EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52018IE1543

Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Κοινά ελάχιστα πρότυπα στον τομέα της ασφάλισης ανεργίας — Ένα συγκεκριμένο μέτρο για την αποτελεσματική εφαρμογή του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων» (γνωμοδότηση πρωτοβουλίας)

EESC 2018/01543

ΕΕ C 97 της 24.3.2020, p. 32–40 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

24.3.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 97/32


Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Κοινά ελάχιστα πρότυπα στον τομέα της ασφάλισης ανεργίας — Ένα συγκεκριμένο μέτρο για την αποτελεσματική εφαρμογή του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων»

(γνωμοδότηση πρωτοβουλίας)

(2020/C 97/05)

Εισηγητής: ο κ.

Oliver RÖPKE

Απόφαση της συνόδου ολομέλειας

15.3.2018

Νομική βάση

Άρθρο 32 παράγραφος 2 του εσωτερικού κανονισμού

 

Γνωμοδότηση πρωτοβουλίας

Αρμόδιο τμήμα

Απασχόληση, κοινωνικές υποθέσεις, δικαιώματα του πολίτη

Υιοθετήθηκε από το τμήμα

15.11.2019

Υιοθετήθηκε από την ολομέλεια

11.12.2019

Σύνοδος ολομέλειας αριθ.

548

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας

(υπέρ/κατά/αποχές)

141/65/14

1.   Συμπεράσματα και συστάσεις

1.1.

Κατά την κοινωνική σύνοδο κορυφής του Γκέτεμποργκ στις 17 Νοεμβρίου 2017, διακηρύχθηκε πανηγυρικά ο Ευρωπαϊκός πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων (ΕΠΚΔ). Προκειμένου ο πυλώνας αυτός να αποκτήσει ουσία, είναι απαραίτητο η ΕΕ και τα κράτη μέλη να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα για την αποτελεσματική εφαρμογή του.

1.2.

Η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ) παραπέμπει στην αρχή 13 του ΕΠΚΔ σχετικά με τα επιδόματα ανεργίας: βάσει αυτής, οι άνεργοι έχουν δικαίωμα σε επαρκή στήριξη από τις δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης με στόχο την (επαν)ένταξή τους στην αγορά εργασίας, καθώς και σε επαρκή επιδόματα ανεργίας για εύλογη διάρκεια, σύμφωνα με τις συνεισφορές τους και τους εθνικούς κανόνες επιλεξιμότητας. Τα εν λόγω επιδόματα δεν θα πρέπει να συνιστούν αντικίνητρο για τη γρήγορη επιστροφή στην απασχόληση.

1.3.

Η ασφάλιση ανεργίας αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας σε όλα τα κράτη μέλη, –αν και οι ρυθμίσεις διαφέρουν σε εθνικό επίπεδο. Η ΕΟΚΕ συμμερίζεται την άποψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι, πρώτον, τα ενισχυμένα πρότυπα στα συστήματα ασφάλισης ανεργίας των κρατών μελών συμβάλλουν στην καλύτερη λειτουργία των αγορών εργασίας και, δεύτερον, ότι τα κράτη μέλη με πιο γενναιόδωρα συστήματα ασφάλισης ανεργίας και υψηλότερες δαπάνες για ενεργητικές πολιτικές και μέτρα για την αγορά εργασίας καταφέρνουν καλύτερα να επανεντάξουν τους ανέργους με βιώσιμο τρόπο (1) στην αγορά εργασίας. Παράλληλα, η ΕΟΚΕ τονίζει τη σημαντική λειτουργία των συστημάτων ως αυτόματων σταθεροποιητών.

1.4.

Επί του παρόντος, μεταξύ των κρατών μελών, υφίστανται μεγάλες αποκλίσεις όσον αφορά τις παροχές ανεργίας. Η ΕΟΚΕ παραπέμπει στην κοινή έκθεση για την απασχόληση του 2019, σύμφωνα με την οποία η παροχή κατάλληλου επιδόματος ανεργίας για επαρκές χρονικό διάστημα, στο οποίο έχουν πρόσβαση όλοι οι εργαζόμενοι και το οποίο συνοδεύεται από αποτελεσματικές πολιτικές για την αγορά εργασίας, είναι ζωτικής σημασίας για τη στήριξη των ατόμων που αναζητούν εργασία για να εισέλθουν στην αγορά εργασίας (2).

1.5.

Η ΕΟΚΕ επαναλαμβάνει την έκκλησή της για υψηλά πρότυπα απασχόλησης και κοινωνικά πρότυπα (3) και, ως εκ τούτου, συνιστά τον καθορισμό στόχων όσον αφορά τις παροχές ανεργίας στα κράτη μέλη. Οι εν λόγω στόχοι θα πρέπει να καθοριστούν όσον αφορά το καθαρό ποσοστό αναπλήρωσης, τη χρονική διάρκεια του δικαιώματος επί των παροχών και το ποσοστό κάλυψης. Επιπλέον, η ΕΟΚΕ συνιστά τον καθορισμό στόχων για την κατάρτιση και την ενεργοποίηση.

1.6.

Σε πρώτο στάδιο, οι στόχοι για τις παροχές ανεργίας πρέπει να καθορίζονται και να παρακολουθούνται μέσω μιας διαδικασίας καθορισμού δεικτών αναφοράς στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου. Η ΕΟΚΕ επαναλαμβάνει τη σύστασή της ότι ο Ευρωπαϊκός πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων πρέπει επίσης να έχει αντίκτυπο στην οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ (4). Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι οι συστάσεις ανά χώρα που απευθύνονται στα κράτη μέλη θα πρέπει να περιλαμβάνουν, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, συγκεκριμένους στόχους όσον αφορά το καθαρό ποσοστό αναπλήρωσης, τη χρονική διάρκεια του δικαιώματος επί των παροχών και το ποσοστό κάλυψης των παροχών ανεργίας, καθώς και όσον αφορά την κατάρτιση και την ενεργοποίηση. Οι συστάσεις ανά χώρα καταρτίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αποφασίζονται από το Συμβούλιο και εγκρίνονται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

1.7.

Τη βάση των συστάσεων ανά χώρα θα πρέπει να αποτελούν οι ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές (5). Σύμφωνα με τη γραμμή 7,των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση του 2018 (6) , οι οποίες συνεχίζουν να ισχύουν το 2019 (7), τα κράτη μέλη οφείλουν να παρέχουν στους ανέργους επαρκή επιδόματα ανεργίας για εύλογη διάρκεια, σύμφωνα με τις συνεισφορές τους και τους εθνικούς κανόνες επιλεξιμότητας. Εντούτοις, τα εν λόγω επιδόματα δεν θα πρέπει να συνιστούν αντικίνητρο για τη γρήγορη επιστροφή στην απασχόληση.

1.8.

Ο ΕΠΚΔ πλαισιώνεται από έναν κοινωνικό πίνακα αποτελεσμάτων για τον έλεγχο της εφαρμογής του πυλώνα μέσω της παρακολούθησης των τάσεων και της προόδου που επιτελείται στα κράτη μέλη, με στόχο την ενσωμάτωση αυτών στο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο. H ΕΟΚΕ συνιστά, στο μέλλον, να παρακολουθούνται και τα επιδόματα ανεργίας στον κοινωνικό πίνακα αποτελεσμάτων. Επιπλέον, συνιστά τη θέσπιση διαδικασίας καθορισμού δεικτών αναφοράς σχετικά με τις παροχές ανεργίας που θα συμπληρώνει τον κοινωνικό πίνακα αποτελεσμάτων. Ως εκ τούτου, η ΕΟΚΕ επιδοκιμάζει ιδιαιτέρως τις πρόσφατες προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη θέσπιση μιας διαδικασίας καθορισμού δεικτών αναφοράς σχετικά με τις παροχές ανεργίας, θεωρώντας, ωστόσο, ότι οι προσπάθειες αυτές θα πρέπει να ενταθούν και να συνδυαστούν με μια διαρκή διαδικασία παρακολούθησης.

1.9.

Στόχος της προτεινόμενης διαδικασίας καθορισμού δεικτών αναφοράς για τις παροχές ανεργίας είναι η προώθηση ανοδικής κοινωνικής σύγκλισης των κρατών μελών και η βελτίωση της λειτουργίας των αγορών εργασίας. Η διαδικασία καθορισμού δεικτών αναφοράς θα πρέπει να βασίζεται σε ανάλυση της υφιστάμενης κατάστασης, χωρίς παραλείψεις ή ωραιοποιήσεις. Η εν λόγω διαδικασία δεν θα πρέπει να περιορίζεται στην παρακολούθηση και την αξιολόγηση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μαθαίνουν το ένα από το άλλο μέσω της ανάλυσης των μελών με τις καλύτερες επιδόσεις (benchlearning — συγκριτική μάθηση) και να προβαίνουν σε βελτιώσεις (benchaction).

1.10.

Η διαδικασία καθορισμού δεικτών αναφοράς σχετικά με τις παροχές ανεργίας θα πρέπει να υπόκειται στην καθοδήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής· ακόμη, ο καθορισμός των δεικτών αναφοράς θα πρέπει να γίνεται με μόνιμη και συνεκτική συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων.

1.11.

Οι κοινωνικοί στόχοι πρέπει να οδηγήσουν, με την πάροδο του χρόνου, σε κοινωνική σύγκλιση. Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν ότι οι αρχές του ΕΠΚΔ δεν προβλέπονται μόνο στα χαρτιά, αλλά εφαρμόζονται και στην πράξη και βελτιώνουν σταδιακά τις συνθήκες διαβίωσής τους.

1.12.

Η ΕΟΚΕ συνιστά να παρακολουθούνται εκ του σύνεγγυς και να αξιολογούνται τα αποτελέσματα της διαδικασίας καθορισμού δεικτών αναφοράς. Ελλείψει επαρκούς προόδου όσον αφορά τα επιθυμητά αποτελέσματα, θα πρέπει να θεσπιστεί νομικά δεσμευτικό μέσο για την υποστήριξη και τη συμπλήρωση των προσπαθειών των κρατών μελών όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων ασφάλισης κατά της ανεργίας. Εκτός από σύσταση του Συμβουλίου για την καθοδήγηση των κρατών μελών, η ΕΟΚΕ συνιστά την υιοθέτηση οδηγίας σύμφωνα με το άρθρο 153 της ΣΛΕΕ σχετικά με τη θέσπιση νομικά δεσμευτικών ελάχιστων προτύπων για τα συστήματα των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση κατά της ανεργίας. Η οδηγία θα πρέπει να περιλαμβάνει απαιτήσεις για τα ελάχιστα πρότυπα σε επίπεδο ΕΕ όσον αφορά το καθαρό ποσοστό αναπλήρωσης, τη χρονική διάρκεια του δικαιώματος επί των παροχών και το ποσοστό κάλυψης των παροχών ανεργίας. Η ΕΟΚΕ τάσσεται επίσης υπέρ της θέσπισης ελάχιστων προτύπων σε επίπεδο ΕΕ για την κατάρτιση και την ενεργοποίηση στο πλαίσιο της ασφάλισης ανεργίας.

1.13.

Τα νομικά δεσμευτικά ελάχιστα πρότυπα θα πρέπει να εφαρμόζονται σταδιακά και να οριστεί εύλογο χρονικό διάστημα ώστε να μπορέσουν όλα τα κράτη μέλη να επιτύχουν τα κοινά πρότυπα.

1.14.

Όπως ορίζεται στο άρθρο 153 της ΣΛΕΕ το δικαίωμα των κρατών μελών να καθορίζουν τις θεμελιώδεις αρχές του οικείου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και η οικονομική ισορροπία του συστήματος αυτού δεν πρέπει να επηρεάζονται αισθητά. Η αρχή αυτή θα πρέπει να τηρείται ανεξαρτήτως της μορφής ή της ουσίας του συστήματος στα κράτη μέλη. Τα κράτη μέλη δεν θα εμποδίζονται να ασκούν το δικαίωμα που τους παρέχει η Συνθήκη να διατηρούν ή να θεσπίζουν υψηλότερα (αυστηρότερα) προστατευτικά μέτρα. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να ληφθούν ιδιαιτέρως υπόψη οι διαφορές στην οργάνωση των εθνικών συστημάτων ασφάλισης, στη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων καθώς και στη χρηματοδότηση.

