27.7.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 225/223

—

εκφράζει την ανησυχία της για το γεγονός ότι ο τίτλος που επιλέχθηκε για το πρόγραμμα «Υγεία για την ανάπτυξη» υποβιβάζει την υγεία στο αμιγώς οικονομικό της όφελος, χωρίς να θέτει στο επίκεντρο της προσοχής τον άνθρωπο·

—

επιδοκιμάζει τους γενικούς στόχους του προγράμματος·

—

διερωτάται αν επαρκούν οι προβλεπόμενοι χρηματοδοτικοί πόροι ύψους 446 εκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2014-2020, μολονότι έχουν αυξηθεί σε σχέση με τα προγενέστερα προγράμματα. Εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν κατόρθωσε να αποφασίσει τη διάθεση πολύ περισσότερων χρηματοδοτικών πόρων, δεδομένων των οικονομικών οφελών που συνεπάγεται η αποφυγή των εξόδων υγειονομικής περίθαλψης και της αποχής από την εργασία λόγω ασθένειας·

—

επιδοκιμάζει τη διάταξη σύμφωνα με την οποία οι επιχορηγήσεις μπορούν να χορηγούνται μόνον για τη χρηματοδότηση δράσεων με σαφή ενωσιακή προστιθέμενη αξία· υπενθυμίζει ότι αυτή η καινοτόμος προστιθέμενη αξία θα πρέπει να προσδιοριστεί με βάση το όφελος που θα προκύψει για τους ασθενείς και όχι μόνο με αποκλειστικό γνώμονα τους εμπορικούς σκοπούς ή με στόχο τη μείωση του κόστους της υγειονομικής περίθαλψης·

—

εκτιμά ότι η συγχρηματοδότηση των δράσεων θα πρέπει να ρυθμιστεί σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν τα Διαρθρωτικά Ταμεία, προκειμένου να μπορεί να δοθεί η κατάλληλη στήριξη στις διαρθρωτικά μειονεκτούσες περιφέρειες·

—

επιθυμεί τη συμμετοχή των περιφερειακών και των τοπικών αρχών και των ΜΚΟ στην κατάρτιση, την εφαρμογή, την αξιολόγηση και την ανάλυση του προγράμματος, των επιμέρους σχεδίων και μελετών.

Εισηγητής

ο κ. TÖGEL (DE/SPE), Μέλος του κοινοβουλίου της Σαξονίας-Άνχαλτ

Έγγραφο αναφοράς

«Υγεία για την ανάπτυξη», τρίτο πολυετές πρόγραμμα δράσης της ΕΕ στον τομέα της υγείας για την περίοδο 2014-2020

COM (2011) 709 final

1.

Η Επιτροπή των Περιφερειών στηρίζει τις προσπάθειες και πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στην εξασφάλιση της παροχής δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες και στον προσανατολισμό της στην ευημερία του ανθρώπου βάσει των σύγχρονων επιστημονικών γνώσεων. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος όλων των φορέων της πολιτικής για την υγεία και του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης σε ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

2.

Η Επιτροπή των Περιφερειών υπογραμμίζει σχετικά, ότι μια βιώσιμη πολιτική για την υγεία πρέπει πάντοτε να λαμβάνει υπόψη τους παράγοντες που ωφελούν την υγεία και προλαμβάνουν τις ασθένειες, όπως είναι οι κοινωνικές συνθήκες, ο τρόπος ζωής, ο πολιτισμός, το επίπεδο εκπαίδευσης, οι περιβαλλοντικοί παράγοντες και οι κοινωνικές συνθήκες. Για να εντοπιστούν το συντομότερο δυνατόν οι παράγοντες κινδύνου και να αντιμετωπιστούν όσο το δυνατόν ταχύτερα οι αρνητικές συνέπειές τους, πρέπει να ενεργοποιηθεί ένα δίκτυο καινοτομιών σε όλους τους σχετικούς κοινωνικούς τομείς.

3.

