Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62022CN0556

    Υπόθεση C-556/22 P: Αναίρεση που άσκησε στις 17 Αυγούστου 2022 η ITV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 8 Ιουνίου 2022 στις υποθέσεις T-363/19 και Τ-456/19, Ηνωμένο Βασίλειο και ITV κατά Επιτροπής

    ΕΕ C 441 της 21.11.2022, p. 8–9 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    21.11.2022   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 441/8


    Αναίρεση που άσκησε στις 17 Αυγούστου 2022 η ITV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 8 Ιουνίου 2022 στις υποθέσεις T-363/19 και Τ-456/19, Ηνωμένο Βασίλειο και ITV κατά Επιτροπής

    (Υπόθεση C-556/22 P)

    (2022/C 441/12)

    Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

    Διάδικοι

    Αναιρεσείουσα: ITV plc (εκπρόσωποι: J. Lesar, Solicitor και K. Beal, QC)

    Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, LSEGH (Luxembourg) Ltd, London Stock Exchange Group Holdings (Italy) Ltd

    Αιτήματα

    Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

    να κάνει δεκτή την αίτηση αναιρέσεως·

    να αναιρέσει τα σημεία 2 και 4 του διατακτικού της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης·

    να ακυρώσει την απόφαση (EΕ) 2019/1352 της Επιτροπής, της 2ας Απριλίου 2019, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.44896 που έθεσε σε εφαρμογή του Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά εξαίρεση για τη χρηματοδότηση των ομίλων ΕΑΕ (1), και

    να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως όσο και της προσφυγής ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

    Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

    Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους:

    Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα και/ή σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως καθόσον, στο πλαίσιο της ανάλυσης της ενδεχόμενης παράβασης των διατάξεων περί κρατικών ενισχύσεων που προβλέπονται στα άρθρα 107 και 108 ΣΛΕΕ, έκρινε ότι η Επιτροπή δεν προέβη σε εσφαλμένη επιλογή συστήματος αναφοράς.

    Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα ή/και σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως καθόσον κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι οικείες εξαιρέσεις λειτουργούν ως παρέκκλιση από το γενικό σύστημα φορολογίας που περιλαμβάνει τους κανόνες ΕΑΕ (ελεγχόμενες αλλοδαπές εταιρίες) και, ως εκ τούτου, παρέχουν επιλεκτικό πλεονέκτημα σε ορισμένες μόνο από τις φορολογούμενες εταιρίες που κατά τα λοιπά βρίσκονται σε συγκρίσιμη θέση.

    Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα ή/και σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως καθόσον κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ακόμα και εάν οι εξαιρέσεις παρείχαν επιλεκτικό πλεονέκτημα (περίσταση που δεν συντρέχει), κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να βρει έρεισμα σε πρακτικούς λόγους αναγόμενους στην οργάνωση της διοίκησης.

    Τέταρτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα καθόσον δεν έλαβε προσηκόντως υπόψη και εφάρμοσε εσφαλμένα την απόφαση της 12ης Σεπτεμβρίου 2006, Cadbury Schweppes και Cadbury Schweppes Overseas (C-196/04, EU:C:2006:544), κατά την εκτίμηση του ζητήματος του πλαισίου αναφοράς, του επιλεκτικού πλεονεκτήματος ή του ζητήματος κατά πόσον οι εξαιρέσεις (είτε στο σύνολό τους είτε οποιοδήποτε από αυτές) ενδεχομένως δικαιολογούνται από λόγους αναγόμενους στην προστασία της ελευθερίας εγκατάστασης που προβλέπεται στο άρθρο 49 ΣΛΕΕ. Περαιτέρω ή επικουρικώς, το Γενικό Δικαστήριο δεν αιτιολόγησε επαρκώς τα συμπεράσματά του επί του ζητήματος αυτού.


    (1)  ΕΕ 2019, L 216, σ. 1.


    Top