27.7.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 225/159

—

χαιρετίζει την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την παράταση της δράσης του ΕΤΠ μετά το 2013 και επικροτεί, ειδικότερα, τη διατήρηση των συνιστωσών του αναθεωρημένου πεδίου εφαρμογής και των κριτηρίων παρέμβασης που εισήχθησαν το 2009·

—

εκφράζει τη λύπη της για την απόφαση του Συμβουλίου περί μη παράτασης των μέτρων παρέκκλισης πέραν της 31ης Δεκεμβρίου 2011·

—

συνιστά η στήριξη που παρέχεται στο πλαίσιο του πυλώνα «επιχειρήσεις» του ΕΤΠ να απολαμβάνει υψηλότερο ποσοστό συγχρηματοδότησης σε σχέση με άλλους πυλώνες, προκειμένου να προαχθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο η ίδρυση νέων επιχειρήσεων και η καλλιέργεια του επιχειρηματικού πνεύματος·

—

εκφράζει την αντίθεσή της στην επέκταση του ΕΤΠ σε γεωργούς, όπως προτείνεται, και τονίζει ότι η διαπραγμάτευση εμπορικών συμφωνιών πρέπει να εξασφαλίσει τη συνοχή με τους στόχους της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής·

—

τονίζει ότι ο ισχύων κανονισμός επιτρέπει στα κράτη μέλη να υποδεικνύουν περιφέρειες που μπορούν να υποβάλουν απευθείας αίτηση για ενίσχυση από το ΕΤΠ· κατά συνέπεια, ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να ασκούν τακτικότερα αυτό το δικαίωμα·

—

είναι της γνώμης ότι οι περισσότερο ρητές αναφορές στις τοπικές και περιφερειακές αρχές –ιδίως στο άρθρο 8, παράγραφος 2, σύμφωνα με το οποίο στις αιτήσεις θα πρέπει να περιλαμβάνονται πληροφορίες όσον αφορά τις διαδικασίες διαβούλευσης με τις τοπικές/περιφερειακές αρχές, αλλά και να προσδιορίζονται οι φορείς που είναι αρμόδιοι για την υλοποίηση της προβλεπόμενης δέσμης μέτρων, καθώς και στο άρθρο 11, παράγραφος 4, όσον αφορά την παροχή καθοδήγησης στις τοπικές/περιφερειακές αρχές για τη χρήση του ΕΤΠ– θα απέβαιναν προς όφελος της πρότασης.

Εισηγητής

Ο κ. Gerry BREEN (IE/EPP), Μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δουβλίνου και της Περιφερειακής Αρχής του Δουβλίνου

Έγγραφο αναφοράς

Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (2014 -2020)

COM(2011) 608/3 final

1.

θεωρεί ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) αποτελεί σημαντικό μέσο παρέμβασης σε περιπτώσεις εκτεταμένων απολύσεων, προκειμένου να αποφευχθεί η μακροχρόνια ανεργία σε μια εποχή δυσχερών συνθηκών για την αγορά εργασίας, αλλά και συγχρόνως έναν σημαντικό μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποσκοπεί στην επίδειξη αλληλεγγύης προς τους ανθρώπους που έχουν χάσει τη δουλειά τους·

2.

αναγνωρίζει ότι το ΕΤΠ κατόρθωσε να υποστηρίξει περίπου 10 % των εργαζομένων που απολύθηκαν στην ΕΕ κατά το διάστημα 2009-2010, καθώς και ότι το 40 % των εργαζομένων στους οποίους απευθύνεται το εν λόγω Ταμείο έχουν επανενταχθεί επιτυχώς στην αγορά εργασίας (1), αλλά ζητεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη να βελτιώνουν διαρκώς τη συνεργασία με τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές και με άλλους ενδιαφερόμενους φορείς κατά την εφαρμογή του ΕΤΠ·

3.

επιδοκιμάζει το έργο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ) που αποσκοπεί στην υποστήριξη μακρόπνοων ενεργών πολιτικών για την αγορά εργασίας, καθώς και στην καλύτερη πρόληψη της ανεργίας και την έγκαιρη παρέμβαση, αλλά θεωρεί αναγκαίο έναν μηχανισμό ταχείας αντίδρασης, όπως το ΕΤΠ, ως βοήθημα σε περιόδους έξαρσης της ανεργίας·

4.

χαιρετίζει την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την παράταση της δράσης του ΕΤΠ μετά το 2013 και επικροτεί, ειδικότερα, τη διατήρηση των συνιστωσών του αναθεωρημένου πεδίου εφαρμογής και των κριτηρίων παρέμβασης που εισήχθησαν το 2009· διαπιστώνει ότι ο έκτοτε αυξανόμενος αριθμός αιτήσεων καταδεικνύει σαφώς την ανάγκη παρέμβασης σε περίπτωση 500 ή και λιγότερων απολύσεων, παρότι αποδέχεται ότι η έως τώρα χρήση του ΕΤΠ κυμάνθηκε σε επίπεδα κατά πολύ χαμηλότερα από το ενδεικτικό ανώτατο όριο του προϋπολογισμού του·

5.

υποστηρίζει τις προσπάθειες που καταβάλλονται για τη βελτίωση και την απλοποίηση της διαδικασίας ΕΤΠ, αλλά προτείνει τη διατήρηση των ακόλουθων βασικών προκλήσεων για το μέλλον του ΕΤΠ, οι οποίες συνίστανται στην ανάγκη:

6.

εκτιμά ότι η προτεινόμενη επέκταση του ΕΤΠ στους γεωργούς που θίγονται από τη σύναψη εμπορικών συμφωνιών αντικατοπτρίζει μια θεμελιώδη αντίφαση μεταξύ της εμπορικής και της γεωργικής πολιτικής της ΕΕ·

7.

είναι της γνώμης ότι η πρόταση για την επέκταση του ΕΤΠ στον γεωργικό τομέα σηματοδοτεί μια ριζική αλλαγή στη φύση του ΕΤΠ και ανησυχεί για το γεγονός ότι η πρόταση αυτή επιφέρει ουσιαστικά τη δημιουργία δύο ΕΤΠ –ενός για τους εργαζόμενους στον γεωργικό τομέα και ενός άλλου για τους υπόλοιπους εργαζόμενους– με διαφορετικά κριτήρια, καθώς και με διαφορετικές διαδικασίες υποβολής αιτήσεων και διαφορετικές ρυθμίσεις ως προς τη διαχείριση και την άσκηση δημοσιονομικού ελέγχου·

8.

παρότι κατανοεί το σκεπτικό στο οποίο βασίζεται η συγκεκριμένη πρόταση, διερωτάται κατά πόσον είναι σκόπιμο το ΕΤΠ και άλλοι προτεινόμενοι μηχανισμοί αντιμετώπισης κρίσεων να βρίσκονται εκτός του πεδίου εφαρμογής του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου·

9.

εκφράζει τη λύπη της για την απόφαση του Συμβουλίου περί μη παράτασης των μέτρων παρέκκλισης πέραν της 31ης Δεκεμβρίου 2011 (2), λόγω κρίσης, ιδιαίτερα δε σε μια περίοδο κατά την οποία αρκετές οικονομίες αγωνίζονται να αναχαιτίσουν τις επιπτώσεις τις επικρατούσας «κρίσης δημοσίου χρέους» και της συνακόλουθης πίεσης που ασκείται στην απασχόληση και, συγχρόνως, να αποτρέψουν την επιδείνωση των κοινωνικών συνθηκών. Επιπλέον, λυπάται για το γεγονός ότι η απόφαση αυτή ελήφθη σε μια στιγμή κατά την οποία, αφενός, ο αριθμός των αιτήσεων που υποβάλλονται στο ΕΤΠ έχει αυξηθεί σημαντικά λόγω των παρεκκλίσεων που εισήχθησαν το 2009 και, αφετέρου, το Ταμείο αποφέρει θετικά αποτελέσματα·

10.

