24.7.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 219/95

(1)

Από τη σύστασή της έως σήμερα, η Ευρωομάδα έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο και έχει ιδιαίτερη ευθύνη ως προς την οικονομική διακυβέρνηση της ζώνης του ευρώ. Η οικονομική κρίση κατέδειξε τις στενές σχέσεις αλληλεξάρτησης που υπάρχουν στη ζώνη του ευρώ, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για έναν συνεκτικό συνολικό προσανατολισμό πολιτικής ο οποίος να αντικατοπτρίζει την έντονη μετάδοση επιπτώσεων μεταξύ των χωρών που έχουν ως νόμισμα το ευρώ, ώστε να υπάρχουν αποτελεσματικές ρυθμίσεις συντονισμού πολιτικής με σκοπό την ταχεία αντιμετώπιση των μεταβολών του οικονομικού περιβάλλοντος.

(2)

Το Συμβούλιο διατύπωσε ειδικές ανά χώρα συστάσεις για κάθε ένα από τα κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ («κράτη μέλη της ευρωζώνης»). Οι συστάσεις αυτές αφορούν την αντιμετώπιση οικονομικών προκλήσεων σε εθνικό επίπεδο και ταυτόχρονα αποτελούν κεντρικό στοιχείο για τον προσδιορισμό της σταθερότητας και της ανάπτυξης στη ζώνη του ευρώ συνολικά. Τα κράτη μέλη της ευρωζώνης έχουν επίσης δεσμευτεί να προβούν σε μια σειρά ριζικών επιπρόσθετων μεταρρυθμίσεων πολιτικής στο πλαίσιο του συμφώνου για το ευρώ +, με σκοπό την τόνωση της ανταγωνιστικότητας, την αύξηση της απασχόλησης, τη συμβολή στη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών και την ενίσχυση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Στις 2 Μαρτίου 2012, τα κράτη μέλη της ευρωζώνης, καθώς και οκτώ άλλα κράτη μέλη(«κράτη μέλη εκτός ευρωζώνης») υπέγραψαν Συνθήκη για τη σταθερότητα, τον συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην οικονομική και νομισματική ένωση στην οποία συμφώνησαν να εξασφαλίσουν ότι θα συζητούν εκ των προτέρων και, κατά περίπτωση, θα συντονίζουν μεταξύ τους όλες τις μείζονες οικονομικές μεταρρυθμίσεις πολιτικής που προτίθενται να αναλάβουν. Ο εκ των προτέρων συντονισμός στο πλαίσιο της ζώνης του ευρώ, τόσο μέσω της υποβολής των σχεδίων προϋπολογισμών όσο μέσω της συζήτησης των σημαντικότερων σχεδίων μεταρρύθμισης των οικονομικών πολιτικών, θα συμβάλει στο να λαμβάνονται υπόψη οι επιπτώσεις εθνικών ενεργειών στο σύνολο της ζώνης του ευρώ.

(3)

Η ύπαρξη καλά σχεδιασμένων δημοσιονομικών πλαισίων που ενισχύουν την εγχώρια δημοσιονομική διακυβέρνηση αποτελεί καίριο στοιχείο για τη χρηστή διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, και συμβάλλει στη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών της ζώνης του ευρώ ως συνόλου. Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ζώνης του ευρώ, τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο του 2011, δεσμεύθηκαν να θεσπίσουν εθνικά δημοσιονομικά πλαίσια, όπως ορίζει η οδηγία 2011/85/ΕΕ του Συμβουλίου, της 8ης Νοεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για τα δημοσιονομικά πλαίσια των κρατών μελών (1), ήδη από τα τέλη του 2012, δηλαδή πριν από την προθεσμία που προβλέπεται στην οδηγία, και να υπερβούν τις υποχρεώσεις που περιέχονται σε αυτήν. Επιπλέον, στις 2 Μαρτίου 2012, τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ, μαζί με οκτώ κράτη μέλη που δεν συμμετέχουν στη ζώνη του ευρώ, υπογράφοντας τη Συνθήκη για τη σταθερότητα, τον συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην οικονομική και νομισματική ένωση, ανέλαβαν τη δέσμευση να ενισχύσουν περαιτέρω την εθνική τους δημοσιονομική διακυβέρνηση, ιδιαίτερα με την εισαγωγή δεσμευτικών κανόνων για τη δημοσιονομική κατάσταση της κυβέρνησης σε σχέση με την επίτευξη του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου.

