρών ζωοτροφών και καρπών του δάσους (βελανίδια, κάστανα, καρύδια οξιάς). Η ακατέργαστη πρωτεΐνη πρέπει να αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 12 % του σιτηρεσίου των χοίρων προς πάχυνση. Η χρήση γενετικώς τροποποιημένων ζωοτροφών δεν επιτρέπεται στη διατροφή των χοίρων προς πάχυνση. Οι χοίροι προς πάχυνση σιτίζονται με γεύματα. Στους χοίρους προς πάχυνση πρέπει να παρέχεται ανά πάσα στιγμή επαρκής ποσότητα πόσιμου νερού.

Όλες οι ζωοτροφές που χορηγούνται στα ζώα πρέπει να κατάγονται από την περιοχή που ορίζεται στο σημείο 4. Κατ’ εξαίρεση, σε περίπτωση φυσικών καταστροφών που εμποδίζουν την παραγωγή ζωοτροφών στην οριοθετημένη περιοχή, οι ζωοτροφές μπορούν να αγοράζονται από άλλες περιοχές, για τις οποίες ο ιδιοκτήτης πρέπει να παρέχει αποδεικτικά έγγραφα. Ωστόσο, οι ζωοτροφές που δεν προέρχονται από την οριοθετημένη περιοχή δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 50 % της ξηράς ουσίας σε ετήσια βάση.

3.4.   Ειδικά στάδια της παραγωγής τα οποία πρέπει να εκτελούνται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής

Όλα τα στάδια της παραγωγής του «Meso crne slavonske svinje», από τον τοκετό και την εκτροφή, την πάχυνση και τη σίτιση μέχρι τη σφαγή του χοίρου, τη μεταποίηση του σφαγίου και τη διάθεση στην αγορά, πρέπει να εκτελούνται εντός της γεωγραφικής περιοχής που ορίζεται στο σημείο 4.

3.5.   Ειδικοί κανόνες για τον τεμαχισμό, το τρίψιμο, τη συσκευασία κ.λπ. του προϊόντος στο οποίο αναφέρεται η καταχωρισμένη ονομασία

Για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας των ελέγχων και της ιχνηλασιμότητας, όλα τα στάδια της παραγωγής του «Meso crne slavonske svinje», καθώς και η συσκευασία και η επισήμανση, πρέπει να εκτελούνται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής. Είναι σημαντικό το προϊόν να συσκευάζεται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής, ώστε να εξασφαλίζεται ότι το κρέας παραμένει νωπό και διατηρεί την ποιότητα και την υγιεινή του. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η πιθανότητα μικροβιακής μόλυνσης μειώνεται στο ελάχιστο.

3.6.   Ειδικοί κανόνες για την επισήμανση του προϊόντος στο οποίο αναφέρεται η καταχωρισμένη ονομασία

Κατά τη διάθεσή του στην αγορά, το τελικό προϊόν «Meso crne slavonske svinje» πρέπει να φέρει το λογότυπο, το όνομα του παραγωγού και το σήμα της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης. Το λογότυπο του προϊόντος έχει το σχήμα ακανόνιστου πενταγώνου, με τετράγωνη βάση στραμμένη προς τα επάνω και τριγωνικό άκρο στραμμένο προς τα κάτω. Το πεντάγωνο είναι σκούρο κόκκινο με χρυσό άκρο. Στο κέντρο του πενταγώνου υπάρχει μια σχηματοποιημένη εικόνα μαύρου χοίρου. Πάνω από τη σχηματοποιημένη εικόνα μαύρου χοίρου αναγράφεται η ονομασία προϊόντος «Meso crne slavonske svinje», η οποία είναι γραμμένη με χρυσοκίτρινο χρώμα στη γραμματοσειρά Papyrus. Κάτω από τη σχηματοποιημένη εικόνα μαύρου χοίρου υπάρχουν τρία σχηματοποιημένα χρυσά αστέρια.

