15.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 407/8

1.

Στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (η «Επιτροπή») έλαβε γνωστοποίηση σχεδιαζόμενης συγκέντρωσης σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου (ο «κανονισμός συγκεντρώσεων») (2), με την οποία η INEOS AG («INEOS», Ελβετία) και η Solvay SA («Solvay», Βέλγιο), αναφερόμενες από κοινού ως «κοινοποιούντα μέρη», αποκτούν, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο β) και του άρθρου 3 παράγραφος 4 του κανονισμού συγκεντρώσεων, τον από κοινού έλεγχο νεοσυσταθείσας κοινής επιχείρησης με μεταφορά στοιχείων ενεργητικού (3).

2.

Η INEOS είναι η μητρική επιχείρηση ομίλου επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή πετροχημικών, ειδικών χημικών και πετρελαιοειδών. Η θυγατρική της, INEOS ChlorVinyls, είναι ευρωπαϊκή εταιρεία παραγωγής και προμήθειας προϊόντων χλωριούχων αλκαλίων πολυβινυλοχλωριδίου (εφεξής «PVC»).

3.

Η Solvay είναι η μητρική επιχείρηση ομίλου επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται διεθνώς στην έρευνα, την ανάπτυξη, την παραγωγή, το μάρκετινγκ και την πώληση χημικών και πλαστικών. Η SolVin είναι ευρωπαϊκή εταιρεία προμήθειας ρητινών PVC, που ελέγχεται από τη Solvay κατά 75 % (μείον μία μετοχή), ενώ κατά 25 % (συν μία μετοχή) ανήκει στην BASF. Στο εξής, οι επωνυμίες Solvay και SolVin θα χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της ίδιας οντότητας ομίλου.

4.

Στις 6 Μαΐου 2013 τα κοινοποιούντα μέρη υπέγραψαν επιστολή προθέσεων, με σκοπό να συνδυάσουν τις ευρωπαϊκές δραστηριότητές τους στον τομέα των βινυλοχλωριδίων και τις σχετικές επιχειρήσεις τους σε μια κοινή επιχείρηση, στην οποία το κάθε μέρος θα διαθέτει 50 % των μετοχών (η «πράξη»). Ο νόμος προβλέπει μηχανισμούς εξόδου βάσει των οποίων η INEOS θα αποκτήσει το 50 % μερίδιο της Solvay στην κοινή επιχείρηση: οι ρυθμίσεις εξόδου θα πρέπει να εφαρμοσθούν σε διάστημα μεταξύ τριών και έξι ετών από τη δημιουργία της κοινής επιχείρησης, μετά την παρέλευση του οποίου η INEOS θα είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης της επιχείρησης. Σε κάθε περίπτωση, μετά την έκτη επέτειο από τη σύσταση της κοινής επιχείρησης, η INEOS θα καταστεί μοναδικός ιδιοκτήτης της κοινής επιχείρησης. Η πράξη κοινοποιήθηκε στις 7 Μαΐου 2013.

5.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι, σύμφωνα με τους όρους της επιστολής προθέσεων, η πράξη αποτελεί συγκέντρωση κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού συγκεντρώσεων, και ότι θα ισοδυναμούσε με λειτουργικά αυτόνομη κοινή επιχείρηση κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 4 του κανονισμού συγκεντρώσεων.

6.

Το 2011 ο ολικός συνδυασμένος κύκλος εργασιών των συγκεκριμένων επιχειρήσεων σε παγκόσμια κλίμακα υπερέβη τα 5 δισεκατ. ευρώ. Εντός της ΕΕ, οι επιχειρήσεις επιτυγχάνουν η καθεμία κύκλο εργασιών άνω των 250 εκατ. ευρώ, αλλά δεν πραγματοποιούν πάνω από τα δύο τρίτα του συνολικού κύκλου εργασιών τους σε επίπεδο ΕΕ εντός ενός και του αυτού κράτους μέλους. Η πράξη έχει, κατά συνέπεια, ενωσιακή διάσταση.

7.

Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας αγοράς πρώτου σταδίου, η Επιτροπή διατύπωσε σοβαρές αμφιβολίες ως προς τη συμβατότητα της πράξης με την εσωτερική αγορά και, στις 5 Νοεμβρίου 2013, εξέδωσε απόφαση για κίνηση της διαδικασίας που προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κανονισμού συγκεντρώσεων. Τα κοινοποιούντα μέρη υπέβαλαν στις 22 Νοεμβρίου 2013 γραπτές παρατηρήσεις σχετικά με την απόφαση που εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχείο γ).

8.

Στις 18 Νοεμβρίου 2013, κατόπιν αιτήματος των κοινοποιούντων μερών, η προθεσμία για την έκδοση οριστικής απόφασης παρατάθηκε κατά 10 εργάσιμες ημέρες.

9.

Στις 21 Ιανουαρίου 2014 η Επιτροπή εξέδωσε κοινοποίηση αιτιάσεων («ΚΑ») και κατόπιν τούτου χορήγησε πρόσβαση στον σχετικό φάκελο. Το κοινοποιούντα μέρη απάντησαν στην κοινοποίηση αιτιάσεων στις 5 Φεβρουαρίου 2014.

10.

Επιστολή πραγματικών περιστατικών απεστάλη στα κοινοποιούντα μέρη στις 5 Φεβρουαρίου 2014. Το κοινοποιούντα μέρη απάντησαν στην επιστολή πραγματικών περιστατικών στις 12 Φεβρουαρίου 2014.

11.

Κατόπιν αιτήματος των κοινοποιούντων μερών, πραγματοποιήθηκε προφορική ακρόαση στις 10 Φεβρουαρίου 2014.

12.

Στις 13 Φεβρουαρίου 2014, με τη συμφωνία των κοινοποιούντων μερών, η Επιτροπή παρέτεινε την προθεσμία για την έκδοση οριστικής απόφασης κατά 10 εργάσιμες ημέρες.

13.

Στις 27 Φεβρουαρίου 2014 («οι δεσμεύσεις της 27ης Φεβρουαρίου 2014»), τα κοινοποιούντα μέρη υπέβαλαν μια πρώτη δέσμη διορθωτικών μέτρων. Οι δεσμεύσεις αυτές δεν υποβλήθηκαν σε τεστ αγοράς και αντικαταστάθηκαν από ένα αναθεωρημένο σύνολο δεσμεύσεων που κατατέθηκαν στις 7 Μαρτίου 2014, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να παραταθεί αυτόματα κατά 15 ακόμη εργάσιμες ημέρες η προθεσμία για την έκδοση οριστικής απόφασης. Τα μέτρα αυτά τροποποιήθηκαν στη συνέχεια στις 10 και 11 Μαρτίου 2014 (οι «δεσμεύσεις της 11ης Μαρτίου 2014»).

14.

Στις 12 Μαρτίου 2014 δρομολογήθηκε τεστ αγοράς ώστε να εκτιμηθεί αν τα τροποποιημένα διορθωτικά μέτρα θα ήταν κατάλληλα για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα ανταγωνισμού που προσδιόρισε η Επιτροπή.

15.

Στις 13 Απριλίου 2014 τα κοινοποιούντα μέρη υπέβαλαν τελική δέσμη αναθεωρημένων δεσμεύσεων, που περιείχαν περαιτέρω βελτιώσεις.

16.

Η συμβουλευτική επιτροπή συζήτησε το σχέδιο απόφασης στις 22 Απριλίου 2014 και εξέδωσε θετική γνωμοδότηση.

17.

Η υπόθεση αφορά σημαντικό αριθμό αγορών σε σχέση με την παραγωγή PVC (4). Η παραγωγή PVC είναι μια ολοκληρωμένη αλυσίδα διεργασιών, στις οποίες το αιθυλένιο και το χλώριο είναι βασικά στοιχεία, όπως περιγράφεται στο κατωτέρω διάγραμμα.

18.