(4)

Η επιδίωξη δημοσιονομικής εξυγίανσης αποτελεί κεντρικό στοιχείο της στρατηγικής για την αντιμετώπιση της κρίσης στη ζώνη του ευρώ. Το δημοσιονομικό πλαίσιο της ΕΕ προβλέπει διαφοροποίηση του ρυθμού εξυγίανσης μεταξύ των κρατών μελών ανάλογα με τα δικά τους δημοσιονομικά περιθώρια και μακροοικονομικές συνθήκες. Το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης και η Συνθήκη για τη σταθερότητα, τον συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην οικονομική και νομισματική ένωση επικεντρώνονται στα διαρθρωτικά ισοζύγια και αυτό επιτρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα αποτελέσματα του οικονομικού κύκλου και των έκτακτων μέτρων στα ονομαστικά ισοζύγια των προϋπολογισμών. Η αξιολόγηση των αποτελεσματικών δράσεων που αναλαμβάνονται μετά από τις συστάσεις του Συμβουλίου για τη διόρθωση των υπερβολικών ελλειμμάτων πραγματοποιείται σε διαρθρωτικούς όρους. Πολύ σημαντικό στοιχείο για την τόνωση της εμπιστοσύνης στον μόνιμο χαρακτήρα της εξυγίανσης στη ζώνη του ευρώ και τον περιορισμό των βραχυπρόθεσμων αρνητικών επιπτώσεων στην ανάπτυξη είναι το κατάλληλο μείγμα μέτρων για την εξυγίανση αυτή. Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε δαπάνες που ευνοούν την ανάπτυξη, ιδίως τις επενδυτικές δαπάνες. Σε αρκετά κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ θα μπορούσαν να προσδιοριστούν προγράμματα παραγωγικών επενδύσεων των οποίων τα ιδιωτικά και κοινωνικά οφέλη θα υπερέβαιναν τα τρέχοντα χαμηλά επιτόκια. Απαιτούνται επειγόντως μεταρρυθμίσεις στις μακροπρόθεσμες παροχές, ιδίως στον τομέα της υγείας και των συντάξεων, ώστε να στηριχθεί η μακροπρόθεσμη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών. Η άσκηση κατάλληλης φορολογικής πολιτικής, όπως η μετατόπιση του φορολογικού βάρους από την εργασία προς άλλους τομείς, η διεύρυνση των φορολογικών βάσεων και η ανάληψη αποτελεσματικότερης δράσης για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, θα συνεισέφερε στην εξυγίανση αυξάνοντας, ταυτόχρονα, την ανταγωνιστικότητα και βελτιώνοντας τις συνθήκες για την ανάπτυξη.

(5)

Η σταθερότητα και η εύρυθμη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος αποτελούν προϋποθέσεις για να αποτραπεί το «σενάριο της χαμένης δεκαετίας» με χαμηλούς αναπτυξιακούς ρυθμούς στη ζώνη του ευρώ και για να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών. Δεδομένου ότι είναι απαραίτητη η περαιτέρω απομόχλευση των τραπεζικών ισολογισμών, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι αυτή θα πραγματοποιηθεί με εύτακτο τρόπο και ότι συνάδει με τη διατήρηση επαρκούς ροής πιστώσεων προς την πραγματική οικονομία. Προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι αναδυόμενες τάσεις χρηματοπιστωτικού κατακερματισμού, απαιτείται περαιτέρω πρόοδος όσον αφορά την ολοκλήρωση των εποπτικών δομών και πρακτικών, καθώς και όσον αφορά τη διαχείριση διασυνοριακών κρίσεων.

