—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 11ης Ιανουαρίου 2022, στο μέτρο κατά το οποίο υποχρεώνει τον προσφεύγοντα που βρίσκεται σε άδεια για προσωπικούς λόγους, αφενός, να μην εμπλέκεται, συμμετέχει ή παρέχει συμβουλές σε διαδικασίες και/ή σε υποθέσεις που διεκπεραιώνονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή τα δικαστήρια της Ένωσης ή με τη συμμετοχή τους και, αφετέρου, να μην έχει επαγγελματική επικοινωνία, άμεση ή έμμεση (συμπεριλαμβανομένης της γραπτής), με τις σχετικές υπηρεσίες της Επιτροπής στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας του,

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 27ης Ιουλίου 2022, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση που υπέβαλε ο προσφεύγων,

—

να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η καθής παρέβη το άρθρο 40 του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της ΕΕ και την απόφαση της Επιτροπής C(2018)4048, της 29ης Ιουνίου 2018, σχετικά με τις εξωτερικές δραστηριότητες, τα καθήκοντα και τις επαγγελματικές δραστηριότητες μετά την αποχώρηση από την Υπηρεσία, καθώς και ότι παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχείρισης.