Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018CA0161

    Υπόθεση C-161/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 8ης Μαΐου 2019 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Violeta Villar Láiz κατά Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS), Tesorería General de la Seguridad Social (TGSS) (Προδικαστική παραπομπή — Ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών σε θέματα κοινωνικής ασφαλίσεως — Οδηγία 79/7/ΕΟΚ — Άρθρο 4 — Απαγόρευση των διακρίσεων λόγω φύλου — Έμμεση διάκριση — Εργασία με μειωμένο ωράριο — Υπολογισμός της συντάξεως γήρατος)

    ΕΕ C 230 της 8.7.2019, p. 13–14 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    8.7.2019   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 230/13


    Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 8ης Μαΐου 2019 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Violeta Villar Láiz κατά Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS), Tesorería General de la Seguridad Social (TGSS)

    (Υπόθεση C-161/18) (1)

    (Προδικαστική παραπομπή - Ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών σε θέματα κοινωνικής ασφαλίσεως - Οδηγία 79/7/ΕΟΚ - Άρθρο 4 - Απαγόρευση των διακρίσεων λόγω φύλου - Έμμεση διάκριση - Εργασία με μειωμένο ωράριο - Υπολογισμός της συντάξεως γήρατος)

    (2019/C 230/15)

    Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

    Αιτούν δικαστήριο

    Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    Violeta Villar Láiz

    κατά

    Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS), Tesorería General de la Seguridad Social (TGSS)

    Διατακτικό

    Το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 79/7/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1978, περί της προοδευτικής εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ ανδρών και γυναικών σε θέματα κοινωνικής ασφαλίσεως, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε νομοθεσία κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, κατά την οποία το ποσό της ανταποδοτικής συντάξεως γήρατος ενός εργαζομένου μερικής απασχόλησης υπολογίζεται με πολλαπλασιασμό ενός βασικού ποσού, το οποίο καθορίζεται με βάση τις πράγματι ληφθείσες αποδοχές και τις πράγματι καταβληθείσες εισφορές, επί ποσοστό το οποίο συναρτάται προς τη διάρκεια της περιόδου καταβολής εισφορών, εφόσον επί της περιόδου αυτής εφαρμόζεται συντελεστής μειώσεως ο οποίος ισούται με τον λόγο μεταξύ του μειωμένου ωραρίου που έχει συμπληρωθεί πράγματι και του ωραρίου που συμπληρώνεται από συγκρίσιμο εργαζόμενο πλήρους απασχόλησης, η δε περίοδος αυτή προσαυξάνεται διά της εφαρμογής συντελεστή ύψους 1,5, στο μέτρο που η εν λόγω νομοθεσία θέτει σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση τις γυναίκες εργαζομένους σε σχέση με τους άνδρες εργαζομένους.


    (1)  ΕΕ C 190 της 4.6.2018.


    Top