2.   Παρούσα κατάσταση και ιστορικό της γνωμοδότησης

2.1.

Μετά την επώδυνη εμπειρία της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 και την επακόλουθη αστάθεια, η οικονομία αναπτύσσεται εκ νέου και τα ποσοστά ανεργίας μειώνονται. Ωστόσο, η τρέχουσα ανάκαμψη των αγορών εργασίας δεν εξελίσσεται με τον ίδιο τρόπο για όλα τα κράτη μέλη, τις περιφέρειες και τις ομάδες του πληθυσμού. Σχετικά, η ΕΟΚΕ παραπέμπει στην Κοινή έκθεση για την απασχόληση του 2019 (8).

2.2.

Η ΕΟΚΕ συμμερίζεται την άποψη του Συμβουλίου ότι, δηλαδή, τα κράτη μέλη και η ΕΕ οφείλουν να αντιμετωπίσουν τις κοινωνικές επιπτώσεις της οικονομικής και της χρηματοπιστωτικής κρίσης, και να επιδιώξουν την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς. Οι ανισότητες και οι διακρίσεις θα πρέπει να καταπολεμηθούν. Θα πρέπει να εξασφαλιστούν δυνατότητες πρόσβασης και ευκαιρίες για όλους και η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός θα πρέπει να μειωθούν, ιδίως μέσω της μέριμνας για την καλή λειτουργία των αγορών εργασίας και των συστημάτων κοινωνικής προστασίας (9).

2.3.

Στη στρατηγική «Ευρώπη 2020», η ΕΕ έθεσε ως στόχο να μειώσει κατά 20 εκατομμύρια έως το 2020 τον αριθμό των ανθρώπων που απειλούνται από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Απέχουμε ακόμη πολύ από τον συγκεκριμένο στόχο. Ναι μεν βιώνουμε από το 2012 διαρκή βελτίωση (όταν σχεδόν το 25 % του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ απειλούνταν από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό), ωστόσο η Ευρώπη εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τεράστιες προκλήσεις. Το 2018, σχεδόν το 22 % του πληθυσμού της ΕΕ ζούσε υπό την απειλή της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού (10).

2.4.

Η ασφάλιση ανεργίας αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας σε όλα τα κράτη μέλη. Παρέχει δίχτυ ασφαλείας στους εργαζόμενους σε περίπτωση απώλειας της θέσης εργασίας τους και προστατεύει από τη φτώχεια. Παράλληλα, τα επιδόματα ανεργίας αποτελούν αυτόματους σταθεροποιητές, διότι, σε μια γενική αύξηση της ανεργίας, τα εισοδήματα και, επομένως, η κατανάλωση δεν θα παρουσιάσουν τόσο μεγάλη πτώση. Επιπλέον, τα ουσιαστικά και επαρκή επιδόματα ανεργίας δίνουν τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να βρίσκουν θέσεις που ανταποκρίνονται στις προσδοκίες και τα προσόντα τους ή/και να παρακολουθούν επαγγελματικό επαναπροσανατολισμό, στο πλαίσιο ενεργητικών πολιτικών για την αγορά εργασίας.

2.5.

Σε ορισμένα κράτη μέλη, η κοινωνική προστασία έχει επιδεινωθεί κατά τα τελευταία έτη ως αποτέλεσμα των πολιτικών για την αντιμετώπιση της κρίσης. Πολλοί πολίτες διαπιστώνουν ότι τα κοινωνικά τους συμφέροντα και απαιτήσεις δεν διασφαλίζονται επαρκώς στην ΕΕ. Με την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ (Brexit), σημειώνεται για πρώτη φορά αντιστροφή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Οι εξελίξεις αυτές πρέπει να εκληφθούν ως προειδοποίηση. Προκειμένου να εξασφαλιστούν τόσο η μελλοντική πορεία της ΕΕ όσο και η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών σε αυτήν, η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι πρέπει να ενισχυθεί η κοινωνική διάσταση της ΕΕ, στην οποία περιλαμβάνεται η αντιμετώπιση και άλλων υφιστάμενων προκλήσεων, όπως η κλιματική αλλαγή και η ψηφιοποίηση. Προς τούτο, στη βάση μιας σταθερής, βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς οικονομίας (11), χρειάζεται δέσμευση σε όλα τα επίπεδα, καθώς και από τα κράτη μέλη, τους κοινωνικούς εταίρους και τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών.

2.6.

Κατά την κοινωνική σύνοδο κορυφής του Γκέτεμποργκ στις 17 Νοεμβρίου 2017, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διακήρυξαν πανηγυρικά τον Ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων (ΕΠΚΔ). Προκειμένου ο πυλώνας αυτός να αποκτήσει ουσία, η ΕΕ και τα κράτη μέλη οφείλουν να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα για την αποτελεσματική εφαρμογή του. Η νεοεκλεγείσα πρόεδρος της Επιτροπής, Ursula von der Leyen, ανακοίνωσε στο πλαίσιο των πολιτικών κατευθυντήριων γραμμών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 2019-2024 σχέδιο δράσης για την πλήρη εφαρμογή του ΕΠΚΔ. Η ΕΟΚΕ επιθυμεί, με την πρόταση της σχετικά με τους στόχους για τις παροχές ανεργίας στα κράτη μέλη, να συμβάλει στην εφαρμογή του ΕΠΚΔ.

2.7.

Η ΕΟΚΕ παραπέμπει στην αρχή 13 του Ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων (επιδόματα ανεργίας): βάσει αυτής, οι άνεργοι έχουν δικαίωμα σε επαρκή στήριξη από τις δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης με στόχο την (επαν)ένταξή τους στην αγορά εργασίας, καθώς και σε επαρκή επιδόματα ανεργίας για εύλογη διάρκεια, σύμφωνα με τις συνεισφορές τους και τους εθνικούς κανόνες επιλεξιμότητας. Τα εν λόγω επιδόματα δεν πρέπει να συνιστούν αντικίνητρο για τη γρήγορη επιστροφή στην απασχόληση.

