EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015TN0524

Υπόθεση T-524/15: Προσφυγή της 7ης Σεπτεμβρίου 2015 — NICO κατά Συμβουλίου

ΕΕ C 371 της 9.11.2015, p. 34–35 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

9.11.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/34


Προσφυγή της 7ης Σεπτεμβρίου 2015 — NICO κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-524/15)

(2015/C 371/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Naftiran Intertrade Co. (NICO) Sàrl (Pully, Ελβετία) (εκπρόσωποι: J. Grayston, P. Gjørtler, G. Pandey και D. Rovetta, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να διατάξει το Συμβούλιο, βάσει των μέτρων οργανώσεως της διαδικασίας, να κοινοποιήσει το πλήρες κείμενο του παραρτήματος 1 του εγγράφου 7228/14 EXT 1 της 23ης Ιανουαρίου 2015 σχετικά με το «ΣΗΜΕΙΩΜΑ I/A» της γενικής γραμματείας του Συμβουλίου προς την επιτροπή των μονίμων αντιπροσώπων, καθώς και κάθε άλλο έγγραφο που αφορά την προσφεύγουσα,

να ακυρώσει την απόφαση του Συμβουλίου η οποία περιλαμβάνεται στο από 26 Ιουνίου 2015 έγγραφο, το οποίο απευθύνθηκε στους δικηγόρους της προσφεύγουσας, σχετικά με την επανεξέταση του καταλόγου των προσώπων και οντοτήτων που κατονομάζονται στο παράρτημα II της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ (1) του Συμβουλίου για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 2012/635/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012, καθώς και στο παράρτημα IX του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 (2) για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν, όπως τέθηκε σε εφαρμογή με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 945/2012 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012, στο μέτρο που η προσβαλλόμενη απόφαση συνιστά άρνηση διαγραφής της προσφεύγουσας από τον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων επί των οποίων εφαρμόζονται τα περιοριστικά μέτρα,

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο υποστηρίζεται ότι η απόφαση του Συμβουλίου συνιστά προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος ακροάσεως, παράβαση του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως

Η προσφεύγουσα απλώς ενημερώθηκε κατά τη διαδικασία επανεξετάσεως ότι το Συμβούλιο έχει ήδη εκδώσει σε βάρος της αρνητική απόφαση. Δεν της παρασχέθηκε η δυνατότητα να υποβάλει σχόλια και να επικαλεστεί τα δικαιώματα άμυνας. Αντιθέτως, της τάχθηκε προθεσμία για την αποστολή σχολίων τα οποία το Συμβούλιο, αντί να λάβει υπόψη πριν εκδώσει την απόφασή του, θα εξετάσει μόνο σε χωριστή, μελλοντική διοικητική διαδικασία επανεξετάσεως της διαγραφής της προσφεύγουσας από τον κατάλογο.

2.

Με τον δεύτερο λόγο υποστηρίζεται ότι παρατέθηκε ανεπαρκής αιτιολογία

Η απόφαση επί της επανεξετάσεως δεν περιέχει προσήκουσα αιτιολογία η οποία θα επέτρεπε στην προσφεύγουσα να κατανοήσει τον λόγο για τον οποίο απορρίφθηκε η διοικητική αίτησή της να διαγραφεί από τον κατάλογο.

3.

Με τον τρίτο λόγο υποστηρίζεται ότι στην απόφαση του Συμβουλίου εμφιλοχώρησε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και ότι η απόφαση αυτή συνιστά παράβαση σημαντικών διαδικαστικών και ουσιαστικών απαιτήσεων

Είναι σαφές ότι Συμβούλιο, για να δικαιολογήσει την προσβαλλόμενη απόφαση, στηρίχθηκε σε έγγραφα και αποδείξεις που αφορούν προηγούμενα στάδια της διοικητικής διαδικασίας.

4.

Με τον τέταρτο λόγο υποστηρίζεται ότι η απόφαση του Συμβουλίου συνιστά παράβαση σημαντικών διαδικαστικών και ουσιαστικών απαιτήσεων και του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και εκδόθηκε χωρίς αρμοδιότητα του προσώπου που υπογράφει την προσβαλλόμενη απόφαση

Το προσβαλλόμενο έγγραφο του Συμβουλίου της 26ης Ιουνίου 2015, στο οποίο περιλαμβάνεται η απόφαση να μη διαγραφεί η προσφεύγουσα, είναι από τυπικής απόψεως ελαττωματικό. Τέτοια ελαττώματα που αφορούν τον τύπο της επίμαχης πράξεως συνεπιφέρουν ουσιώδεις προσβολές των δικαιωμάτων της προσφεύγουσας.


(1)  Απόφαση του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσεως 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 195, σ. 39).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 (ΕΕ L 88, σ. 1).


Top