εμμένει στο γεγονός ότι η απόφαση του Συμβουλίου δεν θα πρέπει να επηρεάσει αρνητικά τις διαπραγματεύσεις σχετικά με το προτεινόμενο ΕΤΠ για την περίοδο 2014-2020·

11.

χαιρετίζει τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του ΕΤΠ στους ιδιοκτήτες επιχειρηματίες πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και στους αυτοαπασχολούμενους, αλλά θεωρεί ωστόσο σκόπιμη την περαιτέρω αποσαφήνιση των όρων εφαρμογής του ΕΤΠ στην περίπτωση των αυτοαπασχολούμενων εξαιτίας των αποκλίσεων που υφίστανται μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών όσον αφορά το καθεστώς του ανέργου στην περίπτωση αυτής της κατηγορίας·

12.

επιδοκιμάζει την παρεχόμενη δυνατότητα ευέλικτης εφαρμογής του ΕΤΠ σε μικρές αγορές εργασίας ή σε εξαιρετικές περιστάσεις, αλλά προσβλέπει στη χάραξη πρόσθετων κατευθύνσεων εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τα εφαρμοστέα κριτήρια σε τέτοιες περιπτώσεις· τονίζει ότι, εκτός από τον απόλυτο αριθμό απολύσεων, πρέπει να συνεκτιμάται και η έκταση των επιπτώσεων που συνεπάγονται οι εν λόγω απολύσεις για έναν τόπο ή για μια περιφέρεια·

13.

επικροτεί την προτεινόμενη χρηματοδοτική συνεισφορά, η οποία αποσκοπεί στην πραγματοποίηση επενδύσεων σε πάγια περιουσιακά στοιχεία για την αυτοαπασχόληση και τη σύσταση επιχειρήσεων, επειδή θα ενισχύσει τη δέσμη των υπηρεσιών που μπορούν να υποστηριχθούν από το ΕΤΠ· συνιστά δε η στήριξη που παρέχεται στο πλαίσιο του πυλώνα «επιχειρήσεις» του ΕΤΠ να απολαμβάνει υψηλότερο ποσοστό συγχρηματοδότησης σε σχέση με άλλους πυλώνες, προκειμένου να προαχθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο η ίδρυση νέων επιχειρήσεων και η καλλιέργεια του επιχειρηματικού πνεύματος·

14.

υπογραμμίζει ότι η δυνατότητα παρέμβασης σε ανώτερο επίπεδο (τριτοβάθμια εκπαίδευση) περιορίζεται επί του παρόντος από τον ακαδημαϊκό κύκλο σπουδών, καθώς η χρονική στιγμή της απόλυσης μειώνει τα περιθώρια του ΕΤΠ για την υποστήριξη των θιγόμενων εργαζομένων με την κάλυψη των διδάκτρων για δύο πλήρη έτη σπουδών· προτείνει, επιπλέον, οι απολυθέντες να απολαμβάνουν μέσω του ΕΤΠ τουλάχιστον δύο ολόκληρων ετών σπουδών, είτε με τη χαλάρωση των υφιστάμενων περιορισμών είτε με την εξασφάλιση εμπροσθοβαρούς χρηματοδότησης προς τον σκοπό αυτό·

15.

υπογραμμίζει ότι το ΕΤΠ οφείλει να υποστηρίζει μόνον επιπρόσθετα μέτρα χωρίς να υποκαθιστά τις ενέργειες που απαιτούνται είτε δυνάμει της εθνικής ή της ενωσιακής νομοθεσίας είτε στο πλαίσιο συλλογικών συμβάσεων· επισημαίνει ότι σε κάποιες περιπτώσεις επήλθε σύγκρουση μεταξύ των στόχων του ΕΤΠ και της άκαμπτης φύσης ορισμένων εθνικών πλαισίων άσκησης πολιτικής, η οποία μπορεί να αποδειχθεί επιζήμια για την αποτελεσματικότητα του ΕΤΠ· προτρέπει τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν το ΕΤΠ ως ευκαιρία για τη διαμόρφωση νέων και δυναμικών προσεγγίσεων με στόχο την υποστήριξη των απολυθέντων·

16.