Στη στοχοθέτηση του υπό εξέταση προγράμματος η Επιτροπή των Περιφερειών αναγνωρίζει τον κίνδυνο ότι οι ανισότητες στον τομέα της υγείας περιορίζονται στην άνιση πρόσβαση σε συγκεκριμένες θεραπείες, επισκιάζοντας έτσι τις προσπάθειες που καταβάλλονται για την καταπολέμηση των κοινωνικών διαφορών στις οποίες οφείλονται αυτές οι ανισότητες.

4.

Στον τίτλο του, το προτεινόμενο πρόγραμμα υιοθετεί μια έννοια της ανάπτυξης χωρίς να την προσδιορίζει καθόλου. Συνεπώς, η έννοια αυτή δεν μπορεί να αποτελέσει στόχο του προγράμματος, εφόσον απουσιάζει ο ορισμός της. Μολονότι το πρόγραμμα προωθεί κατά προτεραιότητα επενδύσεις σε μηχανισμούς επικοινωνίας μεταξύ των διαφόρων φορέων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, ο πολίτης και η υγεία του πρέπει να αποτελούν το πρώτιστο μέλημα. Αφενός θα πρέπει οπωσδήποτε να δοθεί ξεχωριστή έμφαση στη συσχέτιση μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης και των συνδεόμενων με την υγεία επενδύσεων, αφετέρου, όμως, η υπό εξέταση πρόταση υπερβάλλει στο συγκεκριμένο θέμα. Αυτή η προσέγγιση εγκυμονεί τον κίνδυνο, οι επενδύσεις στον τομέα της υγείας να εξετάζονται μόνον από οικονομική σκοπιά, με αποτέλεσμα να συνάγεται το συμπέρασμα ότι η ΕΕ δεν δραστηριοποιείται με ιδιαίτερο ζήλο για την προαγωγή της σωματικής και ψυχικής ευημερίας.

5.

Η Επιτροπή των Περιφερειών εκφράζει στο πλαίσιο αυτό εκ νέου την ανησυχία της ότι, ως επί το πλείστον, τα μέτρα εξυγίανσης των χρηματοπιστωτικών συστημάτων των κρατών μελών αποβαίνουν σε βάρος των επενδύσεων του δημοσίου τομέα, πλήττοντας κατ' αυτόν τον τρόπο επίσης την ποιότητα και τη σταθερότητα των συστημάτων υγείας. Επομένως, για την Επιτροπή των Περιφερειών, προτεραιότητα αποτελεί η εξασφάλιση της υγειονομικής περίθαλψης. Πιστεύει ότι και στο υπό εξέταση πρόγραμμα μπορούν να προωθηθούν συνέργειες παρόμοιες με εκείνες που δημιουργούνται μέσω των συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού, ούτως ώστε τα συστήματα υγείας να μπορούν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις του μέλλοντος.

6.

αναγνωρίζει και στηρίζει τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για συνέχιση των προγραμμάτων στον τομέα της υγείας με γνώμονα τους στρατηγικούς στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» μέσω του παρόντος προγράμματος δράσης της ΕΕ «Υγεία για την ανάπτυξη». Επικροτεί κυρίως την εστίαση των δράσεων σε καινοτόμα και βιώσιμα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, στη βελτίωση του τρόπου χρησιμοποίησης των πόρων, στα μέτρα που ωφελούν την υγεία, στην πρόληψη των ασθενειών και στη διασυνοριακή δικτύωση με στόχο την πρόληψη και την αντιμετώπιση των απειλών για την υγεία·

7.

εκφράζει την ανησυχία της για το γεγονός ότι ο τίτλος που επιλέχθηκε για το πρόγραμμα «Υγεία για την ανάπτυξη» υποβιβάζει την υγεία στο αμιγώς οικονομικό της όφελος, χωρίς να θέτει στο επίκεντρο της προσοχής τον άνθρωπο. Συνεπώς, αυτός ο τίτλος δεν ανταποκρίνεται στους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 4, όπως, λόγου χάρη, στην παράγραφο 2 η «Μεγαλύτερη πρόσβαση σε καλύτερη και ασφαλέστερη υγειονομική περίθαλψη για τους πολίτες» και στην παράγραφο 4 η «Προστασία των πολιτών από διασυνοριακές απειλές κατά της υγείας»·

8.