2.8.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ΕΟΚΕ υπενθυμίζει επίσης την αρχή 17 του ΕΠΚΔ, σύμφωνα με την οποία άτομα με αναπηρία έχουν δικαίωμα τόσο σε εισοδηματική στήριξη που να διασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση όσο και σε υπηρεσίες που τους επιτρέπουν τη συμμετοχή στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία. Όσον αφορά την περίοδο ισχύος του δικαιώματος στην ασφάλιση ανεργίας, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι η αναζήτηση θέσης εργασίας ή η επαγγελματική επανακατάρτιση για άτομα με αναπηρία είναι σαφώς πιο δύσκολες και χρονοβόρες.

2.9.

Η ασφάλιση ανεργίας αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας σε όλα τα κράτη μέλη. Οι εθνικοί κανόνες των συστημάτων ασφάλισης της ανεργίας διαφέρουν σημαντικά, ως προς την επιλεξιμότητα, το ύψος και τη διάρκεια των παροχών και τη μέθοδο υπολογισμού. Η ΕΟΚΕ συνιστά τον καθορισμό στόχων όσον αφορά τις παροχές ανεργίας στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου. Επιπλέον, η ΕΟΚΕ εφιστά την προσοχή στην ανάγκη διασφάλισης θεμελιωδών κοινωνικών παροχών με βάση τους κοινούς κανόνες σε επίπεδο ΕΕ (12). Συνιστά τη συνεχή αξιολόγηση της διαδικασίας καθορισμού δεικτών αναφοράς. Μια σύσταση του Συμβουλίου θα δώσει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να δρομολογήσουν και να καθοδηγήσουν συζητήσεις και μεταρρυθμίσεις σχετικά με τη θέσπιση κοινών ελάχιστων προτύπων, και θα επιτρέψει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών στον εν λόγω τομέα.

2.10.

Εφόσον δεν σημειωθεί επαρκής πρόοδος ως προς τα επιθυμητά αποτελέσματα, η ΕΟΚΕ συνιστά τη θέσπιση οδηγίας με βάση το άρθρο 153 της ΣΛΕΕ, με την οποία θα ορίζονται νομικά δεσμευτικά ελάχιστα πρότυπα για τα συστήματα ασφάλισης κατά της ανεργίας των κρατών μελών. Η οδηγία θα πρέπει να περιλαμβάνει απαιτήσεις για τα ελάχιστα πρότυπα σε επίπεδο ΕΕ όσον αφορά το καθαρό ποσοστό αναπλήρωσης, τη χρονική διάρκεια του δικαιώματος επί των παροχών και το ποσοστό κάλυψης των παροχών ανεργίας. Η ΕΟΚΕ τάσσεται επίσης υπέρ της θέσπισης ελάχιστων προτύπων σε επίπεδο ΕΕ για την κατάρτιση και την ενεργοποίηση στο πλαίσιο της ασφάλισης ανεργίας. Οι ελάχιστες απαιτήσεις δεν πρέπει να εμποδίσουν τα κράτη μέλη να θεσπίσουν πιο φιλόδοξα πρότυπα (βλέπε σημείο 16 στο προοίμιο του Ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων). Τα ισχύοντα πρότυπα στα κράτη μέλη δεν πρέπει να υποβαθμιστούν. Η ΕΟΚΕ συνιστά τον καθορισμό ελάχιστων απαιτήσεων για τα συστήματα ασφάλισης ανεργίας των κρατών μελών σε συνδυασμό με την ορθή εφαρμογή ρήτρας μη υποβάθμισης των προτύπων (απαγόρευση της υποβάθμισης των προτύπων με αφορμή την εισαγωγή ελάχιστων προτύπων). Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα λαμβάνεται υπόψη ο στόχος της ΕΕ για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας με στόχο την ανοδική σύγκλιση μεταξύ των κρατών μελών (άρθρο 151 της ΣΛΕΕ).

2.11.

Όσον αφορά τη στήριξη των ανέργων, πρέπει να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ των παροχών κοινωνικής ασφάλισης (ασφαλιστικές αποζημιώσεις) και της κοινωνικής πρόνοιας. Οι ασφαλιστικές αποζημιώσεις βασίζονται κατά κανόνα σε συνεισφορές και προϋποθέτουν ορισμένο χρόνο προϋπηρεσίας. Όσον αφορά την κοινωνική πρόνοια, πρόκειται για μη ανταποδοτικές παροχές κοινωνικής πρόνοιας που χρηματοδοτούνται από τους φόρους, οι οποίες στηρίζουν άτομα που δεν μπορούν να κερδίσουν τα προς το ζην με τις δικές τους δυνάμεις και υπόκεινται σε αξιολόγηση των αναγκών τους. Η ΕΟΚΕ, με την παρούσα γνωμοδότηση πρωτοβουλίας, εξετάζει τις παροχές κοινωνικής ασφάλισης.

2.12.

Όσον αφορά τη συζήτηση σχετικά με την εμβάθυνση της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει τη δημιουργία μιας σταθεροποιητικής λειτουργίας για τη ζώνη του ευρώ (με τη δυνατότητα συμμετοχής κρατών μελών εκτός της ευρωζώνης) η οποία θα επιτρέπει στο μέλλον καλύτερη ανταπόκριση σε ασύμμετρους κλυδωνισμούς. Ως πιθανή επιλογή για τη σταθεροποιητική λειτουργία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρει τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Συστήματος Αντασφάλισης Ανεργίας το οποίο να λειτουργεί ως «Ταμείο Αντασφάλισης» για τα εθνικά καθεστώτα παροχής επιδομάτων ανεργίας (13). Αυτή η δημοσιονομική πρόταση, η οποία επί του παρόντος παραμένει ένα αμφιλεγόμενο θέμα, πρέπει να διαχωριστεί σαφώς από την παρούσα γνωμοδότηση πρωτοβουλίας, η οποία αποτελεί πρόταση κοινωνικής πολιτικής με στόχο την ενίσχυση της κοινωνικής διάστασης της ΕΕ.

2.13.

Η ΕΟΚΕ εξέφρασε πρόσφατα την άποψη ότι θα πρέπει να διερευνηθεί η δυνατότητα εισαγωγής ελάχιστων ενωσιακών προτύπων στα εθνικά συστήματα παροχών ανεργίας, προκειμένου να διασφαλιστεί, μεταξύ άλλων, ότι όποιος αναζητεί εργασία θα μπορεί να λαμβάνει οικονομική υποστήριξη (14). Η παρούσα γνωμοδότηση πρωτοβουλίας αποτελεί επομένως απάντηση της ΕΟΚΕ στην πρόκληση αυτή.

