—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της και να δεχθεί τα αιτήματα που προέβαλαν οι νυν αναιρεσείοντες ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στο πλαίσιο της προσφυγής τους·

—

επικουρικώς, να αναιρέσει στο σύνολό της την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να την κρίνει εκ νέου·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

—

παράβαση του άρθρου 88, παράγραφοι 1 και 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 91, στοιχείο ε', του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, με το άρθρο 19, παράγραφοι 1 και 3, στοιχείο αʹ, ΣΕΕ, καθώς και με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω απόρριψης του αιτήματος των νυν αναιρεσειόντων να γίνει δεκτή η διεξαγωγή αποδείξεων μέσω πραγματογνωμοσύνης, σειρά διαδικαστικών πλημμελειών όσον αφορά την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων καθώς και εσφαλμένες διαπιστώσεις στις οποίες κατέληξε το Γενικό Δικαστήριο με την απόφασή του·

—

εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίστηκαν με το δικόγραφο της προσφυγής, με συνέπεια το Γενικό Δικαστήριο να καταλήξει στην εσφαλμένη διαπίστωση ότι οι νυν αναιρεσείοντες δεν κατόρθωσαν να κλονίσουν τα συμπεράσματα των αναλύσεων και τους ισχυρισμούς που χρησίμευσαν ως βάση για την εισαγωγή στην έννομη τάξη του κανονισμού (ΕΕ) 2021/57 της Επιτροπής, της 25ης Ιανουαρίου 2021, για την τροποποίηση του παραρτήματος XVII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) όσον αφορά τον μόλυβδο σε σκάγια μέσα ή κοντά σε υγρότοπους (1)·

—

εσφαλμένο συμπέρασμα της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης ότι το τεκμήριο που θεσπίζει ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/57 αποτελεί μαχητό τεκμήριο. Οι αναιρεσείοντες υπογραμμίζουν ότι, σε κάθε νομικό σύστημα που βασίζεται στο κράτος δικαίου, κάθε τεκμήριο ικανό να έχει αρνητικές συνέπειες για τον πολίτη πρέπει να είναι μαχητό. Κατά συνέπεια, το γεγονός και μόνον ότι το τεκμήριο είναι μαχητό δεν αναιρεί τον παράνομο χαρακτήρα του. Επιπλέον, η εφαρμογή του τεκμηρίου θα πρέπει πάντοτε να δικαιολογείται από σαφείς λόγους. Ωστόσο, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/57 δεν θέτει σε εφαρμογή την αρχή αυτή και δεν παραθέτει κανένα επιχείρημα ικανό να αποτελέσει βάσιμο λόγο για την ύπαρξη τεκμηρίου που επιβάλλει στον πολίτη πρόσθετες διαδικαστικές υποχρεώσεις. Η εφαρμογή των τεκμηρίων κατά τρόπο μη διασφαλίζοντα τον σεβασμό των δικονομικών δικαιωμάτων του πολίτη μπορεί, με τη σειρά της, να συνεπάγεται παραβίαση της αρχής του τεκμηρίου αθωότητας και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας·

—

παράβαση διατάξεων του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το Γενικό Δικαστήριο (λόγω της εκ μέρους του απόρριψης της προσφυγής που ασκήθηκε κατά του κανονισμού (ΕΕ) 2021/57, γεγονότος που οδήγησε στη διατήρηση του εν λόγω κανονισμού στην έννομη τάξη της Ένωσης), ήτοι του άρθρου 16, του άρθρου 17, παράγραφος 1, του άρθρου 21, παράγραφος 1, του άρθρου 45, παράγραφος 1, του άρθρου 48, παράγραφος 1, του άρθρου 52, παράγραφος 1, καθώς και παράβαση των διατάξεων της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ήτοι του άρθρου 2, του άρθρου 3, παράγραφοι 2 και 3, του άρθρου 5 παράγραφοι 2, 3 και 4·

—

κατάχρηση εξουσίας λόγω απόρριψης της προσφυγής και συνακόλουθης διατήρησης σε ισχύ των διατάξεων του κανονισμού, γεγονός που συνεπάγεται, στην πράξη, σημαντικό περιορισμό της σκοποβολής για μη στρατιωτικούς σκοπούς στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λαμβανομένης υπόψη της προηγούμενης αδυναμίας της Επιτροπής να απαγορεύσει τη δυνατότητα κατοχής πυροβόλων όπλων από ιδιώτες. Συναφώς, οι αναιρεσείοντες φρονούν ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/57 δεν επηρεάζει τον περιορισμό της χρήσης πυρομαχικών μολύβδου εν γένει και ότι, ως εκ τούτου, δεν υλοποιεί τους σκοπούς για τους οποίους εκδόθηκε, αλλά απλώς περιορίζει τη σκοποβολή για μη στρατιωτικούς σκοπούς κατά τρόπο δυσανάλογο προς τα πραγματικά οφέλη.