καλεί την Επιτροπή να προβληματιστεί σχετικά με το γεγονός ότι ο τίτλος που επιλέχθηκε για το πρόγραμμα ενδεχομένως να εισάγει διακρίσεις για τους ασθενείς ή τα άτομα με αναπηρία, δεδομένου ότι αφήνει να εννοηθεί ότι μόνον οι υγιείς άνθρωποι μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη και, ως εκ τούτου, είναι επιθυμητοί από οικονομική άποψη. Στο υπό εξέταση πρόγραμμα δεν λαμβάνεται υπόψη ότι και αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να συμμετέχουν ισότιμα στον ενεργό επαγγελματικό βίο και να προσφέρουν πολύτιμη συμβολή στην οικονομική ανάπτυξη, εφόσον υποστηριχθούν με κατάλληλα συνοδευτικά μέτρα·

9.

επισημαίνει στο πλαίσιο αυτό ότι, ως προς το περιεχόμενο και τους στόχους του υπό συζήτηση προγράμματος, είναι δύσκολο να εντοπιστούν συγκλίσεις με τη στρατηγική της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) «Υγεία για Όλους στον 21ο αιώνα». Ως στόχους μιας στρατηγικής για την υγεία, η ΠΟΥ προβάλλει την επιτακτική ανάγκη μείωσης των ανισοτήτων στις κοινωνικές και οικονομικές ευκαιρίες προκειμένου να βελτιωθεί η υγεία του συνολικού πληθυσμού. Ζητά να προβλεφθούν παράλληλα μέτρα υπέρ των ατόμων που έχουν ανάγκη βοήθειας ή πάσχουν από σοβαρές ασθένειες, να καταργηθούν οι φραγμοί όσον αφορά την παροχή πρόνοιας, καθώς επίσης να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες στον τομέα της υγείας και στον κοινωνικό τομέα (σημείο II του προοιμίου της δήλωσης της ΠΟΥ «Υγεία21» στην 51η συνέλευση της ΠΟΥ). Αυτές οι πτυχές απουσιάζουν από το πρόγραμμα, το οποίο αποδίδει μονομερώς έμφαση στις ευκαιρίες για οικονομική ανάπτυξη. Η ΕτΠ προσδοκά ότι η Επιτροπή θα συνεργαστεί στενά με την περιφερειακή επιτροπή της ΠΟΥ για τη διαμόρφωση της μελλοντικής ευρωπαϊκής πολιτικής «Υγεία21»·

10.

επικροτεί το γεγονός ότι το υποβληθέν πρόγραμμα θα αποτελέσει τη συνέχεια του τρέχοντος δεύτερου προγράμματος δράσης που λήγει το 2013 και του πρώτου προγράμματος δράσης για την περίοδο 2003-2007·

11.

επικρίνει στο πλαίσιο αυτό την έλλειψη αξιολόγησης αυτών των προγραμμάτων και σημειώνει ότι δεν αρκεί η «Περίληψη της εκ των υστέρων αξιολόγησης του προγράμματος δημόσιας υγείας της περιόδου 2003-2007 και της ενδιάμεσης αξιολόγησης του προγράμματος 'Υγεία' της περιόδου 2008-2013», η οποία περιέχεται στο σημείο 1.5.3 του δημοσιονομικού δελτίου, για να αξιολογηθούν οι συστάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου και η εφαρμογή τους στο υπό εξέταση πρόγραμμα·

12.

επιδοκιμάζει τους γενικούς στόχους του προγράμματος που διατυπώνονται στο άρθρο 2:

13.

παρατηρεί ότι, στην παρούσα πρόταση, δεν γίνεται αναφορά στην απαραίτητη συμμετοχή των τοπικών και των περιφερειακών αρχών, οι οποίες, συχνά, είναι αρμόδιες για τη δημιουργία των προϋποθέσεων για καλή υγεία καθώς και για την παροχή υγειονομικής περίθαλψης σύμφωνα με τις ανάγκες και την οργάνωση των υπηρεσιών υγείας, ενώ δεν προβλέπεται η προκαταρκτική διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους φορείς·

14.

