Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012CA0501

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-501/12 έως C-506/12, C-540/12 και C-541/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 19ης Ιουνίου 2014 [αιτήσεις του Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Thomas Specht (C-501/12), Jens Schombera (C-502/12), Alexander Wieland (C-503/12), Uwe Schönefeld (C-504/12), Antje Wilke (C-505/12), Gerd Schini (C-506/12), Rena Schmeel (C-540/12), Ralf Schuster (C-541/12) κατά Land Berlin, Bundesrepublik Deutschland (Προδικαστική παραπομπή — Κοινωνική πολιτική — Οδηγία 2000/78/ΕΚ — Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία — Άρθρα 2, 3, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και 6, παράγραφος 1 — Άμεση διάκριση λόγω ηλικίας — Βασικός μισθός των υπαλλήλων που καθορίζεται βάσει της ηλικίας — Μεταβατικό καθεστώς — Εξακολούθηση της διαφορετικής μεταχειρίσεως — Δικαιολογητικοί λόγοι — Δικαίωμα επανορθώσεως — Ευθύνη του κράτους μέλους — Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας)

ΕΕ C 282 της 25.8.2014, p. 4–5 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

25.8.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 282/4


Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 19ης Ιουνίου 2014 [αιτήσεις του Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Thomas Specht (C-501/12), Jens Schombera (C-502/12), Alexander Wieland (C-503/12), Uwe Schönefeld (C-504/12), Antje Wilke (C-505/12), Gerd Schini (C-506/12), Rena Schmeel (C-540/12), Ralf Schuster (C-541/12) κατά Land Berlin, Bundesrepublik Deutschland

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-501/12 έως C-506/12, C-540/12 και C-541/12) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 2000/78/ΕΚ - Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία - Άρθρα 2, 3, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και 6, παράγραφος 1 - Άμεση διάκριση λόγω ηλικίας - Βασικός μισθός των υπαλλήλων που καθορίζεται βάσει της ηλικίας - Μεταβατικό καθεστώς - Εξακολούθηση της διαφορετικής μεταχειρίσεως - Δικαιολογητικοί λόγοι - Δικαίωμα επανορθώσεως - Ευθύνη του κράτους μέλους - Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας))

2014/C 282/06

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Berlin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Thomas Specht (C-501/12), Jens Schombera (C-502/12), Alexander Wieland (C-503/12), Uwe Schönefeld (C-504/12), Antje Wilke (C-505/12), Gerd Schini (C-506/12), Rena Schmeel (C-540/12), Ralf Schuster (C-541/12)

κατά

Land Berlin, Bundesrepublik Deutschland

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, έχει την έννοια ότι οι όροι αμοιβών των δημοσίων υπαλλήλων εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας.

2)

Τα άρθρα 2 και 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78 έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνικό μέτρο, όπως το επίδικο στο πλαίσιο της κύριας δίκης, δυνάμει του οποίου, εντός εκάστου των βαθμών υπηρεσίας, το κλιμάκιο του βασικού μισθού ενός δημοσίου υπαλλήλου καθορίζεται, κατά την πρόσληψή του, βάσει της ηλικίας του.

3)

Τα άρθρα 2 και 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78 έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία, όπως η επίδικη στο πλαίσιο της κύριας δίκης, η οποία καθορίζει τους όρους της νέας κατατάξεως, σε ένα νέο σύστημα μισθοδοσίας, υπαλλήλων που είχαν μονιμοποιηθεί πριν από την έναρξη ισχύος της εν λόγω νομοθεσίας και η οποία προβλέπει, αφενός, ότι το μισθολογικό κλιμάκιο στο οποίο αυτοί κατατάσσονται στο εξής καθορίζεται μόνο βάσει του ποσού του βασικού μισθού που αυτοί ελάμβαναν κατ’ εφαρμογήν του παλαιού συστήματος μισθοδοσίας, μολονότι το τελευταίο βασιζόταν σε διάκριση λόγω ηλικίας του υπαλλήλου, και, αφετέρου, ότι η μεταγενέστερη ανέλιξη στη νέα μισθολογική κλίμακα καθορίζεται στο εξής αποκλειστικώς βάσει της επαγγελματικής πείρας που αποκτήθηκε από της ενάρξεως ισχύος της εν λόγω νομοθεσίας.

4)

Υπό περιστάσεις όπως αυτές που αφορούν τις υποθέσεις της κύριας δίκης, το δίκαιο της Ένωσης, ειδικότερα το άρθρο 17 της οδηγίας 2000/78, δεν επιβάλλει την αναδρομική χορήγηση στους υπαλλήλους που έχουν υποστεί διάκριση ποσού αντιστοιχούντος στη διαφορά μεταξύ της πράγματι λαμβανόμενης αμοιβής και εκείνης που αντιστοιχεί στο πλέον υψηλό κλιμάκιο του βαθμού τους.

Στο αιτούν δικαστήριο απόκειται να επαληθεύσει αν όλες οι προϋποθέσεις που το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει διατυπώσει με τη νομολογία του συντρέχουν, ώστε, δυνάμει του δικαίου της Ένωσης, να στοιχειοθετείται ευθύνη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.

5)

Το δίκαιο της Ένωσης δεν αντιτίθεται σε εθνικό κανόνα, όπως ο επίδικος στο πλαίσιο των διαφορών της κύριας δίκης, ο οποίος προβλέπει την υποχρέωση του υπαλλήλου να προβάλει αξίωση χρηματικών παροχών που δεν απορρέουν άμεσα από τον νόμο εντός σχετικώς σύντομης προθεσμίας, ήτοι πριν από τη λήξη του τρέχοντος οικονομικού έτους, αν ο κανόνας αυτός δεν προσκρούει ούτε στην αρχή της ισοδυναμίας ούτε στην αρχή της αποτελεσματικότητας. Στο αιτούν δικαστήριο απόκειται να επαληθεύσει αν οι προϋποθέσεις αυτές συντρέχουν στο πλαίσιο των υποθέσεων της κύριας δίκης.


(1)  ΕΕ C 26 της 26.1.2013.

ΕΕ C 46 της 16.2.2013.


Top