—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει τόκους υπερημερίας ύψους 3 199 935,70 ευρώ· ή, επικουρικώς, οποιοδήποτε άλλο ποσό το οποίο θα υπολογιστεί για το χρονικό διάστημα και με το επιτόκιο που το Γενικό Δικαστήριο θα κρίνει πρόσφορο·

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλλει τόκους από ανατοκισμό επί του ποσού των τόκων υπερημερίας (ή οποιοδήποτε άλλο ποσό το οποίο θα προσδιοριστεί κατά την ως άνω παράγραφο) από τις 5 Νοεμβρίου 2019 έως την ημερομηνία της καταβολής του ποσού αυτού, με ποσοστό αθέτησης 3,5 % (το οποίο αποτελεί το επιτόκιο αναχρηματοδότησης που εφαρμόζει η ΕΚΤ, προσαυξημένο κατά 3,5 % εκατοστιαίες μονάδες, ή επικουρικώς για το χρονικό διάστημα και με το επιτόκιο που το Δικαστήριο θα κρίνει πρόσφορο)· ή, επικουρικώς, να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει τους εν λόγω τόκους από ανατοκισμό είτε από τις 14 Μαρτίου 2022, ημερομηνία υποβολής του αιτήματος της HBCE, είτε από την ημερομηνία της παρούσας προσφυγής (απλούς τόκους με ποσοστό αθέτησης 3,5 % που οφείλονταν πριν από την ημερομηνία αυτή)·

—

περαιτέρω ή επικουρικώς, να ακυρώσει την απορριπτική απόφαση της Επιτροπής·

—

έτι επικουρικότερον, να αναγνωρίσει ότι η παράλειψη της Επιτροπής να προβεί στην καταβολή του ποσού των τόκων υπερημερίας (ή οιουδήποτε άλλου τόκου υπερημερίας) καθώς και των τόκων από ανατοκισμό επί του ποσού αυτού είναι παράνομη·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά και λοιπά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η HBCE στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα δικαιούται να ζητήσει την καταβολή ποσού από τόκους υπερημερίας με αγωγή βάσει του άρθρου 266 ΣΛΕΕ, παράγραφος 1, και του άρθρου 47, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, με το σκεπτικό ότι η Επιτροπή υποχρεούτο να καταβάλει το εν λόγω ποσό προς συμμόρφωση με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-105/17. Συναφώς, η HBCE επικαλείται, επικουρικώς, το άρθρο 277 ΣΛΕΕ, σε περίπτωση που η Επιτροπή επιδιώξει να χρησιμοποιήσει το παράγωγο δίκαιο για να αιτιολογήσει τη θέση της και το δίκαιο αυτό ερμηνευθεί κατά τρόπο μη σύμφωνο με τα δικαιώματα της HBCE που απορρέουν από τη Συνθήκη.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται (επικουρικώς) ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα, δικαιούται σε κάθε περίπτωση να ανακτήσει το ποσό από τόκους υπερημερίας με αγωγή βάσει του άρθρου 266 ΣΛΕΕ, παράγραφος 2, των άρθρων 268 και 340 ΣΛΕΕ και του άρθρου 41, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης της Ένωσης συνεπεία της παράλειψης της Επιτροπής να καταβάλλει τόκους υπερημερίας προς συμμόρφωση με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-105/17. Συναφώς η HBCE επικαλείται εκ νέου επικουρικώς το άρθρο 277 ΣΛΕΕ, σε περίπτωση που η Επιτροπή επιδιώξει να χρησιμοποιήσει το παράγωγο δίκαιο για να αιτιολογήσει τη θέση της και το δίκαιο αυτό ερμηνευθεί κατά τρόπο μη σύμφωνο με τα δικαιώματα της HBCE που απορρέουν από τη Συνθήκη.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα δικαιούται να ζητήσει την καταβολή τόκων από ανατοκισμό λόγω της παράλειψης της Επιτροπής να καταβάλει τόκους υπερημερίας όπως αυτοί προσδιορίζονται στο πλαίσιο του πρώτου και του δεύτερου λόγου, σύμφωνα με το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, παράγραφος 1, και/ή το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, παράγραφος 2, και βάσει των άρθρων 268 και 340 ΣΛΕΕ και του άρθρου 41, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ζητείται (περαιτέρω ή επικουρικώς) η ακύρωση βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, παράγραφος 4, της απόφασης της Επιτροπής περί αρνήσεως καταβολής των τόκων υπερημερίας και των τόκων από ανατοκισμό, κατά παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ.

5.

Με τον πέμπτο λόγο ζητείται (έτι επικουρικότερον) να αναγνωριστεί βάσει του άρθρου 265 ΣΛΕΕ ότι η Επιτροπή ενήργησε παρανόμως καθόσον παρέλειψε να καταβάλει στην προσφεύγουσα τόκους υπερημερίας και τόκους από ανατοκισμό, κατά παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ.