1)

Έχουν τα άρθρα 3, παράγραφος 1, 7, παράγραφοι 1 και 2, και 8 της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (1), καθώς και η αρχή της αποτελεσματικότητας την έννοια ότι, για να θεωρηθεί καταχρηστική μια συμβατική ρήτρα που δεν έχει αποτελέσει αντικείμενο ατομικής διαπραγμάτευσης αρκεί να διαπιστωθεί ότι το περιεχόμενο της εν λόγω συμβατικής ρήτρας αντιστοιχεί στο περιεχόμενο ρήτρας γενικών όρων που έχει εγγραφεί στο μητρώο των παρανόμων ρητρών;

2)

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, την έννοια ότι απαγορεύει τη δικαστική ερμηνεία εθνικής νομοθεσίας σύμφωνα με την οποία καταχρηστική ρήτρα σύμβασης αποβάλλει τον καταχρηστικό της χαρακτήρα, όταν ο καταναλωτής δύναται να επιλέξει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη σύμβαση βάσει άλλης συμβατικής ρήτρας που είναι θεμιτή;

3)

Έχουν τα άρθρα 3, παράγραφος 1, και 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, την έννοια ότι ο επαγγελματίας υποχρεούται να ενημερώνει κάθε καταναλωτή για τα ουσιώδη χαρακτηριστικά της σύμβασης και τους κινδύνους που συνδέονται με τη σύμβαση, ακόμη και αν ο εν λόγω καταναλωτής έχει επαρκείς γνώσεις στον συγκεκριμένο τομέα;

4)

Έχουν τα άρθρα 3, παράγραφος 1, το άρθρο 6 […] και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, την έννοια ότι, όταν περισσότεροι καταναλωτές συνάπτουν την ίδια σύμβαση με έναν και τον αυτό επαγγελματία, οι ίδιες συμβατικές ρήτρες μπορούν να θεωρηθούν καταχρηστικές έναντι του πρώτου καταναλωτή και θεμιτές έναντι του δεύτερου και, αν αυτό ισχύει, μπορεί τούτο να έχει ως συνέπεια η σύμβαση να είναι άκυρη όσον αφορά τον πρώτο καταναλωτή και έγκυρη όσον αφορά τον δεύτερο καταναλωτή, ώστε ο τελευταίος να βαρύνεται με όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη σύμβαση;