3.   Γενικές παρατηρήσεις

3.1.

Σύμφωνα με τη γραμμή 7, των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση του 2018 (15) , οι οποίες συνεχίζουν να ισχύουν το 2019 (16), τα κράτη μέλη οφείλουν να παρέχουν στους ανέργους επαρκή επιδόματα ανεργίας για εύλογη διάρκεια, σύμφωνα με τις συνεισφορές τους και τους εθνικούς κανόνες επιλεξιμότητας. Με την εν λόγω σύσταση λαμβάνεται υπόψη ο ΕΠΚΔ στις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση.

3.2.

Η μείωση του αριθμού των ατόμων σε κατάσταση ή σε απειλή φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού αποτελεί έναν από τους πέντε στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», καθώς και έναν από τους 17 στόχους (ΣΒΑ) της Ατζέντας του 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών. Μέσω του κοινωνικού πίνακα αποτελεσμάτων που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του ΕΚΠΔ, παρακολουθούνται επίσης οι τάσεις και η πρόοδος που συντελείται στα κράτη μέλη όσον αφορά τα άτομα που πλήττονται ή απειλούνται από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

3.3.

Η ΕΟΚΕ υπενθυμίζει τη διαπίστωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία η χρονική διάρκεια του δικαιώματος επί των παροχών του συστήματος ασφάλισης ανεργίας έχει άμεσο αντίκτυπο στον κίνδυνο φτώχειας των ανέργων. Στα κράτη μέλη με πιο γενναιόδωρα καθεστώτα παροχής επιδομάτων ανεργίας και υψηλότερες δαπάνες για ενεργητικές πολιτικές και μέτρα για την αγορά εργασίας παρατηρείται βελτίωση όσον αφορά την επανένταξη των ανέργων με βιώσιμο τρόπο στην αγορά εργασίας (17). Μεταξύ των κρατών μελών υφίστανται μεγάλες αποκλίσεις. Για παράδειγμα, στην Ουγγαρία, η μέγιστη χρονική διάρκεια του δικαιώματος επί των παροχών ανεργίας ανέρχεται στις 90 ημέρες ενώ στο Βέλγιο η διάρκεια είναι απεριόριστη (18).

3.4.

Η ΕΟΚΕ φρονεί ότι οι παροχές κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να διαμορφώνονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλίζεται ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης σε περίπτωση υλοποίησης του κινδύνου ανεργίας. Επομένως, το ύψος των παροχών ασφάλισης ανεργίας, δηλαδή το καθαρό ποσοστό αναπλήρωσης πρέπει να είναι το ενδεδειγμένο. Όμως, για το ζήτημα αυτό, υφίστανται σημαντικές αποκλίσεις εντός της ΕΕ. Τα καθαρά ποσοστά αναπλήρωσης για χαμηλόμισθο εργαζόμενο με σύντομο ιστορικό απασχόλησης (1 έτος) κυμαίνονται λιγότερο του 20 % των προηγούμενων (καθαρών) αποδοχών στην Ουγγαρία έως περίπου το 90 % στο Λουξεμβούργο (19).

3.5.

Ο αριθμός των ανέργων που λαμβάνουν παροχές ασφάλισης ανεργίας σε σχέση με τον συνολικό αριθμό των ανέργων αποτυπώνεται στο ποσοστό κάλυψης. Το ποσοστό κάλυψης εκφράζεται σε σχέση με μια ορισμένη περίοδο ανεργίας (π.χ. το ποσοστό των ανέργων που λαμβάνουν επιδόματα μετά από ένα έτος ανεργίας). Και σε αυτήν την περίπτωση, υφίσταται σημαντική απόκλιση μεταξύ των κρατών μελών. Κατά μέσο όρο, ο αριθμός των βραχυχρόνια ανέργων (άνεργοι για λιγότερο από ένα έτος) που λαμβάνουν παροχές ανεργίας αντιστοιχούν μόλις στο ένα τρίτο όλων των ανέργων. Η Γερμανία, με 63 %, έχει το υψηλότερο ποσοστό κάλυψης. Αντιθέτως, το ποσοστό κάλυψης στη Μάλτα, την Κροατία, την Πολωνία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία (20) κυμαίνεται πολύ κάτω του 15 %.

3.6.

Ένα χαμηλό ποσοστό κάλυψης σε κάποιο κράτος μέλος μπορεί να οφείλεται σε διαφορετικές αιτίες. Μια από τις αιτίες είναι η ανεργία των νέων. Οι νέοι σε ηλικία άνεργοι, οι οποίοι δεν έχουν καταφέρει να εισέλθουν στην αγορά εργασίας, συχνά δεν δικαιούνται την παροχή επιδόματος λόγω ελλιπούς χρόνου προϋπηρεσίας. Για τον λόγο αυτό, οι νέοι που είναι άνεργοι συχνά δεν λαμβάνουν επιδόματα.

3.7.

Η ΕΟΚΕ τονίζει για άλλη μια φορά ότι η μετάβαση των νέων από την (σχολική) εκπαίδευση στην αγορά εργασίας είναι υψίστης σημασίας. Σε αυτούς πρέπει να παρασχεθεί η μέγιστη δυνατή υποστήριξη, προκειμένου να διασφαλιστεί η κατά το δυνατόν ταχύτερη ένταξή τους στην αγορά εργασίας.

3.8.

Η διάρκεια της ανεργίας επηρεάζει επίσης το ποσοστό κάλυψης. Ενώ στην ΕΕ η μέση κάλυψη των βραχυχρόνια ανέργων βρίσκεται περίπου στο ένα τρίτο, για τους μακροχρόνια ανέργους είναι χαμηλότερη καθότι η διάρκεια των παροχών ανεργίας είναι περιορισμένη στα περισσότερα κράτη μέλη. Η ΕΟΚΕ συνιστά να καθοριστεί στόχος για το ποσοστό κάλυψης των βραχυχρόνια ανέργων (άνεργοι για λιγότερο από ένα έτος).

3.9.

Ένας άλλος λόγος για το χαμηλό ποσοστό κάλυψης είναι οι νέες μορφές απασχόλησης, καθώς και η άτυπη και επισφαλής απασχόληση που δυσχεραίνουν τη διασφάλιση της επιλεξιμότητας. Όσον αφορά την πολιτική συμφωνία του Συμβουλίου σχετικά με τη διατύπωση σύστασης για την πρόσβαση των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων στην κοινωνική προστασία, η ΕΟΚΕ τάσσεται υπέρ μιας συνολικής λύσης για την αναγνώριση των δικαιωμάτων κοινωνικής ασφάλισης των εργαζομένων σε νέες μορφές απασχόλησης (21).

3.10.

Σύμφωνα με την αρχή 1 του Ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα σε ποιοτική και χωρίς αποκλεισμούς εκπαίδευση, κατάρτιση και διά βίου μάθηση, προκειμένου να διατηρήσει και να αποκτήσει δεξιότητες που θα του επιτρέψουν να συμμετέχει πλήρως στην κοινωνία και να διαχειρίζεται με επιτυχία τις αλλαγές στην αγορά εργασίας. Ως εκ τούτου, η ΕΟΚΕ υποστηρίζει τους στόχους για την κατάρτιση και την ενεργοποίηση, και επαναλαμβάνει την άποψή της ότι η διασφάλιση του δικαιώματος στη διά βίου μάθηση για όλους πρέπει να περιλαμβάνεται στο θεματολόγιο της ΕΕ (22).

3.11.

Η ΕΟΚΕ συμμερίζεται την άποψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία τα βελτιωμένα πρότυπα στα συστήματα ασφάλισης ανεργίας των κρατών μελών επιτρέπουν τη βελτίωση της λειτουργίας των αγορών εργασίας. Αντιθέτως, τα χαμηλά πρότυπα δεν συνεπάγονται κατ’ ανάγκη χαμηλότερες κρατικές δαπάνες, διότι οι άνεργοι που δεν λαμβάνουν παροχές από το σύστημα αντασφάλισης ανεργίας, στις περισσότερες περιπτώσεις λαμβάνουν κάποια άλλη μορφή κρατικής βοήθειας (π.χ. επίδομα ανεργίας ή ελάχιστο εισόδημα). Η ΕΟΚΕ συμφωνεί με την Επιτροπή στη λογική υπόθεση ότι οι πρόσθετες δαπάνες για βελτιωμένα πρότυπα ασφάλισης ανεργίας σε συνδυασμό με ενεργητικές πολιτικές για την αγορά εργασίας θα αντισταθμιστούν, σχετικά σύντομα, από την αύξηση της απασχόλησης και, επομένως, από υψηλότερα φορολογικά έσοδα και ταχύτερη οικονομική ανάπτυξη (23).

4.   Ειδικές παρατηρήσεις

4.1.

Επί του παρόντος, μεταξύ των κρατών μελών, υφίστανται μεγάλες αποκλίσεις όσον αφορά τις παροχές ανεργίας. Η ΕΟΚΕ παραπέμπει στην κοινή έκθεση για την απασχόληση του 2019, σύμφωνα με την οποία η παροχή κατάλληλου επιδόματος ανεργίας για επαρκές χρονικό διάστημα, στο οποίο έχουν πρόσβαση όλοι οι εργαζόμενοι και το οποίο συνοδεύεται από αποτελεσματικές πολιτικές για την αγορά εργασίας, είναι ζωτικής σημασίας για τη στήριξη των ατόμων που αναζητούν εργασία για να εισέλθουν στην αγορά εργασίας (24).

4.2.

Η ΕΟΚΕ συνιστά τον καθορισμό στόχων όσον αφορά τις παροχές ανεργίας στα κράτη μέλη. Οι εν λόγω στόχοι θα πρέπει να καθοριστούν όσον αφορά το καθαρό ποσοστό αναπλήρωσης, τη χρονική διάρκεια του δικαιώματος επί των παροχών και το ποσοστό κάλυψης. Επιπλέον, η ΕΟΚΕ συνιστά τον καθορισμό στόχων για την κατάρτιση και την ενεργοποίηση.

4.3.

Η ΕΟΚΕ επιδοκιμάζει ιδιαίτερα τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να στηρίξει τον ΕΠΚΔ, μεταξύ άλλων, στο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, και να προωθήσει μια διαδικασία καθορισμού δεικτών αναφοράς σχετικά με τις παροχές των εθνικών ασφαλίσεων ανεργίας (μεταξύ άλλων μέσω της κοινής έκθεσης για την απασχόληση). Η διαδικασία συγκριτικής ανάλυσης ορθά εκλαμβάνεται ως σημαντικό εργαλείο για την εφαρμογή του ΕΠΚΔ. Οι προσπάθειες αυτές θα πρέπει να εντατικοποιηθούν και να συνδυαστούν με μια μακροπρόθεσμη διαδικασία παρακολούθησης. Στόχος της διαδικασίας καθορισμού δεικτών αναφοράς για τις παροχές ανεργίας θα πρέπει να είναι η συμβολή στην ανοδική κοινωνική σύγκλιση στην ΕΕ και η βελτίωση της λειτουργίας των αγορών εργασίας.

4.4.

Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι οι συστάσεις ανά χώρα θα πρέπει να περιλαμβάνουν συγκεκριμένους στόχους όσον αφορά τόσο το καθαρό ποσοστό αναπλήρωσης, τη χρονική διάρκεια του δικαιώματος επί των παροχών και το ποσοστό κάλυψης των παροχών ανεργίας, όσο και την κατάρτιση και την ενεργοποίηση. Στην προκειμένη περίπτωση, η ΕΟΚΕ στηρίζει την προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι πιο γενναιόδωρες παροχές πρέπει να συνοδεύονται με ανάλογη ενεργοποίηση των ανέργων.

4.5.

