—

να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την προσφυγή·

—

να κρίνει ότι η απόφαση απάλειψης της προσφεύγουσας από τον κατάλογο των αποδεκτών των ανηρτημένων ατομικών αποφάσεων που δημοσιοποιήθηκαν μέσω της διεύθυνσης «Distribution décisions URC», καθώς και από τους καταλόγους IN-OUT, είναι ανυπόστατη ή, πάντως, άκυρη·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται αναρμοδιότητα της αρχής που έλαβε την προσβαλλόμενη απόφαση.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως που κατοχυρώνεται στο άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο περιλαμβάνει το δικαίωμα κάθε προσώπου σε προηγούμενη ακρόαση προτού ληφθεί ατομικό μέτρο εις βάρος του.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 25 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επιβάλλει σε κάθε θεσμικό όργανο της Ένωσης να δημοσιεύει τις ατομικές αποφάσεις που αναφέρονται στον διορισμό, στη μονιμοποίηση, στην προαγωγή, στη μετάθεση, στον καθορισμό της διοικητικής καταστάσεως και στη λήξη των καθηκόντων υπαλλήλου που ανήκει στο όργανο αυτό.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της συμφωνίας-πλαισίου που υπεγράφη μεταξύ της ΑΔΑ του Δικαστηρίου και της προσφεύγουσας, η οποία προβλέπει ότι οι αποφάσεις της ΑΔΑ που αφορούν συνδικαλιστική ή επαγγελματική οργάνωση που είναι εκπρόσωπος και συμβαλλόμενη στη εν λόγω συμφωνία δεν μπορούν να ληφθούν εν αγνοία του Γραμματέα του Δικαστηρίου, όπως συνέβη εν προκειμένω.