ως εκ τούτου, επιθυμεί τη συμμετοχή των περιφερειακών και των τοπικών αρχών και των ΜΚΟ στην κατάρτιση, την εφαρμογή, την αξιολόγηση και την ανάλυση του προγράμματος, των επιμέρους σχεδίων και μελετών·

15.

επικρίνει το γεγονός ότι το σχέδιο κανονισμού εισάγει νέες έννοιες και εργαλεία, το περιεχόμενο και η έκταση των οποίων δεν είναι αρκετά σαφή. Έτσι, στον πρώτο ειδικό στόχο, παραμένει σχετικά ασαφές ποια «εργαλεία και μηχανισμοί σε επίπεδο ΕΕ,» πρέπει να αναπτυχθούν «με στόχο να αντιμετωπιστούν οι ελλείψεις πόρων, τόσο ανθρώπινων όσο και οικονομικών, και να διευκολυνθεί η υιοθέτηση της καινοτομίας από τον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης […]». Τα νέα εργαλεία δεν πρέπει να οδηγήσουν σε αλληλεπικαλύψεις δομών, διπλά έξοδα ή πρόσθετη διοικητική επιβάρυνση·

16.

υποστηρίζει την πρόθεση του προγράμματος να ενθαρρύνει τους υπεύθυνους για τη χάραξη της πολιτικής στον τομέα της υγείας, τους επαγγελματίες του τομέα της υγείας και τα υγειονομικά ιδρύματα να υιοθετήσουν καινοτόμα και υψηλής ποιότητας προϊόντα και υπηρεσίες που προκύπτουν από τα εργαλεία, τους μηχανισμούς και τις κατευθυντήριες γραμμές που αναπτύσσονται στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Με αυτόν τον τρόπο θα εξοικονομηθούν δαπάνες σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα και, συγχρόνως, θα αυξηθούν η αποδοτικότητα και η βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας. Επίσης, ζητά να αναπτυχθεί μεσοπρόθεσμα ένα συμπληρωματικό σύστημα παροχής κινήτρων και ανταμοιβών για να ενισχυθούν αυτά τα αποτελέσματα·

17.

επιδοκιμάζει τον στόχο σχετικά με τη βελτίωση της πρόσβασης στην ιατρική εμπειρογνωμοσύνη και ενημέρωση για ειδικά θέματα και πέρα από τα εθνικά σύνορα και την ανάπτυξη κοινών λύσεων και κατευθυντήριων γραμμών για τη βελτίωση της ποιότητας της υγειονομικής περίθαλψης και της ασφάλειας των ασθενών. Οι ενδιαφερόμενοι φορείς και οι υπεύθυνοι για τη χάραξη της πολιτικής για την υγεία, καθώς και οι επαγγελματίες του τομέα της υγείας πρέπει να ενθαρρυνθούν να χρησιμοποιούν την εμπειρογνωμοσύνη που θα συγκεντρώνεται μέσω των ευρωπαϊκών δικτύων αναφοράς και να εφαρμόζουν τις κατευθυντήριες γραμμές. Για τον σκοπό αυτόν, αξίζει να εξετασθεί η δυνατότητα εφαρμογής προγραμμάτων ανταλλαγής για διαφορετικές κατηγορίες προσωπικού του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, όπως οι ιατροί, οι νοσοκόμοι και το βοηθητικό προσωπικό, καθώς και οι ειδικοί στον χώρο της υγείας·

18.

συμφωνεί με το αίτημα να προαχθεί η συνεργασία για την αξιολόγηση των τεχνολογιών της υγείας και να διερευνηθούν οι δυνατότητες της ηλεκτρονικής υγείας, και ζητά, στην επιδιωκόμενη συνεργασία στον τομέα των ηλεκτρονικών μητρώων ασθενών, να τηρούνται τα πρότυπα και οι απαιτήσεις για την ασφάλεια των δεδομένων, το ιατρικό απόρρητο και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του ασθενούς·

19.