(6)

Η εύτακτη διευθέτηση των μακροοικονομικών ανισορροπιών που υφίστανται στο εσωτερικό της ζώνης του ευρώ είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη διατηρήσιμης ανάπτυξης και σταθερότητας στη ζώνη του ευρώ. Η μείωση των ανισορροπιών έχει αρχίσει αλλά πρέπει να συνεχιστεί με επιμονή. Οι ενέργειες για τη διόρθωση των ανισορροπιών είναι επιτακτικότερες στην περίπτωση των ελλειμματικών χωρών, όπου οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα και να διευκολυνθεί η ανακατανομή πόρων προς τομείς εμπορευσίμων. Ταυτόχρονα, οι πλεονασματικές χώρες μπορούν να συμβάλουν στην αποκατάσταση των ισορροπιών με την άρση των περιττών κανονιστικών και άλλων εμποδίων όσον αφορά την εγχώρια ζήτηση, τις μη εμπορεύσιμες δραστηριότητες και τις επενδυτικές ευκαιρίες.

(7)

Η αναγνώριση της αλληλεξάρτησης μεταξύ των οικονομιών των κρατών μελών της ευρωζώνης και των οφελών που μπορούν να αντλήσουν από την ύπαρξη σταθερότητας στο εσωτερικό αυτής της νομισματικής ένωσης, τόσο τα μέλη της όσο και η ευρύτερη ΕΕ, αποτελεί προϋπόθεση για την περαιτέρω ανάπτυξη της οικονομικής ένωσης. Για το μέλλον, τα κράτη μέλη που έχουν ως νόμισμα το ευρώ θα πρέπει να προχωρήσουν σε βαθύτερη ολοκλήρωση ώστε να επιτευχθεί μια πλήρης οικονομική και νομισματική ένωση.

(8)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει συμμετάσχει δεόντως στο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1466/97 του Συμβουλίου (2), και, στις 15 Φεβρουαρίου 2012, ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με την απασχόληση και τις κοινωνικές πτυχές στην ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης 2012 και ψήφισμα σχετικά με τη συμβολή στην ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης 2012,

1.

Να ενισχυθούν οι μέθοδοι εργασίας της Ευρωομάδας, προκειμένου να έχει τη δυνατότητα να αναλαμβάνει την ευθύνη για τον συνολικό προσανατολισμό πολιτικής στη ζώνη του ευρώ ώστε να ανταποκρίνεται αποτελεσματικά στις μεταβολές του οικονομικού περιβάλλοντος και να ηγείται του συντονισμού της οικονομικής πολιτικής εντός του πλαισίου ενισχυμένης επιτήρησης το οποίο ισχύει για τα κράτη μέλη της ευρωζώνης.

2.

Να εντατικοποιηθεί η συνεργασία πολιτικής εντός της Ευρωομάδας με την ανταλλαγή πληροφοριών και τη συζήτηση των δημοσιονομικών σχεδίων και των σχεδίων για σημαντικές μεταρρυθμίσεις που ενδέχεται να έχουν επιπτώσεις στη ζώνη του ευρώ. Να ληφθεί μέριμνα ώστε να δρομολογηθούν οι μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες για μια σταθερή και εύρωστη ζώνη του ευρώ, μεταξύ άλλων με την εφαρμογή των συστάσεων που έχει απευθύνει το Συμβούλιο σε μεμονωμένα κράτη μέλη της ευρωζώνης, και τα οποία, εκτός από την αντιμετώπιση των προκλήσεων σε εθνικό επίπεδο, έχουν επιπτώσεις για τη ζώνη του ευρώ στο σύνολό της.

3.