χαιρετίζει την πρόταση σύμφωνα με την οποία προβλέπεται να παρασχεθεί στα κράτη μέλη δυνατότητα τροποποίησης της δέσμης των υπηρεσιών υποστήριξης των εργαζομένων, με την προσθήκη άλλων επιλέξιμων ενεργειών· ζητά τον καθορισμό ανώτατου χρονικού ορίου (παραδείγματος χάρη ενός μηνός) για την αποδοχή των εν λόγω αλλαγών από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή·

17.

επικροτεί τη βούληση των θεσμικών οργάνων της ΕΕ να επιταχύνουν τις διαδικασίες υποβολής και έγκρισης αιτήσεων, αλλά λυπάται διότι η πρόταση δεν είναι απολύτως ενδεδειγμένη για την κινητοποίηση του ΕΤΠ ως πραγματικού μηχανισμού ταχείας αντίδρασης·

18.

είναι της γνώμης ότι ορισμένα από τα μέτρα που αποσκοπούν στη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας του ΕΤΠ ενδέχεται στην πραγματικότητα να πολλαπλασιάσουν τον διοικητικό φόρτο και το κόστος που επωμίζονται οι αρμόδιες εκτελεστικές αρχές· τονίζει ότι η επιβολή επαχθέστερων απαιτήσεων ελέγχου και υποβολής εκθέσεων μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τα κράτη μέλη να θεωρήσουν ότι το ΕΤΠ αποτελεί λιγότερο ελκυστική επιλογή σε περιόδους κρίσεων στον τομέα της απασχόλησης·

19.

θεωρεί ότι, ελλείψει εθνικών διατάξεων περί απολύσεων, η διαδικασία υποβολής αιτήσεων θα μπορούσε να επωφεληθεί από την άμεση και έγκαιρη συμμετοχή των εργαζομένων ή των εκπροσώπων τους και επισημαίνει ότι οι αρμόδιες αρχές απαιτείται να παρέχουν κίνητρα προκειμένου να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή των εργαζομένων στην εν λόγω διαδικασία, διευκρινίζοντάς τους ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο τους παρέχεται η δυνατότητα να τύχουν πρόσθετης υποστήριξης (πέραν και επιπλέον των καταστατικά προβλεπόμενων ενισχύσεων) μέσω του ΕΤΠ·

20.

προτείνει, επίσης, να υπάρξει συγκεκριμένη πρόβλεψη στο άρθρο 8, παράγραφος 2, προκειμένου να συμπεριληφθεί στις αιτήσεις μία κατατομή των εργαζομένων που απολύθηκαν και μια πρώτη αξιολόγηση των αναγκών εκπαίδευσης και κατάρτισης τους, καθώς και των φιλοδοξιών που τρέφουν για τη σύσταση δικής τους επιχείρησης, ενόψει της διαμόρφωσης μιας κατάλληλα προσαρμοσμένης δέσμης με στόχο την παροχή εξατομικευμένης υποστήριξης για την κάλυψη των απαιτήσεων και των προσδοκιών που τρέφουν οι εργαζόμενοι έναντι του Ταμείου·

21.

συνιστά, παράλληλα με τους κοινωνικούς εταίρους, τα κράτη μέλη να πραγματοποιούν επίσης διαβουλεύσεις με τις αρμόδιες τοπικές και περιφερειακές αρχές κατά τη διαδικασία υποβολής αιτήσεων και οι αιτήσεις να καθορίζουν με σαφήνεια τις προβλεπόμενες διαδικασίες εφαρμογής, συμπεριλαμβανομένου του διυπηρεσιακού συντονισμού, της επικοινωνίας με τους εργαζόμενους και της ενημέρωσής τους σχετικά με τα διαθέσιμα μέσα υποστήριξης και τις διαδικασίες υποβολής αιτήσεων·

22.