θεωρεί ότι η εστίαση της προσοχής στον εντοπισμό, τη διάδοση και την προώθηση της υιοθέτησης επικυρωμένων βέλτιστων πρακτικών και σχεδίων για την προώθηση της υγείας και την πρόληψη ασθενειών που προκαλούνται, μεταξύ άλλων, λόγω του καπνίσματος, της κακής διατροφής και της έλλειψης σωματικής άσκησης, της κατάχρησης οινοπνεύματος και των σεξουαλικών επαφών χωρίς προφυλάξεις συνιστά την ορθή προσέγγιση. Τονίζει ότι πρέπει να υπάρξει επίσης μέριμνα για το ζήτημα της αυξανόμενης ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά και τη σχέση της με τη χρήση των αντιβιοτικών στην κτηνοτροφία, ιδίως στη βιομηχανική κτηνοτροφία, καθώς και για την ανάγκη πρόληψης μέσω των εμβολιασμών. Το πρόγραμμα πρέπει επίσης να εξετάσει τα παραμελημένα σήμερα θέματα των ανισοτήτων στην υγεία, της ψυχικής υγείας και των κοινωνικών παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία και την ευημερία από τη σκοπιά της τρέχουσας οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης·

20.

στηρίζει τις επιλέξιμες ενέργειες που ορίζονται στο άρθρο 4, παράγραφος 1, κυρίως εκείνες που στοχεύουν στην ανάπτυξη της συνεργασίας για την αξιολόγηση των τεχνολογιών της υγείας και την αύξηση της διαλειτουργικότητας των εφαρμογών ηλεκτρονικής υγείας, προκειμένου να ενισχυθούν τα δικαιώματα των ασθενών·

21.

συμπληρωματικά προς τη συνεργασία στον τομέα της αξιολόγησης του αντικτύπου των τεχνολογιών, ζητά να διεξάγονται και αξιολογήσεις αντικτύπου στον τομέα της υγείας (Health Impact Assessments), ιδιαίτερα ενόψει των υφιστάμενων ή μελλοντικών στρατηγικών, σχεδίων και προγραμμάτων στον τομέα της δημόσιας υγείας, αλλά και σε τομείς εκτός του τομέα της δημόσιας υγείας·

22.

ζητά να εξεταστεί αν στη συνεργασία για την ανάπτυξη αυτών των συντονισμένων ενεργειών σε επίπεδο ΕΕ με στόχο την αξιοποίηση των δυνατοτήτων διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, εκτός από τα κράτη μέλη, τις οργανώσεις των ασθενών και τις ομάδες ενδιαφερόμενων φορέων, μπορούν να συμμετέχουν και ομάδες αυτοβοήθειας ασθενών·

23.

στηρίζει την «παροχή εμπειρογνωμοσύνης» που προωθεί σθεναρά το πρόγραμμα και επισημαίνει ότι, στο πλαίσιο αυτό, βασικός στόχος θα πρέπει να είναι η απόκτηση των αναγκαίων μεθοδικών ικανοτήτων εκ μέρους των φορέων λήψης αποφάσεων και των ιδρυμάτων που προετοιμάζουν τις αποφάσεις, ούτως ώστε να αναπτυχθούν σε εθνικό και σε περιφερειακό επίπεδο ακριβώς προσαρμοσμένες σε συγκεκριμένα θέματα λύσεις, οι οποίες θα επιτρέπουν την εφαρμογή πρακτικών στις παραδοσιακές δομές και τα αντίστοιχα συστήματα ανά χώρα·

24.

επιδοκιμάζει τη στοχοθέτηση των δράσεων για την αντιμετώπιση των ελλείψεων εργατικού δυναμικού στον τομέα της υγείας και της περίθαλψης και πιστεύει ότι οι δράσεις που προωθούνται για την υποστήριξη της βιωσιμότητας του εργατικού δυναμικού στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης δεν θα υπονομευθούν από την πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού από άλλες χώρες·

25.

επισημαίνει σχετικά ότι η κατάρτιση ειδικευμένου προσωπικού στον τομέα της υγείας και της περίθαλψης πρέπει στο εξής να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του 21ου αιώνα, όπως τονίζεται και στην έκθεση Lancet «Μία νέα παγκόσμια πρωτοβουλία για τη μεταρρύθμιση της επαγγελματικής κατάρτισης των επιστημόνων υγείας». Επίσης κρίνεται απαραίτητο να συνεχιστεί ο διάλογος για τον αναπροσανατολισμό της κατάρτισης επιστημόνων υγείας στα αρμόδια όργανα της ΕΕ·

26.

επικροτεί όλες τις επιλέξιμες ενέργειες που περιλαμβάνονται στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 4 και αποσκοπούν στη βελτίωση της πρόσβασης σε καλύτερη και ασφαλέστερη υγειονομική περίθαλψη για τους πολίτες, αλλά επίσης στην πρόληψη των ασθενειών, και αναμένει, πέρα από τη δημιουργία δικτύων και/ή κέντρων αναφοράς, ιδίως για την έρευνα, τη μελέτη, τη διάγνωση, και τη θεραπεία λιγότερο διαδεδομένων στην Ευρώπη ασθενειών, την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και την ανάπτυξη ενός συστήματος γνώσεων σχετικά με την υγεία, να καθοριστούν ειδικές κατευθυντήριες γραμμές για να βελτιωθεί η συνετή χρήση των αντιμικροβιακών φαρμάκων, και, παράλληλα, να δρομολογηθούν συναφείς δράσεις που θα εστιάζονται γενικότερα στη συνετή χρήση των φαρμάκων από τους πολίτες, κυρίως των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων·

27.

συμμερίζεται τον στόχο της προστασίας των πολιτών από διασυνοριακές απειλές υγείας με την ανάπτυξη κοινών προσεγγίσεων για τη βελτίωση της ετοιμότητας και του συντονισμού σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας με τον όρο ότι η ανάπτυξη των σχεδίων θα εξακολουθεί να αποτελεί εθνική και περιφερειακή αρμοδιότητα και ότι θα σχεδιαστούν μηχανισμοί για την διασυνοριακή συνεργασία με τη διασφάλιση αυτών των αρμοδιοτήτων·

28.

υπογραμμίζει, εν προκειμένω, ότι οι αρμοδιότητες στους τομείς της πολιτικής προστασίας και της προστασίας της υγείας στα κράτη μέλη που διαρθρώνονται σε περιφερειακό και σε τοπικό επίπεδο επιβάλλουν την απαραίτητη συμμετοχή αυτών των επιπέδων στην κατάρτιση, την εφαρμογή, την αξιολόγηση και την ανάλυση αυτών των ενεργειών·

29.

τονίζει, επίσης τη σημασία της προαγωγής της υγείας σε επίπεδο επιχειρήσεων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει συνεπώς να βασίσουν την καλύτερη προστασία της υγείας στην οικονομική ζωή και στον κόσμο της εργασίας στα πλαίσια της πολιτικής τους για τη δημόσια υγεία·

30.

διερωτάται αν επαρκούν οι προβλεπόμενοι χρηματοδοτικοί πόροι ύψους 446 εκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2014-2020, μολονότι έχουν αυξηθεί σε σχέση με τα προγενέστερα προγράμματα. Η ΕτΠ εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν κατόρθωσε να αποφασίσει τη διάθεση πολύ περισσότερων χρηματοδοτικών πόρων, δεδομένων των οικονομικών οφελών που συνεπάγεται η αποφυγή των εξόδων υγειονομικής περίθαλψης και της αποχής από την εργασία λόγω ασθένειας·

31.

προσδοκά την ισόρροπη και διαφανή κατανομή των πόρων, που είναι ουσιαστικά ανεπαρκείς, και επιθυμεί να συμμετάσχει εγκαίρως στον καθορισμό των κριτηρίων κατανομής, ιδίως στο πλαίσιο των ετήσιων προγραμμάτων εργασίας που προβλέπονται στο άρθρο 11, παράγραφος 1·

32.

