—

να μην εφαρμόζουν διατάξεις του εθνικού δικαίου (άρθρο 121, παράγραφος 4, του Συντάγματος, άρθρο 174, παράγραφος 4, του NPK [βουλγαρικού κώδικα ποινικής δικονομίας] και άρθρο 15, παράγραφος 2, του ZSRS [νόμου περί ειδικών μεθόδων συλλογής πληροφοριών]) ή την ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφος 2, της ΕΣΔΑ από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε απόφασή του επί της υπόθεσης αριθ. 70078/12, σύμφωνα με τις οποίες στην άδεια της δικαστικής αρχής (για ακρόαση, υποκλοπή, και αποθήκευση τηλεπικοινωνιών χωρίς τη συγκατάθεση των χρηστών) απαιτείται να αναγράφονται σαφώς οι λόγοι και, μάλιστα, ανεξάρτητα από την ύπαρξη αιτιολογημένου αιτήματος βάσει του οποίου χορηγήθηκε η άδεια, ο δε λόγος μη εφαρμογής τους συνίσταται στο γεγονός ότι με τη συνδυασμένη ανάγνωση του αιτήματος και της άδειας του δικαστηρίου καθίσταται δυνατό διαπιστωθεί 1) για ποιους ακριβώς λόγους το δικαστήριο, σε συνάρτηση με τις πραγματικές και νομικές περιστάσεις της συγκεκριμένης υπόθεσης, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πληρούνται οι νόμιμες προϋποθέσεις και 2) για ποιο πρόσωπο και ποιο μέσο επικοινωνίας χορηγήθηκε η άδεια της δικαστικής αρχής·

—

κατά τον έλεγχο εάν η επίδικη τηλεπικοινωνία πρέπει να απορριφθεί ως αποδεικτικό μέσο, να μην εφαρμόζουν ή να ερμηνεύουν κατά τρόπο σύμφωνο προς το δίκαιο της Ένωσης, (άρθρο 105, παράγραφος 2, του NPK) εθνική διάταξη η οποία επιτάσσει την τήρηση των εθνικών δικονομικών κανόνων (κυρίως του άρθρου 174, παράγραφος 4, του NPK και του άρθρου 15, παράγραφος 2, του ZSRS) και αντί αυτής να εφαρμόζουν τον κανόνα που έχει θεσπίσει το Δικαστήριο με απόφασή του της 16ης Φεβρουαρίου 2023 στην υπόθεση C-349/21;