επισημαίνει ότι η καθοδήγηση σχετικά με την υποβολή αιτήσεων σχετίζεται επίσης με τη διερεύνηση της αγοράς εργασίας, και ειδικότερα με το «Πανόραμα δεξιοτήτων στην ΕΕ» (3), έτσι ώστε τα μέτρα που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του ΕΤΠ να ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες της αγοράς εργασίας της ΕΕ και εκτιμά, επιπροσθέτως, ότι το επίδομα κινητικότητας που προβλέπεται από τον κανονισμό για το ΕΤΠ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη στήριξη των εργαζομένων με στόχο την κάλυψη της έλλειψης δεξιοτήτων που παρατηρείται στην αγορά εργασίας άλλων περιοχών της Ένωσης·

23.

χαιρετίζει τις προσπάθειες που αποσκοπούν στην απλοποίηση της επιλεξιμότητας των δαπανών, παρότι η εμπειρία έχει δείξει ότι τα κράτη μέλη είναι απρόθυμα να αναλάβουν δαπάνες προτού ληφθεί απόφαση σχετικά με την εκάστοτε αίτηση που υποβάλλεται προς το ΕΤΠ· υπογραμμίζει ότι η απροθυμία αυτή ευθύνεται για αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, προξενεί απογοήτευση στους εργαζόμενους και υπονομεύει την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία του ΕΤΠ· τονίζει επομένως ότι, εάν το ζητούμενο είναι η ταχεία υποστήριξη των εργαζομένων, τότε απαιτείται μεγαλύτερη βεβαιότητα·

24.

συνιστά η επόμενη διοργανική συμφωνία να επιταχύνει τη διαδικασία έγκρισης· αν όμως δεν επιτευχθεί αυτό, προτείνει να καταβάλλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μια ενδιάμεση πληρωμή στα κράτη μέλη, έπειτα από την αρχική εκ μέρους της αξιολόγηση και επαλήθευση της εκάστοτε αίτησης, σε μια προσπάθεια να παράσχει μεγαλύτερη βεβαιότητα, να αντιμετωπίσει την καθοριστικής σημασίας παράμετρο του χρόνου σε περίπτωση απόλυσης και να περιορίσει τις καθυστερήσεις κατά την παροχή χρηματοδοτικής ενίσχυσης από το ΕΤΠ προς τους απολυθέντες·

25.

ευελπιστεί ότι η ποιότητα των εφαρμογών θα βελτιώνεται ενόσω θα προάγεται η εξοικείωση με το ΕΤΠ και ενθαρρύνει εν προκειμένω τα κράτη μέλη να επιδιώξουν την ενημέρωση της κοινής γνώμης σχετικά με το Ταμείο και την εφαρμογή του· επιπλέον, συνιστά να υποδείξει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμπειρογνώμονες με εμπειρία ως προς τη διαδικασία εφαρμογής του ΕΤΠ οι οποίοι θα μπορούσαν να επιφορτιστούν τόσο με την παροχή εκ των προτέρων συμβουλών, πριν από την υποβολή των αιτήσεων, όσο και με την ανταλλαγή εμπειριών με τους δυνητικούς νέους αιτούντες·

26.

λαμβανομένης υπόψη της απόφασης του Συμβουλίου να επαναφέρει το ποσοστό συγχρηματοδότησης στο 50 % (από 1ης Ιανουαρίου 2012), εξακολουθεί να τάσσεται υπέρ της καθιέρωσης υψηλότερου ποσοστού συγχρηματοδότησης από εκείνο που προτείνεται για το ΕΤΠ, με στόχο να καλυφθεί η έλλειψη πόρων συγχρηματοδότησης και να βελτιωθεί η ελκυστικότητα του ΕΤΠ·

27.

θεωρεί μη ενδεδειγμένο το προτεινόμενο μοντέλο για τη διαφοροποίηση του ποσοστού συγχρηματοδότησης (μεταξύ 50 % και 65 %)·

28.

χαιρετίζει το γεγονός ότι υπάρχει κάποια πρόβλεψη για την κάλυψη των δαπανών που συνδέονται με δραστηριότητες προετοιμασίας, διαχείρισης, ενημέρωσης, διαφήμισης, ελέγχου και υποβολής εκθέσεων, οι οποίες βαρύνουν τις αρχές που αιτούνται την εφαρμογή του ΕΤΠ (άρθρο 7, παράγραφος 3), και επισημαίνει ότι οι δαπάνες αυτές δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν το 5 % των συνολικών δαπανών·

29.

