1ο:

Λαμβανομένου υπόψη ότι, κατά τη διαμόρφωση του κυμαινόμενου επιτοκίου «Μέσο επιτόκιο των ενυπόθηκων δανείων διάρκειας άνω των τριών ετών που χορηγούνται από το σύνολο των πιστωτικών ιδρυμάτων», οι οικείες προμήθειες και περιθώρια ενσωματώνονται στο επιτόκιο, κατά τρόπο ώστε να επιβαρύνουν περισσότερο τον καταναλωτή από τα υπόλοιπα ΣΕΠΕ της αγοράς, καθώς και ότι η εγκύκλιος 5/1994 της Τράπεζας της Ισπανίας, η οποία αποτελεί το κανονιστικό κριτήριο του ρυθμιστικού φορέα, επιβάλλει την εφαρμογή αρνητικών περιθωρίων, απαίτηση η οποία δεν γνωστοποιείται στους καταναλωτές και αθετείται ευρέως από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αντίκειται στα άρθρα 5 και 7 της οδηγίας 2005/29/ΕΚ (1) η πλήρης απόκλιση από το κανονιστικό κριτήριο του ρυθμιστικού φορέα;

2ο:

Εάν γίνει δεκτό ότι η απόκλιση από το ανωτέρω κριτήριο αντίκειται στα άρθρα 5 και 7 της οδηγίας 29/2005/ΕΚ, αποτελεί η αθέμιτη αυτή πρακτική, σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΕ στην υπόθεση C-689/20 (2), ένδειξη ως προς την καταχρηστικότητα ρήτρας; Αντίκειται επιπλέον στα άρθρα 3 και 4 της οδηγίας 93/13 (3);

3ο:

Αποτελεί η εγκύκλιος 5/1994 της Τράπεζας της Ισπανίας, η οποία αφορά ειδικά τον χρηματοπιστωτικό τομέα αλλά δεν είναι γενικά γνωστή στο κοινό και η οποία ουδόλως ελήφθη υπόψη κατά παράβαση του άρθρου 7 της οδηγίας 2005/29/ΕΚ, ένδειξη ως προς την καταχρηστικότητα ρήτρας σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 το οποίο επιβάλλει την εφαρμογή ελέγχου διαφάνειας σε δείκτη αποτελούμενο από «δείκτη αναφοράς και περιθώριο»;

4ο:

Αντίκειται η εθνική νομολογία στα άρθρα 3, παράγραφος 1, 4 και 5 της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ, λαμβανομένου υπόψη ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση του IRPH αποτελεί καταχρηστική πρακτική, καθόσον δεν εφαρμόζεται αρνητικό περιθώριο παρά την απαίτηση που προβλέπεται στο προοίμιο της εγκυκλίου της τράπεζας της Ισπανίας και ο IRPH είναι λιγότερο συμφέρων από όλα τα υφιστάμενα ΣΕΠΕ και έχει προωθηθεί στην αγορά ως εάν ήταν εξίσου συμφέρων με το EURIBOR, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη προσθήκης αρνητικού περιθωρίου και, ως εκ τούτου, η σύμβαση θα μπορούσε να καταγγελθεί λόγω της ακυρότητας των ρητρών που προβλέπουν την εφαρμογή του, τα δε τραπεζικά ιδρύματα θα μπορούσαν να υποχρεωθούν να μην τις χρησιμοποιούν στο μέλλον, δεδομένου ότι η εμπορική προώθηση της υπηρεσίας αυτής στους ευάλωτους καταναλωτές δύναται να επηρεάσει την οικονομική συμπεριφορά τους, ενώ θα μπορούσε να απαγορευθεί η εισαγωγή του στις αθέμιτες εμπορικές συμβάσεις καθόσον στην τιμή περιλαμβάνεται επιτόκιο αντίθετο προς την οδηγία 2005/29/ΕΚ;

5ο:

Αντίκειται στο άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ η απουσία ελέγχου σχετικά με την ύπαρξη και τον αθέμιτο χαρακτήρα περιθωρίου που επιβάλλεται με συγκεκαλυμμένο τρόπο, λαμβανομένου υπόψη ότι το περιθώριο που προβλέπεται σε προσφορά τραπεζικού ιδρύματος πρέπει να είναι αρνητικό και ότι ο καταναλωτής κατά τον χρόνο της προσυμβατικής ενημέρωσης δεν ενημερώνεται για τον οικονομικό χαρακτήρα του επιτοκίου που εφαρμόζεται στο δάνειό του, όπερ αντίκειται στην οδηγία 2005/29/ΕΚ;