Η πράξη δημιουργεί τις εξής οριζόντια επηρεαζόμενες αγορές: i) εναιωρήματος PVC («S-PVC»), ii) υποχλωριώδους νατρίου, iii) βουταδιενίου, iv) εξευγενισμένου πετρελαιοειδούς 1, v) χλωρίου, vi) καυστικής σόδας, vii) μονομερούς βινυλοχλωριδίου («VCM»), viii) υδροχλωρικού οξέος, ix) γαλακτώματος PVC («E-PVC»), x) μεθυλενοχλωριδίου, xi) χλωροφορμίου. Επίσης, οδηγεί σε οριζόντιες επικαλύψεις όσον αφορά το αιθυλένιο, τη βενζίνη πυρόλυσης (pygas), το προπυλένιο, το βουταδιένιο, το αιθυλενοδιχλωρίδιο («EDC») και τα προϊόντα ανάμειξης S-PVC.

19.

Η πράξη δημιουργεί επίσης τις εξής κάθετα επηρεαζόμενες αγορές: i) προπυλενίου και αλλυλοχλωριδίου, ii) χλωρίου και EDC, iii) χλωρίου και τεχνολογιών παραγωγής χλωρίου, iv) χλωρίου και ηλεκτροφόρησης, v) άλατος και καυστικής σόδας, vi) άλατος και υποχλωριώδους νατρίου, vii) τεχνολογιών παραγωγής χλωρίου και καυστικής σόδας, viii) τεχνολογιών παραγωγής χλωρίου και υποχλωριώδους νατρίου, ix) ηλεκτροφόρησης και καυστικής σόδας, x) ηλεκτροφόρησης και υποχλωριώδους νατρίου, xi)τεχνολογιών VCM και EDC/VCM, xii) EDC και VCM, xiii) τεχνολογιών VCM και EDC/VCM, xiv) καταλυτών EDC και EDC, xv) E-PVC και VCM, xvi) S-PVC και τεχνολογιών S-PVC, xvii) S-PVC και προσθέτων PVC, xviii) E-PVC και προσθέτων PVC, xix) S-PVC και ενώσεων S-PVC, xx) τετραχλωράνθρακα και υπερχλωροαιθυλενίου, xxi) τετραχλωράνθρακα και HFC-365mfc.

20.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η πράξη δημιουργεί προβλήματα ανταγωνισμού όσον αφορά τις οριζόντιες επικαλύψεις στις αγορές S-PVC και υποχλωριώδους νατρίου. Η Επιτροπή δεν εγείρει αντιρρήσεις ως προς τις υπόλοιπες επηρεαζόμενες αγορές. Ως εκ τούτου, οι εν λόγω άλλες αγορές δεν θα εξεταστούν στην παρούσα περίληψη (5).

21.

Το S-PVC χρησιμοποιείται τόσο για άκαμπτες (μη-πλαστικοποιημένες) όσο και εύκαμπτες (πλαστικοποιημένες) τελικές εφαρμογές. Οι άκαμπτες εφαρμογές περιλαμβάνουν σωλήνες, μορφοποιημένα εξαρτήματα και προφίλ (δηλαδή πλαίσια θυρών και παραθύρων). Οι εύκαμπτες εφαρμογές περιλαμβάνουν σύρματα και ταινίες και φύλλα μόνωσης καλωδίων. Το S-PVC έχει πολλές άλλες εφαρμογές, όπως η κατασκευή φιαλών.

22.

Η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η σχετική αγορά προϊόντος για την εκτίμηση των αποτελεσμάτων της πράξης είναι η συνολική αγορά παραγωγής και προμήθειας του βασικού S-PVC, συμπεριλαμβανομένων όλων των τιμών K, εξαιρουμένων των συμπολυμερών γενικά, καθώς και του High Impact S-PVC. Ωστόσο, με σκοπό την αξιολόγηση της ανταγωνιστικότητας, ανάλογα με την περίπτωση, έχουν ληφθεί υπόψη ορισμένοι παράγοντες διαφοροποίησης μεταξύ των διαφορετικών βαθμών του βασικού S-PVC. Επιπλέον, λόγω προβληματισμών από πλευράς προσφοράς, στο πλαίσιο του υπολογισμού των μεριδίων αγοράς με βάση την παραγωγική ικανότητα, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη της την ικανότητα και τα κίνητρα του κάθε προμηθευτή PVC να αναπροσαρμόσει ικανότητα που είχε χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για άλλους τύπους S-PVC στην παραγωγή του βασικού S-PVC.