4.   Συνοπτική οριοθέτηση της γεωγραφικής περιοχής

Το «Meso crne slavonske svinje» παράγεται στην περιοχή της ηπειρωτικής Κροατίας, η οποία περιλαμβάνει 13 κομητείες και την πόλη του Ζάγκρεμπ. Το «Meso crne slavonske svinje» παράγεται αποκλειστικά εντός των διοικητικών ορίων των πόλεων και των δήμων των ακόλουθων κομητειών: Vukovar-Syrmia, Osijek-Baranja, Slavonski Brod-Posavina, Požega-Slavonia, Virovitica-Podravina, Bjelovar-Bilogora, Koprivnica-Križevci, Meļimurje, Varaždin, Krapina-Zagorje, Zagreb, Sisak Moslavina και Karlovac. Οι χοίροι εκτρέφονται παραδοσιακά στην περιοχή αυτή και η παραδοσιακή μέθοδος εκτροφής των χοίρων είναι σχεδόν πανομοιότυπη σε όλα τα τμήματα της οριοθετημένης περιοχής, λόγω των ιδιαίτερων γεωγραφικών και κλιματικών χαρακτηριστικών της. Η περιοχή παραγωγής του «Meso crne slavonske svinje» οριοθετείται κυρίως από τα σύνορα του κροατικού κράτους με την Ουγγαρία στα βόρεια, τη Σερβία στα ανατολικά και τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη στα νότια και νοτιοανατολικά, όπου τα σύνορα εκτείνονται κατά μήκος των ποταμών Sava και Una. Τα νοτιοδυτικά όρια της περιοχής παραγωγής του «Meso crne slavonske svinje» οριοθετούνται από τα σύνορα μεταξύ της κομητείας Karlovac και των κομητειών Lika-Senj, Primorje-Gorski Kotar και Zadar.

5.   Δεσμός με τη γεωγραφική περιοχή

Η προστασία του «Meso crne slavonske svinje» βασίζεται στην ιδιαίτερη ποιότητα του κρέατος που προκύπτει από τη γενετική βάση, από τον τρόπο εκτροφής και σίτισης των χοίρων και από την ηλικία των χοίρων κατά τη σφαγή.

5.1.   Ιδιαιτερότητα της γεωγραφικής περιοχής

Η γεωγραφική περιοχή παραγωγής του «Meso crne slavonske svinje» παρουσιάζει σημαντική τοπογραφική ποικιλία. Χαρακτηρίζεται από μια πεδινή περιοχή στα ανατολικά και από μια ορεινή περιοχή στα δυτικά και νοτιοδυτικά που δημιουργήθηκε από την Ερκύνια ορογένεση. Το υπόλοιπο τοπίο διαμορφώθηκε κυρίως από ποτάμιες (ροή ποταμών) και αιολικές (άνεμοι) διεργασίες που οδήγησαν σε συσσωρεύσεις (εναπόθεση) και διαβρώσεις (αποσάθρωση). Οι διεργασίες αυτές οδήγησαν στον σχηματισμό πλημμυρικών πεδιάδων, μαιάνδρων και ημισεληνοειδών λιμνών, αλλά και ποτάμιων αναβαθμίδων εκτός των πλημμυρικών ζωνών που ήταν κατάλληλες για τη δημιουργία οικισμών και για γεωργική χρήση, καθώς και περιοχών αιολικής συσσώρευσης μαύρου χώματος και λεπτόκοκκων υλικών (ασβεστούχος πηλός) κατάλληλων για γεωργική εκμετάλλευση. Οι διεργασίες αυτές οδήγησαν στη δημιουργία διαφόρων ειδών εδάφους (πλούσιο σε χούμο μαύρο έδαφος, καστανό έδαφος, ελώδες μαύρο έδαφος, προσχωσιγενές έδαφος και ποτζολικό έδαφος ή εκπλυμένο έδαφος).

Η περιοχή της ηπειρωτικής Κροατίας στην οποία παράγεται το «Meso crne slavonske svinje» χαρακτηρίζεται από μετρίως θερμό και υγρό κλίμα, με θερμά καλοκαίρια και σχετικά ήπιους χειμώνες. Η μέση θερμοκρασία του αέρα είναι 10,7 °C. Ο μηνιαίος μέσος όρος των θερμοκρασιών φθάνει στο ανώτατο επίπεδό του τον Ιούλιο (λιγότερο συχνά τον Αύγουστο ή τον Ιούνιο), με τον μέσο όρο να ανέρχεται σε 19,5-21,9 °C, όπως μετράται στους μετεωρολογικούς σταθμούς. Ο Ιανουάριος είναι ο ψυχρότερος μήνας, με μέση θερμοκρασία – 1,4-1,2 °C. Οι μέσες ετήσιες βροχοπτώσεις κυμαίνονται από 700 mm (το καλοκαίρι) έως 1 400 mm (τον χειμώνα). Η σχετική υγρασία είναι κατά μέσο όρο περίπου 80 % ετησίως, με έλλειμμα υγρασίας κατά τους εαρινούς και θερινούς μήνες και κατά κύριο λόγο υγρό χειμώνα, και πολύ λίγες εξαιρετικά ξηρές ημέρες με μέση υγρασία κάτω του 30 %. Οι ποταμοί συμβάλλουν στην αύξηση της υγρασίας της περιοχής.