εκφράζει την αντίθεσή της στην επέκταση του ΕΤΠ σε γεωργούς, όπως προτείνεται, και τονίζει ότι η διαπραγμάτευση εμπορικών συμφωνιών πρέπει να εξασφαλίσει τη συνοχή με τους στόχους της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής·

30.

θεωρεί ότι η επέκταση του ΕΤΠ στον γεωργικό τομέα, η οποία παρέχει τη δυνατότητα στους γεωργούς να προσαρμόσουν τις δραστηριότητές τους εντός ή/και εκτός της γεωργίας, είναι εν μέρει ασύμβατη τόσο με τους δεδηλωμένους στόχους της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής για τη διατήρηση της γεωργίας σε ολόκληρη την εδαφική επικράτεια όσο και με τη βούληση να διαφυλαχθεί η ποικιλομορφία του εν λόγω τομέα σε ευρωπαϊκό επίπεδο·

31.

ζητά, υπό το πρίσμα ενός μειωμένου δημοσιονομικού ανώτατου ορίου, τον πολλαπλασιασμό των δικαιούχων και των προσπαθειών να καταστεί το ΕΤΠ πιο ευπρόσιτο/ελκυστικό, εφόσον η ισοσκέλιση της προτεινόμενης δημοσιονομικής κατανομής εξυπηρετεί τον στόχο του Ταμείου, προβλέποντας κατ’ ανώτατο όριο τη διάθεση ποσού 2,5 δις ευρώ (επί συνολικού προϋπολογισμού ανερχόμενου σε 3 δις ευρώ) στον γεωργικό τομέα· επισημαίνει ότι το ποσό αυτό δείχνει να είναι υπερβολικά υψηλό για το ΕΤΠ, ως μέσο ταχείας αντίδρασης, και υπερβολικά χαμηλό για την αντιστάθμιση των πραγματικών ζημιών που προβλέπεται ότι θα υποστούν οι τομείς της γεωργικής δραστηριότητας και των ειδών διατροφής σε περίπτωση οριστικής σύναψης ορισμένων διμερών εμπορικών συμφωνιών·

32.

λαμβανομένων υπόψη αυτών των βασικών επιφυλάξεων όσον αφορά την επέκταση του πεδίου εφαρμογής του ΕΤΠ στον γεωργικό τομέα, η ΕτΠ προβαίνει στη διατύπωση ορισμένων ακόμη παρατηρήσεων σχετικά με τη συγκεκριμένη συνιστώσα της πρότασης:

33.

αναγνωρίζει ότι το Ταμείο δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τη στήριξη του εισοδήματος των γεωργών που θίγονται από τη σύναψη κάποιας εμπορικής συμφωνίας· εκτιμά ότι η διασύνδεση με το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) δεν αναπτύσσεται επαρκώς στην πρόταση και καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διευκρινίσει περαιτέρω το εν λόγω ζήτημα·

34.

δίδει έμφαση στο γεγονός ότι οι δυνατότητες που διαθέτουν οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές για τη χρήση του ΕΤΠ δεν έχουν αξιοποιηθεί πλήρως από τα κράτη μέλη και επικαλείται την αρχή της εταιρικής σχέσης και της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης (4) κατά την προετοιμασία και την εκτέλεση των αιτήσεων του ΕΤΠ, καθώς και κατά τη διαδικασία παρακολούθησης και αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας του Ταμείου·

35.

η πείρα δείχνει ότι το ΕΤΠ είναι αποτελεσματικότερο όταν υιοθετείται μια συντονισμένη διυπηρεσιακή προσέγγιση τοπικής εμβέλειας κατά τον σχεδιασμό και την απτή υλοποίηση της συντονισμένης δέσμης μέτρων για τους εργαζόμενους, καθώς και όταν προβλέπονται τοπικά κέντρα επαφών για την παροχή συγκεκριμένων και συνεκτικών συμβουλών και κατευθύνσεων προς τους απολυθέντες·

36.