23.

Το υποχλωριώδες νάτριο χρησιμοποιείται με διαφορετική ισχύ για ποικίλες εφαρμογές. Χρησιμοποιείται ως απολυμαντικό και λευκαντικό σε οικιακές και βιομηχανικές εφαρμογές καθώς και για την επεξεργασία ύδατος. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής υποχλωριώδους νατρίου στον ΕΟΧ αποτελεί αναπόφευκτο υποπροϊόν της παραγωγής χλωρίου («θανατηφόρο» υποχλωριώδες νάτριο). Όταν η ζήτηση υπερβαίνει τον «θανατηφόρο» όγκο που παράγεται ως υποπροϊόν της διεργασίας παραγωγής χλωρίου, το υποχλωριώδες νάτριο μπορεί επίσης να παραχθεί ηθελημένα («εθελοντικό» υποχλωριώδες νάτριο).

24.

Η Επιτροπή θεωρεί, σύμφωνα με τα προηγούμενα, ότι το υποχλωριώδες νάτριο αποτελεί ενιαία αγορά προϊόντος.

25.

Όσον αφορά την αγορά του βασικού S-PV, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η γεωγραφική έκταση της αγοράς είναι περιφερειακή και πιο περιορισμένη από το σύνολο του ΕΟΧ. Ποιοτικά και ποσοτικά αποδεικτικά στοιχεία στον φάκελο της Επιτροπής δείχνουν ότι η γεωγραφική αγορά είναι η Βόρεια Δυτική Ευρώπη («ΒΔΕ»), μια περιοχή που περιλαμβάνει το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, τις Κάτω Χώρες, τη Δανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιρλανδία, τη Σουηδία, τη Νορβηγία και το Ηνωμένο Βασίλειο, ως αυτόνομη ενότητα, όπου επικρατούν ομοιογενείς συνθήκες ανταγωνισμού. Ωστόσο, για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, η Επιτροπή δεν είναι απαραίτητο να καταλήξει σε οριστικό συμπέρασμα ως προς το κατά πόσον αυτή η περιφερειακή αγορά περιλαμβάνει μόνο τη ΒΔΕ ή εκτείνεται σε μια ευρύτερη γεωγραφική περιοχή (τη λεγόμενη «ΒΔΕ+», δηλαδή τη ΒΔΕ συν την Αυστρία, τη Φινλανδία, την Ιταλία και την Ελβετία), επειδή η πράξη οδηγεί σε σημαντική παρακώλυση του αποτελεσματικού ανταγωνισμού βάσει και των δύο τρόπων οριοθέτησης της αγοράς.

26.

Όσον αφορά την αγορά του υποχλωριώδους νατρίου, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της περιοχής Μπενελούξ και την απουσία σημαντικών εμποδίων στις συναλλαγές, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η σχετική γεωγραφική αγορά για το υποχλωριώδες νάτριο μπορεί στην περίπτωση αυτή να θεωρηθεί ως περιφερειακή και καλύπτει όλη την περιοχή Μπενελούξ.

27.

Όσον αφορά το βασικό S-PVC, η INEOS και η Solvay είναι αντίστοιχα ο μεγαλύτερος και ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής στη ΒΔΕ. Το 2012, το μερίδιο αγοράς της INEOS με βάση τις πωλήσεις και την παραγωγική ικανότητα ήταν [30-40] %, ενώ το μερίδιο αγοράς της Solvay για το ίδιο έτος ήταν περίπου [20-30] %. Η πράξη θα οδηγήσει, τόσο για τη ΒΔΕ όσο και για τη ΒΔΕ+, στη δημιουργία εταιρείας με αδιαμφισβήτητα ηγετική θέση στην αγορά και μερίδια αγοράς [50-60] % σύμφωνα με όλες τις παραμέτρους (πωλήσεις και παραγωγική ικανότητα).

28.

Η Επιτροπή συγκέντρωσε επίσης ποιοτικά και ποσοτικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η σημερινή θέση της INEOS στην αγορά ΒΔΕ/ΒΔΕ + θα της προσδώσει κάποια ισχύ στην αγορά. Πιο συγκεκριμένα, η INEOS επί του παρόντος κατέχει ισχυρή θέση στην αγορά του βασικού S-PVC, που είναι εν μέρει το αποτέλεσμα δύο προηγούμενων συγκεντρώσεων οι οποίες εγκρίθηκαν από την Επιτροπή βάσει των στοιχείων που είχε τότε στη διάθεσή της. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η εξαγορά της Tessenderlo από την INEOS οδήγησε σε [0 έως 10 %] αύξηση των τιμών στη ΒΔΕ.

29.

Επιπλέον, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η Solvin αποτελεί τον σημαντικότερο ανταγωνιστικό περιορισμό της INEOS και ότι οι υπόλοιποι προμηθευτές του βασικού S-PVC που είναι εγκατεστημένοι στη ΒΔΕ, καθώς και οι προμηθευτές του ΕΟΧ που είναι εγκατεστημένοι εκτός της περιοχής αυτής, δεν έχουν κίνητρο, ακόμη και συλλογικά, να επεκτείνουν την παραγωγή τους σε επαρκή βαθμό ώστε να αντισταθμίσουν μια αύξηση των τιμών από την κοινή επιχείρηση. Επιπλέον, οι εισαγωγές δεν διαδραματίζουν ακόμη σημαντικό ρόλο στην αγορά του βασικού S-PVC, και δεν είναι πιθανόν να αυξηθούν στο άμεσο μέλλον σε βαθμό που να επηρεάσουν τη συμπεριφορά μιας ενοποιημένης οντότητας INEOS/Solvay που θα προκύψει μετά την πράξη.

30.

Τέλος, με βάση οικονομική ανάλυση που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της φάσης II, η Επιτροπή θεώρησε ότι η αποτελεσματικότητα ως προς το μεταβλητό κόστος που ανέφεραν τα κοινοποιούντα μέρη δεν πληρoί τις τρεις σωρευτικές προϋποθέσεις που προβλέπονται στις κατευθυντήριες γραμμές για τις οριζόντιες συγκεντρώσεις (6).

31.

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πράξη είναι πιθανόν να εδραιώσει την ισχύ της INEOS στην αγορά και να οδηγήσει σε σημαντική παρακώλυση του αποτελεσματικού ανταγωνισμού μέσω μη συντονισμένων αποτελεσμάτων που θα οδηγήσουν στη δημιουργία δεσπόζουσας επιχείρησης, η οποία θα είναι σε θέση και είναι πιθανό να έχει το κίνητρο να αυξήσει τις τιμές και να μειώσει την παραγωγή στην αγορά του βασικού S-PVC, είτε η αγορά αυτή ταυτίζεται με την ΒΔΕ είτε με την ΒΔΕ+.

32.

Όσον αφορά το υποχλωριώδες νάτριο, η πράξη θα συνδυάσει τον πρώτο και τον δεύτερο κατά σειρά προμηθευτή στην περιοχή Μπενελούξ και θα δημιουργήσει μια ηγετική επιχείρηση με συνδυασμένο μερίδιο αγοράς [60-70] %. Ως εκ τούτου, κάθε ανταγωνισμός μεταξύ των εν λόγω δύο σημαντικών επιχειρήσεων στην αγορά θα πάψει να υφίσταται. Στην αγορά θα παραμείνει μόνο μία σημαντική επιχείρηση, η Akzo, με [20-30] %.

33.

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πράξη θα οδηγήσει σε σημαντική παρακώλυση του αποτελεσματικού ανταγωνισμού μέσω της δημιουργίας δεσπόζουσας επιχείρησης, η οποία θα είναι σε θέση και είναι πιθανό να έχει το κίνητρο να επιβάλει υψηλότερες τιμές και να μειώσει την παραγωγή υποχλωριώδους νατρίου που διατίθεται στην αγορά της Μπενελούξ.

34.

Ως εκ τούτου, η απόφαση του άρθρου 8 καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η πράξη θα παρεμποδίσει ουσιωδώς τον αποτελεσματικό ανταγωνισμό στην εσωτερική αγορά ως αποτέλεσμα των οριζόντιων μη συντονισμένων αποτελεσμάτων της στην αγορά του βασικού S-PVC στη ΒΔΕ/ΒΔΕ+ και στην αγορά υποχλωριώδους νατρίου της Μπενελούξ.

35.

Οι δεσμεύσεις που τελικά ελήφθησαν υπόψη ήταν αυτές που υπέβαλαν τα μέρη στις 11 Μαρτίου, όπως αναθεωρήθηκαν στις 13 Απριλίου 2014.

36.

Οι δεσμεύσεις συνίστανται στην εκχώρηση σε αρχικό αγοραστή i) της κάθετα ολοκληρωμένης αλυσίδας παραγωγής PVC της INEOS που περιλαμβάνει το κελί ηλεκτρόλυσης μεμβράνης, τη μονάδα παραγωγής EDC/VCM και τα σχετικά μέσα παραγωγής (συμπεριλαμβανομένων των μέσων παραγωγής υποχλωριώδους νατρίου) που εκμεταλλεύεται η INEOS στο Tessenderlo του Βελγίου (αλλά με εξαίρεση το επιτόπου κελί ηλεκτρόλυσης υδραργύρου και τα σχετικά μέσα παραγωγής καυστικής ποτάσας) και τις μονάδες παραγωγής S-PVC της INEOS στο Mazingarbe (Γαλλία) και Beek Geleen (Κάτω Χώρες) (το «πακέτο LVM») και ii) της κάθετα ολοκληρωμένης αλυσίδας παραγωγής PVC της INEOS που περιλαμβάνει μέσα παραγωγής χλωρίου και EDC στο Runcorn (Ηνωμένο Βασίλειο) και τις επιχειρήσεις VCM/S-PVC στο Wilhelmshaven (Γερμανία) (το πακέτο «Wilhelmshaven/Runcorn»).

37.

Οι εν λόγω δεσμεύσεις αίρουν σχεδόν εξ ολοκλήρου την επικάλυψη από την άποψη της εγκατεστημένης παραγωγικής ικανότητας S-PVC. Επιπλέον, οι τρεις μονάδες S-PVC που προσφέρονται είναι εγκατεστημένες σε πολύ καλή θέση στη ΒΔΕ. Η ένταξη των πρωτογενών στοιχείων ενεργητικού με καλή πρόσβαση σε βασικές εισροές είναι συνεπής με τα αποτελέσματα της έρευνας αγοράς και του τεστ αγοράς, το οποίο σημαίνει ότι η κάθετη ολοκλήρωση και η προσφορά αιθυλενίου είναι καίριας σημασίας για τον αποτελεσματικό ανταγωνισμό στην αγορά του βασικού S-PVC. Οι δεσμεύσεις αυτές αίρουν επίσης πλήρως την επικάλυψη στην αγορά υποχλωριώδους νατρίου στην Μπενελούξ.

38.

Με βάση τα ανωτέρω και λαμβάνοντας υπόψη τη ρήτρα αρχικού αγοραστή, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι δεσμεύσεις που υποβλήθηκαν στις 11 Μαρτίου, όπως αναθεωρήθηκαν στις 13 Απριλίου 2014, αρκούν για να αρθούν τα προβλήματα ανταγωνισμού που προκύπτουν από την πράξη.

39.

Η απόφαση του άρθρου 8 παράγραφος 2 καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, με την επιφύλαξη της πλήρους τήρησης των δεσμεύσεων της 11ης Μαρτίου 2014, η πράξη δεν θα παρεμποδίσει σημαντικά τον αποτελεσματικό ανταγωνισμό στην εσωτερική αγορά ή σε σημαντικό τμήμα της. Συνεπώς, η Επιτροπή κηρύσσει την κοινοποιηθείσα πράξη συμβιβάσιμη με την κοινή αγορά και τη συμφωνία για τον ΕΟΧ, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 και άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισμού για τις συγκεντρώσεις και το άρθρο 57 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ.