Αναίρεση που άσκησε στις 3 Ιουλίου 2013 η Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 19 Απριλίου 2013 στην υπόθεση T-51/11, Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-379/13 P)

2013/C 260/59

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) (εκπρόσωποι: N. Morais Sarmento και L. Pinto Monteiro, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Μη τήρηση εύλογης προθεσμίας για την έκδοση αποφάσεως

i.   Παραγραφή της δίωξης

Η αναιρεσείουσα διατείνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε μετά την πάροδο της τετραετούς προθεσμίας παραγραφής της δίωξης που θέτει το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 (1) του Συμβουλίου. Ομοίως, ακόμα και στην περίπτωση που διεκόπη ενδεχομένως η προθεσμία παραγραφής της δίωξης, παρήλθε επίσης διάστημα ίσο του διπλασίου της προθεσμίας παραγραφής χωρίς να εκδοθεί οιαδήποτε απόφαση, σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 1, τέταρτη περίπτωση, του προμνησθέντος κανονισμού. Δεδομένου ότι το αντίστοιχο δικαίωμα έχει παραγραφεί, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να κριθεί παράνομη και δεν μπορεί να εκτελεστεί.

ii.   Παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου

Η αναιρεσείουσα εκτιμά ότι το γεγονός ότι η Επιτροπή άφησε να μεσολαβήσουν πάνω από 20 έτη μεταξύ των παρατυπιών που της προσάπτει και της εκδόσεως της προσβαλλόμενης αποφάσεως συνεπάγεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου. Η θεμελιώδης αυτή αρχή της έννομης τάξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζει ότι κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην εντός ευλόγου προθεσμίας εξέταση των υποθέσεών του από τα όργανα της Ένωσης

iii.   Προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας

Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι προσβλήθηκαν τα δικαιώματά της άμυνας καθόσον, δεδομένου ότι μεσολάβησαν πάνω από 20 έτη μεταξύ των παρατυπιών που της προσάπτονται και της εκδόσεως της τελικής αποφάσεως, στερήθηκε το δικαίωμα να υποβάλει παρατηρήσεις εν ευθέτω χρόνω, δηλαδή σε χρονική στιγμή που διέθετε ακόμα τα έγγραφα που δικαιολογούσαν τις δαπάνες τις οποίες η Επιτροπή θεωρούσε μη επιλέξιμες.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 312, σ. 1).