Η επιτυχία της εσωτερικής αγοράς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό τόσο από την αποδοτικότητα των αγορών εργασίας και των συστημάτων κοινωνικής προστασίας όσο και από την ικανότητα των ευρωπαϊκών οικονομιών να προσαρμόζονται στις κρίσεις. Με βάση αυτή την παραδοχή, η στρατηγική «Ευρώπη 2020» θεσπίστηκε ως μια στρατηγική για τη μετατροπή της ΕΕ σε μια έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομία με σκοπό την επίτευξη υψηλών επιπέδων απασχόλησης, παραγωγικότητας και κοινωνικής συνοχής (25). Η ΕΟΚΕ επισημαίνει ότι η ΕΕ δεν θα καταφέρει να επιτύχει τον στόχο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» για μείωση κατά 20 εκατομμύρια του αριθμού των ανθρώπων που πλήττονται ή απειλούνται από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό.

4.6.

Μετά τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που πραγματοποιήθηκαν από τις 23 έως τις 26 Μαΐου 2019, η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι προτεραιότητα της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα πρέπει να αποτελέσει η πρόταση μέτρων για τη βελτίωση της λειτουργίας των αγορών εργασίας και την επίτευξη ανοδικής κοινωνικής σύγκλισης στα κράτη μέλη. Επιπλέον, θα πρέπει να θεσπιστεί νέα στρατηγική που θα αφορά την κοινωνική διάσταση της Ευρώπης μετά το 2020.

4.7.

Τα κράτη μέλη συζητούν επί του παρόντος σχετικά με την κοινωνική διάσταση της Ευρώπης μετά το 2020. Μεταξύ άλλων τίθεται το ερώτημα ποιες πτυχές θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στο ζήτημα της μελλοντικής κοινωνικής διάστασης (26). Η ΕΟΚΕ πιστεύει ότι η καλύτερη λειτουργία των αγορών εργασίας και η καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού θα πρέπει να αποτελέσουν βασικές πτυχές της κοινωνικής διάστασης της Ευρώπης μετά το 2020. Οι στόχοι για τις παροχές ανεργίας στα κράτη μέλη θα μπορούσαν να συμβάλουν σημαντικά στο εν λόγω ζήτημα.

4.8.

Οι κοινωνικοί στόχοι πρέπει, σταδιακά, να οδηγήσουν σε κοινωνική σύγκλιση. Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν ότι τα δικαιώματα και οι αρχές, όπως στην περίπτωση του Ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, δεν προβλέπονται μόνο στα χαρτιά, αλλά εφαρμόζονται και στην πράξη και βελτιώνουν σταδιακά τις συνθήκες διαβίωσής τους.

4.9.

Εφόσον οι στόχοι που ορίζονται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου αποδειχθούν ανεπαρκείς, και αναφορικά με την κοινωνική διάσταση της Ευρώπης μετά το 2020, η ΕΟΚΕ συνιστά την υιοθέτηση οδηγίας σύμφωνα με το άρθρο 153 της ΣΛΕΕ σχετικά με τη θέσπιση νομικά δεσμευτικών ελάχιστων προτύπων για τα συστήματα των κρατών μελών για την ασφάλιση κατά της ανεργίας. Η οδηγία θα πρέπει να περιλαμβάνει απαιτήσεις για τα ελάχιστα πρότυπα σε επίπεδο ΕΕ όσον αφορά το καθαρό ποσοστό αναπλήρωσης, τη χρονική διάρκεια του δικαιώματος επί των παροχών και το ποσοστό κάλυψης των παροχών ανεργίας. Η ΕΟΚΕ τάσσεται επίσης υπέρ της θέσπισης ελάχιστων προτύπων σε επίπεδο ΕΕ για την κατάρτιση και την ενεργοποίηση στο πλαίσιο της ασφάλισης ανεργίας.

Βρυξέλλες, 11 Δεκεμβρίου 2019.

Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Luca JAHIER


(1)  Θεματικό ενημερωτικό δελτίο Ευρωπαϊκού Εξαμήνου — Παροχές ανεργίας — 2017.

(2)  COM(2018) 761 final της 21.11.2018, Συμβούλιο EPSCO ST 7619 2019 INIT της 15.3.2019.

(3)  ΕΕ C 62 της 15.2.2019, σ. 165.

(4)  ΕΕ C 81 της 2.3.2018, σ. 145.

(5)  EE L 224 της 5.9. 2018, σ. 4.

(6)  EE L 224 της 5.9. 2018, σ. 4

(7)  EE L 185 της 11.7. 2019, σ. 44.

(8)  COM(2018) 761 final της 21.11.2018, Συμβούλιο EPSCO ST 7619 2019 INIT της 15.3.2019.

(9)  EE L 224 της 5.9. 2018, σ. 4.

(10)  Eurostat, 16.10.2019.

(11)  ΕΕ C 262 της 25.7.2018, σ. 1.

(12)  ΕΕ C 13 της 15.1.2016, σ. 40.

(13)  COM(2017) 822 final της 6.12.2017.

(14)  ΕΕ C 129 της 11.4.2018, σ. 7.

(15)  EE L 224 της 5.9. 2018, σ. 4.

(16)  EE L 185 της 11.7. 2019, σ. 44.

(17)  Θεματικό ενημερωτικό δελτίο Ευρωπαϊκού Εξαμήνου — Παροχές ανεργίας — 2017.

(18)  COM(2018) 761 final της 21.11.2018, Συμβούλιο EPSCO ST 7619 2019 INIT της 15.3.2019.

(19)  COM(2018) 761 final της 21.11.2018, Συμβούλιο EPSCO ST 7619 2019 INIT της 15.3.2019.

(20)  COM(2018) 761 final της 21.11.2018, Συμβούλιο EPSCO ST 7619 2019 INIT της 15.3.2019.

(21)  ΕΕ C 129 της 11.4.2018, σ. 7.

(22)  ΕΕ C 237 της 6.7.2018, σ. 8 και γνωμοδοτήσεις της ΕΟΚΕ ΕΕ C 14 της 15.1.2020, σ. 1 και ΕΕ C 14 της 15.1.2020, σ. 46.

(23)  Θεματικό ενημερωτικό δελτίο Ευρωπαϊκού Εξαμήνου — Παροχές ανεργίας — 2017.

(24)  COM(2018) 761 final της 21.11.2018, Συμβούλιο EPSCO ST 7619 2019 INIT της 15.3.2019.

(25)  COM(2018) 761 final της 21.11.2018, Συμβούλιο EPSCO ST 7619 2019 INIT της 15.3.2019.

(26)  Συμβούλιο EPSCO, ST 6622 2019 INIT, 27.2.2019.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Οι ακόλουθες τροπολογίες απορρίφθηκαν, παρότι συγκέντρωσαν περισσότερο από το 25 % των εκπεφρασμένων ψήφων (άρθρο 59 παράγραφος 3 του Εσωτερικού Κανονισμού):

1.   Σημείο 1.12

Να τροποποιηθεί ως εξής:

Η ΕΟΚΕ συνιστά να παρακολουθούνται εκ του σύνεγγυς και να αξιολογούνται τα αποτελέσματα της διαδικασίας καθορισμού δεικτών αναφοράς. Ελλείψει επαρκούς προόδου όσον αφορά τα επιθυμητά αποτελέσματα, θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο θέσπισης θεσπιστεί νομικά δεσμευτικό μέσο δεσμευτικού πλαισίου για την υποστήριξη και τη συμπλήρωση των προσπαθειών των κρατών μελών όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων ασφάλισης κατά της ανεργίας. Εκτός από σύσταση του Συμβουλίου για την καθοδήγηση των κρατών μελών, η ΕΟΚΕ συνιστά να εξεταστεί το ενδεχόμενο η θέσπισης δεσμευτικού νομικού πλαισίου την υιοθέτηση οδηγίας σύμφωνα με το άρθρο 153 της ΣΛΕΕ σχετικά με τη θέσπιση νομικά δεσμευτικών για τον καθορισμό ελάχιστων προτύπων για τα συστήματα των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση κατά της ανεργίας. Το εν λόγω νομικό πλαίσιο Η οδηγία θα πρέπει να περιλαμβάνει απαιτήσεις για τα ελάχιστα πρότυπα σε επίπεδο ΕΕ όσον αφορά το καθαρό ποσοστό αναπλήρωσης , τη χρονική διάρκεια του δικαιώματος επί των παροχών και το ποσοστό κάλυψης των παροχών ανεργίας . Η ΕΟΚΕ τάσσεται επίσης υπέρ της θέσπισης ελάχιστων προτύπων σε επίπεδο ΕΕ για την κατάρτιση και την ενεργοποίηση στο πλαίσιο της ασφάλισης ανεργίας.

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας:

Υπέρ:

64

Κατά:

119

Αποχές:

19

2.   Σημείο 2.10

Εφόσον με την πάροδο του χρόνου και κατόπιν στενής παρακολούθησης και αξιολόγησης των αποτελεσμάτων δεν σημειωθεί επαρκής πρόοδος ως προς τα επιθυμητά αποτελέσματα, η ΕΟΚΕ συνιστά να εξεταστεί το ενδεχόμενο τη θέσπισης δεσμευτικού νομικού πλαισίου οδηγίας με βάση το άρθρο 153 της ΣΛΕΕ , με το οποίο θα ορίζονται νομικά δεσμευτικά ελάχιστα πρότυπα για τα συστήματα ασφάλισης κατά της ανεργίας των κρατών μελών. Το εν λόγω νομικό πλαίσιο Η οδηγία θα πρέπει να περιλαμβάνει απαιτήσεις για τα ελάχιστα πρότυπα σε επίπεδο ΕΕ όσον αφορά το καθαρό ποσοστό αναπλήρωσης , τη χρονική διάρκεια του δικαιώματος επί των παροχών και το ποσοστό κάλυψης των παροχών ανεργίας . Η ΕΟΚΕ τάσσεται επίσης υπέρ της θέσπισης ελάχιστων προτύπων σε επίπεδο ΕΕ για την κατάρτιση και την ενεργοποίηση στο πλαίσιο της ασφάλισης ανεργίας. Οι ελάχιστες απαιτήσεις δεν πρέπει να εμποδίσουν τα κράτη μέλη να θεσπίσουν πιο φιλόδοξα πρότυπα (βλέπε σημείο 16 στο προοίμιο του Ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων). Τα ισχύοντα πρότυπα στα κράτη μέλη δεν πρέπει να υποβαθμιστούν. Η ΕΟΚΕ συνιστά τον καθορισμό ελάχιστων απαιτήσεων για τα συστήματα ασφάλισης ανεργίας των κρατών μελών σε συνδυασμό με την ορθή εφαρμογή ρήτρας μη υποβάθμισης των προτύπων (απαγόρευση της υποβάθμισης των προτύπων με αφορμή την εισαγωγή ελάχιστων προτύπων). Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα λαμβάνεται υπόψη ο στόχος της ΕΕ για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας με στόχο την ανοδική σύγκλιση μεταξύ των κρατών μελών (άρθρο 151 της ΣΛΕΕ).

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας:

Υπέρ:

63

Κατά:

122

Αποχές:

18

3.   Σημείο 4.9

Εφόσον οι στόχοι που ορίζονται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου αποδειχθούν μετά από στενή παρακολούθηση και αξιολόγηση ανεπαρκείς, και αναφορικά με την κοινωνική διάσταση της Ευρώπης μετά το 2020, η ΕΟΚΕ συνιστά να εξεταστεί το ενδεχόμενο την υιοθέτηση οδηγίας θέσπισης δεσμευτικού νομικού πλαισίου σύμφωνα με το άρθρο 153 της ΣΛΕΕ σχετικά με τη θέσπιση νομικά δεσμευτικών για τον καθορισμό ελάχιστων προτύπων για τα συστήματα των κρατών μελών για την ασφάλιση κατά της ανεργίας. Το εν λόγω νομικό πλαίσιο Η οδηγία θα πρέπει να περιλαμβάνει απαιτήσεις για τα ελάχιστα πρότυπα σε επίπεδο ΕΕ όσον αφορά το καθαρό ποσοστό αναπλήρωσης , τη χρονική διάρκεια του δικαιώματος επί των παροχών και το ποσοστό κάλυψης των παροχών ανεργίας . Η ΕΟΚΕ τάσσεται επίσης υπέρ της θέσπισης ελάχιστων προτύπων σε επίπεδο ΕΕ για την κατάρτιση και την ενεργοποίηση στο πλαίσιο της ασφάλισης ανεργίας.

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας:

Υπέρ:

63

Κατά:

122

Αποχές:

21


Top