Τα ιδιαίτερα κλιματικά και τοπογραφικά χαρακτηριστικά οδήγησαν επίσης στην ανάπτυξη παρθένων δασών, κυρίως ιτιάς, άλνους, λεύκας, ποδισκοφόρας δρυός, κοινής δρυός, δρυός-καρπίνου, καστανιάς και οξιάς (άνω των 300 m). Η εύφορη γη και η αφθονία των ποταμών οδήγησαν στην εγκατάσταση ανθρώπων στο παρελθόν, οι οποίοι δραστηριοποιούνταν κυρίως στη γεωργική παραγωγή, καθώς και στις καλλιέργειες και την κτηνοτροφία. Οι καλλιέργειες και η κτηνοτροφία είναι επίσης προσαρμοσμένες στις κλιματικές συνθήκες και στα ιδιαίτερα γεωγραφικά χαρακτηριστικά της οριοθετημένης περιοχής. Τα κλιματικά και τοπογραφικά χαρακτηριστικά της Σλαβονίας είχαν σημαντική επίδραση στη γεωργική ανάπτυξη. Οι ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες για την παραγωγή σιτηρών και οι τεράστιοι βοσκότοποι στις ποτάμιες πλημμυρικές πεδιάδες ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκές για την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, ιδίως της χοιροτροφίας. Η χοιροτροφία στη Σλαβονία υπέστη αλλαγές καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, από την αρχική εκτροφή σε κτήματα, την εκτροφή σε μεγαλύτερες εκτάσεις, όπου σχεδόν κάθε οικογένεια στην ύπαιθρο εξέτρεφε χοίρους για να καλύψει τις δικές της ανάγκες, μέχρι την ανάπτυξη μεγάλων αγροβιομηχανικών συστημάτων στα οποία εκτρέφονταν χοίροι σε μεγάλες εκμεταλλεύσεις.

Στις εκτάσεις του στις πόλεις Orlovnjak, Bezenica, Višnjevci και Gladoš, ο κόμης Dragutin Karlo Pfeiffer de Orlovnjak εξέτρεφε επιλεκτικά πολλά είδη κατοικίδιων ζώων, το πιο φημισμένο από τα οποία ήταν ο μαύρος σλαβονικός χοίρος, ο οποίος αργότερα ονομάστηκε Fajferica από το όνομα του κόμη, ονομασία που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα. Αναγνωρίζοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κλίματος και του εδάφους, ο Pfeiffer θέλησε να δημιουργήσει μια φυλή χοίρων που θα είναι πιο ώριμη, πιο γόνιμη και με πλουσιότερη σάρκα σε μικρότερη ηλικία απ’ ό,τι οι χοίροι που εκτρέφονταν την εποχή εκείνη στη Σλαβονία. Επίσης, σκόπευε να δημιουργήσει μια φυλή χοίρων της οποίας οι ανατομικές ιδιότητες και η εμφάνιση θα προσαρμόζονταν ώστε να εκτρέφονται στο ύπαιθρο, σε βοσκοτόπους πλημμυρικών περιοχών. Ο μαύρος σλαβονικός χοίρος (Fajferica) άρχισε να εξαπλώνεται σε ολόκληρη την παννωνική Κροατία, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής γύρω από το Ζάγκρεμπ και της κομητείας Baranja. Σχεδόν όλοι οι κτηνοτρόφοι υιοθέτησαν την ίδια μέθοδο εκτροφής του μαύρου σλαβονικού χοίρου. Οι χοίροι εκτρέφονταν στο ύπαιθρο, σε αγέλες (ημινομαδική εκτροφή), και αφού προσαρμόστηκαν καλά στις κλιματικές συνθήκες, αποτέλεσαν την πιο πολυάριθμη φυλή χοίρων στην παννωνική Κροατία έως τα μέσα του 20ού αιώνα (Specijalno stočarstvo, Hrasnica et al., 1964, σ. 250-253).