Να ενισχυθεί η δημοσιονομική πειθαρχία και οι δημοσιονομικοί θεσμοί τόσο σε εθνικό όσο και σε υποεθνικό επίπεδο, ώστε να βελτιωθεί η εμπιστοσύνη της αγοράς σε σχέση με τη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών της ζώνης του ευρώ. Σε συνέχεια της συμφωνίας μεταξύ των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ζώνης του ευρώ, τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο του 2011 και στις 2 Μαρτίου του 2012, να επισπευσθεί η μεταφορά της οδηγίας 2011/85/ΕΕ στο εθνικό δίκαιο στα τέλη του 2012 και να ενισχυθεί περαιτέρω η δημοσιονομική διακυβέρνηση, ιδίως με την εισαγωγή στην εθνική νομοθεσία όλων των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ των κανόνων για την επίτευξη ισοσκελισμένου προϋπολογισμού σε διαρθρωτικούς όρους και των μηχανισμών αυτόματης διόρθωσης.

4.

Με βάση τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 1ης και 2ας Μαρτίου 2012, να εξασφαλιστεί ένας συνεκτικός συνολικός δημοσιονομικός προσανατολισμός στη ζώνη του ευρώ μέσω δημοσιονομικής εξυγίανσης, όπως ορίζεται στις συστάσεις και στις αποφάσεις του Συμβουλίου, σύμφωνα με τους κανόνες του συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, οι οποίες λαμβάνουν υπόψη τη μακροιοκονομική και δημοσιονομική κατάσταση εκάστης χώρας. Τα κράτη μέλη που πλήττονται από σημαντικά επασφάλιστρα κινδύνου που ενδέχεται να αυξηθούν, θα πρέπει να περιορίσουν τις αποκλίσεις από τους ονομαστικούς στόχους ακόμη και όταν οι μακροοικονομικές συνθήκες είναι χειρότερες από το αναμενόμενο. Άλλα κράτη μέλη θα πρέπει να επιτρέψουν στους αυτόματους σταθεροποιητές να λειτουργήσουν κατά μήκος της πορείας προσαρμογής σε διαρθρωτικούς όρους και να είναι έτοιμα να επανεξετάσουν τον ρυθμό της εξυγίανσης σε περίπτωση περαιτέρω επιδείνωσης των μακροοικονομικών συνθηκών. Η σύνθεση των δημόσιων δαπανών και εσόδων θα πρέπει να αντανακλά τον αντίκτυπο που έχουν στην ανάπτυξη επιμέρους στοιχεία δαπανών και οι πηγές εσόδων. Συγκεκριμένα, πρέπει να χρησιμοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα δημοσιονομικά περιθώρια για την προώθηση των δημόσιων επενδύσεων στη ζώνη του ευρώ, λαμβάνοντας μεταξύ άλλων υπόψη τις μεταξύ των χωρών διαφορές στο κόστος χρηματοδότησης.

5.

Να αναληφθεί δράση ώστε να βελτιωθεί η λειτουργία και η σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος στη ζώνη του ευρώ. Να επιταχυνθούν τα βήματα προς μια πιο ολοκληρωμένη χρηματοπιστωτική αρχιτεκτονική που θα περιλαμβάνει την εποπτεία του τραπεζικού τομέα και τη διευθέτηση διασυνοριακών κρίσεων.

6.

Να εφαρμοστούν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες επίσης προωθούν ευέλικτες μισθολογικές προσαρμογές, οι οποίες –σε συνδυασμό με μια διαφοροποιημένη δημοσιονομική πολιτική– θα προωθούσαν την εύτακτη διευθέτηση των μακροοικονομικών ανισορροπιών που υπάρχουν εντός της ζώνης του ευρώ, και συνεπώς την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας. Αυτό θα συμπεριελάμβανε δράσεις σε εθνικό επίπεδο που αντικατοπτρίζουν την ειδική κατάσταση εκάστης χώρας και λαμβάνουν υπόψη τις συστάσεις που απευθύνει το Συμβούλιο σε μεμονωμένα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ.