18.8.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/10

1)

Έχει το άρθρο 11, παράγραφος 2, της οδηγίας (1) την έννοια ότι απαγορεύεται στα κράτη μέλη να επιβάλλουν ποινικές κυρώσεις σε περίπτωση παραβάσεως διοικητικών αποφάσεων περί απελάσεως ή επαναπροωθήσεως στα σύνορα, όταν η απόφαση περί απελάσεως/επαναπροωθήσεως στα σύνορα έχει εκδοθεί πλέον των 5 ετών πριν την εκ νέου είσοδο;

2)

Έχει το άρθρο 11, παράγραφος 2, της οδηγίας την έννοια ότι απαγορεύεται στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας να επιβάλλει ποινικές κυρώσεις σε περίπτωση παραβάσεως διοικητικών αποφάσεων περί απελάσεως/επαναπροωθήσεως στα σύνορα, οι οποίες έχουν εκδοθεί πλέον των 5 ετών πριν από την έναρξη ισχύος του γερμανικού νόμου της 22ας Νοεμβρίου 2011 περί μεταφοράς της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο;

3)

Συνάδει προς το δίκαιο της Ένωσης υπό την έννοια του άρθρου 11, παράγραφος 2, της οδηγίας, ρύθμιση κράτους μέλους, η οποία προβλέπει ότι αποφάσεις περί απελάσεως/επαναπροωθήσεως παράγουν κατ’ αρχήν αποτελέσματα άνευ χρονικού περιορισμού, εκτός αν ο ενδιαφερόμενος υποβάλει αίτηση για χρονικό περιορισμό[;] Ανταποκρίνεται ένας τέτοιος κανόνας στην αιτιολογική σκέψη 4 της οδηγίας υπό την έννοια μιας αποτελεσματικής πολιτικής περί επιστροφής μέσω σαφών, διαφανών και δίκαιων κανόνων;

4)

Έχει η οδηγία την έννοια ότι δεν μπορούν τα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν εκ νέου τις αποφάσεις περί απελάσεως/επαναπροωθήσεως, οι οποίες, είχαν εκδοθεί προ 5 και πλέον ετών σε σχέση με την περίοδο κατά την οποία η οδηγία δεν είχε μεταφερθεί στο εσωτερικό δίκαιο, ως έρεισμα ποινικής διώξεως, όταν η απόφαση περί απελάσεως/επαναπροωθήσεως στηριζόταν σε ποινική καταδίκη;