This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62015CN0522
Case C-522/15 P: Appeal brought on 28 September 2015 by the European Commission against the judgment of the General Court (Sixth Chamber) of 15 July 2015 in Joined Cases T-389/10 and T-419/10
Υπόθεση C-522/15 P: Aίτηση αναιρέσεως που κατέθεσε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 15 Ιουλίου 2015 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-389/10 και T-419/10
Υπόθεση C-522/15 P: Aίτηση αναιρέσεως που κατέθεσε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 15 Ιουλίου 2015 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-389/10 και T-419/10
ΕΕ C 406 της 7.12.2015, p. 26–27
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
7.12.2015 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 406/26 |
Aίτηση αναιρέσεως που κατέθεσε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 15 Ιουλίου 2015 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-389/10 και T-419/10
(Υπόθεση C-522/15 P)
(2015/C 406/26)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Rossi και V. Bottka)
Αναιρεσίβλητες: Siderurgica Latina Martin SpA (SLM) και Ori Martin SA
Αιτήματα
Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:
(i) |
να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που μείωσε το βασικό ποσό του επιβληθέντος στην SLM προστίμου κρίνοντας ότι η προσβληθείσα απόφαση της Επιτροπής δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι, ως προς ένα μέρος της παραβάσεως, η SLM δεν είχε συμμετοχή στην εξωτερική πτυχή του Club Italia· |
(ii) |
να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που μείωσε το ποσό του επιβληθέντος στην SLM προστίμου σε 1,956 εκατομμύρια ευρώ ακυρώνοντας το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην SLM αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με την Ori Martin· |
(iii) |
στο πλαίσιο της ασκήσεως της αρμοδιότητάς του πλήρους δικαιοδοσίας, να υπολογίσει εκ νέου το ποσό του επιβλητέου προστίμου, σύμφωνα με αυτό που ζητεί η Επιτροπή· |
(iv) |
να καταδικάσει τις προσφεύγουσες πρωτοδίκως στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
(i) |
Το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά επειδή έκρινε εσφαλμένως ότι το βασικό ποσό του προστίμου που επιβλήθηκε στην SLM με την προσβληθείσα απόφαση της Επιτροπής ήταν 19,8 εκατομμύρια ευρώ, και όχι 15,965 εκατομμύρια ευρώ όπως ορίζεται στη δεύτερη διορθωτική απόφαση, εκ των οποίων 14 εκατομμύρια ευρώ οφείλονταν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με την Ori Martin. |
(ii) |
Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εφαρμογή των κανόνων περί της αλληλέγγυας και εις ολόκληρον ευθύνης σχετικά με τα πρόστιμα και κατά τον υπολογισμό του ανωτάτου ορίου του 10 %, κατά το μέρος που καθόρισε το τελικό ποσό του οφειλόμενου από την SLM προστίμου σε 1,956 εκατομμύρια ευρώ, κατ’ εφαρμογήν του εκ του νόμου ορίου του 10 % του συνολικού κύκλου εργασιών της SLM κατά το έτος αναφοράς που προβλέπεται από το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (1). Εν προκειμένω, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση έπρεπε να ορίσει ότι η SLM όχι μόνο ευθυνόταν ατομικά για την καταβολή 1,956 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά επίσης ευθυνόταν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με την Ori Martin για την καταβολή επιπλέον 13,3 εκατομμυρίων ευρώ. Πράγματι, ο υπολογισμός των ανωτάτων ορίων έπρεπε να γίνει χωριστά ως προς την ατομική ευθύνη της SLM κατά την περίοδο κατά την οποία είχε συμμετοχή στην παράβαση χωρίς να βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Ori Martin (το ανώτατο όριο σχετικά με τον παγκόσμιο κύκλο εργασιών της SLM) και ως προς την αλληλέγγυα και εις ολόκληρον ευθύνη της SLM και της Ori Martin κατά την περίοδο κατά την οποία η θυγατρική εταιρία βρισκόταν υπό τον έλεγχο της μητρικής (το ανώτατο όριο σχετικά με τον παγκόσμιο κύκλο εργασιών της Ori Martin, το οποίο δεν είχε καλυφθεί εν προκειμένω). |
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).