5.2.   Ιδιοτυπία του προϊόντος

Η φυλή του μαύρου σλαβονικού χοίρου (Fajferica) προέκυψε λόγω της αυξημένης ζήτησης χοιρινού κρέατος. Από την αρχή, το «Meso crne slavonske svinje» θεωρήθηκε ότι είναι ανώτερης ποιότητας από το κρέας άλλων φυλών χοίρων που διατίθενται στην αγορά. Ο Ritzoffy (M. Kurbanović, Uzgoj svinja [Χοιροτροφία], 1943) αναφέρει ότι η φυλή του μαύρου σλαβονικού χοίρου δημιουργήθηκε με σκοπό τη βελτίωση του κρέατος της φυλής Mangalica, καθώς και την ανάπτυξη της ικανότητα πάχυνσής του, προσθέτοντας ότι «ο μαύρος σλαβονικός χοίρος είχε πιο πλούσια σάρκα από τον χοίρο της φυλής Mangalica. Υπάρχει διαφορά 5-10 % στην περιεκτικότητα σε κρέας. Το κρέας του μαύρου σλαβονικού χοίρου είναι υψηλότατης ποιότητας». Σε δημοσίευμα του 1950 σχετικά με την ποιότητα του ημιμορίου σφαγίου και του κρέατος του μαύρου σλαβονικού χοίρου, ο S. Pribičević αναφέρει ότι η φυλή «ωριμάζει νωρίς, είναι επαρκώς γόνιμη, κατάλληλη για πάχυνση, αξιοποιεί σωστά τις ζωοτροφές, παρέχει καλό κρέας με θετική αναλογία κρέατος-λίπους, αξιοποιεί ικανοποιητικά τον βοσκότοπο και είναι καλά προσαρμοσμένη στις συνθήκες στέγασης και σίτισής μας». Σε ένα δημοσίευμα με τίτλο «Klaoničke vrijednosti kod tovljenika različitih pasmina svinja» [Η αξία κατά τη σφαγή για τους χοίρους προς πάχυνση των διαφόρων φυλών], οι Ilančić και Adilović αναφέρουν ότι η μέση περιεκτικότητα σε άπαχο κρέας των σφαγίων των μαύρων σλαβονικών χοίρων προς πάχυνση είναι σχεδόν 39 %, ποσοστό υψηλότερο κατά 8 % σε σχέση με τη φυλή Mangalica.

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ποιότητας του χοιρινού κρέατος που επηρεάζει σημαντικά τη γεύση και το άρωμα είναι η περιεκτικότητα σε ενδομυϊκό λίπος, η οποία σήμερα για τις περισσότερες εμπορικές φυλές και υβρίδια χοίρων δεν υπερβαίνει το 2 %. Το «Meso crne slavonske svinje» όλων των κατηγοριών διακρίνεται από το μεγαλύτερο ποσοστό ενδομυϊκού λίπους στον ραχιαίο μυ απ’ ό,τι οι εμπορικές φυλές, τύποι και υβρίδια χοίρων. Ανάλογα με την ηλικία και τον τρόπο εκτροφής των ζώων, το ποσοστό του ενδομυϊκού λίπους του μαύρου σλαβονικού χοίρου (Fajferica) υπερβαίνει το 5 %, γεγονός που δίνει στο κρέας διάστικτη όψη. Το υψηλό ποσοστό λίπους καθιστά το κρέας πιο σαρκώδες, κάτι που σήμερα χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης από τους καταναλωτές. Λόγω της ελεύθερης κυκλοφορίας και της βόσκησής του στο ύπαιθρο και της αργής ανάπτυξής του, η οποία αποτελεί μέρος των φυσικών ρυθμών της ζωής, ο μαύρος σλαβονικός χοίρος έχει καλύτερη φυσική κατάσταση. Ταυτόχρονα, έχει μεγαλύτερη ποσότητα λιπώδους ιστού στο σφάγιο, ιδίως στους μύες. Χάρη στο μεγαλύτερο ποσοστό λίπους στους μύες, το «Meso crne slavonske svinje» είναι ιδιαίτερα μαλακό και χυμώδες όταν μαγειρεύεται, γεγονός που του προσδίδει εξαιρετικά μαλακή σύσταση κατά τη μάσηση σε σύγκριση με το χοιρινό κρέας που προέρχεται από εμπορικές φυλές, τύπους και υβρίδια χοίρων.

Έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2017 σχετικά με τις προτιμήσεις των καταναλωτών για το χοιρινό κρέας και την αντίληψή τους για τα προϊόντα μαύρου σλαβονικού χοίρου (Fajferica) έδειξε σημαντικό ενδιαφέρον για την κατανάλωση του «Meso crne slavonske svinje». Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η πλειονότητα όσων απάντησαν (74 %) θα ήταν πρόθυμοι να δαπανήσουν περισσότερα για το «Meso crne slavonske svinje» εάν ήταν βέβαιοι ότι η παραγωγή του ήταν παραδοσιακή και φιλική προς το περιβάλλον.

5.3.   Αιτιώδης σχέση μεταξύ της γεωγραφικής περιοχής και του προϊόντος

Η χοιροτροφία αποτελεί από μακρού χρόνου τον κύριο κλάδο της κτηνοτροφίας στη Σλαβονία, χάρη στο γόνιμο έδαφος για την καλλιέργεια σιτηρών, τα οποία αποτελούν τη βάση της διατροφής των χοίρων.

Τα φυσικά χαρακτηριστικά της περιοχής —οι γόνιμες πεδιάδες, οι τεράστιες πλημμυρικές περιοχές των ποταμών, οι λοφώδεις και ορεινές περιοχές, η αφθονία των δασών της—, καθώς και η παραδοσιακή μορφή της χοιροτροφίας και το γεγονός ότι οι χοίροι εκτρέφονται στο ύπαιθρο, είναι ιδιαίτερα ευνοϊκά για την εκτροφή του μαύρου σλαβονικού χοίρου, ο οποίος είναι εξαιρετικά ανθεκτικός στις κλιματικές συνθήκες.

Η ειδική μέθοδος παραγωγής του «Meso crne slavonske svinje» προκύπτει από τις γεωγραφικές και κλιματικές συνθήκες και τις ιδιαίτερες τεχνολογικές διαδικασίες που εφαρμόζονται στον τομέα της χοιροτροφίας, οι οποίες αποτελούν προϊόν των γνώσεων και της πείρας των κατοίκων της περιοχής. Αυτές οι τεχνολογικές διαδικασίες στον τομέα της χοιροτροφίας έχουν αναπτυχθεί με την προσαρμογή στις ιδιαίτερες γεωγραφικές και κλιματικές συνθήκες και καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την ιδιοτυπία του «Meso crne slavonske svinje».

Η ποιότητα του «Meso crne slavonske svinje» είναι αποτέλεσμα της γενετικής του βάσης, αλλά κυρίως του τρόπου εκτροφής και σίτισης των χοίρων και της ηλικίας των χοίρων κατά τη σφαγή. Οι πολύ καλές ποιοτικές και τεχνολογικές ιδιότητες του «Meso crne slavonske svinje» (το πιο σκούρο χρώμα του κρέατος, ο μεγαλύτερος βαθμός συμπαγούς υφής, το μεγαλύτερο ποσοστό ενδομυϊκού λίπους, η μικρότερη απόρριψη νερού κ.λπ.) είναι το αποτέλεσμα της γενετικής του βάσης, της ελεύθερης κυκλοφορίας και βόσκησης του μαύρου σλαβονικού χοίρου (Fajferica) στους βοσκοτόπους, της χρήσης ειδικών ζωοτροφών στη διατροφή του (πράσινη μηδική, σπόροι δημητριακών) και της μεγαλύτερης περιόδου πάχυνσης λόγω της χαμηλότερης μέσης ημερήσιας αύξησης βάρους.

Ο τρόπος εκτροφής των ζώων (στο ύπαιθρο) προσδίδει στο κρέας το πιο σκούρο χρώμα του, καθώς τα ζώα μετακινούνται περισσότερο και έχουν μεγαλύτερη ροή αίματος στους μύες. Άμεση συνέπεια της εκτροφής των χοίρων στο ύπαιθρο είναι η ενίσχυση των μυϊκών ινών τους και η μείωση της ικανότητας απελευθέρωσης χυμού κρέατος.

Το υψηλότερο ποσοστό ενδομυϊκού λίπους που οφείλεται στη γενετική βάση, το γεγονός ότι οι χοίροι εκτρέφονται στο ύπαιθρο και η διατροφή τους ευθύνονται για τον πιο χυμώδη χαρακτήρα και τη μαλακότητα του «Meso crne slavonske svinje».

Το χοιρινό κρέας καταναλώνεται παραδοσιακά στην ηπειρωτική Κροατία για τη σηματοδότηση διακοπών, θρησκευτικών εορτών και οικογενειακών εορτασμών, και αποτελεί το κεντρικό έδεσμα στο τραπέζι του δείπνου. Ο χοίρος έχει επίσης συμβολική σημασία: οι κάτοικοι της περιοχής θεωρούσαν τη συνήθεια του χοίρου να σκάβει με το ρύγχος του τη γη και να το ωθεί προς τα εμπρός σύμβολο καλής τύχης και προόδου προς την ευημερία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το ψημένο χοιρινό κρέας αποτελεί παραδοσιακό και απαραίτητο έδεσμα για τον αποχαιρετισμό του παλιού έτους και την υποδοχή του νέου.

Παραπομπή στη δημοσίευση των προδιαγραφών

https://poljoprivreda.gov.hr/UserDocsImages/dokumenti/hrana/proizvodi_u_postupku_zastite-zoi-zozp-zts/Specifikacija_Meso_crne_slavonske_svinje_Ispravak.pdf

---

(1)  ΕΕ L 343 της 14.12.2012, σ. 1.