τονίζει ότι ο ισχύων κανονισμός επιτρέπει στα κράτη μέλη να υποδεικνύουν περιφέρειες που μπορούν να υποβάλουν απευθείας αίτηση για ενίσχυση από το ΕΤΠ· κατά συνέπεια, ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να ασκούν τακτικότερα αυτό το δικαίωμα, ειδικότερα όταν οι περιφέρειες διαθέτουν αρμοδιότητες στον τομέα της εκπαίδευσης και κατάρτισης ή/και αναλαμβάνουν δράση με σκοπό την υποστήριξη και την ανάπτυξη των επιχειρήσεων· θεωρεί δε ότι αυτό θα συνέβαλε στην υπέρβαση τυχόν καθυστερήσεων ως προς την υποβολή των αιτήσεων, αλλά και διαφόρων ζητημάτων διοικητικής ικανότητας σε εθνικό επίπεδο, στις πολυάριθμες περιπτώσεις, κατά τις οποίες τα εθνικά υπουργεία δεν διαθέτουν ούτε την αναγκαία διοικητική ικανότητα ούτε τους απαιτούμενους πόρους για τον σχεδιασμό και την παροχή τοπικών/περιφερειακών υπηρεσιών υποστήριξης·

37.

προτείνει να δημιουργήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μια βάση δεδομένων με βέλτιστες πρακτικές εφαρμογής και συνιστά η καθοδήγηση σχετικά με την υποβολή αιτήσεων (που αναφέρεται στο άρθρο 12, παράγραφος 2) να περιλαμβάνει κριτήρια όσον αφορά την πολυεπίπεδη εταιρική σχέση·

38.

πιστεύει ότι, κατά την επικρατούσα κρίση δημοσίου χρέους και λόγω της συνακόλουθης πίεσης που ασκείται στους κρατικούς προϋπολογισμούς, θα πρέπει να εξετασθεί το ενδεχόμενο επέκτασης του ΕΤΠ, σε περίπτωση κατάργησης σημαντικού αριθμού θέσεων εργασίας στο Δημόσιο με επακόλουθη πρόκληση αρνητικών συνεπειών στην αγορά εργασίας ορισμένων τοπικών/περιφερειακών οικονομιών·

39.

είναι της γνώμης ότι οι περισσότερο ρητές αναφορές στις τοπικές και περιφερειακές αρχές –ιδίως στο άρθρο 8, παράγραφος 2, σύμφωνα με το οποίο στις αιτήσεις θα πρέπει να περιλαμβάνονται πληροφορίες όσον αφορά τις διαδικασίες διαβούλευσης με τις τοπικές/περιφερειακές αρχές, αλλά και να προσδιορίζονται οι φορείς που είναι αρμόδιοι για την υλοποίηση της προβλεπόμενης δέσμης μέτρων, καθώς και στο άρθρο 11, παράγραφος 4, όσον αφορά την παροχή καθοδήγησης στις τοπικές/περιφερειακές αρχές για τη χρήση του ΕΤΠ– θα απέβαιναν προς όφελος της πρότασης.

40.

κρίνει αναγκαίο να βελτιωθούν οι δίαυλοι επικοινωνίας, μέσω: (α) της αποσαφήνισης του τρόπου επικοινωνίας μεταξύ των αρχών που είναι υπεύθυνες για τη διαχείριση του ΕΤΠ, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έως τους εθνικούς και τοπικούς/περιφερειακούς αρμόδιους φορείς· και (β) της διασφάλισης αποτελεσματικότερης εξατομικευμένης επικοινωνίας με τους εργαζόμενους δικαιούχους· προτείνει συνεπώς τη δημιουργία, αφενός, ιστοτόπου με γενικές πληροφορίες για τις αιτήσεις και, αφετέρου, διαδικτυακής πύλης η οποία να καθιστά δυνατή την εμπιστευτική ανταλλαγή πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα μεταξύ των απολυθέντων εργαζομένων και των υπηρεσιών υποστήριξης.