ζητά να καθοριστεί σαφώς το τμήμα του συνολικού προϋπολογισμού που προορίζεται για τις συμβάσεις δημοσίων υπηρεσιών και να καταστούν προσβάσιμα τα αποτελέσματα των συμβάσεων δημοσίων υπηρεσιών για τα κράτη μέλη, τις υπηρεσίες και τους λοιπούς ενδιαφερόμενους φορείς·

33.

επικροτεί το άνοιγμα του προγράμματος και προς τις τρίτες χώρες, διότι ιδίως τα ζητήματα της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, της μείωσης των ελλείψεων εξειδικευμένου προσωπικού και της πολιτικής προστασίας πρέπει να αντιμετωπίζονται βάσει μιας «διασυνοριακής» προοπτικής·

34.

εφιστά την προσοχή στη σχέση με τον «Ευρωπαϊκό Όμιλο Εδαφικής Συνεργασίας» (ΕΟΕΣ) και στην αξιοποίηση των θετικών αποτελεσμάτων και των δυνατοτήτων του, κυρίως στις παραμεθόριες περιοχές των κρατών μελών·

35.

επιδοκιμάζει κατ' αρχήν ότι, σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 2, οι επιχορηγήσεις μπορούν να χορηγούνται μόνον για τη χρηματοδότηση δράσεων με σαφή ενωσιακή προστιθέμενη αξία, υπενθυμίζει, ωστόσο, ότι αυτή η καινοτόμος προστιθέμενη αξία θα πρέπει να προσδιοριστεί με βάση το όφελος που θα προκύψει για τους ασθενείς και όχι μόνο με αποκλειστικό γνώμονα τους εμπορικούς σκοπούς ή με στόχο τη μείωση του κόστους της υγειονομικής περίθαλψης·

36.

εκφράζει εντούτοις τη δυσαρέσκειά της για το γεγονός ότι το πλαίσιο αυτής της προστιθέμενης αξίας καταδεικνύεται μόνον βάσει των διευκρινίσεων που παρατίθενται στην παράγραφο 6.5.2. του δημοσιονομικού δελτίου, στις οποίες επισημαίνεται η δυνατότητα συντονισμού, προσανατολισμού και υποστήριξης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όποτε αυτό κρίνεται αναγκαίο, προκειμένου να εφαρμοστούν τα κριτήρια του προγράμματος. Αυτά όμως αποτελούν ήδη επαρκή προϋπόθεση για τη νομιμοποίηση, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που ορίζεται στο άρθρο 168 της Συνθήκης, των ευρωπαϊκών, δηλ. υπερεθνικών δράσεων·

37.

παρατηρεί ότι ορισμένες δράσεις που παρέχουν ενωσιακή προστιθέμενη αξία, όπως οι «δράσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα σύστημα συγκριτικής αξιολόγησης· βελτίωση των οικονομιών κλίμακας, αποφεύγοντας τη σπατάλη λόγω επικαλύψεων, και βελτιστοποίηση της χρήσης των δημοσιονομικών πόρων», οι οποίες προβλέπονται στην παράγραφο 6.5.2. του δημοσιονομικού δελτίου, πρέπει να στηρίζονται σε μια επαληθεύσιμη βάση, ούτως ώστε να καθοριστεί αυτή η αξία·

38.

εκτιμά ότι η συγχρηματοδότηση των δράσεων που ορίζονται στο άρθρο 7, παράγραφος 3 θα πρέπει να ρυθμιστεί σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν τα Διαρθρωτικά Ταμεία, προκειμένου να μπορεί να δοθεί η κατάλληλη στήριξη στις διαρθρωτικά μειονεκτούσες περιφέρειες·

39.

χαιρετίζει την επιδιωκόμενη απλούστευση της διαδικασίας υποβολής αιτήσεων και διαχείρισης των δράσεων και υπογραμμίζει ότι με τη σημερινή διοικητική επιβάρυνση του τρέχοντος προγράμματος (2007-2013), η διαδικασία αυτή έχει χρησιμοποιηθεί ελάχιστα.